Prosty diplekser 2m- 70cm.pdf

Prosty diplekser

2m/70cm

Do czego to służy?

Użytkownicy pasm 2m i 70cm wyko−

rzystujący oddzielne anteny na każde

pasmo, w celu uniknięcia prowadzenia

dwóch kabli koncentrycznych coraz częś−

ciej stosują elektroniczne układy przełą−

czające. W zasadzie można byłoby użyć

małego przekaźnika sterowanego po−

przez kabel, ale najodpowiedniejszym do

tego urządzeniem jest specjalny układ

zwany diplekserem. Jak sama nazwa mó−

wi, służy on do zasilania dwóch

anten za pośrednictwem jednego

kabla koncentrycznego (rysunek 1),

a więc z jego stosowania są ko−

rzyści ekonomiczne, ale nie tylko.

Dodatkową korzyścią jest uzyska−

nie lepszej pracy urządzeń szero−

kopasmowych, ponieważ na ich

we/wy są włączone dodatkowe

obwody rezonansowe, dodatko−

wo filtrujące sygnał. Ponadto przy stoso−

waniu dipleksera nie musimy się mart−

wić, czy aby w danym momencie mamy

podłączoną właściwą antenę.

W wielu ofertach sprzętu radiokomu−

nikacyjnego występuje taki układ i można

go kupić. Opisany poniżej diplekser jest

na tyle prosty, że może być bez proble−

mów wykonany własnoręcznie.

łączyć (pomiędzy środkowy bolec a masę)

rezystory o wartościach po ok.

47k

Montaż i uruchomienie

Układ modelowy został zmontowany

w okrągłej metalowej puszce po konser−

wie, ale można do tego celu użyć pudełka

zlutowanego np. z kawałków folii miedzia−

nej. Jako gniazda G1...G3 użyto BNC/50.

Jak to działa?

Przedstawiony na rysunku 2 układ dip−

leksera 2m/70cm składa się z dwóch filt−

rów: dolnoprzepustowego (L1, L2, L3,

C1, C2) dla pasma 2m i górnoprzepusto−

wego (C3, L4, C4, L5, C5) dla pasma

70cm. Filtr dolnoprzepustowy jest zestro−

jony na częstotliwość około 240MHz, zaś

górnoprzepustowy na około 350MHz

(rysunek 3). Do gniazd G2 i G3 są dołączo−

ne anteny, odpowiednio na 2m i 70cm,

zaś do gniazda G1 urządzenie nadawczo−

odbiorcze, np. radiotelefon dwupasmowy

FM – VHF/UHF (układ pracuje zarówno

podczas odbioru, jak i nadawania).

W praktyce, przy zastosowaniu mode−

lowego egzemplarza opisywanego urzą−

dzenia, tłumienie pomiędzy pasmami było

nie gorsze jak 40dB (100

razy), zaś straty przeno−

szonego sygnału wynios−

ły poniżej 0,5dB (prak−

tycznie niezauważalne).

W celu ewentualnego

rozładowywania napięć

elektrostatycznych po−

chodzących z anten, do

gniazd G2 i G3 można do−

Rys. 3. Uproszczona charakterystyka

diiplleksera

Rys. 1. Sposób podłłączeniia

diiplleksera

Cewki zostały wykonane z drutu srebrzone−

go o średnicy 1mm nawiniętego na pręcie.

Sposób wykonania uzwojeń jest podany

w wykazie elementów. Poszczególne ele−

menty przylutowano między sobą i masą

(obudową), stosując jak najkrótsze połącze−

nia oraz ustawienia osi symetrii cewek pod

kątem prostym (minimalne sprzężenia).

Przykładowy sposób montażu pokazano

na rysunku 4. Zestrojenie dipleksera jest

proste, ale jest potrzebny miernik WFS

(jeszcze lepiej – dwa), dwa sztuczne...

c.d. na str. 64

Rys. 4. Sposób montażu diiplleksera

Rys. 2. Schemat iideowy diiplleksera

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/98

/0,5W). Duża wartość rezystancji nie

ma praktycznie wpływu na tłumienie filt−

rów.

Wykaz ellementów

Rezystory

R1: 100

zycji DZWONEK, przez aparat może po−

płynąć znaczny prąd. Rezystor R3 ogra−

niczy ten prąd do bezpiecznej wartości

100mA.

Podnieść słuchawkę aparatu. Powinny

zaświecić się jasnym światłem diody

LED.

W trybie wybierania impulsowego, po

naciśnięciu klawisza (lub wykręceniu nu−

meru tarczą) diody LED powinny pulso−

wać – liczba zgaśnięć odpowiada wy−

branej cyfrze.

W trybie wybierania tonowe−

go po naciśnięciu klawisza,

w dodatkowej słuchawce

(nie w słuchawce apara−

tu) powinny być wy−

raźnie słyszalne

charakterystyczne

sygnały wybiercze.

Sprawność obwodów

rozmównych sprawdzić

z pomocą drugiej osoby – prze−

prowadzić rozmowę wykorzystu−

jąc aparat telefoniczny i dodatkowy

mikrotelefon testera.

Wcześniejsze przetestowanie w ten

sposób kilku sprawnych aparatów całko−

wicie wystarczy do zorientowania się, jak

reaguje sprawny aparat. Tak nabyte do−

świadczenie pozwoli potem błyskawicz−

nie określić przyczynę niesprawności

uszkodzonego aparatu.

Ω

Kondensatory

C1,C2: 1000µF/25V

C3: 1000µF/40V

C4: 1µF stały

Półłprzewodniikii

D1–D3: np. 1N4001...7

D4,D5: LED 5mm ziel.

TR1: TS8/31 lub podobny

P ozostałłe

S1: przełącznik lub lepiej przycisk

mikrotelefon od starego aparatu (koniecz−

nie z mikrofonem węglowym)

...1k

Montaż i uruchomienie

Prosty układ testera można z powo−

dzeniem zmontować bez płytki dru−

kowanej, metodą tak zwanego

pająka.

Montaż nie sprawi kło−

potów. Jedynym proble−

mem będzie zapew−

nienie absolutnego

bezpieczeństwa

przez staranne odizolo−

wanie i zabezpieczenie

obwodu uzwojenia pierwot−

nego transformatora, znajdują−

cego się pod napięciem sieci 220V.

Uwaga!

W opisanym

układzie wykorzystuje

się transformator zasilany

napięciem sieci energetycznej. Oso−

by niepełnoletnie mogą wykonać

i uruchomić opisany układ tyl−

ko pod opieką wykwalifi−

kowanych osób do−

rosłych.

tego wkładka słuchawkowa dołączona

jest przez kondensator C4, odcinający

prąd stały.

Zastosowano tu najprostszy sposób

włączenia słuchawki i mikrofonu, bez ob−

wodu antylokalnego, zmniejszajacego

przenikanie dźwięku z mikrofonu do

własnej słuchawki. Choć we wszystkich

aparatach taki obwód jest potrzebny, tu

w prostym układzie testera wcale nie jest

konieczny.

Na schemacie pokazano także rezys−

tor R3. Nie jest on konieczny, o ile pod−

czas testowania obwodu dzwonka, słu−

chawka aparatu nie będzie podnoszona.

Jeśli słuchawka zostanie podniesiona

w czasie gdy przełącznik S1 jest w po−

Użytkowanie

Przełacznik S1 ustawić w pozycji ROZ−

MOWA.

Badany aparat telefoniczny należy do−

łączyć do punktów A i B (biegunowość

dowolna). Słuchawka na widełkach apa−

ratu. Diody D4 i D5 nie powinny świecić,

lub świecić bardzo słabo (prąd poniżej

0,4mA).

Przełączyć S1 w pozycję DZWONEK –

aparat powinien głośno dzwonić. Nie

podnosić słuchawki. Wyłączyć S1 w po−

zycję ROZMOWA.

Piiotr Góreckii

Zbiigniiew Orłłowskii

Prosty diplekser 2m/70cm

c.d. ze str. 61

Wykaz ellementów

Rezystory

R: 2x47k

(o mocy

nie mniejszej od mocy wyjściowej nadaj−

nika) oraz źródło sygnału o mocy co naj−

mniej 1W. Do pokręcania trymerami nale−

ży użyć wkrętaka z materiału izolacyjne−

go, który można wykonać np. z wąskiego

paska laminatu szklanoepoksydowego

po odpowiednim zeszlifowaniu.

Do gniazda G1 podłączamy radiotele−

fon 2m/70cm, zaś do gniazd G2 i G3 re−

zystory 50

o częstotliwości 145MHz zestrajamy filtr

dolnoprzepustowy na maksimum wska−

zań miernika dołączonego do gniazda G2.

Następnie przełączamy miernik do gniaz−

da G3 i zestrajamy obwód górnoprzepus−

towy na minimum wskazań miernika. Po

przełączeniu nadajnika na pasmo

435MHz korygujemy zestrojenie filtrów,

z tym że w tym przypadku na gnieździe

G3 będzie występował maksymalny syg−

nał, a na G2 – minimalny. Po zestrojeniu

obudowa dipleksera powinna byc zaluto−

wana. Autor wypróbował diplekser z ra−

/0,5W

Kondensatory

C1, C2: 5/30pF (trymer)

C3, C4, C5: 2/10pF (trymer)

Półłprzewodniikii

G1, G2, G3: BNC/50

L1, L2, L3: 4,5 zwoja na średnicy 6,5mm

drutu CuAg 1mm

L4, L5: 1,5 zwoja na średnicy 4mm drutu

CuAg 1mm

poprzez SWR−metr (podłą−

czany w zależności od strojonego pas−

ma). Przy podaniu sygnału z nadajnika

diotelefonem dwupasmowym firmy

STANDARD typu C558.

Opisany układ, po wymianie obwo−

dów rezonansowych, można zestroić na

inne zakresy częstotliwości, np. 6m/2m

czy UKF/CB. W każdym razie częstotli−

wość odcięcia filtru dolnoprzepustowe−

go powinna wynosić 1,6 maksymalnej

częstotliwości pracy, zaś częstotliwość

odcięcia filtru górnoprzepustowego oko−

ło 0,8 najniższej częstotliwości pracy.

Przy używaniu dipleksera do mocy po−

wyżej 10W trymery powinny być najle−

piej powietrzne.

Rys. 5. Strojjeniie

Andrzejj Janeczek

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/98

Ω

R2: 150...330

R3: 330

...obciążenia – rezystory 50O

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: