konwencja ramowa o ochronie mniejszości narodowych.pdf

Konwencja Ramowa o ochronie mniejszości narodowych

Sporządzona w Strasburgu dnia 1 lutego 1995 r.

Państwa członkowskie Rady Europy oraz inne Państwa sygnatariusze niniejszej Konwencji Ramowej,

zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków w celu ochrony i

urzeczywistnienia ideałów i zasad, które są ich wspólnym dziedzictwem;

zważywszy, że jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu jest ochrona oraz rozwój praw człowieka i

podstawowych wolności;

pragnąc wypełniać Deklarację Szefów Państw oraz Szefów Rządów Państw Członków Rady Europy

przyjętą w Wiedniu 9 października 1993 roku;

zdecydowane chronić, w ramach swoich terytoriów, istnienie mniejszości narodowych;

zważywszy, że burzliwe wydarzenia europejskiej historii udowodniły, iż ochrona mniejszości narodowych

jest niezbędna dla stabilizacji, bezpieczeństwa demokratycznego i pokoju na tym kontynencie;

zważywszy, że pluralistyczne i prawdziwie demokratyczne społeczeństwo powinno nie tylko szanować

etniczną, kulturalną, językową i religijną tożsamość każdej osoby należącej do mniejszości narodowej, lecz

także tworzyć odpowiednie warunki pozwalające im wyrażać, zachowywać i rozwijać tę tożsamość;

zważywszy, że tworzenie klimatu tolerancji i dialogu jest konieczne, aby zróżnicowanie kulturowe nie było

źródłem i czynnikiem podziałów, lecz wzbogacenia każdego społeczeństwa;

zważywszy, że osiągnięcie tolerancyjnej i cieszącej się dobrobytem Europy nie zależy jedynie od

współpracy pomiędzy Państwami, lecz wymaga również współpracy transgranicznej - bez uszczerbku dla

struktury i integralności terytorialnej każdego Państwa - pomiędzy władzami lokalnymi i regionalnymi;

mając na uwadze Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności wraz z Protokołami

Dodatkowymi;

mając na uwadze zobowiązania odnoszące się do ochrony mniejszości narodowych zawarte w

konwencjach i deklaracjach Narodów Zjednoczonych oraz dokumentach Konferencji Bezpieczeństwa i

Współpracy w Europie, zwłaszcza w Dokumencie Kopenhaskim z 29 czerwca 1990 roku;

zdecydowane na określenie zasad, które powinny być respektowane, a także wynikających z nich

zobowiązań, w celu zapewnienia w Państwach członkowskich oraz tych Państwach, które mogą stać się

Stronami niniejszego dokumentu, skutecznej ochrony mniejszości narodowych i praw osób należących do

tych mniejszości, w ramach rządów prawa, przy poszanowaniu integralności terytorialnej i suwerenności

Państw;

Viadrina International Law Project

http://www.vilp.de

Ein Projekt des Lehrstuhls für Öffentliches Recht insb. Völkerrecht, Europarecht sowie ausländisches Verfassungsrecht.

Europa-Universität Viadrina, Frankfurt (Oder), 2002

http://voelkerrecht.euv-frankfurt-o.de

zdecydowane realizować zasady określone w niniejszej Konwencji Ramowej w ramach | ustawodawstwa

krajowego i stosownych programów rządowych,

uzgodniły, co następuje:

Dział I

Artykuł l

Ochrona mniejszości narodowych oraz praw i wolności osób należących do tych mniejszości stanowi

integralną część międzynarodowej ochrony praw człowieka i, jako taka, wchodzi w zakres współpracy

międzynarodowej.

Artykuł 2

Postanowienia niniejszej Konwencji Ramowej będą stosowane w dobrej wierze, w duchu rozumienia i

tolerancji oraz w zgodzie z zasadami dobrego sąsiedztwa, przyjaznych stosunków współpracy pomiędzy

Państwami.

Artykuł 3

1. Każda osoba należąca do mniejszości narodowej ma prawo swobodnej decyzji o traktowaniu jej jako

osoby należącej bądź też nie należącej do takiej mniejszości, a wybór taki lub korzystanie związanych z tym

wyborem praw nie pociągnie za sobą jakichkolwiek niekorzystnych skutków.

2. Osoby należące do mniejszości narodowych mogą korzystać z praw i wolności wynikających z zasad

zawartych w niniejszej Konwencji Ramowej indywidualnie, jak też wspólnie z innymi.

Dział II

Artykuł 4

1. Strony zobowiązują się zagwarantować osobom należącym do mniejszości narodowych prawo do

równości wobec prawa oraz jednakową ochronę prawa. W tym względzie, jakakolwiek dyskryminacja

wynikająca z przynależności do mniejszości narodowej jest zabroniona.

2. Strony zobowiązują się do przyjęcia, tam gdzie to konieczne, odpowiednich środków w celu popierania,

we wszystkich sferach życia ekonomicznego, społecznego, politycznego kulturalnego pełnej i rzeczywistej

równości pomiędzy osobami należącymi do mniejszości narodowej a osobami należącymi do większości. W

tym względzie wezmą pod uwagę specyficzne warunki osób należących do mniejszości narodowych.

3. Środki przyjęte zgodnie z ust. 2 nie będą uważane za akt dyskryminacji.

Viadrina International Law Project

http://www.vilp.de

Ein Projekt des Lehrstuhls für Öffentliches Recht insb. Völkerrecht, Europarecht sowie ausländisches Verfassungsrecht.

Europa-Universität Viadrina, Frankfurt (Oder), 2002

http://voelkerrecht.euv-frankfurt-o.de

Artykuł 5

1. Strony zobowiązują się wspierać tworzenie warunków koniecznych do utrzymywania i rozwijania przez

osoby należące do mniejszości narodowych ich kultury, a także zachowania zasadniczych elementów ich

tożsamości, to jest ich religii, języka, tradycji i dziedzictwa kulturowego.

2. Bez uszczerbku dla środków podejmowanych stosownie do ich generalnej polityki integracyjnej, Strony

powstrzymają się od działań lub praktyk mających na celu asymilację Osób należących do mniejszości

narodowych wbrew ich woli i będą chronić te osoby przed jakimkolwiek działaniem mającym na celu taką

asymilację.

Artykuł 6

1. Strony będą umacniać ducha tolerancji oraz dialog międzykulturowy i podejmą skuteczne środki w celu

wspierania wzajemnego poszanowania, zrozumienia i współpracy pomiędzy wszystkimi osobami żyjącymi

na ich terytoriach niezależnie od ich tożsamości Etnicznej, kulturalnej, językowej i religijnej, zwłaszcza w

zakresie edukacji, kultury i środków przekazu.

2. Strony zobowiązują się podjąć odpowiednie środki chroniące osoby, które mogą być obiektem

zastraszania bądź też aktów dyskryminacji, wrogości lub przemocy będących skutkiem ich etnicznej,

kulturalnej, językowej i religijnej tożsamości.

Artykuł 7

Strony zapewniają poszanowanie praw każdej osoby należącej do mniejszości narodowej do swobodnego,

pokojowego zgromadzania się, swobodnego stowarzyszania się, wolności wyrażania opinii, wolności myśli,

sumienia i religii.

Artykuł 8

Strony zobowiązują się uznać, że każda osoba należąca do mniejszości narodowej ma prawo do

uzewnętrzniania jego/ jej religii lub przekonań, a także prawo do zakładania instytucji, organizacji i

stowarzyszeń religijnych.

Artykuł 9

1. Strony zobowiązują się uznać, że prawo każdej osoby należącej do mniejszości narodowej do wolności

wyrażania opinii obejmuje wolność posiadania własnych opinii oraz otrzymywania i przekazywania

informacji i idei w języku mniejszości bez ingerencji władz publicznych i bez względu na granice

państwowe. Strony zapewnią, w ramach ich systemów prawnych, że osoby należące do mniejszości

narodowej nie będą dyskryminowane w dostępie ł do środków przekazu.

Viadrina International Law Project

http://www.vilp.de

Ein Projekt des Lehrstuhls für Öffentliches Recht insb. Völkerrecht, Europarecht sowie ausländisches Verfassungsrecht.

Europa-Universität Viadrina, Frankfurt (Oder), 2002

http://voelkerrecht.euv-frankfurt-o.de

2. Ustęp 1 nie wyklucza prawa Stron do poddania procedurze koncesjonowania – wykluczającej

dyskryminację i opartej na obiektywnych kryteriach - rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych lub

przedsiębiorstw kinematograficznych.

3. Strony nie będą zabraniać tworzenia i wykorzystywania przez osoby należące do mniejszości

narodowych drukowanych środków przekazu. W ramach uregulowań prawnych odnoszących się do

rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych zapewnią, na tyle, na ile to możliwe, oraz uwzględniając

postanowienia ust. l, że osoby należące do mniejszości narodowych będą miały możliwość tworzenia i

używania ich własnych środków przekazu.

4. W ramach swoich systemów prawnych. Strony przyjmą stosowne środki w celu ułatwienia osobom

należącym do mniejszości narodowych dostępu do środków przekazu oraz w celu wspierania tolerancji i

ułatwienia pluralizmu kulturowego.

Artykuł 10

1. Strony zobowiązują się do uznać prawa każdej osoby należącej do mniejszości narodowej do

swobodnego używania, bez jakiejkolwiek ingerencji, jego/ jej języka mniejszości, zarówno prywatnie jaki i

publicznie, ustnie oraz pisemnie.

2. Na obszarach zamieszkałych tradycyjnie lub w znaczącej ilości przez osoby należące do mniejszości

narodowej, jeśli osoby te tego sobie zażyczą, i tam, gdzie takie życzenie odpowiada rzeczywistym

potrzebom. Strony będą starać się zapewnić, na tyle, na ile to możliwe, warunki, które umożliwią używanie

języka mniejszości w stosunkach pomiędzy tymi osobami a organami administracyjnymi.

3. Strony zobowiązują się zagwarantować prawo każdej osoby należącej do mniejszości i narodowej do

niezwłocznego poinformowania, w języku dla niego/ niej zrozumiałym, o przyczynach jego/ jej zatrzymania i

o wszystkich oskarżeniach wysuniętych przeciwko niemu /niej aż do obrony przez niego samego/ nią samą

w tym języku, także, jeśli to konieczne, przy bezpłatnej pomocy tłumacza.

Artykuł 11

1. Strony zobowiązują się uznać, że każda osoba należąca do mniejszości narodowej ma prawo do

używania jego/ jej nazwiska (patronimika) i imion w języku mniejszości oraz ich oficjalnego uznania zgodnie

z trybem przyjętym w ich ustawodawstwie.

2. Strony zobowiązują się uznać, że każda osoba należąca do mniejszości narodowej ma prawo do

umieszczenia w jego lub jej języku znaków, napisów i innych informacji o charakterze prywatnym w sposób

widoczny dla osób postronnych.

3. W rejonach tradycyjnie zamieszkałych przez znaczącą ilość osób należących do mniejszości narodowej

Strony będą starać się, zgodnie z obowiązującym prawem, w tym także (tam gdzie to stosowne, umowami z

innymi państwami oraz przy uwzględnieniu ich specyficznych (warunków, umieszczać również w języku

Viadrina International Law Project

http://www.vilp.de

Ein Projekt des Lehrstuhls für Öffentliches Recht insb. Völkerrecht, Europarecht sowie ausländisches Verfassungsrecht.

Europa-Universität Viadrina, Frankfurt (Oder), 2002

http://voelkerrecht.euv-frankfurt-o.de

mniejszości, tradycyjne nazwy lokalne, nazwy ulic |i inne oznakowania topograficzne o charakterze

publicznym, jeśli istnieje tam wystarczające zapotrzebowanie na takie oznakowania.

Artykuł 12

1. Strony podejmą, tam gdzie jest to właściwe, środki w zakresie oświaty i badań naukowych, w celu

szerzenia wiedzy o kulturze, historii, języku i religii ich mniejszości narodowych oraz większości ludności.

2. W związku z tym. Strony, między innymi, zapewnią odpowiednie możliwości kształcenia nauczycieli i

dostępu do podręczników oraz ułatwią kontakty pomiędzy uczniami a nauczycielami z różnych środowisk.

3. Strony zobowiązują się popierać równy dostęp osób należących do mniejszości narodowych do oświaty

na wszystkich poziomach.

Artykuł 13

1. W ramach swoich systemów oświatowych Strony uznają prawo osób należących do mniejszości

narodowej do zakładania i prowadzenia ich własnych, prywatnych instytucji oświatowych i szkoleniowych.

2. Wykonywanie tego prawa nie pociąga za sobą żadnych zobowiązań finansowych Stron.

Artykuł 14

1. Strony zobowiązują się uznać prawo każdej osoby należącej do mniejszości narodowej do nauki jego/ jej

języka mniejszości.

2. W rejonach zamieszkałych tradycyjnie lub przez znaczącą liczbę osób należących do mniejszości

narodowych, jeśli jest na to wystarczające zapotrzebowanie. Strony będą starać się zapewnić, na tyle, na

ile to możliwe, w ramach swoich systemów oświatowych, osobom należącym do tych mniejszości,

odpowiednie możliwości uczenia się języka mniejszości lub nauki w tym języku.

3. Ustęp 2 niniejszego artykułu będzie realizowany bez uszczerbku dla nauki języka oficjalnego lub

nauczania w tym języku.

Artykuł 15

Strony stworzą warunki niezbędne do rzeczywistego uczestniczenia przez osoby należące do mniejszości

narodowych w życiu kulturalnym, społecznym i gospodarczym, a także w sprawach publicznych, zwłaszcza

tych, które ich dotyczą.

Artykuł 16

Strony powstrzymają się od stosowania środków zmieniających proporcje narodowościowe ludności w

rejonach zamieszkałych przez osoby należące do mniejszości narodowych i mających na celu ograniczenie

praw i wolności wynikających z zasad zawartych w niniejszej Konwencji Ramowej.

Viadrina International Law Project

http://www.vilp.de

Ein Projekt des Lehrstuhls für Öffentliches Recht insb. Völkerrecht, Europarecht sowie ausländisches Verfassungsrecht.

Europa-Universität Viadrina, Frankfurt (Oder), 2002

http://voelkerrecht.euv-frankfurt-o.de

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: