Temple Bar.pdf

...dzielnica kultury czy rozrywki?

Łukasz Pancewicz

Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej

Temple Bar – Case Study

Temple Bar jako przykład:

• Rewitalizacji dzielnicy w oparciu o funkcje

kulturalne (culture-led regeneration)

• Nowej typologii miejskiej – ‘dzielnicy kultury’

(cultural quarter)

• Projektu realizowanego w oparciu o plan

urbanistyczny kreującego nowe przestrzenie

publiczne

• Relacji między konsumpcją i masową turystyką

a kulturą

Temple Bar – Historia

• XVI w. Rozbudowa funkcji miejskich i portowych.

• XVIII w. ‘ złoty wiek’ Dublina, dzielica staje się

centrum handlu, terenem portowym, powstaje

układ urbanistyczny oraz liczne gmachy

uŜyteczności publicznej.

• XIX w. Funkcje portowe przenoszą się w stronę

ujścia Liffey, dzielnica stopniowo traci swoje

znaczenie jako centrum usługowe i produkcyjne.

Temple Bar – degeneracja

dzielnicy.

• W XX w. dzielnica stopniowo zaczyna

podupadać. Zarówno mieszkańcy jak i

przedsiębiorcy zaczynają się z niej

wyprowadzać wybierając bardziej atrakcyjne

lokalizacje na przedmieściach.

• W latach osiemdziesiątych rządowa agencja

transportowa – CIE decyduje o lokalizacji stacji

autobusowej na tym terenie rozpoczynając

wykup nieruchomości. Plan zakładał całkowite

wyburzenie większości nieruchomości na tym

terenie.

Temple Bar – początek procesu

rewitalizacji.

• W związku z przedłuŜającym się procesem

wykupu CIE rozpoczyna wynajem terenów na

warunkach preferencyjnych (niskie czynsze)

artystom i przedsiębiorcom.

• Nowi lokatorzy rozpoczynają spontaniczny

proces odnowy dzielnicy – wprowadzają się

nowe funkcje – galerie, sklepy z muzyką i

modnymi ubraniami, puby i restauracje.

• Pod koniec osiemdziesiątych dzielnica jest

znana jako dubliński ‘Lewy Brzeg’ (La Rive

Gauche).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: