Rozwaz to dobrze 1891.pdf

Facultas R. P. Provincialis.

Ego Michael MycieIski, Praepositus Provincialis

Provillciae Galicianae Societatis Je~u, pl'otestate ad

hoc mihi facta ab A. R. P. N. Antonio Andel'ledy,

Pl'aeposito Genel'ali ejusdelll Societatis, facultatem

concedo, ut opusculum sub titulo: "Rozważ to do-

bn'e" a P. Henrico Jackowski, ejusdem Societatis

Sacerdote conscriptum, et a duobus censoribus revi-

sum et approbatum, typis mandetur.

ROZDZIAŁ I.

o potrzebie rozwatania rzeczy ostatecznych.

Cracoviae die 26 Januarii 1891.

Czyś to kiedy rozważył, co jelit przy-

czym!: tak pospolitego między ludźmi nie-

dbalstwa w sprawie zbawienia? a temsamem

źródłem wiecznego potępienia tylu osób?

Podobno nie co inszego, jeno to, ze rzadko,

albo wcale nie myślą o prawdach wiecznych;

bo ztąd, mówi prorok Jeremiasz, pochodzą

wszystkie zdrożności i skażenia obyczajów _

na świecie, że niema nikogo, coby rozważał

w sercu.

I w samej rzeczy, gdybyśmy się chcieli

spokojnie i należycie nad tern zastanowić,

dlaczego nas Pan Bóg stworzył; gdybyśmy

chcieli o tem pomyśleć, że wcześniej czy

później będzie trzeba umrzeć; że nawet

prędzej niż się spodziewamy, i lada chwila

może nas śmierć zaskoczyć; że podobno nas

zdybie wtenczas, kiedy się jej najmniej spo-

dziewać będziemy; że od tej ch wili śmierci

zależy cała wieczność nasza szczęśliwa albo

Michael Myciel&ki $. J.

Nr. 18!.

REIMPRIMATUR.

Oracoviae die ~ Febl"uarii 1<'ł91.

t 4' C(trd, Dtmajewskt.

L~------------~-d

".I

Nakładem X. Michała MycieIskiego '1'. J.

••

,~-----,._- I .. --- -'----0--1

terni słowami, tak jakby wprost do niego l

był! 'p0:wiedzia~e, poczyna je rozbierać i r~z

wazac, J wreSZCIe po dokładnem zast~noWIe

niu się wychodzi z kościoła, rozda.)e cały

majątek swój między ubogich, a sam ucho-

dzi na pustynię. Tylu innych sł.yszało te

same słowa, i ty podobno nieraz Je słysza

łeś, a jednak pomimo tego, - nie mówię już,

byś uezynił tak jak św. Antoni, -- ale ani

na grosz jałmużnyś się nie zdobył. Dlaczeg~?

Boś nie raczył nigdy nad słowem Bożem SIę

. zastanowić. Czyż to nieprawda? Rozwaź to

dobrze!

Sw. Augustyn tak opowiada nawrócenie

dwóch cesarskich dworzan: Razu jednego,

kiedy dwór cesarski hawił w Trewirze, a ce-

sarz zajęty był igrzyskami na czeM jego

wyprawianemi, dwóch dworzan jego wyszło

na przechadzkę za miast.o do poh~isk.ic~! ogro-

dów, i zaszli przypadkIem do JalneJs opu-

szczonej ehaty, w której zwykli byli prze-

mieszkiwać pustelnicy. Ciekawością zdjęci

weszli do niej; i kiedy tam wszystko z kolei

oglądają, znajdują książkę, w której było

opisane życie św. Antoniego opata. Jeden

z nich bierze ją do ręki i czyta z coraz wię

cej wzmagającem się zajęciem; kiedy już

I kilka przeczytał kartek, uczuł w sobie jakiś

------1 7.

r nieszczęśliwa; że mamy stanąć przed Sędzią r

sprawiedliwym i nieubłaganym, który będzie

się od nas domagał ścisłego rachunku z ka-

żdej chwili całego naszego życia:-gdybyśmy

mówię, temi tak wielkiemi prawdami byli

jakkolwiek przejęci, z pewnością prowadzi-

libyśmy daleko porządniejsze życie, i miasto

narażać się na wieczne potępienie, szukając

i uganiając się z taką lekkomyślną zapal-

czywością za przyjemnościami i rozkoszami,

odwracalibyśmy się raczej ze wstrętem i odra-

zą od tych zdradliwych ponęt tego świata.

Czyż to nieprawda? Rozwaź to dobrze!

Ale ponieważ przykłady, większe na nas

zwykły czynić wrażenie, niżeli wszelkie choćby

najlepsze wywody i roznmowania, przytoczę!

ci kilka takich, które sądzę, że najzupeł-I

niej trafią do twego przekonania.

Cóż to przywiodło niegdyś św. Antoniego

opata do tego, że porzucił świat i chwycił się nie

wiedzieć jak ostrej pokuty l). Trzy tylko, ale

dobrze rozważone i zrozumiane słowa, tak świę

te w nim sprawiły postanowienie. Jednego bo-

wiem razu kiedy wszedł do kościoła na nabo-

żeństwo, a czytano Ewangielię; usłyszał te sło

wa: Jezeli chcesz być doskonałym, idź, l'rze-

daj co masz, i daj ubogim) a bf}dziesz m:iał sJi'Ilrb

w niebie: a przyjdź) pójdź za mną 2). Tknięty

l) Heury liv. 8. ll. 6. 2) Mat. 19; 21.

niezwyciężony ,pociąg, aby za przykładem

I tak wielkiego Swiętego porzucić świat i po- i

~ .

----

a.~--------------------~~~.

•

Ił

~wiecić sie wyłącznie szukaniu chwały Bożej

i własneg~ zbawienia. Ale w tej samej oraz

chwili stawa mu przed oczyma niezmierna

liczba rozmaitych racyj i pozornych przy-

czynek, odwodzących go od tak świętych za-

mysłów. Poczyna tedy dokładniej się zasta-

nawiać, rozbiera te różne racye i przyczyny,

i im dłużej i pilniej rozważa to, co dopiero

był przeczytał, tern więcej dojrzewa w nim

postanowienie, które czuł, że wyraźnie sam

Pan Bóg do serca mu podawał. Aż w końcu

pełen świętej gorliwości, i jakby rozgniewany

na siebie samego, że dotychczas tak mało

czynił dla zbawienia swej duszy, w te się

do swego przyjaciela odzywa słowa: ,;Po-

"wiedz mi, proszę cię, czego my się możemy

"spodziewać w nagrodę za tak wiele trudów,

"które ~ służbie cesarskiej ponosimy? za

"czem się uganiamy? cóż nam ostatecznie

"za pożytek z wszystkich naS'lych zacho-

"dów i starań? W najlepszym razie tego

".dostąpimy, że będziemy w szczególnych

"łaskach u cesarza. A i z tego cóż nam

"przyjdzie, kiedy łaska pańska tak bardzo

"niestała, i jak mówi przysłowie na pstrym

"koniu jeździ? - A na jak wiele to kłopo

"tów, przykrości i niebezpieczeństw narażać

"się trzeba, żeby nabyć tego szczęścia tak

I "śliskiego, że nie wiedzieć, czy nte jest kło

"one przykrości i zachody, które drogę do I

"niego torują. Zresztą, kto wie, czy, i lde-

"dy tej łaski cesarskiej dostąpimy? A tym-

"czasem łaski Bożej, która przecież wię

"cej warta niż cesarska, natychmiast skoro

"tylko zapragnę jej szczerze, uczestnikiem

"stać się mogę. Ty bracie, . czyń co ci się

"podoba; - ale ja, to ci oświadczam,

"że od tej chwili zrzekam się wszystkich wi-

"doków ziemskich, a wyłącznie się po-

"święcam służbie Pana i Boga naszego. Je-

"żeli mnie nie chcesz w tem naśladować,

"to przynajmniej proszę cię, nie przeszka-

"dzaj mi też w moich zamiarach". Ale i OD"

tak. sarno myślał jak jego przyjaciel, i tak

obaj razem poczęli umierać światu, aby żyć

tylko samemu Chrystusowi l).

Oto, co znaczy jedno dokładne zastano-

wienie się nad marnosClą tego świata.

W twojej to mocy i na sobie doznać po-I

dobnych skutków.

Czyż to nieprawda?

RozwaZ to dobrze.

Podobnego sposobu użył P. Bóg, aby na-

wrócić św. Augustyna. Już od kilkunastu lat

był Augustyn przywykł do żywota więcej niż

I sw~wolnego, z którego w końcu podźwignęło

I go Jedno dokładniejsze zastanowienie się nad

. kilku słowami Pisma św., i nad dopiero co

I. -.- ~)-Wyzn~ św. Augustyna k~. 8.

.~----~----~--~--~

"potliwsze jeszcze i niebezpieczniejsze, niż

'Ił

..-

'ilłl ski Bożej, której się dotycM<z'as był opie-

rał. Razu jeduego zastanowiwszy się nieco

dokładniej nad tem, co był słyszał, obrócił

się do przyjaciela swego Alipiusza, i raz po

raz wzdychając, w te się do niego odezwał

słowa: "Cóż to się dzieje? prostacy pory-

"wają niebo, a my z wszystką nauką na-

"szą tak jesteśmy głupi, że w grzechach

"trwać i gnić się nie boimy. Czy może dla-

"tego, że oni przed nami puścili się drogą

"przykazań Bożych, my się mamy wstydzić

"iść za nimi tą samą drogą? Ale tegoby

"nam raczej się wstydzić należało, jeślibyśmy

"nie mieli odwagi ich w dobrem naśladować".

I to mówiąc, zostawił przyjaciela swego

i skrył się do bliskiego ogrodu; a tam przy-

pominając sobie w gorzkości serca wszyst-

kie występki i zdrozności swoje, a oraz uwa-

żając niepojęte nad sobą miłosierdzie Boga,

który przez tyle lat nie przestawał go pocią

gać do siebie, zawołał ze łzami; "Pókiż, Panie,

ókiż będziesz ua mnie zagniewany? zapo-

nij Panie dawnych moich niepraw"ści~ -

- A ja, pókiż to będę ciągle z dnia na dzień

odkładał? Jutro? i jutro? .. Dlaczegóż nie te-

raz? dlaczegóż tej jeszcze godziny nie miał

bym porzucić sromoty i'lwojej?" Kiedy tak Au-

gustyn pasował się sam ze sobą, usłyszał

I piespodzianie głos, który śpiewając, powta-

przytoczonym przykładem onych dwóch ~wo-I

rzan. Gorąca namiętność młodo?ia~eg~ wIeku, I

a także i przewrotne wychowame, JakIe otrzy- I

mał od ojca, który więcej myślał o t~m, I

Jakby wykierować syna na świetnego .kra-!

somówce, niż na świątobliwego człowIeka, I

przyczy~iły się do ~ajzupełniejszego. zepsucia i

Augustyna; tak iż, Jak sam wyznaje, wsty-!

dził się, jeśli widział, że go kto~ w rozpu~cie i

przechodził. Wprawdzie matka Jego, Momka!

św., nie zaniedbywała niczego, co sądziła, że I

mogłoby wywrzeć zbawienny wpływ na syna;

już to w poufnej rozmow~e, z c~łą ~agodno- I

śc.ią i serdecznością .matkI ko?lJaJ~~eJ ~vrma: I _

Wlała mu brzydką Jego rozwIązłosc, JUz tez I""

ze łzami w oczach go błagała, aby zechciał I

zerwać te nieszczęśliwe pęta złych nałogów i

i nieposkromionych namiętności; ale cokol- i

wiek strapiona matka czyniła, wszystko było!

daremne: ani jej prośby, ani jej płacz, nie I

zdołały zmiękczyć twardego serca-o Augus~y- I

na, który owszem miałby był sobIe za ~Ie- I

godną siebie słabość, uledz w czemkolwIek

łzom i naleganiom niewieścim. I tak trwał

lat kilkanaście daleki od Boga i łaski Bo-

żej; aż wreszcie przekonany ~aza~iami św.

Ambrożego, i pobudzony opowmdamem o .na-

wróceniu owych dwóch dworzan cesarskIch,

- począł powoli stawać się przystępniejszym

jasności światła niebieskiego i działa.niu ła-I

rzał: " WeŹ' -1 czytaj! weź i czytaj!" - Na-

~-- --------------------

~ ••

...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: