Zeszyt_Nauczyciela02.pdf

(76 KB) Pobierz
Fiszki-Nauczyciela.qxp
1
Poruszam si´ samodzielnie
i bezpiecznie
Co dziecko wiedzieç powinno
Cel zaj´ç
Rozwijanie poczucia odpowiedzialnoÊci
i samodzielnoÊci dzieci.
Przygotowanie dzieci do samodzielnego
i bezpiecznego poruszania si´.
Kszta∏towanie umiej´tnoÊci
orientowania si´ w terenie.
SamodzielnoÊç na ulicy oznacza, ˝e dziecko,
poruszajàc si´ samo lub w grupie, nie nara˝a si´ na
niebezpieczeƒstwo.
Nauka
samodzielnoÊci
Nauka nie powinna przebiegaç
wy∏àcznie w formie zabawy, by
dziecko nie uzna∏o, ˝e zasady mo˝-
na dowolnie zmieniaç.
Nale˝y zaznaczyç, ˝e dziecko,
które porusza si´ w towarzystwie
doros∏ych, ma fa∏szywe poczucie
bezpieczeƒstwa, co mo˝e sprawiç,
˝e b´dzie ono mniej uwa˝ne. We-
d∏ug badania INRETS z 1997 roku,
27% wypadków, których ofiarami
pad∏y dzieci poruszajàce si´ pieszo,
mia∏o miejsce w obecnoÊci osoby
doros∏ej.
Bycie samodzielnym oznacza
tak˝e nauczenie si´ orientacji. Nie-
którzy uczniowie szko∏y podstawo-
wej nie rozró˝niajà swojej prawej
strony od lewej, a co za tym idzie
prawej i lewej strony innej osoby.
Niektóre z trudem okreÊlajà swoje
po∏o˝enie.
Poj´cia te majà podstawowe zna-
czenie przy obmyÊlaniu trasy i jej
konkretnym rozplanowaniu. Na-
uczenie si´ rozró˝niania prawej
i lewej strony jest konieczne, by po-
ruszaç si´ samodzielnie, orientowaç
si´ w terenie i w pe∏ni bezpiecznie
przechodziç przez jezdni´.
SamodzielnoÊci nale˝y si´ uczyç
powoli.
Przed ukoƒczeniem 7 roku ˝ycia
dziecko nie mo˝e samo poruszaç
si´ po ulicy, gdy˝ nie jest jeszcze
wystarczajàco dojrza∏e, by zrozu-
mieç gro˝àce mu niebezpieczeƒ-
stwa.
W wieku 8 – 10 lat dziecko mo˝e
zaczàç domagaç si´ pewnej samo-
dzielnoÊci poruszania si´, szczegól-
nie pieszo. Mo˝na si´ na to zgodziç
pod warunkiem, ˝e dziecko zosta∏o
do tego wczeÊniej przygotowane.
Wa˝ne jest, by wyjÊç naprzeciw
tej inicjatywie dziecka i ciàgle
uczyç je zachowania na ulicy.
Dziecko uczy si´ g∏ównie przez
naÊladownictwo. Jest wi´c kwestià
podstawowà, by rodzice lub inni
doroÊli, którzy przebywajà z dziec-
kiem, przestrzegali zasad bezpie-
czeƒstwa, dawali przyk∏ad i mogli
wyjaÊniç i uzasadniç swoje zacho-
wanie. Jest bardzo prawdopodobne,
˝e dziecko, które od najm∏odszych
lat nabiera dobrych nawyków zwià-
zanych z bezpieczeƒstwem, zacho-
wa je przez ca∏e ˝ycie.
Ka˝da rada teoretyczna, podana
przez osob´ doros∏à, powinna byç
wyjaÊniona i zastosowana w prak-
tyce. Nie wystarczà zakazy. Lepiej
jest wyjaÊniaç zagro˝enia i zasady,
by sk∏oniç dziecko do ich przestrze-
gania.
Jak nale˝y si´
zachowaç?
Poznaç Êwiat ulicy zaczynajàc od
tras krótkich i nie przedstawiajà-
cych ˝adnych zagro˝eƒ.
Poznaç ka˝dà nowà tras´ i jej po-
tencjalne zagro˝enia w towarzy-
stwie osoby doros∏ej.
OkreÊliç zagro˝enia zwiàzane
z danà trasà i nauczyç si´, jak ich
unikaç.
Zapoznaç si´ z planem dzielni-
cy/otoczenia szko∏y z pomocà osoby
doros∏ej i nauczyç si´ okreÊlania
swego po∏o˝enia.
Nauczyç si´ rozró˝niania swojej
prawej i lewej strony oraz prawej
i lewej strony innych osób.
Emocje sà czynnikiem powodujàcym brak uwagi.
Je˝eli rodzice odprowadzajà dziecko do szko∏y, powinni wysy-
∏aç je na tyle wczeÊnie, by nie musia∏o si´ spieszyç. Nale˝y tak-
˝e zadbaç o spokojnà atmosfer´ przed wyjÊciem.
Droga najkrótsza nie zawsze jest najbardziej bezpieczna.
Najwa˝niejsze, by dziecko porusza∏o si´ po drodze, na której
jest jak najmniej zagro˝eƒ, nawet je˝eli jest ona d∏u˝sza.
Dziecko zm´czone , niespokojne i spóênione jest nara˝one
na wiele niebezpieczeƒstw. Po lekcjach dziecko jest zm´czone.
W drodze powrotnej jego myÊli zajmujà: podwieczorek, praca
domowa, plany z kolegami, co sprawia, ˝e jest ono mniej
uwa˝ne.
7
wiedzieç powinno
89369904.001.png
1
åwiczenie 1
Zapytaç dzieci, w jakich sytuacjach sà samodzielne (ich zdaniem). Co potrafià
zrobiç same, bez proszenia o pomoc? (praca domowa, nakrycie sto∏u etc.)
Oceniç stopieƒ samodzielnoÊci ka˝dego dziecka, ró˝nice mi´dzy uczniami i za-
poczàtkowaç dialog mi´dzy nimi.
Zapytaç dzieci, jakie trasy pokonujà same? W jakim wieku zacz´∏y poruszaç si´
samodzielnie? Jak? Czy by∏a to inicjatywa ich, czy rodziców?
åwiczenie 3
Pos∏u˝yç si´ kompasem i poprosiç
dzieci o przejÊcie od sali lekcyjnej do
wyjÊcia ze szko∏y, notujàc kierunki,
w których si´ poruszajà (P∏n., P∏d.,
Wsch., Zach. etc.).
åwiczenie 2
Nauczyciel prosi uczniów o narysowanie na kartce w kratk´ kwadratu o boku
10 cm x 10 cm, a nast´pnie o wzi´cie o∏ówka i ustawienie go w dolnym prawym
rogu kwadratu (jak na schemacie).
Nauczyciel podaje uczniom wskazówki w rodzaju: posuƒ si´ o 1 kwadrat do
góry, nast´pnie o 2 w prawo etc. åwiczenie to powinno byç bardzo krótkie, ponie-
wa˝ wymaga du˝ej koncentracji uwagi. Nauczyciel zbiera kartki z wytyczonymi
trasami i poprawia je.
åwiczenie 4
Praktyka w Êrodowisku
rzeczywistym
W czasie wyjÊcia z klasà na ze-
wnàtrz szko∏y poprosiç o notowanie
nazw ulic, którymi porusza si´ gru-
pa. Po powrocie do szko∏y nale˝y
wspólnie sporzàdziç na tablicy plan
przebytej drogi lub nanieÊç go na
plan dzielnicy/najbli˝szego otocze-
nia szko∏y.
W przypadku m∏odszych dzieci
nale˝y wybraç tras´ prostà (2 – 3
ulice).
W przypadku starszych – wybraç
bardziej skomplikowanà tras´ i po-
prosiç o narysowanie jej na kartce.
LUB
Korzystajàc z planu, opracowaç
tras´ wycieczki, przewidzieç skrzy-
˝owania, niebezpieczeƒstwa, mo˝li-
we zagro˝enia.
Sprawdziç w terenie, czy wcze-
Êniej przygotowany plan jest zgodny
z rzeczywistoÊcià.
KOMENTARZ DO çwiczeƒ
znajdujàcych si´ w zeszycie ucznia
Cel: rozró˝nianie prawej i lewej strony (na
trasie) oraz czterech g∏ównych stron Êwiata. åwicze-
nie dzieci w okreÊlaniu swego po∏o˝enia i w rozumie-
niu wskazówek dotyczàcych poruszania si´ i u∏atwia-
jàcych zdobycie samodzielnoÊci.
Cel: sprawdzenie, czy dziecko zro-
zumia∏o, ˝e niektóre z dzia∏aƒ opisanych
w zadaniach mogà naraziç je na niebezpie-
czeƒstwo.
Cel: çwiczenie rozró˝niania prawej i lewej
strony poprzez opracowanie trasy.
åwiczenie 1
åwiczenie 3
åwiczenie 2
89369904.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin