Testament (inna wersja)_Budzynska Agata.pdf

ww w.bu dz yn s k a.foru mowi sk o.ne t

ww w.ch omi k u j.pl /Agaty

ww w.agatabu dz yn s k a.bl og.on e t.pl

[ Agata Budzyńska - Wspomnienie o Halinie Poświatowskiej ]

(wstęp do piosenki)

Ktoś kiedyś powiedział,

Że ludzie byliby lepsi,

Gdyby każdego dnia rano pomyśleli,

Że to może być ostatni dzień w ich życiu.

A w iec zo re m,

Gdyby pomyśleli,

Co po nic h pozo sta nie,

Jeżeli na przykład jutro

Już nie będą mogli oglądać nieba.

Mam jedną swoją ulubioną poetkę,

Która żyła w podobny sposób:

Halina Poświatowska.

Urodziła się

Jeszcze przed wojną

I w czasie okupacji bardzo poważnie zachorowała.

Ta choroba spowodowała trwałą wadę serca,

Więc od początku swojego życia,

Miała świadomość,

Że każdy kolejny dzień, który przeżywa,

Może być ostatnim dniem w jej życiu.

Kiedy miała osiemnaście lat,

W sanatorium spotkała pewnego smutnego,

Bardzo chorego na serce chłopaka.

Postanowiła tego chłopaka rozweselić.

Tak go serdecznie rozweselała,

Że po kilku miesiącach wzięli ślub.

Ich wspólny lekarz powiedział im wprost,

Że małżeństwo dwojga tak chorych ludzi

Jest istnym szaleństwem,

Że oddzielnie mieliby w życiu jeszcze jakieś szanse,

A le życie razem to po prostu samobójstwo.

Oni, wierząc w to, że miłość wszystko może,

Postanowili, że będą żyć razem.

Za mies zka li w je j rod zinnym do mu.

Poświatowska w swoim pamiętniku wspomina,

Jak czasami w środku nocy,

Budził ją jego przyśpieszony oddech.

I prośba, żeby mu jakoś pomogła,

Bo czuje, że jego serce

Przestaje bić.

O na jed ynie

Mogła go mocno do siebie przytulać

I tłumaczyła mu, że nie pozwoli,

Aby umarł sam.

Jeżeli umrą, to na pewno razem.

Po dwóch latach ich małżeństwa

On wyjechał na egzaminy do Łodzi

I zmarł samotnie w hotelu.

Poświatowska nie zdołała go obronić

Ani umrzeć razem z nim.

I później ta młodziutka,

Bo zaledwie dziewiętnastoletnia wdowa,

W większości swoich wierszy,

Będzie zadawała nam i sobie pytanie:

Co jest tam, po drugiej stronie życ ia,

Gdzie kiedyś wszyscy trafimy.

A napisano, że będziemy tam rozliczani z miłości...

Myśląc o takim ostatnim dniu w swoim życiu,

Napisałam swój mały, krótki testament...

[ Agata Budzyńska - „Testament” ]

(część muzyczna)

Halina Poświatowska

„Wierszyk bez tytułu”

A kiedy umrę, kochanie,

Gdy się ze światem rozstanę,

I będę długim przedmiotem,

Rac zej s mut nym –

Pow ied z,

Czy mnie wted y pr zygar nies z?

Ra mio na mi o gar nies z?

I napra w is z,

To co popsuł los okrutny?

Ja tak często myślę o Tobie,

Często piszę do ciebie głupie listy,

W nich miłość i uśmiech

Pote m w p iec u je c howa m,

Płomień skacze po słowach,

Nim w popiele nie uśnie, jak ja, jak ty,

Jak kiedyś wszyscy...

Ja patrzę w płomień, kochanie,

Myślę, co też się stanie z moim sercem

Miłości głodnym

A t y,

Proszę cię,

Nie pozwól,

Aby zginęło w świecie, który ciemny jest

I czasami jest bardzo chłodny

A kiedy zasnę

Schowa jc ie mnie

W lipowe skr zypec zk i

Pod głowę dajcie mi

Moją wiarę

Moją miłość

A kiedy zasnę

Przyt ulc ie mnie

Do waszej przyjaźni

I mówcie mnie i sob ie

Że pamięć jest wieczna

A kiedy zasnę

Ogrzejcie mnie pocałunkami

I za mk nijc ie nimi

Moje or zec howe oc zy

A kiedy zasnę

K ochajc ie mnie

K ochajc ie mnie moc no

I grajcie mi na drogę

Moją kołysankę

I poproście Pana

By otworzył mi niebo

Jak otw ie ra usta do mod lit w y

Wiarą swoich oczu

Rozpalcie nowe słońca

I powiedzcie chłopcu

Którego tak bardzo kochałam

By nie deptał nigdy rumianków

Rumianków deptać nie można...

A kiedy zasnę

Pamiętajcie

O mo ic h p ios enkac h

I nie pozwólcie im – nie, nie

Nie pozwólcie milczeć

A kiedy zasnę

Uc zc ie lud zi

Jak się uśmiechać

I pokażcie im

Jak dobrze mieć serce

I poproście Pana

By otworzył mi niebo

Jak otw ie ra usta do mod lit w y

Wiarą swoich oczu

Rozpalcie nowe słońca

I powiedzcie chłopcu

Którego tak bardzo kochałam

By nie deptał nigdy rumianków

Rumianków deptać nie można

K ied y odc hodzic ie ode mnie

Sufity smutku spadają

Pod me s topy

K ied y odc hodzic ie ode mnie

Jestem tak sama, że aż boli...

K ied y odc hodzic ie ode mnie

Rozbijam myśli o każdą ścianę

K ied y odc hodzic ie ode mnie

Boję się, że za ws ze tak zo sta nie...

D late go koc haj

Dopóki jesteś

Dopóki jeszcze jesteś – koc haj

Kochaj, dopóki jesteś

Spróbuj

Proszę Cię...

[ przygotowanie tekstów z nagrania: Ika ]

( poniżej tekst oryginalny wiersza H. Poświatowskiej )

*** (kiedy umrę kochanie)

kiedy umrę kochanie

gdy się ze słońcem rozstanę

i będę długim przedmiotem raczej smutnym

czy mnie w tedy p r zygar nies z

ra mio na mi o gar nies z

i naprawisz co popsuł los okrutny

często myślę o tobie

często piszę do ciebie

głupie listy - w nich miłość i uśmiech

pote m w p iec u je c howa m

płomień skacze po słowach

nim spokojnie w popiele nie uśnie

patrząc w płomień kochanie

myślę - co się też stanie

z moim sercem miłości głodnym

a ty nie pozwól przecież

żebym umarła w świecie

który ciemny jest i który jest chłodny

[za: "Wiersze wybrane" Haliny Poświatowskiej, Wyd. Literackie 1989 r.]

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: