ADOLF EICHMAN.pdf

Adolf Eichmann

Adolf Otto Eichmann

Adolf Eichmann podczas procesu w 1961

Obersturmbannführer

Data i miejsce urodzenia 19 marca 1906

Solingen ,

Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

31 maja 1962 [ 1]

Ramla, Izrael

Przebieg służby

Lata służby

od 1933 r.

Odznaczenia

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Adolf Otto Eichmann (ur. 19 marca 1906 w Solingen w Niemczech; powieszony 31 maja 1962 w Ramli w Izrael u)

– niemiecki funkcjonariusz nazistowski , ludobójca , zbrodniarz wojenny . Główny wykonawca i koordynator

Ostatecznego Rozwiązania Kwestii Żydowskiej. Członek zbrodniczych organizacji: SS ( Eskadra Ochronna), SD

(Służba Bezpieczeństwa), Gestapo (Tajna Policja Państwowa).

Dzieciństwo i młodość

Adolf Eichmann urodził się w niemieckiej, kalwińskiej rodzinie Adolfa Karla Eichmanna oraz Marii z domu

Schefferling. W 1914 rodzina Eichmannów przeprowadziła się do Linz u w Austrii. Miał szczęśliwe i dostatnie

dzieciństwo. W domu nigdy nie mówiono o polityce. Do znajomych ojca Adolfa należeli: Hugo Kaltenbrunner,

ojciec Ernsta Kaltenbrunnera i Andreas Bolek – weteran I wojny światowej [ 2] . W podzięce za pomoc, jaka została

udzielona Bolkowi ze strony rodziny Adolfa, Bolek wspierał wielodzietną rodzinę Eichmannów w latach wielkiego

kryzysu. Należała ona do niewielkiej protestanckiej mniejszości w katolickiej Austrii [3] .

Matka Eichmanna wydała na świat pięcioro dzieci. Zmarła w wieku 32 lat. Druga żona Adolfa Karla, zaliczała się do

osób bardzo religijnych. Czytanie Biblii w domu było na porządku dziennym. Eichmann nie wspominał zbyt ciepło

swej macochy czy rodzeństwa przyrodniego. W domu panował pruski porządek i dyscyplina [4] . W szkole

podstawowej i średniej nie należał do prymusów. Jak sam stwierdził w celi, w Izraelu ...nie należałem do pilnych

uczniów... [5] . Jego nauczycielem historii był dr Leopold Pötsch, który wykładał także, w innym czasie, dla młodego

Hitlera.

Adolf Eichmann

Rodzina Eichmannów należała do klasy średniej i była powszechnie szanowana. Jako dziecko, Adolf miał przyjaciół

ze sfery burżuazji, ale także i Żydów [6] . Maria Eichmann miała żydowskich krewnych w Wiedniu . W 1943

Eichmann umożliwił im wyjazd z III Rzeszy do Szwajcarii. W kraju czekałaby ich eksterminacja, którą oficer SS

Adolf Eichmann nadzorował.

paramilitarnych aktywistów [7] [8] . Za namową swego kolegi – arystokraty, wstąpił w 1927 d o nacjonalistycznej

organizacji Frontkämpfervereinigung Deutsch-Österreichs (pol. Związek Bojowników Frontowych Niemieckiej

Austrii), pod przywództwem pułkownika Hermanna von Hiltla. Organizacja ta była skrajnie antysemicka. Właśnie

tam młody adept nazizmu nauczył się strzelać i maszerować. Wraz z kolegami wyrażali publicznie swe zdanie na

temat Żydów , bolszewików i marksistów [9] . Nienawiść do Żydów jako całości uwypukliła się znacznie później.

Za namową ojca Adolf próbował studiować inżynierię (elektrotechnika i budowa maszyn), lecz nie ukończył

studiów ze względu na brak postępów w nauce. Początkowo pracował w firmie swojego ojca (1925-1927), w

miejscu zamieszkania, w Linzu. Od 1927 był przedstawicielem handlowym, a później zaopatrzeniowcem. Zajmował

się dostawami paliwa do stacji benzynowych. Umiejętność organizacji transportu wykorzystał później w swej

działalności w SD, stawiając pierwsze kroki przy niehumanitarnych, masowych wysiedleniach Polaków z ziem

wcielonych do Rzeszy w 1940. Dużo podróżował po Górnej Austrii [ 10] . Ostatnim miejscem, gdzie pracował przed

zaangażowaniem się w politykę, był Salzburg. Przydzielenie tam było promocją daną ze strony żydowskiego

szefostwa firmy. Adolf był ambitnym, pilnym pracownikiem, cenionym przez swych pracodawców [11] . Znajdował

ujście dla swej energii, łącząc pracę umysłową z działalnością w terenie. W dobie kryzysu został zwolniony i

zapłacono mu miesięczną pensję za każdy z 5 lat pracy. Nie cierpiał na brak funduszy i był jednym z nielicznych

aktywistów NSDAP , którzy nie byli przywiązani finansowo do partii [12] [13] .

W późnych latach 20. Eichmann czytywał nazistowską prasę m.in. Linzer Volksstimme czy, mało dostępny w

Austrii, Völkischer Beobachter pod redakcją Alfreda Rosenberga [14] . W kwietniu 1932 wstąpił do austriackiej partii

nazistowskiej , za namową Ernsta Kaltenbrunnera, który słowami: Du... du gehörst zu uns! [15] ( Należysz do nas! ),

skłonił Eichmanna do złożenia deklaracji. W NSDAP Adolf otrzymał numer: 899 895. Ernst, z wykształcenia

prawnik, miał znaczący wpływ na poglądy Adolfa. Za jego sugestią, Eichmann nie kontynuował swej przygody z

lożą wolnomularską. Ernst przekonał go, że masoni, podobnie jak i Żydzi , należeli do wrogów III Rzeszy.

Wstąpienie do NSDAP nie było przypadkiem, gdyż wychowany przez ojca o skrajnie prawicowym i

nacjonalistycznym światopoglądzie, młody Eichmann identyfikował się z organizacją narodowych socjalistów [ 16] .

Zapisał się do austriackiego odłamu SS. Został przydzielony do SS Standarte 37 , który operował w Górnej Austrii.

Eichmann pracował i udzielał się politycznie. Zawiązywał przyjaźnie, paradował w czarnym mundurze SS,

zajmował się obowiązkami dnia powszedniego w Brunatnym Domu ( Das Braun Hause ). Dzięki posiadaniu motoru i

pasji do motoryzacji, został dowódcą (Motorsturmführer) jednostki zmotoryzowanej. W 1933 u dał się do Niemiec i

zapisał się do niemieckiej SS. Otrzymał numer: 45 326. Najwyższy stopień w karierze jaki osiągnął to

SS-Obersturmbannführer ( podpułkownik).

Jego wysoka ranga w SS była istotna, biorąc pod uwagę zadania, do jakich został przydzielony po Konferencji w

Wannsee. Dr Franz Six porównał pozycję Eichmanna do samego szefa Gestapo w RSHA (Głównym Urzędzie

Bezpieczeństwa Rzeszy) Heinricha Müllera [17] . W rzeczywistości, w ostatnim okresie kariery, Eichmann podlegał

Müllerowi i był jego zaufanym protegowanym i przyjacielem [18] . Gdy Wehrmacht zajął Węgry i naziści byli gotowi

do eksterminacji węgierskich Żydów, Heinrich Himmler p rzykazał Müllerowi, by ten wysłał tam:

Pierwsze kroki w polityce (do 1933)

Należał do austriackiego skautingu – Wandervogel , które składało się głównie z prawicowych działaczy i

Adolf Eichmann

samego "mistrza" we własnej osobie, by mógł zapobiec powstaniu, jakie miało miejsce w Getcie Warszawskim [19] .

Kariera Adolfa Eichmanna w SS

data

stopień uzyskany

odpowiednik klasyczny

kwiecień 1932

SS-Mann

szeregowiec

listopad 1933

SS-Rottenführer

kapral

grudzień 1933

SS-Unterscharführer

plutonowy

maj 1934

SS-Scharführer

sierżant

wrzesień 1935

SS-Oberscharführer

starszy sierżant

styczeń 1937

SS-Untersturmführer

podporucznik

lipiec 1938

SS-Obersturmführer

porucznik

1939

SS-Hauptsturmführer

kapitan

1940

SS-Sturmbannführer

major

listopad 1941 SS-Obersturmbannführer

podpułkownik

Działalność w latach 1933-1938

W sierpniu 1933 Eichmann przybył do Bawarii , gdzie raportował przed SS-Sturmbannführerem Karlem von

Pichlem. Działał w sekcji motorowej, przechwytując nazistów uciekających z Austrii do Bawarii [20] . W styczniu

1934 został przeniesiony do Legionu Austriackiego do Dachau p od Monachium . Przechodził szkolenie wojskowe i

indoktrynację ideologiczną [21] . Nie ma dowodów, że należał do Totenkopfverbände – załogi obozu

koncentracyjnego. We wrześniu wstąpił do SD, która była wtedy mało znaczącą, pomocniczą organizacją skupiającą

inteligencję. Przechodził kolejne szkolenia, po których został przeniesiony do sekcji masońskiej SD [22] . Ruch

nazistowski p rzybierał na sile – z Hitlerem jako kanclerzem . Gazety, takie jak Der Stürmer , skutecznie szerzyły

antysemityzm. Goebbels wdrażał kolejne pomysły Hitlera. Zakazane zostały małżeństwa mieszane. Żydzi byli

stopniowo wyłączani ze społeczeństwa, bojkoto wane były ich sklepy. SD powoli rosła w siłę [23] . Eichmann

pracował nad indeksem organizacji masońskich [24] . Podjął pracę w muzeum. Jego autorytetami byli kolejno:

Białorusin o poglądach skrajnie antysemickich – Grigorij Szwarc-Bostunicz [ 25] , później Edler von Mildenstein ,

który zaoferował Eichmannowi, po raz pierwszy, pracę w sekcji żydowskiej [26] .

W międzyczasie Adolf ożenił się z Czeszką Veroniką Liebl, po trzech latach od zaręczyn. Zamieszkali w jednej z

dzielnic Berlin a, gdzie stałe dochody i wysoka pozycja społeczna pozwalały im na dostatnie i wygodne życie. Vera

nie angażowała się w politykę. Zajmowała się domem i dziećmi [27] [28] .

Edler von Mildenstein był syjonistą [ 29] i Eichmann podzielał jego poglądy. Doszkalał się w tej dziedzinie i wkrótce

został ekspertem [30] . Wyraził wolę nauki języka hebrajskiego, ale przełożeni odrzucili ten pomysł jako bardzo

oryginalny [31] . Jego szefem został dr Franz Six. Zwierzchnikami niższego szczebla byli kolejno: Kuno Schröder,

Dieter Wisliceny, Herbert Hagen [32] . 60% załogi SD stanowili ludzie poniżej 36. roku życia. Ten sam odsetek

stanowili absolwenci wyższych uczelni. SD zyskiwało na znaczeniu; było coraz lepiej finansowane, ale wciąż nie

miało mocy wykonawczej. Rywalizowało z Gestapo, które dysponowało lepszą kartoteką wrogów Rzeszy [33] . Obie

organizacje jednoczyła, opierająca się na teoriach rasowych, nienawiść do Żydów . Eichmann w jednym ze swych

raportów stwierdził, że Żydów łączą i zespalają tylko pieniądze . Są oni, rzekomo, w ogólnoświatowym spisku

przeciwko rasie aryjskiej .

Adolf Eichmann

Eichmann zaczął badać, w jakim tempie można by przeprowadzić przymusową emigrację Żydów do Palestyny lub

do innego zacofanego kraju. Spotykał się z żydowskimi agentami działającymi w Palestynie [34] , podróżował do

Egiptu , rozmawiał z Wielkim Muftim Jerozolimy , który był przeciwny osiedlaniu się imigrantów z Europy i

wysiedlaniu Palestyńczyków [35] . Eichmann współpracował z organizacjami syjonistycznymi z Rzeszy, w celu

wybadania szans na wyrzucenie Żydów z kraju i przejęcie ich majątków [36] .

W tym czasie Eichmann opracowywał i rozwijał koncepcję pracownika Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Franza

Rademachera, o masowym wysiedleniu Żydów do kolonii francuskiej – Madagaskaru [37] . Był to wybieg

prowadzący do nieuniknionej i znacznej degradacji oraz częściowej eksterminacji tego narodu. Pomysł opierał się na

tym, by w ciągu dwóch lat przesłać drogą morską ponad 4 miliony ludzi w okolice równika , na wyspę bez

jakiejkolwiek infrastruktury, surowców, bez organizacji agrarnej i urbanizacyjnej.

Przedstawienie Eichmanna do awansu

Przynależność rasowa: Nordyk Aryjski

Charakter:

rzetelny w pracy, bardzo sumienny, dobry towarzysz

Siła woli:

silna i skrystalizowana

Rozsądność:

powyżej średniej

Wykształcenie:

ogólne, gruntowne

Przymioty

nazistowskie:

zdeklarowany narodowy socjalista

Zachowanie:

na służbie – wzorowy, życie osobiste – przykładne

Szkolenia:

posiada medal sportowy nadany przez SA. Medale sportowe SS może

otrzymać

dopiero w 1938, gdyż doznał wypadku na służbie (złamanie ręki)

Czy jest godny awansu: tak

podpisano: SS-Untersturmführer Dieter Wisliceny, 17 września 1937 r. [38] .

Od inkorporacji Austrii (marzec 1938) do konferencji w Wannsee (styczeń

1942)

Tuż przed Anschlussem Austrii E ichmann wraz z pracownikami swego biura przygotowywał kartotekę wrogów

Rzeszy [39] . 12 marca 1938 Wehrmacht p rzekroczył granicę austriacką. Rozpoczął się gigantyczny pogrom

tamtejszych Żydów, dotyczący wielu sfer życia publicznego. Plądrowane były żydowskie sklepy, ludzie wyrzucani

byli z mieszkań. Wpływowi Żydzi, lewicowi działacze, sympatycy kanclerza Dollfuβa wysyłani byli do KL Dachau.

Wielu, w reakcji na terror i bezprawie, popełniło samobójstwa. Wkrótce wdrożone zostały Ustawy norymberskie [40]

. W marcu biuro Eichmanna zaczęło działalność na terenie Austrii. Eichmann osobiście wyznaczał, kto miał zostać

aresztowany lub wysłany do obozu koncentracyjnego [ 41] . 40 tys. byłych apartamentów żydowskich zostało

przejętych przez nazistów. Eichmann urządził swoje biuro w luksusowym pałacu Rothschildów i przystąpił do akcji.

Jego celem było wyrzucenie Żydów z kraju. Aby uzyskać niezbędne kontakty i ogarnąć mniejszość żydowską,

wydobył z więzień żydowskich specjalistów-syjonistów i zmusił ich do współpracy. Jego głównym asystentem

został dr Josef Löwenherz, dla którego, jak i wielu innych, odmowa współpracy była jednoznaczna ze zsyłką do

Dachau [42] . Eichmann zrzeszył związki i organizacje syjonistyczne i zaczął wdrażać, pod zwierzchnictwem SD,

przymusową emigrację Żydów z Austrii do Palestyny lub dokądkolwiek indziej. Po raz pierwszy posiadał władzę

wykonawczą. Pisał do swego współpracownika Herberta Hagena, do Berlina:

Adolf Eichmann

...jutro ponownie robię inspekcję tej budy dla żydowskiej społeczności i syjonistów. Wizytuję ich przynajmniej raz na tydzień.

Trzymam ich wszystkich w garści. Nie robią żadnego kroku bez konsultacji ze mną. Jest tak, jak powinno być. Dzięki temu

mogę ich lepiej kontrolować [43] .

Dr Franz Six odmówił przeniesienia Eichmanna do rodzinnego Linzu . Tacy jak on eksperci potrzebni byli w

Wiedniu, gdzie zbiorowość żydowska była duża, a więc i zadania spore [44] . Eichmann założył prototypowe

Żydowskie Centralne Biuro Emigracyjne. Pracowało ono gładko. Żydzi byli pozbawiani mienia i zmuszani do

emigracji, mając tylko drobne oszczędności. Alternatywą dla nich były cele Gestapo. Eichmann szerzył terror, swym

zachowaniem wzbudzał popłoch wśród podlegających mu żydowskich urzędników. Złe rezultaty pracy groziły

zsyłką do obozu [45] . Awansował i sprowadził rodzinę do Wiednia. Cieszyła się ona dobrobytem i zamieszkała w

reprezentacyjnej dzielnicy miasta [46] . SD zyskiwało znaczne fundusze, dzięki przejmowaniu żydowskich majątków

i kont bankowych. Ubogi Żyd, by wyemigrować, musiał ponieść koszta tranzytu. Bogatsi Żydzi sponsorowali

ubogich za pośrednictwem agencji Eichmanna [47] . On sam popadł w rutynę i często odwiedzał swe placówki w

Austrii. Gdy doszły go informacje o niesubordynacji żydowskich kancelistów w Innsbrucku , natychmiast przybył na

miejsce. Zwolnił całą załogę, dając im parę tygodni na opuszczenie Austrii.

W 1938 alianci zachodni wyrazili zgodę na przejęcie przez nazistów Czechosłowacji. 25 tys. Żydów deportowanych

zostało poza Kraj Sudecki , w głąb Czech. 16 tys. Żydów z polskim obywatelstwem zostało odstawionych na granicę

polsko-niemiecką. Władze polskie zorganizowały tymczasowy obóz dla uchodźców [48] . Młody Żyd z Paryża,

Herszel Grynszpan, w odpowiedzi na deportację jego rodziców, zabił strzałami z pistoletu pracownika ambasady

niemieckiej we Francji – Ernsta vom Ratha . Dało to pretekst nazistom do rozpoczęcia pogromu na dużą skalę.

Palone były synagogi i żydowskie przedsiębiorstwa, zamordowano około 100 osób, tysiące aresztowano. Pogromy

były na rękę Eichmannowi, bo Żydzi desperacko zaczęli szukać ratunku w emigracji [49] . W sumie, do listopada

1941 E ichmann zmusił do ucieczki z Rzeszy 128 tys. Żydów [50] . Porzucili oni swe majątki, które przypadły

rosnącej w siłę SD. Eichmann i jego wiedeńskie biuro stawiani byli za wzór dla innym urzędów emigracyjnych z

Rzeszy.

Franz Meyer, urzędnik z berlińskiego biura, zeznał podczas procesu Eichmanna:

...zawsze myślałem że był to mało znaczący urzędnik, typ osoby nazywanej "kancelista" lub "biurokrata". Teraz i tutaj był to

typ tyrana, pan życia i śmierci. Przyjął nas gburnie i obscenicznie, nie pozwolił nam nawet odejść od drzwi, cały czas

staliśmy... [51] .

Delegacja berlińska odwiedziła wiedeńskie biuro Eichmanna. Jeden z członków komitetu wspominał:

Zdaliśmy sobie sprawę, że ta placówka nie prowadzi zorganizowanej emigracji, ale deportacje. Uświadomiliśmy sobie, że

wyrzucanie z kraju następowało gwałtownie i w dużym pośpiechu. Tego nie było wcześniej w Niemczech [52] .

Eichmann był bezwzględny dla swych podwładnych – Żydów, co uwidaczniało się zwłaszcza w traktowaniu dr

Löwenherza. Hermann Göring , w celach organizacyjnych, nakazał założenie Centralnego Żydowskiego Biura

Emigracyjnego z siedzibą w Berlinie. Powierzył szefostwo Reinhardowi Heydrichowi. Ten mianował dyrektorem

szefa Gestapo, SS-Gruppenführera Heinricha Müllera. Müller odwdzięczył się i powołał Eichmanna na szefa

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: