200. Graham Lynne - Greckie wesele.pdf - Harlequin-Swiatowe Życie - katarina0412

Lynne Graham

Greckie wesele

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Alexandros Christakis z rozbawieniem obserwował, jak jego dziadek ogląda

srebrne ascari KZ1 - supereksluzywny samochód, który miał być wyprodukowany w

zaledwie pięćdziesięciu egzemplarzach. Starszy mężczyzna był wyraźnie pod-

ekscytowany tym, że może wsiąść do tak rzadkiego i luksusowego pojazdu.

- Wóz za ćwierć miliona! - Pelias, wysoki i wyprostowany mimo

siedemdziesięciu pięciu lat, uśmiechał się, kręcąc z uznaniem głową. - To

szaleństwo, ale serce rośnie, gdy widzę, że znów zaczynasz się interesować

przynoszącymi radość zabawkami.

Alexandros nie odpowiedział i nie zmienił kamiennego wyrazu twarzy.

W prasie plotkarskiej często nazywano Christakisa - prezesa banku CTK i

miliardera - pięknym, lecz on nie znosił prasy brukowej i nie miał czasu na

błahostki. Owszem, jego szczupłe, opalone ciało przyciągało kobiece spojrzenia.

Mocna szczęka i zaciśnięte, nieruchome usta świadczyły o niezłomnej sile

charakteru.

- Wciąż jesteś młody. Masz dopiero trzydzieści jeden lat - powiedział Pelias. -

Rozumiem, że wciąż pamiętasz o swojej stracie, ale już czas, by wrócić do życia.

- Wróciłem już dawno - wymamrotał Alexandros.

- Po śmierci Ianthe rzuciłeś się w wir pracy. Na co komu tyle pieniędzy? Ile

domów ci jeszcze potrzeba? - Pelias uniósł ręce w teatralnym geście, wskazując na

wznoszącą się przed nim dziewiętnastowieczną rezydencję Dove Hall, jedną z

licznych posiadłości wnuka. - Jesteś bogatszy, niż można sobie wymarzyć.

- Myślałem, że Christakisom zawsze zależało, by iść do przodu.

Alexandros przyznał w duchu, że nigdy nie wystarczało mu to, co miał. Był

przebojowy, ambitny i agresywny. Dziadkowie wychowali go na zupełne

przeciwieństwo jego ojca - przynoszącego wstyd rodzinie.

- Jestem z ciebie niezwykle dumny - zapewnił dziadek przepraszającym

tonem. - Ale świat ma ci do zaoferowania o wiele więcej niż tylko kolejne przejęcie

czy fuzję. Partnerstwo to być może staroświecki wymysł, ale...

- Oczywiście, miałem kobiety. - Alexandros zacisnął wargi. Przez szacunek do

dziadka powstrzymał się przed rzuceniem jakiejś złośliwej uwagi. - To chciałeś

usłyszeć?

- Wolałbym usłyszeć, że z którąś byłeś dłużej niż tydzień!

Alexandrosa rozdrażniła ta krytyczna uwaga.

- Nie mam najmniejszej ochoty na coś poważnego. Nie zamierzam się żenić

drugi raz.

- Czy wspominałem o małżeństwie? - zapytał dziadek z udawanym

zdziwieniem.

Alexandros zdawał sobie sprawę z ciążącej na nim, jako jedynaku,

odpowiedzialności. Zgodnie z grecką tradycją, z którą byli silnie związani jego

dziadkowie, powinien zadbać o przedłużenie rodu. Jednak uważał, że ma prawo do

własnych przekonań i własnego wyboru. Urodzenie dziecka było marzeniem, wręcz

obsesją, jego żony. Gdy Ianthe odeszła, nie widział już powodu, by udawać, że

pragnie zostać ojcem.

- Nie chcę drugiej żony... ani dzieci - wymamrotał obojętnie. - Pewnie cię to

rozczaruje, ale tak właśnie jest i nie zamierzam się zmieniać.

Pelias zbladł. Pozbawiony naturalnego entuzjazmu i ciepła wyglądał jak stary,

strapiony i bardzo zagubiony człowiek. Choć Alexandros czuł się jak ktoś, kto

właśnie zabił Świętego Mikołaja, nie uległ pragnieniu, by załagodzić sytuację i

rozbudzić w dziadku fałszywe nadzieje. Chciał być szczery.

Katie, z konieczności klientka sklepów z używaną odzieżą, zniknęła w tłumie

przy stoisku z ubrankami dla dzieci. Wynurzyła się z niego, triumfalnie trzymając

elegancki komplet.

- Ile kosztuje? - zapytała sprzedawczynię.

Podana cena okazała się za wysoka. Odłożyła komplet z żalem, który nie trwał

jednak długo. Już dawno zrozumiała, że najważniejsze są dla niej dach nad głową,

jedzenie i ciepło. Ubrania zajmowały dopiero czwartą pozycję na liście rzeczy

niezbędnych do przeżycia. Rzadko pozwalała sobie na coś nowego lub

eleganckiego. W pierwszej kolejności troszczyła się o bliźniaki, które rosły tak

szybko.

Znalazła tani sweterek i dżinsy, które, choć sfatygowane, mogły wytrzymać

jeszcze długo. Gdy płaciła, sprzedawczyni zaproponowała, że obniży cenę

kompletu, ale Katie oblała się rumieńcem i podziękowała. Wydała już wszystko, co

odłożyła na tę okazję.

- Piękne chłopaki - powiedziała chłodno właścicielka stoiska, patrząc na

bliźniaków usadowionych w podwójnym wózku. Zauważyła brak obrączki na palcu

Katie. Choć uważała się za wspaniałomyślną kobietę, nie była zbyt wyrozumiała dla

młodych samotnych matek.

Katie uśmiechnęła się smutno. Toby i Connor byli ślicznymi, dobrze

rozwiniętymi jak na swoje dziewięć miesięcy chłopcami. Połączenie czarnych

loków, złocistej cery i wielkich brązowych oczu nadawało im złudny wygląd

małych aniołków. Bliźniaki uwielbiały być w centrum zainteresowania. Krzyczały,

gdy coś je rozczarowało; wyły, gdy im się nudziło. Spały bardzo krótko. Katie była

w nich zakochana. Często zastanawiała się, jak też udało jej się wydać na świat

dwoje tak pięknych i mądrych dzieci. Jedynie w momentach skrajnego wyczerpania

przyznawała, że spełnianie ich życzeń wymagało nadludzkiego wysiłku.

Wracając do domu, złapała się na tym, że przygląda się innym młodym

kobietom. Zmartwiło ją, że te bez dzieci wyglądały na atrakcyjniejsze i były pełne

energii. Z ciężkim sercem spojrzała na własne odbicie w szybie wystawy sklepowej.

Zachciało jej się płakać. Dawniej, gdyby dołożyła odpowiednich starań, można

byłoby nazwać ją piękną. Choć miała dopiero dwadzieścia trzy lata, uroda pozostała

już tylko wspomnieniem, a ona przeistoczyła się w chudą kobietę ze ściągniętą

twarzą i rudymi włosami związanymi w kucyk. Wyglądała nijako. Ojciec Toby'ego i

Connora nawet by na nią nie spojrzał.

Była zachwycona, gdy raczył ją zauważyć. Wydało jej się niezwykle

romantyczne, że diabelnie przystojny mężczyzna, który mógłby mieć każdą kobietę,

wybrał właśnie ją. Czas i doświadczenie odarły ją ze złudzeń. Katie stwierdziła, że

dostrzegł ją tylko dlatego, że była jedyną kobietą w okolicy, kiedy akurat przyszła

mu ochota na seks. Dała mu to, czego pragnął, nie wymagając nic w zamian.

Widział w niej tylko spełniającą jego zachcianki służącą. Ani razu nie zabrał jej na

randkę, a gdy sprzykrzyło mu się jej bezgraniczne uwielbienie, natychmiast ją

zostawił. Wciąż dostawała dreszczy na wspomnienie tego rozstania. Nic nie bolało

bardziej niż to gwałtowne wygnanie z raju fantazji.

Zaledwie kilka minut po tym, jak wróciła do kawalerki, w drzwiach pojawił

się właściciel domu.

- Będzie się pani musiała wyprowadzić - wypalił. - Lokatorzy znów skarżyli

się, że pani dzieci krzyczą w nocy.

Katie wpatrywała się w niego z przerażeniem.

- Przecież wszystkie dzieci płaczą...

- Ale dwójka robi dwa razy więcej hałasu.

- Postaram się je uciszyć, przysięgam!

- To samo mówiła pani ostatnim razem i nic się nie zmieniło - powiedział

niewzruszony. - Ma pani dwa tygodnie na wyprowadzkę. Jeśli nie opuści pani

mieszkania dobrowolnie, będę musiał panią usunąć. Nie róbmy problemów. Niech

się pani zwróci do opieki społecznej, oni coś pani znajdą.

Katie na próżno starała się przekonać właściciela, by pozwolił jej zostać.

Usiadła bezradnie na łóżku, starając się zwalczyć uczucie beznadziei, które ją

ogarniało. Zdała sobie sprawę, że nic nie zmieni wyroku właściciela. Ale nie miała

200. Graham Lynne - Greckie wesele.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: