Tok zajęć
Opis Zadania
metoda
Czas/ilość
wskazówki
C
Z
Ę
Ś
Ć
W
S
T
P
N
A
1. organizowanie grupy i
sprawdzenie obecności
Zbiórka, powitanie, sprawdzenie obecności, podanie zadań zajęć
-
3 min
Dwuszereg przed prowadzącym, wyznaczenie drużyn, osób odpowiedzialnych za sprzęt
2. motywacja do zajęć
przygotowanie do nauczania zasad taktyki, ataku i wybranych elementów gry.
Opisowa, pokazowa
5 min
3. rozgrzewka
a) zabawa o chartka. Ożywiającym
b) ćwiczenia statyczne
„Berek – wąż” – dotknięta osoba łapie berka za rękę i wspólnie łapie kolejną osobę.
Krążenia ramion, nóg, tułowia we wszystkich płaszczyznach, bieg w miejscu, rozgrzanie palców
4 min
Ustawienie, rozsypka, wyznaczenie berka.
Ustawienie w kole.
G
Ł
Ó
4.Realiz. Zadania gł.
a) zabawa rzutna
b) gra z rzutna
Odbicia piłki ręką do partnera. Piłka nie może dotknąć podłoża. Która para najdłużej – dostaje punkt.
Jw. Tylko odbicia do partnera dłonią po koźle.
„traf do bramki” – strzały na bramkę. Dętkę należy podrzucić i uderzyć dłonią w kierunku bramki. Który zespół więcej bramek ten wygrywa.
„gra do 5 odbić” – zespół posiadający dętkę na wykonać 5 odbić między sobą, drużyna przeciwna ma to im udaremnić.
Zadaniowa, zespołowa
Zespołowa, zadaniowa
10 min
Podział grupy na pary, Dyżurni rozdają piłki dęte, ustawienie w parach naprzeciw siebie
Podział grupy na 2 zespoły, ustawienie: zespół w rzędzie naprzeciw swoich bramek, dętka na zespół.
Te same zespoły, ustawienie na całej Sali, prowadzący sędziuje i liczy punkty, dba o bezpieczeństwo.
.
K
O
Ń
5. zabawa uspakajająca
„literki” – na sygnał zespoły wspólnie układają z własnych ciał literę wypowiedzianą przez prowadzącego. Który zespół pierwszy, ten ma punkt.
Inwencji twórczej, praca zespołowa
2 min
Te same zespoły, co w grze drużynowej, prowadzący liczy punkty, ustawienie: 2 zespoły po 2 stronach boiska.
6. czynności organiz - porządkowe
Zbiórka, omówienie i podsumowanie zajęć, wyróżnienie osób najlepiej ćwiczących, wymiana uwag, pożegnanie
Ustawienie w kole, siad skrzyżny
Przykładowy tok zajęć. Temat: Wprowadzenie do gry w dętkę w formie zabawowej
Metodyka rekreacji – droga postępowania oparta na zbiorze praktycznych wskazówek, zasad diagnozowania i prognozowania potrzeb oraz sposobów kierowania procesami rekreacji z wykorzystaniem form, środków i metod, pozwalających na uzyskanie optymalnego wykorzystania czasu wolnego dla utrzymania zdrowia, wypoczynku, rozrywki i samorealizacji.
Formy rekreacji:
- organizacyjne (spartakiady, zielone szkoły, wycieczki, spływy)
- aktywności fizycznej (fitness, tańce, sporty i sztuki walki, gry zespołowe)
- podziału grup (początkujące, średniozaawansowane, zaawansowane; wiekowa, płci, poziomu sprawności)
- porządkowe (podstawowe – szereg, rozsypka, szachownica; ćwiczebne – dwójki, grupy)
- prowadzenia zajęć (frontalna, w zastępach, strumieniowa, obwodów ćwiczebnych, indywidualna)
Klasyfikacja metod:
· wychowania
· przekazywania i zdobywania wiedzy
· realizacji zadań ruchowych
· nauczania ćwiczeń fizycznych
· treningu rekreacyjno – zdrowotnego
· opanowania czynności ruchowych
Zasady budowy toku zajęć:
FIZJO-ZDROWOTNA dobór ćwiczeń, gier i zabaw komplementarny do natężenia wysiłku na zajęciach, ruch powinien dostarczać wszechstronnych bodźców rozwojowych, ćwiczenia powinny wzmacniać odporność organizmu, rozwijać sprawność fiz i kształtować postawę ciała.
PEDAGOGICZNA informowanie o wiadomościach o wybranej formie rekreacji i nauczenie podstaw samooceny i samokontroli, rozwijanie pozytywnych cech osobowości, dobór metod i form do poziomu grupy.
PSYCHOLOGICZNA dążenie do pozytywnych emocji i zadowolenia z uczestnictwa, stosowanie systemu pochwał, nagród i wyróżnień.
ORGANIZACYJNA zorganizowanie grupy z ewentualnym zaznaczeniem podziału na formy ćwiczebne, dbanie o aspekty bezpieczeństwa.
Metody nauczania czynności ruchowych:
· niespecyficzne – słowna, oglądowa, działania praktycznego
· specyficzne – syntetyczna, analityczna, kompleksowa
Rozwój somatyczny – aktywność fiz stymuluje wzrastanie ciała, rozwój mięśni, funkcji zw z pobieraniem tlenu, jego transportem i wykorzystaniem, zapewnia harmonię rozwoju, mniejsze otłuszczenie ciała.
Trening zdrowotny a sportowy:
ZD: egalitarność, indywidualizacja, rywalizacja ze samym sobą, pokonywanie słabości i niedoskonałości, kształtowanie nawyku aktywności ruchowej.
SP: zorientowana na wynik, podklasa pracy, systematyczny i planowany, ukierunkowany na ciało, sterowany za pomocą określonych metod, elitarność.
Etapy treningu zdrowotnego:
· okres ćwiczeń początkowych (stadium wdrażające do systematycznego treningu)
· okres entuzjastycznych – przejściowe
· okres racjonalnych – stadium „dojrzałe”
Ścieżka zdrowia – specjalnie wytyczona trasa, zaprogramowana i wyposażona w zestaw urządzeń do ćwiczeń oraz tablic objaśniających sposoby wykonywania ćwiczeń. Uczestnik we wszystkich sytuacjach podejmuje decyzje całkowicie samodzielnie, ograniczeniem jest tylko podana na tablicach informacja. Ścieżka ma zastosowanie w szkolnictwie, rekreacji dorosłych, rehabilitacji, treningu sportowym.
Rodzaje ścieżek:
*BIEGOWA (2-3 km, kilka odcinków, zalesiona, teren płaski, na przemian marsz bieg do wzrostu tylko biegu)
*SPRAWNOŚCIOWA (1.5 – 2.5 km, marsz/bieg/ćwiczenia, przyrządy przy trasie)
*ĆWICZEBNA (300-500 m, na niewielkich odległościach przyrządy do ćw)
*TESTOWA (6 punktów do kontroli: precyzji ruchu, muskulatury brzucha, skoczności, wytrzymałości, równowagi, siły)
*OBCIĄŻENIOWA (tor treningowy z większą liczbą ćw i prób wymagający dużej spraw i wytrzymałości fiz, przede wszystkim w treningu sportowym)
Diagnoza dotyczy:
· OSOBICZNA – potrzeb i możliwości rozwojowo – zdrowotnych uczestników, preferowanych form aktywności, poziomu umiejętności, poziomu sprawności i wydolności, stanu zdrowia rekreanta, predyspozycji intelektualnych i osobowościowych, stan wiedzy rekreanta o rozwoju fiz i jego czynnikach.
· ŚRODOWISKOWA – poznanie materialnej infrastruktury sportowo- rekreacyjnej środowiska, wiedza na tema...
tur.irek4