Du Brul Jack - Philip Mercer 6 - Przepowiednia ognia.pdf - Du Brul Jack - agusia_b2

Przekład

MIŁOSZ URBAN

Redakcja stylistyczna

Marta Bogacka

Korek la

J o l a n t a Kucharska

Renata Kuk

Projekt graficzny okładki

Małgorzata Cebo-Foniok

Ilustracja na okładce

Skład

Wydawnictwo AMBER

Monika E. Zjawińska

Druk

Wojskowa Drukarnia w Lodzi Sp. z o.o.

Tytuł oryginału

Deep Fire Rising

Published by arrangement with D4EO Literary Agency.

For the Polish ed i t i on

ISBN 978-83-241-38227-7

Warszawa 201l Wydanie I

Wydawnictwo A M B E R Sp z o.o. 02-

952 Warszawa, ul. Wiertnicza 63 tel. 620

40 13, 620 81 62

www.wydawnictwoa m b er . p l

Jackowi D., Toddowi M. i Bobowi D.

- pierwszym trzem ogniwom w łańcuchu mojej kariery

Jack Du Brul

Cieśnina Sundajska, Indonezja

26 sierpnia 1883

MęŜczyzna wychylił się nad relingiem parowca pocztowego „Loudon",

splunął w fale i, przeklinając swoją głupotę, spojrzał na znikające za

rufą tropikalne miasto Anjer. Po krótkiej chwili latarnia morska Fourth

Point przypominała zaledwie drzazgę na tle nieba.

Nie powinien był ryzykować. Mógł przecieŜ zostać na lądzie, kiedy

w drodze ze stolicy holenderskich kolonii w Indiach, Batawii, do Pa-

dang na zachodnim wybrzeŜu Sumatry, kapitan niespodziewanie za-

trzymał się na Jawie. Teraz było juŜ za późno, bo z sześcioma setkami

innych podróŜnych przemierzał właśnie Cieśninę Sundajską - i jako

jedyny wiedział, co ma się wydarzyć i co przyniosą kłębiące się czarne

chmury.

Gdyby zszedł na ląd na Jawie, mógłby powędrować w głąb wyspy na

tyle daleko, Ŝeby przetrwać nadchodzące dni. Ale zdecydował się po-

zostać na pokładzie statku, który ruszył w stronę miasta Telok Betong

nad zatoką Lampong. Przez ostatnich kilka tygodni gromadził na ota-

czających ją wzgórzach wodę i poŜywienie, by móc obserwować zbliŜa-

jący się kataklizm. Obserwacja - to było jego zadanie. Został wysłany

do holenderskich wschodnich Indii, by prowadzić kronikę zdarzenia,

które miało się okazać największą katastrofą naturalną w historii ludz-

kości. I on o tym wiedział.

MęŜczyzna podróŜujący jako Han miał na sobie wełniane spodnie i

grubą koszulę, stosowną raczej w jego górskiej ojczyźnie niŜ tropikal-

nych upałach. Cholewy sięgających kolan butów pokrywały pozostałości

usuniętego futra z jaka. Do prostej torby na ramię przytroczył skórzaną

pelerynę, którą Ŝona wiele lat temu przyozdobiła haftami.

Byt niŜszy niŜ Europejczycy na pokładzie osiemdziesięciometrowe-

go parowca, ale teŜ wyŜszy od kaŜdego z trzystu skazańców skutych

łańcuchami w nadbudówce, których dzień i noc strzegło stu sześćdzie-

sięciu holenderskich Ŝołnierzy. Był krępy i szerszy w ramionach niŜ

chińscy najemni robotnicy, którzy grupą wsiedli w Anjer. Głęboko osa-

dzone ciemne oczy, zmarszczki wokół nich i orzechowa cera częściowo

zdradzały jego azjatyckie pochodzenie.

Z kieszeni spodni wyjął najcenniejszą rzecz, jaką posiadał - złoty

zegarek na ozdobnym łańcuszku. Rano ustawił go zgodnie z oficjalnym

zegarem w Batawii. Była trzecia. Za cztery godziny powinni dobijać do

nabrzeŜa w Telok Betong.

Wiedział, Ŝe nigdy tam nie dotrą.

Oderwał wzrok od miejsca, gdzie za horyzontem zniknęła Jawa, i

wyjrzał nad lewą burtą. Na zachodzie zbierały się czarne chmury; pię-

trzyły się i wznosiły coraz wyŜej, spłaszczone na szczycie jak kowadło.

Nawet z tej odległości ciemna masa niczym płonąca kolumna przysła-

niała większość nieba... nie widział jeszcze niczego równie przeraŜa-

jącego. Wyglądała, jakby przez dziurę w ścianie oddzielającą noc od

dnia przelewała się ciemność. Ledwie dwie godziny minęły od kiedy się

pojawiła, a juŜ sięgała kilka razy wyŜej niŜ Czomolungma, najwyŜszy

szczyt jego rodzinnych Himalajów. I zaczynała opadać na ziemię.

Przesunął palcem po wypolerowanej poręczy z drewna tekowego.

Pod opuszkami wyczuł warstewkę drobnego pyłu. Nie przypominał

ziarnistej sadzy z komina - był tak lekki, Ŝe unosił go pęd powietrza

omiatającego statek, poruszający się z prędkością sześciu węzłów.

Kapitan T.H. Lindemann musiał zauwaŜyć, co się święci, bo wydał

rozkaz, Ŝeby postawić Ŝagle na obu masztach i wspomóc pojedynczą

śrubę. Po krótkiej chwili przyspieszyli do budzących szacunek ośmiu

węzłów. Szybciej juŜ się nie dało.

Na początku lata „Loudon" woził turystów, którzy chcieli zoba-

czyć, jak jedna z wysp w Cieśninie Sundajskiej powoli zamienia się w

słup popiołu. Potem, ledwie kilka tygodni temu, Lindemann powrócił

tam z grupą naukowców. Na próŜno jednak, gdyŜ popiół i niesamowite

gorąco buchające z wnętrza ziemi nie pozwoliło im nawet zejść na

brzeg. Mimo to zapewnili kapitana, Ŝe wulkan lada dzień się uspokoi.

Du Brul Jack - Philip Mercer 6 - Przepowiednia ognia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: