Zeszyt_Nauczyciela03.pdf

Uwa˝am

na drodze

Co dziecko wiedzieç powinno

●

Cel zaj´ç

Kszta∏towanie u dzieci umiej´tnoÊci

rozpoznawanie zagro˝eƒ wynikajàcych

z ich zachowania na ulicy.

Doskonalenie u dziecka umiej´tnoÊci

obserwacji miejsca, w którym ˝yje.

Obserwacja miejsca, w którym ˝yjemy.

Wdra˝anie do stosowania synonimów

w wypowiedziach.

Ulica jest miejscem niebezpiecznym, w którym dziecko

musi nauczyç si´ panowaç nad swymi impulsami

i emocjami. Nie jest to miejsce zabaw.

Naucz

dziecko, by si´ nie

spieszy∏o

nie. JeÊli kolega lub rodzic zawo∏a

je z drugiej strony ulicy, w pierw-

szym odruchu dziecko b´dzie

chcia∏o przebiec na drugà stron´.

Kiedy bawi si´, czy wykonuje zada-

nie, które sobie wyznaczy∏o, nic nie

jest w stanie zak∏óciç zamkni´tego

Êwiata, w którym krà˝à jego myÊli.

● Dziecko, które chodzi wcià˝ tà

samà drogà (np. do szko∏y i z po-

wrotem), staje si´ mniej uwa˝ne –

na poczàtku b´dzie przeceniaç nie-

bezpieczeƒstwo, ale z biegiem cza-

su zacznie je minimalizowaç.

● JeÊli na ulicy, w obliczu niebez-

pieczeƒstwa, dziecko wpadnie

w panik´, daje si´ ponieÊç impul-

som – biegnie naprzód lub staje jak

skamienia∏e, nie bioràc pod uwag´

tego, co dzieje si´ wokó∏.

Jak nale˝y si´

zachowaç?

– wskazówki dla dzieci

● Dziecko usi∏uje przede wszyst-

kim zaspokoiç swoje potrzeby (ba-

wiç si´, byç w ruchu, dogoniç ro-

dziców po drugiej stronie ulicy

etc.). Nie zwraca wtedy uwagi na

ruch uliczny.

● Dziecko zaczyna rozumieç poj´-

cie niebezpieczeƒstwa dopiero

w wieku oko∏o 7 lat. Nie jest wi´c

w pe∏ni Êwiadome, ˝e swoim za-

chowaniem mo˝e nara˝aç w∏asne

˝ycie. W niektórych zabawach uda-

je, ˝e umar∏o, potem podnosi si´

i znowu ˝yje. Do 11 roku ˝ycia nie

jest w stanie rozumowaç w oparciu

o hipotezy, w sposób abstrakcyjny.

Uwzgl´dnia tylko to, co jest rzeczy-

wiste i namacalne, a nie to, co

mo˝liwe.

● Fakt, ˝e mo˝e skupiç uwag´ tyl-

ko na jednej rzeczy naraz, zwi´ksza

zagro˝enie. W wielu sytuacjach nie

kontroluje swych reakcji, nara˝ajàc

si´ na niebezpieczeƒstwo. Na przy-

k∏ad, gdy zbli˝a si´ do domu, jest

mniej uwa˝ne. To samo zachowa-

nie b´dzie mu towarzyszyç, jeÊli

spóênia si´ do szko∏y albo gdy spie-

szy si´ do kolegi.

● Ulica mo˝e przekszta∏ciç si´

w teren do zabaw: s∏upki, murki,

chodniki, s∏upy, barierki mogà staç

si´ elementami do wspinaczki, sko-

ków, wieszania si´ etc. Pierwszym

odruchem dziecka, któremu pi∏ka

wypadnie na jezdni´, jest jej z∏apa-

● Zawsze trzeba mieç czas, by

przed wkroczeniem na jezdni´

uwa˝nie spojrzeç w lewo, w prawo,

potem znowu w lewo. Po dojÊciu

w okolice Êrodka jezdni nale˝y po-

nownie spojrzeç w prawo.

● Nie wolno przebiegaç przez uli-

c´. Dlatego nale˝y wychodziç odpo-

wiednio wczeÊnie, by si´ nie spóê-

niaç.

● Bawiç si´ tylko w wyznaczonych

do tego celu miejscach takich, jak

skwery czy tereny sportowe, a nie

na chodniku lub na jezdni.

● Gdy gdzieÊ idziemy, ca∏y czas

koncentrowaç si´ na tym, co dzieje

si´ wokó∏ nas – nawet, jeÊli znamy

drog´ na pami´ç.

9% wypadków, których ofiarami sà dzieci, ma miejsce

w bezpoÊredniej bliskoÊci szko∏y .

65% wypadków zdarza si´ w strefie bliskiej miejsca

zamieszkania . Dlatego warto uÊwiadomiç dzieciom, jak wa˝ne

jest, by nie spieszy∏y si´, wracajàc do domu.

wiedzieç powinno

●

åwiczenie 1

● W ma∏ych grupach sporzàdziç list´ sytuacji, które zach´cajà dzieci do bie-

gania po ulicy. Ka˝da grupa wyznacza sprawozdawc´, który zaprezentuje od-

powiedzi. Nauczyciel notuje na tablicy wymieniane sytuacje i organizuje dys-

kusj´ na temat mo˝liwych konsekwencji (np. grasz z kolegami w pi∏k´ na

chodniku – na jakie niebezpieczeƒstwo si´ nara˝asz?).

åwiczenie 2

● Przed szko∏à. Poprosiç jednego

z uczniów, aby zademonstrowa∏ spo-

sób, w jaki pokonuje swojà tras´

z domu do szko∏y w sytuacji, gdy jest

spóêniony. Zorganizowaç dyskusj´

z innymi dzieçmi na temat ich reak-

cji, kiedy sà spóênione. Postaraç si´,

aby zrozumia∏y, ˝e nale˝y wyjÊç od-

powiednio wczeÊniej, aby, nie spie-

szàc si´, dotrzeç do celu na czas.

● OkreÊliç wraz z dzieçmi dzia∏a-

nia, które nale˝y wykonaç, aby si´

nie spóêniaç (obliczenie czasu nie-

zb´dnego na przygotowanie si´ ra-

no, a nast´pnie na spokojne dojÊcie

do szko∏y – dzieci b´dà wiedzia∏y,

o której powinny wstaç i o której

wyjÊç z domu).

åwiczenie 3

● Na dziedziƒcu szkolnym ustawiç dziesi´cioro dzieci w szeregu i nadaç ka˝-

demu numer od 1 do 3. Pozosta∏e dzieci obserwujà gr´. Nauczyciel rzuca dzie-

ciom pi∏k´, podajàc numer – np. 3. Pi∏k´ mogà ∏apaç tylko dzieci noszàce ten

numer. Obserwatorzy zwracajà uwag´, czy numery 1 i 2 ruszy∏y si´ z miejsca.

Tylko co trzecie dziecko powinno próbowaç z∏apaç pi∏k´.

Wyciàgnàç wnioski odnoÊnie odruchu ∏apania pi∏ki i impulsywnych zacho-

waƒ dzieci w ogóle, a w szczególnoÊci podczas zabawy.

åwiczenie 4

● Przy okazji wyjÊcia z klasà sporzàdziç

list´ miejsc, w których dzieci mogà si´ bez-

piecznie bawiç: skwery, parki, place zabaw

etc.

● Zwróciç uwag´ dzieci na niebezpieczne

miejsca: chodniki, pobocza.

● Poprosiç dzieci, aby wymyÊli∏y, jakie bez-

pieczne miejsca do zabawy mog∏yby si´ poja-

wiç w okolicy (np. boisko do gry w koszyków-

k´, tor dla deskorolek itd.). Przygotowaç

z dzieçmi pismo w imieniu klasy, stwierdza-

jàce stan istniejàcych obiektów tego typu

i sposoby ich naprawienia.

KOMENTARZ DO çwiczeƒ

znajdujàcych si´ w zeszycie ucznia

Cel: rozpoznanie niebezpieczeƒstwa. åwi-

czenie to podkreÊla potrzeb´ zabawy dziecka i jego

impulsywne zachowania.

Cel: wyselekcjonowanie zacho-

waƒ niebezpiecznych. Dziecko staje wobec

dwóch elementów: spóênienia si´ i bezpie-

czeƒstwa. Musi wybraç priorytet – swoje

w∏asne bezpieczeƒstwo.

Cel: praca nad s∏ownictwem i synonimami

s∏owa „niebezpieczny”, aby lepiej zrozumieç dok∏ad-

ny jego sens.

åwiczenie 1

åwiczenie 3

åwiczenie 2

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: