Ćwicz XI.doc

HIV,AIDS                                                                         Ćwicz XI

HIV (ang. Human Immunodeficiency Virus) - to ludzki wirus upośledzenia odporności. Atakuje on komórki układu odpornościowego człowieka, który przestaje chronić organizm przed atakami drobnoustrojów chorobotwórczych. O zakażeniu, ale bez wykonania testu, można się dowiedzieć nawet po 8-10 latach. Jest to jeden z nielicznych wirusów, przeciw któremu nie ma szczepionki.

AIDS (ang. aquired immunodeficiency syndrome) to zespół nabytego niedoboru odporności. Jest to końcowy etap zakażenia, ujawniający się zwykle po wielu latach trwania zakażenia wirusem HIV.  W wyniku zakażenia wirusem HIV organizm traci mechanizmy obronne pozwalające mu skutecznie zwalczać zakażenia grzybicze, wirusowe lub bakteryjne i pojawiają się trudne do leczenia infekcje, które mogą prowadzić nawet do śmierci pacjenta.

Przebieg choroby

Wirus HIV, po dostaniu się do organizmu, łączy się z komórkami wyposażonymi w receptor CD4. Są to najczęściej limfocyty. Przy udziale koreceptorów dochodzi do wniknięcia wirusa i rozpoczyna się jego namnażanie. U większości ludzi wspomniany proces przebiega bardzo intensywnie. W konsekwencji zmniejsza się liczba limfocytów w organizmie, układ odpornościowy staje się dysfunkcjonalny. Wirus ulega licznym modyfikacjom, szybko uodparnia się na leki.

Okres inkubacji trwający 4 do 6 tygodni;

    • Okres ostrych objawów zakażenia odnotowywany u 40- 80% pacjentów, pojawiają się, po czym samoistnie znikają objawy podobne do grypy, może wystąpić wysypka, zmiany w śluzówce jamy ustnej

   • Faza utajenia trwająca od kilku miesięcy do kilku lat;

   • Etap objawów klinicznych, wśród których znajdują się: powiększeniu węzłów chłonnych, permanentne osłabienie, nocne poty; występują choroby dotykające również ludzi niezakażonych, ale trudniej i dłużej przebiegają

   • Pełnoobjawowa choroba, następują zakażenia, które dla organizmu z uszkodzonym przez AIDS układem immunologicznym mają bardzo ciężki przebieg i zagrażają życiu; pojawiają się nawracające zapalenia płuc, ciężkie zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, nowotwory, demencja

Typowe objawy zakażenia HIV

Po zakażeniu się wirusem mogą wystąpić objawy,silniejsze lub słabsze, ale same w sobie nie są dla osoby zakażonej groźne.

              Pojawiają się w ciągu pierwszych kilku miesięcy od wtargnięcia wirusa do organizmu (najczęściej po paru tygodniach), i utrzymują się około tygodnia.

–          Powiększenie węzłów chłonnych.

–          Utrata apetytu lub/i strata kilku kilogramów.

–          Osłabienie mięśni nóg, bóle stawów

–          Suchy kaszel.

–          Grzybica jamy ustnej.

–          Wysypka na ciele.

–          Chory ma gorączkę

–          Ogólne osłabienie

                 - pojawia się zaczerwienienie skóry i wysypka.

                 - w jamie ustnej są aftowe owrzodzenia.

                 - czasem już wówczas mogą wystąpić objawy związane z niedoborami   

                  immunologicznymi, np. grzybice.

Drogi zarażenia wirusem HIV

•         krew (najbardziej efektywna droga zakażenia) i produkty krwiopochodne,

•         kontakty seksualne,

•         mleko matki (udowodniono możliwość przeniesienia zakażenia tą drogą),

•         przeniesienie z matki na dziecko (krew kobiety i dziecka nie mieszają się, jednak może do tego dojść np. podczas jakichś komplikacji porodowych).

NIE ZARAZISZ SIĘ PRZEZ

Korzystanie ze wspólnych sztućców, talerzy.

Przypadkowe kontakty z osobą zakażoną w miejscach publicznych.

Ukąszenia owadów.

Pocałunek, ślina, pot, łzy osoby zakażonej zawierają

                                                    bardzo niewielką ilość wirusa. Stają się groźne, jeżeli

                                                    zawierają  domieszkę krwi.

Wspólne pływanie na basenie.

Korzystanie ze wspólnych łazienek i toalet

Wspólna pościel.

Podanie ręki osobie zakażonej.

Leczenie

Nie istnieje medykament pozwalający na wyleczenie AIDS, dotychczas opracowano jedynie preparaty utrudniające namnażanie się wirusa HIV i wniknięcie do komórek.

Najczęściej stosowaną obecnie terapią jest podawanie choremu leków powstrzymujących różne etapy rozwoju wirusa. Przy tego rodzaju postępowaniu jednak mają miejsce liczne efekty uboczne: wymioty, biegunka, anemia, zapalenie wątroby.

Wiele, spośród chorób znamionujących AIDS można leczyć efektywnie, wymaga to jednak ogromnych nakładów finansowych. Jest ono jednak tym trudniejsze, im bardziej zniszczony jest układ odpornościowy

Zakażenie HIV nie jest równoznaczne z AIDS. AIDS jest końcowym etapem choroby.
Zastosowanie leczenia przeciwwirusowego może znacząco opóźnić wystąpienie pełnobjawowego AIDS. Im wcześniejsze i intensywniejsze leczenie, tym okres bezobjawowego nosicielstwa jest dłuższy. Także intensywne leczenie przeciwwirusowe skojarzone z leczeniem zakażeń oportunistycznych oraz terapia przeciwnowotworowa w AIDS może przedłużyć życie chorego.

Skutki choroby AIDS

Powoduje zniszczenie układu immunologicznego, przez co osoba zakażona staje się nieodporna na różne infekcje i choroby. Chorzy na AIDS umierają zwykle z powodu nietypowych zapaleń płuc albo nowotworów .