Wczesna interwencja wobec małego dziecka i jego rodziny(1).pdf

(2512 KB) Pobierz
Microsoft PowerPoint - systemoweWI
Maria Kwiatek
Małgorzata Wiśniarska
Wymiary zjawisk rodzinnych a
szkoły terapii rodzin
Szkoła strukturalna – struktura wewnętrzna rodziny
(S. Minuchin)
Szkoła komunikacyjna – sposoby porozumiewania
się w rodzinie (Don Jackson, J. Haley, J. Weakland,
V. Satir, P. Watzlawick)
Szkoła strategiczna – strategie rodzinne (G.
Bateson)
Teoria systemów rodzinnych – procesy emocjonalne
(M. Bowen)
Terapia kontekstualna – lojalność rodzinna (I.
Boszormenyi-Nagy)
Szkoła mediolańska – gry rodzinne (M. Selvini-
Palazzoli, G. Prata, L. Boscolo, G. Cecchina)
24597918.003.png 24597918.004.png
Podstawowe pojęcia
System - uporządkowana kompozycja
elementów tworząca spójną całość (system
rodzinny to jej członkowie pozostający we
wzajemnych interakcjach).
Sprzężenia zwrotne (ujemne, dodatnie) -
zmiana w jednej części systemu pociąga
za sobą zmianę w innych.
Przyczynowość kołowa (cyrkularność) –
elementy systemu wpływają na siebie
nawzajem (= myślenie przyczynowo –
skutkowe, linearne).
Ekwifinalność – wychodząc od bardzo
różnych stanów początkowych możemy
dotrzeć do jednakowych rezultatów
Ekwipotencjalność – wychodząc od tego
samego stanu początkowego możemy
dotrzeć do całkowicie odmiennych rezultatów
Morfostaza – dążenie systemu do stałości i
stabilizacji własnej struktury, do utrzymania
pewnej równowagi za pomocą ujemnego
sprzężenia zwrotnego
Morfogeneza – dążenie systemu do zmiany
struktury za pomocą sprzężenia zwrotnego
dodatniego, np. rozwój rodziny w cyklu życia,
przystosowanie do wydarzeń niecodziennych
24597918.005.png
Struktura rodziny
Struktura rodziny - sieć wzajemnych oczekiwań, wymagań, zasad,
wzorów postępowania w różnych sytuacjach, które warunkują sposób,
w jaki członkowie rodziny wchodzą ze sobą w interakcje
Struktura rodziny oparta jest na:
pewnych uniwersalnych zasadach organizacji rodziny (hierarchia,
autorytet poszczególnych członków np. w zależności od wieku)
specyficznych dla danej rodziny regułach dotyczących
postępowania, zwyczajach specyficznych dla tej rodziny,
wzajemnych oczekiwań ukształtowanych przez lata negocjacji
Subsystemy - podgrupy rodzinne tworzone ze względu na pełnione
funkcje (np. podsystem rodzicielski), zainteresowania (np. podsystem
„jeżdżących na nartach”), okoliczności i zadania (np. podsystem
przygotowujących przyjęcie urodzinowe dla matki), płeć, generację (np.
podsystem rodzeństwa)
Każdy członek systemu rodzinnego należy do różnych podsystemów
równocześnie i ma w nich różny stopień władzy, odpowiedzialności
Każdy członek systemu rodzinnego należy do różnych
podsystemów równocześnie i ma w nich różny stopień władzy,
odpowiedzialności
Granice - każdy system otoczony jest granicami
zewnętrznymi, które determinują sposób i ilość energii czy
informacji wymienianej z otoczeniem. W systemie istnieją
również granice wewnętrzne.
Granice między podsystemami to reguły, które określają, kto
do niego należy, a kto nie należy i na jakich zasadach.
Wyznaczają przepływ informacji w systemie rodzinnym i role
pełnione w systemie
Dla zdrowego funkcjonowania rodziny ważna jest jasność
granic między podsystemami (przepuszczalność
umożliwiająca wzajemny kontakt, ale jasno zaznaczone
granice umożliwiające podsystemowi realizację własnych
zadań).
Rodziny splątane, uwikłane, z zatartymi granicami
Rodziny niezwiązane, niezaangażowane, z granicami zbyt
sztywnymi
Rodziny z jasnymi, elastycznymi granicami
24597918.006.png
Komunikacja w rodzinie
Aksjomaty komunikacji - Watzlawick, Beavin i
Jackson:
Nie można nie porozumiewać się
Każdy komunikat zawiera aspekt treściowy i relacyjny
Komunikacja ma charakter werbalny i niewerbalny
Każda relacja jest symetryczna (odzwierciedlanie zachowań,
współzawodnictwo) lub komplementarna (uzupełnianie)
Zaburzenia komunikacji w rodzinie:
KONCEPCJA PODWÓJNEGO WIĄZANIA
Beavin, Jackson, Haley i Weakland
sytuacja, w której jedna z osób w rodzinie notorycznie otrzymuje od
innych członków rodziny sprzeczne komunikaty
Wybranie jakiegokolwiek aspektu komunikacji grozi karą, utratą
miłości, złością lub porzuceniem
„Ofiara” (najczęściej dziecko) nie może komentować tej
sprzeczności, ani wycofać się z relacji, która jest dla niej życiowo
ważna
Każda reakcja jest więc z góry skazana na niepowodzenie
np.:
Matka zamiast powiedzieć dziecku, że jest już zmęczona i chciałaby
trochę spokoju, mówi: „Jesteś już zmęczony, idź już spać”
Jeśli dziecko zaakceptuje ten przekaz jako wyraz troski matki i spróbuje się do niej
zbliżyć, przytulić – matka może się odsunąć, co dziecko odczuje jako karę – za
interpretację sytuacji wg zamysłu matki („troska i miłość”)
Jeśli dziecko wyczuje, ze „matka coś knuje” i nie podporządkuje się – kara wystąpi
na pewno
Jeśli dziecko zauważy, że to matka jest zła i zmęczona (zakwestionuje jej dobre
intencje), matka zezłości się jeszcze bardziej
24597918.001.png
Cykle życia rodziny
Cykle życia rodziny – naturalne procesy
rozwojowe rodziny; rodzina jako system
zmieniający się w czasie
Rodzina jako system rozwija się, zmienia przy
równoczesnej tendencji do zachowania
równowagi.
Rodzina w różnych etapach swojego rozwoju
staje przed specyficznymi zadaniami
rozwojowymi
Przejście do następnej fazy w cyklu życia
rodzinnego może nastąpić gdy zadania z
poprzedniej fazy zostały wykonane.
Fazy cyklu życia rodziny wg E.
Duvall
Faza małżeństwa bez dzieci (ok. 2 lat)
Faza małżeństwa z małym dzieckiem (ok.2,5 roku)
Rodzina z dzieckiem w wieku przedszkolnym (ok. 3,5
roku)
Rodzina z dzieckiem w wieku szkolnym (ok. 7 lat)
Rodzina z dorastającymi dzieckiem (ok. 7 lat)
Rodzina z dzieckiem opuszczającym dom (ok. 8 lat)
Stadium pustego gniazda (ok.15 lat)
Starzejący się rodzice (do śmierci obojga; ok. 10-15 lat)
24597918.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin