Ksiega_V_Ps_107_150.pdf

Księga V: Ps 107-15 Psalm 107

Dziękczynny hymn ocalonych

Bóg posłał swoje słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa (Dz

10, 36)

Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, *

bo Jego łaska trwa na wieki.

Tak niech mówią odkupieni przez Pana, *

których wybawił z rąk przeciwnika

I których zgromadził z obcych krain, †

ze wschodu i zachodu, *

z północy i południa.

Błądzili na pustynnym odludziu, *

do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.

Cierpieli głód i pragnienie *

i wygasało w nich życie.

W swoim utrapieniu wołali do Pana, *

a On ich uwolnił od trwogi.

I powiódł ich prostą drogą, *

aż doszli do miasta zamieszkałego.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich,

Bo głodnego nasycił, *

a łaknącego napełnił dobrami.

Siedzieli w ciemnościach i mroku, *

skuci żelazem i nędzą,

Gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym *

i pogardzili zamysłami Najwyższego.

Pracą nad siły ugiął ich serca, *

chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.

I w swoim ucisku wołali do Pana, *

a On ich uwolnił od trwogi.

Wyprowadził ich z ciemności i mroku, *

pokruszył ich kajdany.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich:

Gdyż bramy spiżowe wyłamał *

i skruszył żelazne wrzeciądze.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Chorowali na skutek swoich grzechów *

i nędzę cierpieli przez występki.

Obrzydło im wszelkie jedzenie *

i bliscy byli bram śmierci.

W swoim ucisku wołali do Pana, *

a On ich uwolnił od trwogi.

Posłał swoje słowo, aby ich uleczyć *

i wyrwać od zagłady ich życie.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich.

Niech składają dziękczynne ofiary, *

niech sławią z radością Jego dzieła.

Ci, którzy statkami ruszyli na morze, *

by handlować na wodach ogromnych,

Widzieli dzieła Pana *

i Jego cuda wśród głębin.

Rzekł, i zerwał się wicher *

burzliwe piętrząc fale.

Wznosili się pod niebo, zapadali w otchłań, *

ich dusza truchlała w niedoli.

Zataczali się chwiejąc jak pijani, *

cała ich mądrość zawiodła.

Wołali w nieszczęściu do Pana, *

a On ich wyzwolił od trwogi.

Zamienił burzę na powiew łagodny, *

umilkły morskie fale.

Radowali się ciszą, która nastała, *

przywiódł ich do upragnionej przystani.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich.

I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu, *

na radzie starców niech Go wychwalają.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

III

Pan zamienia rzeki w pustynię, *

oazy w ziemię spragnioną,

Żyzne pola w ugór słony *

z powodu niegodziwości mieszkańców.

Zamienił pustynię w jezioro, *

a suchą ziemię w zielone oazy.

Tam osiedlił zgłodniałych, *

i założyli ludne miasta.

Obsiali pola, zasadzili winnice *

i plony owoców zebrali.

Gdy im błogosławił, rozmnożyli się bardzo, *

i dał im wielkie stada.

Potem zmalała ich liczba, *

zmarnieli pod ciężarem utrapień i niedoli,

Lecz Ten, który wzgardę na władców wylewa *

i każe im błądzić po pustych bezdrożach,

Podniósł nędzarza z niedoli, *

rozmnożył rodziny jak stada.

Pobożni to widzą i się weselą, *

a wszelka niegodziwość musi zamknąć usta.

Kto mądry, niech to rozważy *

i uzna łaskę Pana.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 108

Bóg nadzieją swego ludu

Ponieważ Syn Boży został wyniesiony ponad niebiosa, Jego chwała jest głoszona po całej

ziemi (Arnobiusz)

Gotowe jest serce moje, Boże, †

gotowe jest serce moje, *

zaśpiewam psalm i zagram.

Zbudź się, duszo moja, †

zbudź się, harfo i cytro, *

a ja obudzę jutrzenkę.

Będę Cię chwalił wśród ludów, Panie, *

zaśpiewam Ci psalm wśród narodów.

Bo Twoja łaska sięga aż do nieba, *

a wierność Twoja po chmury.

Wznieś się ponad niebiosa, Panie, *

nad całą ziemię Twoja chwała.

Aby ocaleli, których Ty miłujesz, *

wspomóż nas Twoją prawicą i wysłuchaj.

Bóg przemówił w swojej świątyni: †

"Będę się radował i podzielę Sychem, *

a dolinę Sukkot wymierzę.

Do mnie należy Gilead i ziemia Manassesa, †

Efraim jest szyszakiem mej głowy, *

Juda berłem moim.

Moab jest moją misą do mycia, †

na Edomie mój but postawię, *

zatriumfuję nad Filisteą!"

Któż mnie wprowadzi do miasta warownego? *

Któż mnie doprowadzi do Edomu?

Czyż nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś *

i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?

Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, *

bo ludzkie wsparcie jest zawodne.

Dokonamy w Bogu czynów pełnych mocy, *

a On podepcze naszych nieprzyjaciół.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 110, 1-5. 7

Mesjasz królem i kapłanem

Trzeba bowiem, aby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół u stóp swoich (1 Kor 15,

25)

Rzekł Pan do Pana mego: *

"Siądź po mojej prawicy,

Aż uczynię Twych wrogów *

podnóżkiem stóp Twoich".

Pan rozciągnie moc Twego berła ze Syjonu; *

panuj wśród swych nieprzyjaciół!

Przy Tobie panowanie w dniu Twego triumfu: †

W blasku świętości *

z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę.

Pan przysiągł i tego nie odwoła: *

"Tyś jest kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka".

Pan jest po Twojej prawicy, *

zetrze królów w dzień swego gniewu.

On po drodze pić będzie z potoku, *

dlatego głowę podniesie.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 111

Wielkość dzieł Bożych

Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny (Ap 15, 3)

Z całego serca będę chwalił Pana *

w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.

Wielkie są dzieła Pana, *

zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.

Jego dzieło jest wspaniałe i pełne majestatu, *

a Jego sprawiedliwość trwa na wieki.

Sprawił, że trwa pamięć Jego cudów, *

Pan jest miłosierny i łaskawy.

Dał pokarm bogobojnym, *

pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.

Ludowi swemu okazał potęgę dzieł swoich *

oddając im posiadłości pogan.

Dzieła rąk Jego są sprawiedliwe i pełne prawdy, *

wszystkie Jego przykazania są trwałe,

Ustalone na wieki wieków, *

nadane ze słusznością i mocą.

Zesłał odkupienie swojemu ludowi, *

na wieki ustanowił swoje przymierze.

Imię Jego jest święte i wzbudza trwogę, *

bojaźń Pana jest początkiem mądrości.

Wspaniała zapłata dla tych, co według niej postępują, *

a Jego sprawiedliwość będzie trwać na wieki.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 112

Szczęście bogobojnego

Postępujcie jak dzieci światłości. Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość,

sprawiedliwość i prawda (Ef 5, 8-9)

Błogosławiony człowiek, który służy Panu *

i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.

Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *

dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Dobrobyt i bogactwo będą w jego domu, *

a jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze.

On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych, *

łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.

Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza, *

i swoimi sprawami zarządza uczciwie.

Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje *

i pozostanie w wiecznej pamięci.

Nie przelęknie się złej nowiny, *

jego mocne serce zaufało Panu.

Jego wierne serce lękać się nie będzie *

i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.

Rozdaje i obdarza ubogich, †

jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze, *

wywyższona z chwałą będzie jego potęga.

Widzi to grzesznik i złość go ogarnia, †

zębami zgrzyta i marnieje. *

Wniwecz się obróci pragnienie grzeszników.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Psalm 113

Chwalebne jest imię Pana

Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych (Łk 1, 52)

Chwalcie, słudzy Pańscy, *

chwalcie imię Pana.

Niech imię Pana będzie błogosławione, *

teraz i na wieki.

Od wschodu aż do zachodu słońca *

niech będzie pochwalone imię Pana.

Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *

ponad niebiosa sięga Jego chwała.

Kto jest jak nasz Pan Bóg, który mieszka w górze *

i w dół spogląda na niebo i na ziemię?

Podnosi z prochu nędzarza *

i dźwiga z gnoju ubogiego,

By go posadzić wśród książąt, *

wśród książąt swojego ludu.

Tej, co była niepłodna, każe mieszkać w domu *

jako matce cieszącej się dziećmi.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: