Wykład 2
Rozpuszczalność
· określa powinowactwo substancji rozpuszczonej do rozpuszczalnika
· miarą rozpuszczalności jest stężenie substancji rozpuszczanej w stanie nasycenia roztworu
o ilość części rozpuszczalnika koniecznych do rozpuszczenia 1 cz. Substancji rozpuszczanej
o maksymalne stężenie substancji, jakie można uzyskać rozpuszczając ją w danym rozpuszczalniku (np. w g/ml)
Określenie rozpuszczalności
Rozpuszczalność 1 cz. substancji
w x cz. rozpuszczalnika
bardzo łatwo rozpuszczalny
mniej niż
1
łatwo rozpuszczalny
1-10
rozpuszczalny
10-30
dość trudno rozpuszczalny
30-100
trudno rozpuszczalny
100-1 000
bardzo trudno rozpuszczalny
1 000-10 000
praktycznie nierozpuszczalny
więcej niż
10 000
Stopień rozpuszczalności substancji leczniczej wg FP VI
Szybkość rozpuszczania
Szybkość przenikania przez barierę biologiczną
Stałe cząstki => rozpuszczanie => lek w roztworze => wchłanianie => lek we krwi
Klasyfikacja BCS (Biopharm. Classif. System)
Klasa I
dobra rozpuszczalność
dobre wchłanianie
Klasa II
mała rozpuszczalność
Klasa III
słabe wchłanianie
Klasa IV
(slajd DSC07820)
Wzrost szybkości rozpuszczania
· substancje mikronizowane
· stałe rozproszenia (nośniki hydrofilowe)
· nanocząsteczki stabilizowane
· proszki porowate, stabilizowane
WZROST ROZPUSZCZALNOŚCI
· sole i analogi hydrofilowe
o chemiczna modyfikacja cząsteczki
· współrozpuszczalniki (kosolwenty)
· kopleksowanie z substancjami hydrofilowymi
o cyklodekstryny
· solubilizacja
o solubilizacje hydrotropowe i micelarne
o układy micelarne
ü micelle fosfolipidowe
o emulsje submikronowi
o mikroemulsje
o systemy samoemulgujące
Rozpuszczalność ciał stałych w cieczach zależy od:
ü rodzaju ciała stałego i rodzaju użytego rozpuszczalnika (similia similibus solvuntur)
ü temperaturyln S2/S1=ΔHrozp./R=T2-T1/T1+T2 (wzór może zawierać błąd – przyp. spisującego)
S2, S1 – rozpuszczalność ciała stałego w temperaturze T2 i T1
ΔHrozp. – ciepło rozpuszczania w stanie nasycenia roztworu
Temperatura
ü Rozpuszczalność może wzrastać (częściej) albo maleć ze wzrostem temperatury, a wpływ na to ma energia oddziaływania substancja rozpuszczona – rozpuszczalnik
ü Reguła przekory
o Proces egzotermiczny – dostarczenie ciepła powoduje przesunięcie równowagi w kierunku mniejszej rozpuszczalności
o Proces endotermiczny – rozpuszczalność rośnie wraz ze wzrostem temperatury
Rozpuszczalność zależy od temperatury
ü Wzrost rozpuszczalności wraz ze wzrostem temperatury – większość soli
ü Spadek rozpuszczalności wraz ze wzrostem temperatury – np. Na2SO4*10H2O, metyloceluloza
ü Rozpuszczania niezależna od temperatury – NaCl, K2CrO4
Rozpuszczalność uwodnionego siarczanu sodu rośnie wraz z temperaturą (proces egzotermiczny) i osiąga maks. Przy T= 32,4ºC, powyżej tej temperatury rozpuszczalność maleje gdy rośnie temperatura (proces endotermiczny)
Metyloceluloza rozpuszcza się lepiej w niższych temperaturach, w temp. > 50ºC, na skutek zmniejszenia hydratacji, następuje jej wytrącenie. Roztwory metylocelulozy, tzw. kleiki, sporządza się umieszczając je na pewien czas w temperaturze 4ºC.
Substancje rozpuszczane „na ciepło” w recepturze aptecznej
ü kwas borny
ü mleczan etakrydyny (Rivanolum)
ü chlorowodorek papaweryny
ü aminofenazon
ü aminofilina
ü pabialgina
ü ichtiol
MIKRONIZACJA
Ø przyjmuje się cząstki poniżej 10 µm
Ø brak definicji w FP VII, Ph.Eur.
Ø definicja z FP VI: 80% cząstek nie większych niż 10 µm, pozostałe nie większe niż 50 µm
Ø definicja z BP 2001: „superfine powder” 90% cząstek nie większych niż 10 µm
ü Młyny
o Kulowy
o Strumieniowy – podstawowa metoda mikronizacji wykorzystywana w proszkach inhalacyjnych
o Koloidalny – substancje należy zawiesić
ü Suszenie rozpylone
ü Metody strąceniowe
o Kontrolowane wytrącanie podczas dyfuzji rozpuszczalnika do fazy rozpraszającej
o Wytrącanie podczas gwałtownego parowania podczas rozpylania o wody (EPAS)
ü Metody kriogeniczne – rozpylanie do ciekłego azotu
STAŁE ROZPROSZENIA
ü Mieszaniny fizycznych substancji trudno rozpuszczalnych z hydrofilowymi nośnikami
o nośniki np. makrogol, poliwinylopiralidon, mocznik
o zwiększanie rozpuszczalności w wodzie: m.in. kwasu acetylosalicylowego, gryzeofulwiny, papaweryny, nifedypiny
ü zastosowana metoda decyduje o poprawie szybkości rozpuszczania substancji leczniczej
o met. stapiania
o met. odparowania
o met. stapiania + odparowania
o met. suszenia rozpylonego
o met. HSM (hot spin mixing)
I. Rozproszenia stałe
· układy zawierające substancję leczniczą trudno rozpuszczalną oraz łatwo rozpuszczalny, nietoksyczny i w zastosowanych ilościach pozbawiony własnego działania leczniczego nośnik
·...
butylek