„Ona”
Patrzę na nią, jest piękna,
tak bliska a jednak odległa.
Czuje ją w sobie i myśleć o niej nie przestaje,
czas ucieka, ona pozostaje.
Wzrok odwraca, uciec próbuje,
muszę choć nie chce, ale rozumiem,
i w ciszy sam pozostaję…
Uczucie to piękne, lecz zbyt odległe,
ścianą strachu oddzielone, w ciszy tłumione.
Sam pozostaję, w smutku pogrążony,
dla niej na zawsze oddalony.
28.05.2007
dwlosok