REGULAMIN_MUSZTRY_SZRP.DOC

SPIS TREŚCI

Rozdział l.  ZASADY OGÓLNE

Rozdział 2. MUSZTRA INDYWIDUALNA

   Postawa zasadnicza

   Postawa swobodna

Zwroty

Marsz, bieg i zatrzymywanie

Chwyty bronią

Chwyty karabinkiem

Chwyty ręcznym granatnikiem przeciwpancernym             

Chwyty karabinem maszynowym oraz karabinem wyborowym

Przysięga

Salwa honorowa

Chwyty sztandarem

Zachowanie się żołnierzy w szyku

  Oddawanie honorów

Rozdział 3. MUSZTRA ZESPOŁOWA

Drużyna

   Pluton

Kompania

Batalion

Brygada

Marsz i zatrzymywanie

Oddawanie honorów

Układanie broni

Przyprowadzanie i odprowadzanie flagi państwowej oraz sztandaru

   Rozdział 4. MUSZTRA Z POJAZDAMI

        Zasady ogólne

ROZDZIAŁ l

ZASADY OGÓLNE

1. Musztra - to ćwiczenia wojskowe, które uczą, jak przyjmować postawę zasadniczą
i swobodną, od­dawać honory, poruszać się z bronią i bez broni, for­mować szyk oraz zachowywać się w szyku i poza nim.

Rozróżnia się musztrę indywidualną i zespołową pieszą oraz z pojazdami (wozami bojowymi).

Musztra indywidualna przygotowuje żołnierza do wystąpień służbowych oraz do działania
w zespole.

Musztra zespołowa przygotowuje pododdziały i od działy do wystąpień służbowych oraz działania w szy­ku pieszym i z pojazdami.

2. Pododdziały i oddziały występują i działają w odpowiednim ugrupowaniu i szyku.

Ugrupowanie w musztrze - to ustawienie żołnierzy, pododdziałów i oddziałów pieszych lub
z pojazdami w szyku odpowiednim do wykonania określonych czynności, frontem
w wyznaczonym kierunku, w usta­lonych odstępach i odległościach.

Rozróżnia się ugrupowania rozwinięte i marszowe.

Ugrupowanie rozwinięte - to ustawienie oddziału, pododdziału lub pododdziałów (pieszo albo z pojaz­dami) w linii prostej, frontem w jednym kierunku, w nakazanym szyku, w odstępach określonych w regu­laminie lub w rozkazie dowódcy.

Pododdziały przyjmują je w czasie wystąpień służ­bowych oraz uroczystości wojskowych i państwowych.

Ugrupowanie marszowe — to ustawienie oddziału, pododdziału lub pododdziałów (pojazdów, żołnierzy) w kolumnach (kolumnie) do marszu.

W ugrupowaniu mogą być stosowane różne szyki.

3. Szyk - to określone w regulaminie ustawienie żołnierzy (pojazdów) lub pododdziałów - do wspól­nego wykonywania czynności - w ugrupowaniu roz­winiętym lub. marszowym *.

Żołnierze (pojazdy) ustawiają się w szyku zgodnie z podziałem organizacyjnym lub w sposób nakazany przez dowódcę. Niektóre szyki może już tworzyć dwóch żołnierzy (dwa pojazdy), np.: szereg, rząd.

Na szyk składają się następujące elementy (rys. l):

-  skrzydle — prawe i lewe zakończenie szyku;

-  front — kierunek ustawienia żołnierzy (pojazdów);

- odstęp - oddalenie między żołnierzami (pojazda­mi), pododdziałami lub oddziałami, mierzone wzdłuż frontu szyku;

- Rozróżniamy także ugrupowania przedbojowe i bojowe, które są opisane w „Regulaminie działań taktycznych wojsk lądowych".

- odległość - oddalenie między żołnierzami, szere­gami i pododdziałmi (pojazdami), mierzone w głąb szyku;

- szerokość - odstęp między skrzydłami szyku;

- głębokość — odległość od czoła do ogona szyku;

- czoło kolumny — początek kolumny;

- ogon kolumny - koniec kolumny;

- kierunkowy - to poruszający się w nakazanym kierunku żołnierz, pojazd lub pododdział, do którego dostosowują swój ruch inni żołnierze (pododdziały, po­jazdy). W kolumnie dwójkowej, trójkowej, czwórkowej itd. - to żołnierz (pojazd) na prawym skrzydle czoła kolumny (pierwszego szeregu). Podczas oddawania ho­norów w marszu na komendę „Na lewo - PATRZ" kierunkowym jest żołnierz lewoskrzydłowy;

- zamykający - żołnierz (pojazd) lub pododdział znajdujący się w ostatnim szeregu kolumny na lewym' skrzydle.

Czynności żołnierzy w szyku:

- krycie - ustawienie się żołnierzy (pojazdów) lub pododdziałów w rzędzie, w linii prostej;

- równanie - ustawienie się żołnierzy (pojazdów) lub pododdziałów w szeregu, w linii prostej;

- odstępowanie - zwiększanie odstępów między żoł­nierzami (pododdziałami) w szyku o określoną liczbę kroków;

- łączenie - powrót do szyku poprzedniego (przed odstępowaniem).

4. Szereg - to szyk, w którym:

a) żołnierze stoją obok siebie w odstępie równym

szerokości dłoni (mierzonym na wysokości łokci), fron­tem w jednym kierunku, w linii prostej;

b) pojazdy są rozmieszczone jeden obok drugiego w odstępie trzech kroków, przodem w jednym kierun­ku, w linii prostej.

5. Dwuszereg - to szyk, w którym dwa szeregi żoł­nierzy stoją jeden za drugim, frontem w jednym kie­runku, w odległości równej półtorej długości wyciąg­niętej ręki z wyprostowanymi palcami (około 1,2 m). Żołnierze drugiego szeregu kryją swoich poprzedni­ków.

Dwuszereg jest pełny, jeżeli żołnierza lewoskrzydłowego pierwszego szeregu kryje żołnierz drugiego sze­regu; niepełny - jeżeli nie kryje.

W razie potrzeby do wykonania określonych zadań można formować również inne szyki, np. trójszereg itp.

6. Kolumna - to szyk, w którym żołnierze - stojąc frontem w jednym kierunku, jeden za drugim, w odleg­łości około 1,2 m - tworzą rząd (kolumnę pojedynczą) lub dwa i więcej rzędów (kolumnę dwójkową, trój­kową itp.) ustawionych w odstępach równych szeroko­ści dłoni. Pojazdy rozmieszcza się jeden za drugim w odległości piętnastu kroków, przodem w jednym kierunku. Odległość między pojazdami w kolumnie mierzy się od tylnej części pojazdu lub holowanego sprzętu (np. od końca lufy armaty) do przedniej części następnego pojazdu. Zależnie od warunków odległości między pojazdami mogą być zmienione (zmniejszone lub zwiększone).

Głębokość kolumny pieszej nie może być mniejsza niż jej szerokość.

7. Linia kolumn - to szyk, w którym kolumny pod­oddziałów (pojazdów) stoją jedna obok drugiej na tej samej wysokości, w ustalonych odstępach, czołem (przodem) w jednym kierunku.

8. Rozkazy i komendy w musztrze przekazuje się ustnie lub przez środki łączności.

W marszu komendy i rozkazy przekazują wzdłuż kolumny dowódcy pododdziałów (pojazdów) lub ob­serwatorzy.

9. W szyku dowódca ugrupowania zajmuje miejsce, z którego może najdogodniej dowodzić. Dowódcy niż­szych szczebli znajdują się w miejscach przewidzianych dla nich w regulaminie i mogą występować z szyku tylko na komendę lub za zezwoleniem dowódcy ugru­powania.

Dowódca, podając komendę żołnierzom w ugrupo­waniu rozwiniętym, stoi na środku przed frontem szy­ku w odległości umożliwiającej obserwowanie skrzydeł lub większej części szyku bez konieczności odwracania głowy.

Dowódca maszerujący na czele pododdziału podaje komendy bez zatrzymywania się, zwracając głowę w le­wo.

W czasie marszu mogą wychodzić z szyku - aby podać komendy i sprawdzić sposób ich wykonania - tylko dowódcy od szczebla kompanii wzwyż. Dowód­cy niższych szczebli podają komendy ze swoich miejsc. Mogą je opuścić, jeśli zezwoli na to dowódca kompanii.

Podczas samodzielnego marszu plutonu lub druży­ny ich dowódcy mogą wychodzić z szyku, aby podać komendy i sprawdzić ich wykonanie.

W ugrupowaniu rozwiniętym z pojazdami pojazd dowódcy znajduje się na prawym skrzydle pododdzia­łu, a w ugrupowaniu marszowym - na czele kolumny.

Jeżeli dowodzenie pododdziałem (żołnierzem) przej­muje inny dowódca, poprzedza to zapowiedzią zawie­rającą nazwę tego pododdziału (stopień i nazwisko żołnierza) oraz zwrotem - „Na moją komendę".

10. Komenda - to krótki rozkaz - podany słownie lub przez środki łączności - do natychmiastowego wy­konania, a gdy dotyczy grupy żołnierzy lub podod­działu (oddziału) - również jednoczesnego i jednolite­go.

Komenda składa się z zapowiedzi i hasła. Jest kilka komend zawierających tylko hasło, np.: „BACZ­NOŚĆ", „SPOCZNIJ".

Zapowiedź komendy podaje się wyraźnie, głosem donośnym, przeciągając ostatnią zgłoskę.

Hasło komendy (wydrukowane w regulaminie duży­mi literami) podaje się po krótkiej przerwie, głośno, wyraźnie, krótko i dobitnie. Po haśle należy wykonać komendę.

Aby zwrócić uwagę pododdziałów lub poszczegól­nych żołnierzy, w zapowiedzi komendy wymienia się nazwę pododdziału lub stopień i nazwisko żołnierza, np.: „Pierwsza kompania (pluton, drużyna), w szeregu - ZBIÓRKA", „Szeregowy Malinowski, w prawo – ZWROT”.

11. Wszystkie komendy podawane pododdziałom (żołnierzom) w miejscu poprzedza się komendą „BA­CZNOŚĆ". Wyjątkiem są te, które składają się z sa­mego hasła, i wezwania skierowane do pododdziałów

(np. „Pierwsza drużyna") lub do żołnierza (np. „Szere­gowy Król").

12. Komendy przekazywane przez środki łączności, dotyczące wszystkich pododdziałów, przyjmują i na­tychmiast podają swoim pododdziałom ich dowódcy.

13. Aby przerwać niewłaściwie wykonywaną czyn­ność, powrócić do poprzedniego położenia oraz umoż­liwić poprawne jej wykonanie, podaje się komendę „WRÓĆ".

...