Kurs_Eagle_cz01.pdf

K U R S

Kurs obsługi EAGLE, część 1

Rozpoczynamy cykl artykułów

poświęconych jednemu

z najpopularniejszych programowi

CAD wspomagającemu

projektowanie obwodów

drukowanych – EAGLE.

System ten cieszy się coraz

większym powodzeniem w Polsce,

o czym może świadczyć ankieta

przeprowadzona na łamach

EP. Dodatkowym atutem tego

pakietu jest możliwość używania

bezpłatnej, lecz w pełni

funkcjonalnej wersji „light“,

dostępnej na internetowych

stronach producenta – ﬁrmy

CadSoft.

W kolejnych odcinkach cyklu

przedstawimy edytor schematów,

edytor obwodów drukowanych

oraz autorouter. Następnie

zapoznamy czytelników

z edytorem bibliotek elementów,

tworzeniem dokumentacji

niezbędnej do produkcji (Gerber)

oraz kilkoma interesującymi

programami napisanymi

w języku użytkownika (ulp)

rozszerzającymi możliwości

EAGLA–a.

w których można znaleźć praktycz-

nie każdy potrzebny element. Na

internetowej stronie producenta są

umieszczone biblioteki stworzone

przez użytkowników, które można

pobrać i wykorzystywać we wła-

snych projektach. Liczba tych bi-

bliotek rośnie praktycznie z dnia na

dzień. Jeśli, mimo tego, nie znaj-

dziemy potrzebnego nam elementu,

to przy pomocy edytora bibliotek

możemy go stworzyć w przeciągu

kilku minut.

Polecenia UNDO/REDO umoż-

liwiają cofnięcie (lub przesunięcie

do przodu) ostatnio wykonywanego

polecenia tak, że użytkownik może

bezkarnie eksperymentować z pro-

jektem, a stan przed modyﬁkacją

można przywrócić za pomocą paru

kliknięć myszą. Wszystkie zmiany

wprowadzone w edyto-

rze schematów są au-

tomatycznie i natych-

miast wprowadzane

w płytce drukowanej,

przy czym dzieje się

tak gdy otwarte jest

także okno edytora

schematów (normalny

stan w trakcie pracy

z programem). Również

zmiany wprowadzone

w edytorze PCB są au-

tomatycznie przenoszo-

ne do edytora sche-

matów. Pozwala to na dynamiczną

zmianę obudów elementów (np.

zmiana obudowy rezystora lub kon-

densatora na obudowę z większym

rozstawem wyprowadzeń) podczas

projektowania płytki drukowanej.

Przejście z edycji schematu do

edytora PCB odbywa się bez po-

mocy jawnie generowanej netlisty.

Jest to bardziej naturalne rozwiąza-

nie niż w innych programach tego

typu, potrzebujących tworzenia listy

połączeń. Edytor schematów umoż-

liwia jednak tworzenie netlist, które

po edycji mogą być wykorzystywa-

ne przez większość współczesnych

programów CAD.

Edytor płytek drukowanych pod-

czas normalnej pracy współpracu-

je z edytorem schematów. Możemy

również tworzyć projekty składające

W tej części zapoznamy się

z podstawowymi parametrami pakie-

tu EAGLE i jego instalacją, ponadto

utworzymy pierwszy projekt oraz

rozpoczniemy poznawanie edytora

schematów.

EAGLE jest produktem niemiec-

kiej ﬁrmy CadSoft z siedzibą w Ple-

iskirchen niedaleko Monachium.

Pierwsza wersja, pracująca pod sys-

temem DOS ukazała się już pod

koniec lat 80–tych ubiegłego wieku.

Najnowsza wersja v. 4.16 umożliwia

pracę na platformie Windows, Li-

nux oraz Mac. Mimo niezliczonych

możliwości EAGLE charakteryzuje

się prostotą obsługi. Trzy podstawo-

we moduły programu: edytor sche-

matów, edytor bibliotek oraz edytor

płytek drukowanych (layout editor)

mają identyczny sposób obsługi,

dzięki czemu użytkownik nie gubi

się w programie.

EAGLE jest dostarczany wraz

z ogromną liczbą gotowych elemen-

tów zdeﬁniowanych w bibliotekach,

Rys. 1. Panel sterowania programu Eagle

Elektronika Praktyczna 5/2006

K U R S

Możliwości pakietu EAGLE w wersji Professional:

– Maksymalna wielkość projektowanej płytki wynosi

1,6x1,6 m, przy maksymalnym rastrze 0,0001 mm

(0,1 mm).

– Możliwość kreślenia na maksymalnie 255 war-

stwach (liczba warstw miedzi przy płytkach wielo-

warstwowych wynosi maksymalnie 16).

– Elementy oraz teksty można obracać o dowolny kąt

przy kroku 0,1 stopnia (dotyczy layout edytora).

– Przy tworzeniu listy elementów program współpra-

cuje z bazami danych.

– Możliwość wykorzystywania elementów tradycyj-

nych jak również SMD, które to można umieszczać

na obu stronach płytki (TOP oraz BOTTOM).

– Można stosować technologię Blind– oraz Buried

Via.

– Możliwość automatycznego zalewania określonych

obszarów miedzią (powierzchnia masy, lub w celu

zaoszczędzenia substancji trawiącej w czasie pro-

dukcji płytki).

– Schemat możemy rysować na maksymalnie 99 kart-

kach o maksymalnych wymiarach 1,6x1,6 m.

– Łatwe powielanie elementów poprzez kopiowanie.

Kopiować możemy również całe bloki dowolnych

obiektów (elementy, połączenia, magistrale).

– Automatyczne łączenie zasilania poszczególnych

układów (GND, VCC) projektant nie musi (ale

może) umieszczać tych elementów na schemacie.

– Wbudowany kontroler Design Rule Check, czy-

li moduł kontrolujący płytkę pod kątem zwarć

oraz określonych wymiarów punktów lutowniczych

i ścieżek.

– Wbudowany kontroler Electrical Rule Check, czyli

moduł kontrolujący schemat pod kątem logicznym

oraz sprawdzający konsystencję schematu i płytki.

Wraz z edytorem płytek drukowanych jest dostar-

czany moduł autoroutera, który wybitnie przyspiesza

oraz ułatwia proces projektowania. Moduł ten jest cią-

gle dopracowywany a najnowsza wersja charakteryzuje

się następującymi parametrami:

– Pełna integracja z programem głównym.

– Autorouter prowadzi ścieżki zgodnie z regułami

ustalonymi w edytorze PCB.

– W dowolnym stadium projektowania płytki można

przełączać pomiędzy projektowaniem ręcznym a au-

tomatycznym.

– Algorytm Ripup and Retry.

– Projektowanie nastawione na minimalne koszty go-

towej płytki. Jest możliwość zmiany tych ustawień

przez użytkownika.

– Najmniejszy raster, w którym prowadzone są ścieżki

wynosi 0,02 mm.

– Elementy mogą być rozmieszczone w dowolnym ra-

strze.

– Projektowanie na maksymalnie 16 warstwach, z cze-

go 14 warstw może być zdeﬁniowane jako warstwy

zasilające.

– Autorouter uwzględnia różne (wcześniej zdeﬁnio-

wane) klasy sygnałów, które to określają szerokość

ścieżek, oraz minimalne odstępy.

Wersja EAGLE Light , która jest bohaterem naszego

artykułu, ma pewne ograniczenia w stosunku do wersji

profesjonalnej:

– Schemat można kreślić tylko na jednej stronie, ale

za to o maksymalnych wymiarach.

– Płytka drukowana może się składać maksymalnie

z dwóch warstw miedzi (TOP, BOTTOM) i nie może

być większa niż 80x100 mm.

– Programu nie wolno używać w celach komercyjnych.

To jedyne ograniczenia, poza nimi można uży-

wać wszystkich możliwości wersji Professional. Fir-

ma CadSoft nie wprowadza ograniczeń co do liczby

elementów, przelotek lub połączeń. Z wymienionymi

ograniczeniami hobbysta musi się pogodzić, ale za to

otrzymuje za darmo profesjonalne, potężne narzędzie

wspomagające go przy projektowaniu elektroniki.

się jedynie z płytki drukowanej, bez

uprzedniego rysowania schematu.

Możliwość ta jest przydatna w przy-

padku płytek o bardzo małej liczbie

elementów oraz gdy chcemy zapro-

jektować płytkę korzystając ze sche-

matu stworzonego w innym progra-

mie CAD. Ten drugi przypadek jest

możliwy dzięki importowi netlist.

Jak na razie EAGLE ma możliwość

importu netlist w formatach: TAN-

GO, OrCAD, Protel oraz PADS.

Pomimo swych ograniczeń wer-

sja Light umożliwia otwieranie pro-

jektów wykonanych w wersji pełnej

– profesjonalnej, w których schemat

zajmuje więcej niż jedną stronę,

a płytka składa się z większej liczby

warstw miedzi. Projekty te możemy

przejrzeć oraz wydrukować. Możemy

również wygenerować dokumentację

niezbędną do produkcji.

Jak już we wstępie wspomniano

wersję EAGLE Light można ściągnąć

za darmo, ze strony producenta

www.cadsoft.de , publikujemy ją także

na CD–EP5/2006B. Plik instalacyjny

nosi nazwę eagle–win–eng–4.16.exe

i znajduje się w dziale Download/Pro-

gramms. W dziale downloads można

znaleźć również wiele innych intere-

sujących nas elementów programu:

– Programm: najnowsze wersje

instalacyjne programu EAGLE,

w różnych wersjach językowych

(wersja angielska oraz niemiec-

ka), oraz pracujące na różnych

platformach.

Rys. 3. Okno konfiguracji Backupu

– Bibliotheken: biblioteki elemen-

tów utworzone przez użytkow-

ników.

– ULPs: programy napisane w ję-

zyku użytkownika, uruchamiane

bezpośrednio z edytora schema-

tów, layout edytora lub library

edytora. Rozszerzają możliwości

programu EAGLE.

Z działu download możemy ścią-

gnąć również przykładowe projek-

Rys. 2. Okno Directories

Elektronika Praktyczna 5/2006

K U R S

Rys. 4. Okno konfiguracji interfejsu

użytkownika

sić, otwierać w innych programach

lub tworzyć skróty na desktopie.

Za pomocą panelu sterowania

możemy przejrzeć dołączone do pro-

gramu biblioteki, jak również progra-

my użytkownika ( *.ulp ), oraz skrypty

utworzone przez użytkowników skła-

dające się z szeregu komend progra-

mu EAGLE ( *.scr ). Możemy również

edytować reguły rządzące projektem

( *.drc ), oraz uruchomić procesor

CAM, który odpowiada za wygene-

rowanie plików w formacie Gerber

niezbędne do produkcji płytki.

W menu Options mamy moż-

liwość dostosowania programu do

naszych upodobań. Możliwość zmia-

ny ustawień została wprowadzona

w następujących punktach:

User interface

Ustawienia interfejsu użytkownika

pozwalają na dostosowanie wyglądu

okien programu do naszych upodo-

bań. W polu Controls ( rys. 4 ) może-

my włączyć lub wyłączyć poszczegól-

ne paski narzędziowe. Można sobie

w ten sposób powiększyć powierzch-

nię przeznaczoną do kreślenia.

Niektóre sterowniki drukarek

mają problem z czcionką używaną

przez EAGLE. Teksty są wtedy znie-

kształcone, lub brakuje ich całkiem

na wydruku. W takim przypadku

należy zaznaczyć pole Always Vec-

tor font. Kontrolka ta daje nam

gwarancję że teksty przedstawione

na ekranie będą wyglądały iden-

tycznie również na wydruku.

Kontrolka Limit zoom factor

ogranicza stopień maksymalnego po-

większenia. Możliwość ta przyda się

użytkownikom posiadającym starsze

karty graﬁczne, które przy określo-

nym powiększeniu mają problemy

z poprawnym wyświetlaniem graﬁki.

Trójprzyciskowa mysz z kółkiem

(najlepiej optyczną) bardzo ułatwia

obsługę programu. Za pomocą środ-

kowego klawisza myszy możemy „zła-

pać“, po czym przesunąć wycinek

płytki lub schematu, który jest aktu-

alnie widoczny na monitorze. Tego

typu przemieszczanie się po płyt-

ce, schemacie lub bibliotece bardzo

przyśpiesza pracę z programem. Przy

pomocy kółka można zmieniać aktu-

alne powiększenie (zoom) Wrażliwość

oraz kierunek zmian możemy zmienić

w okienku Mouse Wheel Zoom. War-

tość mniejsza od jeden powoduje, że

kręcąc kółkiem w kierunku monitora

widok zostaje pomniejszony. Natomiast

wartość większa od jeden, przeciwnie

powiększa widok. Wartość tą najle-

piej ustawić w przedziale 1,3 do 1,6.

Wstawienie zera powoduje wyłączenie

tej funkcji, i kręcąc kółkiem możemy

przesuwać widok w kierunku góra

– dół. Można także zmienić kolor

tła na którym kreślimy oraz wielkość

kursora (krzyża). Zmiany te wprowa-

dzamy osobno dla edytora schematów

oraz edytora PCB.

Dwa ostatnie przełączniki kon-

trolują teksty pomocy wyświetlane

na bieżąco przez program. Buble

Help są to chmurki wyświetlają-

ce się po najechaniu kursorem na

dowolną ikonę (jeszcze przed przy-

ciśnięciem klawisza myszy). User

guidance są to teksty wyświetlane

w linijce statusu informujące użyt-

kownika o tym, czego oczekuje pro-

ty oraz dokumentację udostępnioną

przez użytkowników.

Po ściągnięciu interesującej nas

wersji (w naszym przypadku wersja

anglojęzyczna pracującą pod syste-

mem Windows) możemy przystąpić

do instalacji, która to przebiega in-

tuicyjnie i w miarę standardowo.

Przy pierwszym uruchomieniu

programu zostaniemy zapytani o li-

cencję. Musimy wtedy przycisnąć

guzik Run as Freeware. Następnie

zostaniemy zapytani czy chcemy

otworzyć przykładowy projekt, a po-

nieważ chcemy otworzyć tylko okno

panelu sterowania zaznaczamy No.

Jedynym uruchomionym teraz

programem pakietu EAGLE jest pa-

nel sterowania ( rys. 1 ). Jest on me-

nadżerem plików używanych przez

program. Lewa część panelu ma

strukturę drzewka katalogów i plików,

stosowaną standardowo w window-

sowych aplikacjach do zarządzania

plikami. Po wskazaniu dowolnego

elementu z lewego okna, po prawej

stronie zostają wyświetlone dalsze in-

formacje dotyczące obiektu. Przy każ-

dym elemencie mamy również moż-

liwość kliknięcia prawym klawiszem,

otwiera się wtedy menu kontekstowe,

dzięki któremu możemy, w zależno-

ści od obiektu, przeprowadzać różne

działania (zmiana nazwy, kopiowanie,

drukowanie itp.). Panel sterowania

wykorzystuje technikę Drag & Drop,

dzięki czemu można w łatwy sposób

poszczególne pliki kopiować, przeno-

Directories

W tym menu ( rys. 2 ) mamy

możliwość zmiany standardowego

rozmieszczenia ścieżek dostępu do

plików używanych przez program.

Wyrażenie $EAGLEDIR symbolizuje

katalog w którym został zainstalowa-

ny program (w naszym przypadku

C:\programy\EAGLE–4.16 ). Przy każ-

dym typie plików mamy możliwość

podania większej niż tylko jedna

liczby ścieżek. Poszczególne ścieżki

należy rozdzielić średnikiem. Możli-

wość ta jest przydatna, gdy chcemy

przechowywać biblioteki w różnych

katalogach w celu oddzielenia bi-

bliotek stworzonych przez nas od

bibliotek standardowo dostarczonych

z programem.

Ścieżki dostępu można wpro-

wadzać wpisując pełną jej nazwę

z klawiatury lub wskazując wybraną

ścieżkę po wcześniejszym wciśnię-

ciu przycisku Browse.

Backup

EAGLE ma możliwość automa-

tycznego zapisu kopi zapasowych.

Dotyczy to schematu, płytek oraz

bibliotek. Kopie te są zapisywane

z rozszerzeniami *.s#x , *.b#x oraz

*.l#x , gdzie x jest cyfrą z zakresu

0…9 (przykładowo sample.s#3 lub

sample.b#2 ). Plik z rozszerzeniem,

w którym x jest równy 1 jest naj-

młodszą kopią zapasową. Użyt-

kownik ma możliwość ustawienia

maksymalnej liczby kopii (standar-

dowo 9) oraz częstotliwości, z jaką

kopie są zapisywane (standardowo

5 minut, rys. 3 ). Jeżeli chcemy od-

tworzyć którąś z kopii, to musimy

zmienić rozszerzenie pliku (z *.s#1

zmieniamy na *.sch).

Rys. 5. Okno menedżera podczas

zakładania nowego projektu

Elektronika Praktyczna 5/2006

K U R S

Rys. 6. Okno menedżera podczas

zakładania nowego schematu

dobna jak przy tworzeniu nowego

podkatalogu, jednakże w podmenu

wybieramy opcję Schematic (rys. 6).

Jeżeli ktoś nie lubi menu kontek-

stowego pojawiającego się po przy-

ciśnięciu prawego klawisza myszy,

wszystkie wymienione operacje może

wykonać klikając na File w menu

głównym panelu sterowania.

Utworzenie nowego schematu po-

woduje otwarcie edytora wraz z no-

wym (nie zapisanym jeszcze schema-

tem). Nasz schemat należy następnie

jakoś nazwać, ponieważ – na razie –

ma standardową nazwę untitled.sch .

W tym celu wybieramy z menu File

opcję Save as… i zapisujemy nasz

schemat jako sterownik.sch (rozszerze-

nie *.sch możemy pominąć jest ono

dodawane automatycznie). Od tego

momentu plik ze schematem jest wi-

doczny również w panelu sterowania.

Wygląd okna edytora schematów

(Schematic Editor) przedstawiono na

rys. 7 . W linii tytułowej jest wyświe-

tlana nazwa aktualnie edytowanego

schematu. Poniżej znajduje się listwa

menu głównego, jeszcze niżej mamy

Action–Toolbar, na który zostały wy-

prowadzone polecenia często używa-

ne, a normalnie znajdujące się w li-

stwie menu. Następny w kolejności

jest Parametr–Toolbar, którego wygląd

zmienia się w zależności od wykony-

wanego w danej chwili rozkazu. Po-

niżej po lewej stronie mamy okien-

ko ze współrzędnymi bezwzględnymi

oraz aktualnie ustawionym rastrem.

Po prawej umieszczone są współrzęd-

ne względne, wyświetlane w karte-

zjańskim oraz biegunowym układzie

współrzędnych. Poniżej po lewej znaj-

duje się Commands–Toolbar. Na pasku

tym znajdują się wszystkie niezbędne

nam przy edycji schematu narzędzia.

Wszystkie elemen-

ty edytora schematów

możemy ukryć odzna-

czając odpowiednie

pola w menu Options,

User–Interface w pa-

nelu sterowania. Jeże-

li zaznaczyliśmy pole

Command texts to po

prawej stronie edytora

schematów mamy jesz-

cze jedną listwę na-

rzędziową, znaną jesz-

cze z wersji DOS–owej

programu EAGLE. Na

liście tej znajdują się

wszystkie rozkazy z li-

stwy Commands–Tool-

bar, Są one jednakże

przedstawione nie jako ikonki lecz

jako tekst. Jeżeli komuś nie odpo-

wiada rozmieszczenie poszczególny

pasków narzędziowych, to można je

rozmieścić według własnych upodo-

bań chwytając lewym klawiszem

myszy za zaznaczone kropkami pole

po lewej (lub górnej) stronie paska

i przesuwając go na inne miejsce.

Pasek Commands–Tollbar jest naj-

częściej używanym paskiem w cza-

sie edycji schematu. Z tego powodu

zaznajommy Czytelników z działa-

niem poszczególnych narzędzi znaj-

dujących się na tymże pasku:

gram w następnej kolejności. Jeżeli

użytkownikowi teksty te przeszka-

dzają, to może je wyłączyć.

INFO – Podaje rozmaite in-

formacje na temat zaznaczo-

nego obiektu.

Nowy projekt

Po niezbędnych wiadomościach

wstępnych założymy nowy projekt.

W tym celu klikamy prawym klawi-

szem myszy na katalog Project w pa-

nelu sterowania ( rys. 5 ), po czym

wybieramy opcję New Project. Następ-

nie musimy nadać nazwę naszemu

nowemu projektowi, niech to będzie

na przykład sterownik. Po tych kilku

krokach EAGLE utworzył nowy pro-

jekt w podkatalogu o nazwie sterow-

nik. Wszystkie pliki dotyczące naszego

nowego projektu powinny być zapisy-

wane w tym katalogu. W katalogu tym

możemy założyć podkatalogi, dokonu-

jemy tego klikając prawym klawiszem

myszy na nazwie katalogu, po czym

wybieramy New oraz Folder ( rys. 6 ).

Przykładowo, można wszystkie pliki

z dokumentacją w formacie PDF trzy-

mać w jednym katalogu o nazwie pdf.

Gdy mamy już utworzony nowy

projekt, najwyższa pora na utworze-

nie (w projekcie) nowego schematu.

Kolejność działań przy tym, jest po-

SHOW – Podświetla zaznaczo-

ny element. Funkcja ta jest

przydatna, gdy chcemy prześledzić

przebieg określonego sygnału, lub

znaleźć wszystkie elementy logiczne

znajdujące się w jednej obudowie

(np. 7400 zawiera cztery bramki

NAND plus zasilanie, zaznaczając

jedną bramkę podświetlone zostają

wszystkie elementy należące do da-

nego układu)

DISPLAY – Za pomocą tej

komendy możemy włączać

lub wyłączać wyświetlanie poszcze-

gólnych warstw (Layers). Niektóre

płaszczyzny mogą nam niepotrzeb-

nie komplikować widok, dlate-

go warto je wyłączyć. Funkcji tej

możemy również użyć do ukrycia

niektórych elementów na wydruku.

Gdy musimy wykonać dokumentację

w różnych językach (polskim i an-

gielskim) to komentarze w języku

polskim umieszczamy na płaszczyź-

nie komentarze_POLSKI a w języku

angielskim na płaszczyźnie komen-

tarze_ANGIELSKI , przy wydruku

wyłączamy raz jedną płaszczyznę

a przy drugim wydruku wyłączamy

drugą płaszczyznę.

MARK – Polecenie to po-

zwala nam na określenie no-

wego punktu zerowego dla współ-

rzędnych względnych, pole z tymi

współrzędnymi wyświetla się obok

pola ze współrzędnymi bezwzględ-

nymi. Funkcja ta jest nam pomoc-

na, gdy chcemy zmierzyć określony

element.

Rys. 7. Widok okna edytora schematów

MOVE – rozkaz pozwalający

na przenoszenie dowolnych

Elektronika Praktyczna 5/2006

K U R S

obiektów (przy pomocy lewego kla-

wisza myszy), lub grupy obiektów

(prawym klawiszem myszy). Jeże-

li w czasie przenoszenia klikniemy

prawym klawiszem to przenoszony

obiekt zostanie obrócony o 90 stop-

ni w kierunku przeciwnym do kie-

runku ruchu wskazówek zegara.

szy.

ADD – dodanie do schematu

elementów z bibliotek.

elementami! Jeżeli chcemy dane

elementy połączyć elektrycznie to

musimy użyć polecenia NET.

PINSWAP – przy niektórych

typach wielowejściowych bramek

logicznych poszczególne wejścia

mają identyczne właściwości, dla-

tego można zamieniać je miejsca-

mi. Funkcja to jest pomocna przy

późniejszym projektowaniu płytki,

umożliwiając zoptymalizowanie po-

łożenia ścieżek.

TEXT – wprowadzanie tek-

stów do schematu. Teksty

można umieszczać pionowo lub

poziomo, oraz na różnych płasz-

czyznach. Do wyboru mamy trzy

czcionki, jeżeli teksty są nie wi-

doczne na wydruku, to należy

zmienić czcionkę na Vector font.

COPY – kopiowanie obiek-

tów.

MIRROR – powoduje lu-

strzane odbicie wskazanych

obiektów.

CIRCLE – rysowanie okrę-

gów. Jeżeli grubość linii jest

równa zero to okrąg zostaje wypeł-

niony (koło).

GATESWAP – funkcja podob-

na do poprzednio opisanej, z tym

że możemy zamieniać miejscami

poszczególne bramki znajdujące się

w strukturze danego układu scalo-

nego.

ROTATE – powoduje ob-

rót wskazanego obiektu o 90

stopni. Częściej jest wykorzystywa-

ne obracanie elementów w czasie

przenoszenia komendą MOVE.

ARC – kreślenie łuków.

GROUP – służy do grupo-

wania obiektów, które można

później przenosić, obracać, zmieniać

niektóre parametry, lub używając

komend CUT oraz PASTE kopiować

na bieżącej stronie lub do innego

schematu (projektu). Obiekty można

grupować dwiema metodami. Pierw-

sza – przy pomocy prostokąta: po

przyciśnięciu ikony GROUP należy

kliknąć lewym klawiszem myszy na

schemacie i trzymając go wciśnię-

tego zaznaczamy interesujące nas

obiekty. Drugi sposób grupuje ele-

menty za pomocą poligonu, kliknię-

ciami lewego klawisza okrążamy in-

teresujący nas obszar poligon zamy-

kamy prawym kliknięciem myszy.

NAME – nadawanie nazw

elementom, połączeniom lub magi-

stralom.

RECT – rysowanie prostoką-

tów.

POLYGON – polecenie służy

do rysowania wielokątów, po-

lygon zamykamy dwukrotnym klik-

nięciem lewego klawisza myszy.

VALUE – pozwala na zmianę

wartości wskazanych elementów.

SMASH – nazwa, oraz war-

tość jest automatycznie

umieszczona przy elemencie, jeżeli

teksty te przeszkadzają lub przysła-

niają nam inne elementy schema-

tu, możemy używając tej instrukcji

oderwać je od elementu, po czym

przesunąć, pomniejszyć (powiększyć)

lub skasować.

BUS – Kreślenie magistral.

Magistrale są jedynie ele-

mentem rysunku a nie połącze-

niem elektrycznym. Połączenia

elektryczne są realizowane przy

pomocy komendy NET. Z magistra-

li można wyprowadzać poszczegól-

ne połączenia.

MITTER – pozwala na za-

ostrzenie lub złagodzenie

wskazanego zagięcia.

NET – przy pomocy rej ko-

mendy możemy rysować po-

łączenia elektryczne pomiędzy po-

szczególnymi elementami.

CHANGE – przy pomocy tej

komendy możemy zmienić

ustawienia poszczególnych obiektów,

na przykład możemy zmienić wiel-

kość lub treść tekstu, zmienić obu-

dowę elementu (z SMD na przewle-

kaną), możemy również przenieść

elementy na inną płaszczyznę.

SPLIT – instrukcji używamy

w celu wprowadzenia dodat-

kowego zagięcia na narysowanej już

linii, połączeniu lub magistrali.

JUNCTION – węzły pomię-

dzy krzyżującymi się połącze-

niami. W czasie kreślenia EAGLE

wstawia je automatycznie. Komen-

dy tej można użyć, gdy chcemy

połączyć istniejące już sygnały.

INVOKE – Niektóre układy

posiadają w jednej obudowie

kilka osobnych elementów (przykła-

dowo 7400, cztery bramki NAND

A, B, C, D oraz zasilanie). Elemen-

ty te są traktowane na schemacie

jako osobne obiekty. Jeżeli mamy

już na schemacie jakąś bramkę to

po kliknięciu na nią pojawia się

okienko, w którym są wyróżnione

wszystkie elementy znajdujące się

w danej obudowie, można je wtedy

łatwo dodać do schematu.

CUT – kopiuje zgrupowane

elementy do bufora.

LABEL – pozwala na umiesz-

czeniu tekstu z nazwą magi-

strali lub połączenia.

PASTE – pozwala na wkle-

jenie do schematu elemen-

tów wcześniej skopiowanych po-

leceniem CUT. Zawartość bufora

nie jest kasowana, dlatego elemen-

ty raz skopiowane można wklejać

wielokrotnie.

ERC – przeprowadza test

elektryczny schematu. Wykry-

wa nie podłączone wejścia, sygna-

ły, na których znajduje się więcej

niż tylko jedno wyjście lub same

wejścia, sprawdza czy wszystkie

układy maja zasilanie itp. Spraw-

dza również konsystencję pomiędzy

schematem, a płytką.

Henryk Wieczorek

DELETE – usuwa wskazane

elementy. Grupy elementów

usuwamy prawym klawiszem my-

WIRE – polecenie służące do

rysowania linii, nie tworzy

połączeń elektrycznych pomiędzy

Elektronika Praktyczna 5/2006

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: