Rozp_w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadac sieci gazowe_Dz.U.01.97.1055 -.pdf

Dz.U.01.97.1055 - tekst pierwotny

Dz.U.01.97.1055

ROZPORZ ġ DZENIE

MINISTRA GOSPODARKI

z dnia 30 lipca 2001 r.

w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiada ę sieci gazowe.

(Dz. U. z dnia 11 wrzeĻnia 2001 r.)

Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr

106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42) zarzĢdza siħ, co

nastħpuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. 1. Przepisy rozporzĢdzenia stosuje siħ, z zastrzeŇeniem ust. 2, przy projektowaniu, budowie,

przebudowie lub rozbudowie sieci gazowych słuŇĢcych do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych.

2. Przepisów rozporzĢdzenia nie stosuje siħ do:

1) sieci gazowych słuŇĢcych do przesyłania gazów technicznych i skroplonych gazów

wħglowodorowych (C3-C4),

2) sieci gazowych w kanałach zbiorczych,

3) doĻwiadczalnych sieci gazowych,

4) sieci gazowych znajdujĢcych siħ na terenach zakładów górniczych i wojskowych,

5) znajdujĢcych siħ w budynkach instalacji gazowych nienaleŇĢcych do sieci gazowych, okreĻlonych w

odrħbnych przepisach.

§ 2. UŇyte w rozporzĢdzeniu okreĻlenia oznaczajĢ:

1) sieę gazowa - gazociĢgi wraz ze stacjami gazowymi, układami pomiarowymi, tłoczniami gazu,

magazynami gazu, połĢczone i współpracujĢce ze sobĢ, słuŇĢce do przesyłania i dystrybucji paliw

gazowych, naleŇĢce do przedsiħbiorstwa gazowniczego,

2) paliwo gazowe - paliwo pochodzenia naturalnego, spełniajĢce wymagania Polskich Norm,

3) gazociĢg - rurociĢg wraz z wyposaŇeniem, słuŇĢcy do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych,

4) klasa lokalizacji - klasyfikacjħ terenu według stopnia urbanizacji obszaru połoŇonego geograficznie

wzdłuŇ gazociĢgu,

5) strefa kontrolowana - obszar wyznaczony po obu stronach osi gazociĢgu, w którym operator sieci

gazowej podejmuje czynnoĻci w celu zapobieŇenia działalnoĻci mogĢcej mieę negatywny wpływ na

trwałoĻę i prawidłowĢ eksploatacjħ gazociĢgu,

6) operator sieci gazowej - jednostkħ organizacyjnĢ przedsiħbiorstwa gazowniczego posiadajĢcego

koncesjħ na przesyłanie i dystrybucjħ paliw gazowych sieciĢ gazowĢ, odpowiedzialnĢ za ruch

sieciowy,

7) skrzyŇowanie - miejsce, w którym gazociĢg przebiega pod lub nad obiektami budowlanymi lub

terenowymi takimi jak autostrada, linia kolejowa, rzeka, kanał, grobla,

8) ciĻnienie - nadciĻnienie gazu wewnĢtrz sieci gazowej mierzone w warunkach statycznych,

9) maksymalne ciĻnienie robocze (MOP) - maksymalne ciĻnienie, przy którym sieę gazowa moŇe

pracowaę w sposób ciĢgły w normalnych warunkach roboczych (normalne warunki robocze

SYSTEM INFORMACJI PRAWNEJ LEX ("OMEGA") 38/2004

Dz.U.01.97.1055 - tekst pierwotny

oznaczajĢ brak zakłóceı w urzĢdzeniach i przepływie paliwa gazowego),

10) maksymalne dopuszczalne ciĻnienie pracy (MAOP) - maksymalnĢ wartoĻę ciĻnienia, jakiemu moŇe

byę poddana sieę gazowa,

11) ciĻnienie robocze (OP) - ciĻnienie, które wystħpuje w sieci gazowej w normalnych warunkach

roboczych,

12) maksymalne ciĻnienie przypadkowe (MIP) - maksymalne ciĻnienie, na jakie sieę gazowa moŇe byę

naraŇona w ciĢgu krótkiego okresu czasu, ograniczone przez urzĢdzenia zabezpieczajĢce,

13) współczynnik projektowy - współczynnik charakteryzujĢcy stopieı zredukowania naprħŇeı

obwodowych w gazociĢgach,

14) ciĻnienie projektowe - ciĻnienie stosowane w obliczeniach projektowych,

15) minimalna ŇĢdana wytrzymałoĻę (MRS) - prognozowanĢ wytrzymałoĻę hydrostatycznĢ rur z tworzyw

sztucznych po 50 latach ich uŇytkowania w temperaturze 293,15 K (20°C),

16) ciĻnienie krytyczne szybkiej propagacji pħkniħę - ciĻnienie w rurach z tworzyw sztucznych, przy

którym w temperaturze 273,15 K (0°C) nast ħpuje szybkie rozprzestrzenianie pħkniħę,

17) rezystancja jednostkowa przejĻcia gazociĢgu - rezystancjħ miħdzy gazociĢgiem a Ļrodowiskiem

elektrolitycznym, odniesionĢ do jednostki powierzchni lub jednostki długoĻci gazociĢgu,

18) próba ciĻnieniowa - zastosowanie ciĻnienia próbnego w sieci gazowej, przy którym sieę gazowa daje

gwarancjħ bezpiecznego funkcjonowania,

19) próba wytrzymałoĻci - próbħ ciĻnieniowĢ przeprowadzanĢ w celu sprawdzenia, czy dana sieę

gazowa spełnia wymagania wytrzymałoĻci mechanicznej,

20) próba szczelnoĻci - próbħ przeprowadzanĢ w celu sprawdzenia, czy sieę gazowa spełnia wymagania

szczelnoĻci na przecieki paliwa gazowego,

21) próba hydrauliczna - próbħ ciĻnieniowĢ wytrzymałoĻci lub szczelnoĻci, przeprowadzanĢ przy uŇyciu

czynnika ciekłego,

22) próba pneumatyczna - próbħ ciĻnieniowĢ wytrzymałoĻci lub szczelnoĻci, przeprowadzanĢ przy

uŇyciu czynnika gazowego,

23) próba specjalna - próbħ hydraulicznĢ obciĢŇania gazociĢgów w granicach plastycznoĻci materiału

rur, przeprowadzonĢ w celu poprawienia ich właĻciwoĻci wytrzymałoĻciowych,

24) stacja gazowa - zespół urzĢdzeı w sieci gazowej, spełniajĢcy oddzielnie lub równoczeĻnie funkcje

redukcji, uzdatnienia, regulacji, pomiarów i rozdziału paliwa gazowego,

25) stacja redukcyjna - stacjħ gazowĢ, w skład której wchodzĢ przewód wejĻciowy i wyjĻciowy, armatura

odcinajĢca i filtrujĢca, urzĢdzenia regulacji ciĻnienia paliwa gazowego, ciĻnieniowy system

bezpieczeıstwa, urzĢdzenia rejestrujĢce ciĻnienie oraz systemy alarmowe,

26) stacja pomiarowa - stacjħ gazowĢ, w skład której wchodzĢ urzĢdzenia pomiarowe przeznaczone do

pomiarów strumienia objħtoĻci, masy lub energii paliwa gazowego, przewód wejĻciowy i wyjĻciowy

oraz armatura odcinajĢca i filtrujĢca,

27) punkt redukcyjny - stacjħ redukcyjnĢ o strumieniu objħtoĻci równym 60 m 3 /h lub mniejszym i ciĻnieniu

roboczym na wejĻciu od 10 kPa do 0,5 MPa włĢcznie,

28) przewód wejĻciowy stacji gazowej - odcinek rurociĢgu łĢczĢcy zespół zaporowo-upustowy z armaturĢ

odcinajĢcĢ na wejĻciu do stacji,

29) przewód wyjĻciowy stacji gazowej - odcinek rurociĢgu łĢczĢcy armaturħ odcinajĢcĢ na wyjĻciu ze

stacji z zespołem zaporowo-upustowym,

30) przewód awaryjny - odcinek gazociĢgu dajĢcy moŇliwoĻę ominiħcia elementu sieci gazowej, takich

jak stacja gazowa, tłocznia gazu itp.,

31) system kontroli ciĻnienia - połĢczony system zawierajĢcy: reduktory ciĻnienia, ciĻnieniowy system

bezpieczeıstwa, urzĢdzenia rejestrujĢce ciĻnienie oraz systemy alarmowe i telemetryczne,

32) ciĻnieniowy system bezpieczeıstwa - system zabezpieczajĢcy ciĻnienie na wyjĻciu, po redukcji lub

tłoczeniu w okreĻlonych dopuszczalnych wartoĻciach,

33) urzĢdzenie regulujĢce ciĻnienie - reduktor lub regulator ciĻnienia, zapewniajĢcy utrzymanie ciĻnienia

na okreĻlonym poziomie,

34) tłocznia gazu - zespół urzĢdzeı sprħŇania, regulacji i bezpieczeıstwa wraz z instalacjami

SYSTEM INFORMACJI PRAWNEJ LEX ("OMEGA") 38/2004

Dz.U.01.97.1055 - tekst pierwotny

zasilajĢcymi i pomocniczymi, spełniajĢcy oddzielnie lub równoczeĻnie funkcje: przetłaczania gazu,

podwyŇszania ciĻnienia gazu ze złóŇ i zbiorników oraz zatłaczania gazu do tych zbiorników,

35) instalacja technologiczna tłoczni - rurociĢgi wraz z armaturĢ i urzĢdzeniami oraz orurowaniem

gazowym sprħŇarek, doprowadzajĢce do sprħŇarek i odprowadzajĢce gaz po sprħŇaniu, znajdujĢce

siħ pomiħdzy układami odcinajĢcymi na wejĻciu i wyjĻciu z tłoczni,

36) orurowanie gazowe sprħŇarki - rurociĢgi wraz z armaturĢ, łĢczĢce sprħŇarkħ z gazociĢgiem ssĢcym i

tłocznym oraz z jej poszczególnymi stopniami sprħŇania,

37) agregat sprħŇarkowy - zespół silnika i sprħŇarki gazu łĢcznie z układem sterowania agregatem,

38) układ sterowania agregatem - układ uruchamiania, wyłĢczania, kontrolowania, sterowania i

zabezpieczenia agregatu sprħŇarkowego,

39) układ sterowania tłoczniĢ gazu - układ nadzorowania, kontrolowania, sterowania i zabezpieczenia

tłoczni wraz z układami sterowania agregatem,

40) korozja naprħŇeniowa - pħkniħcia Ļródkrystaliczne lub miħdzykrystaliczne w materiale rury stalowej

lub armatury metalowej, które powstajĢ w wyniku oddziaływania Ļrodowiska korozyjnego i

wewnħtrznych lub zewnħtrznych naprħŇeı,

41) magazyny gazu - magazyny tworzone w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych,

oraz zbiorniki ciĻnieniowe i kriogeniczne wraz z urzĢdzeniami zatłaczania, redukcji, pomiarów,

osuszania i podgrzewania gazu,

42) metr szeĻcienny normalny (m 3 ) - jednostkħ rozliczeniowĢ oznaczajĢcĢ iloĻę suchego gazu zawartĢ w

objħtoĻci 1 m 3 przy ciĻnieniu 101,325 kPa, w temperaturze 273,15 K (0°C).

§ 3. Przy projektowaniu i budowie sieci gazowej naleŇy uwzglħdniaę warunki geologiczne,

hydrologiczne, wymagania ochrony przeciwpoŇarowej oraz ochrony Ļrodowiska i zabytków.

§ 4. 1. Sieę gazowa powinna byę projektowana i budowana zgodnie z przepisami prawa

budowlanego, w sposób zapewniajĢcy jej bezpiecznĢ eksploatacjħ oraz dostawħ paliwa gazowego w

iloĻciach wynikajĢcych z bieŇĢcego i planowanego zapotrzebowania.

2. ProjektujĢcy i budujĢcy sieę gazowĢ powinni stosowaę system zarzĢdzania jakoĻciĢ.

3. Sieę gazowa powinna byę sterowana i kontrolowana przez operatora sieci gazowej.

Rozdział 2

Gazoci Ģ gi

§ 5. GazociĢgi dzieli siħ według:

1) maksymalnego ciĻnienia roboczego na:

a) gazociĢgi niskiego ciĻnienia do 10 kPa włĢcznie,

b) gazociĢgi Ļredniego ciĻnienia powyŇej 10 kPa do 0,5 MPa włĢcznie,

c) gazociĢgi podwyŇszonego Ļredniego ciĻnienia powyŇej 0,5 MPa do 1,6 MPa włĢcznie,

d) gazociĢgi wysokiego ciĻnienia powyŇej 1,6 MPa do 10 MPa włĢcznie,

2) stosowanych materiałów na:

a) gazociĢgi stalowe,

b) gazociĢgi z tworzyw sztucznych.

§ 6. 1. GazociĢgi naleŇy budowaę na terenach zaliczanych do pierwszej i drugiej klasy lokalizacji.

2. Tereny o zabudowie jedno- lub wielorodzinnej, intensywnym ruchu kołowym, rozwiniħtej

infrastrukturze podziemnej - takie jak sieci wodociĢgowe, cieplne i kanalizacyjne, przewody energetyczne

i telekomunikacyjne - oraz ulice, drogi i tereny górnicze zalicza siħ do pierwszej klasy lokalizacji.

3. Inne tereny, niewymienione w ust. 2, zalicza siħ do drugiej klasy lokalizacji.

4. Operator sieci gazowej dokonuje ustalenia klasy lokalizacji gazociĢgu na podstawie miejscowych

planów zagospodarowania przestrzennego.

SYSTEM INFORMACJI PRAWNEJ LEX ("OMEGA") 38/2004

Dz.U.01.97.1055 - tekst pierwotny

§ 7. 1. Wymagania wytrzymałoĻciowe gazociĢgów zaleŇĢ od klasy lokalizacji.

2. NaprħŇenia obwodowe gazociĢgu stalowego w warunkach statycznych wywoływane

maksymalnym ciĻnieniem roboczym nie powinny przekraczaę iloczynu minimalnej wartoĻci granicy

plastycznoĻci Rt0,5 i współczynnika projektowego, wynoszĢcego dla:

1) pierwszej klasy lokalizacji - 0,40,

2) drugiej klasy lokalizacji - 0,72.

3. NaprħŇenia obwodowe gazociĢgu z tworzyw sztucznych w warunkach statycznych, wywołane

maksymalnym ciĻnieniem roboczym, nie powinny przekraczaę iloczynu wartoĻci minimalnej wartoĻci

ŇĢdanej wytrzymałoĻci i współczynnika projektowego, wynoszĢcego dla pierwszej i drugiej klasy

lokalizacji - 0,5.

4. Sposób dokonywania obliczeı wytrzymałoĻciowych gazociĢgów, o których mowa w § 5, w

warunkach obciĢŇeı statycznych i dynamicznych, okreĻlajĢ Polskie Normy.

5. GazociĢgi eksploatowane mogĢ byę zakwalifikowane do odpowiedniej klasy lokalizacji po

dostosowaniu ich naprħŇeı obwodowych do wymagaı okreĻlonych w ust. 2 i 3.

§ 8. 1. Dopuszcza siħ lokalizowanie gazociĢgów:

1) w drogowych obiektach inŇynierskich zgodnie z odrħbnymi przepisami, w tym:

a) w tunelach przeznaczonych dla pieszych lub dla ruchu kołowego i przepustach,

b) na mostach, wiaduktach lub specjalnych konstrukcjach,

2) w kanałach i innych obudowanych przestrzeniach, pod warunkiem Ňe sĢ one wentylowane lub

wypełnione piaskiem bĢdŅ innym materiałem niepalnym, lub zastosowano dla gazociĢgu rury

ochronne,

3) nad i pod powierzchniĢ ziemi na terenach leĻnych, górzystych, podmokłych, bagnistych, w wodzie,

pod dnem cieków lub akwenów oraz nad innymi przeszkodami terenowymi.

2. LokalizujĢc gazociĢgi w miejscach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, naleŇy zabezpieczyę je przed

przemieszczaniem.

3. GazociĢgi układane na terenach górniczych powinny byę zabezpieczone przed szkodliwym

oddziaływaniem przemieszczania siħ gruntu.

4. Trasa gazociĢgu i armatura zabudowana powinny byę trwale oznakowane w terenie.

§ 9. 1. GazociĢgi powinny byę układane w ziemi lub nad ziemiĢ, z uwzglħdnieniem wymagaı

okreĻlonych w odrħbnych przepisach.

2. Dla gazociĢgów układanych w ziemi i nad ziemiĢ powinny byę wyznaczone, na okres eksploatacji

gazociĢgu, strefy kontrolowane, których linia Ļrodkowa pokrywa siħ z osiĢ gazociĢgu.

3. W strefach kontrolowanych operator sieci gazowej powinien kontrolowaę wszelkie działania, które

mogłyby spowodowaę uszkodzenie gazociĢgu.

4. W strefach kontrolowanych nie naleŇy wznosię budynków, urzĢdzaę stałych składów i magazynów,

sadzię drzew oraz nie powinna byę podejmowana Ňadna działalnoĻę mogĢca zagrozię trwałoĻci

gazociĢgu podczas jego eksploatacji. Dopuszcza siħ, za zgodĢ operatora sieci gazowej, urzĢdzanie

parkingów nad gazociĢgiem.

5. JeŇeli w planach uzbrojenia podziemnego nie przewidziano, dla gazociĢgów układanych w pasach

drogowych na terenach miejskich i wiejskich, stref kontrolowanych o szerokoĻci okreĻlonej w ust. 6,

naleŇy je ustalię w projekcie budowlanym gazociĢgu.

6. SzerokoĻę stref kontrolowanych, których linia Ļrodkowa pokrywa siħ z osiĢ gazociĢgu, powinna

wynosię:

1) dla gazociĢgów podwyŇszonego Ļredniego ciĻnienia i gazociĢgów wysokiego ciĻnienia, o Ļrednicy

nominalnej oznaczonej symbolem "DN":

a) do DN 150 włĢcznie - 4 m,

b) powyŇej DN 150 do DN 300 włĢcznie - 6 m,

c) powyŇej DN 300 do DN 500 włĢcznie - 8 m,

SYSTEM INFORMACJI PRAWNEJ LEX ("OMEGA") 38/2004

Dz.U.01.97.1055 - tekst pierwotny

d) powyŇej DN 500 - 12 m,

2) dla gazociĢgów niskiego i Ļredniego ciĻnienia - 1 m.

7. Dla gazociĢgów układanych w przecinkach leĻnych powinien byę wydzielony pas gruntu, o

szerokoĻci po 2 m z obu stron osi gazociĢgu, bez drzew i krzewów.

8. W przypadku równolegle układanych gazociĢgów, których strefy kontrolowane stykajĢ siħ lub

nakładajĢ, naleŇy przyjĢę całkowitĢ szerokoĻę strefy kontrolowanej stanowiĢcĢ sumħ odstħpu osi dwóch

skrajnych gazociĢgów i połowy szerokoĻci stref kontrolowanych zewnħtrznych gazociĢgów.

§ 10. 1. OdległoĻę pomiħdzy powierzchniĢ zewnħtrznĢ gazociĢgu i skrajnymi elementami uzbrojenia

powinna wynosię nie mniej niŇ 40 cm, a przy skrzyŇowaniach lub zbliŇeniach - nie mniej niŇ 20 cm, jeŇeli

gazociĢg układany jest w pierwszej klasie lokalizacji równolegle do podziemnego uzbrojenia.

2. Dopuszcza siħ zmniejszenie odległoĻci, o których mowa w ust. 1, po zastosowaniu płyt izolujĢcych

lub innych Ļrodków zabezpieczajĢcych.

3. Przy układaniu gazociĢgów w drugiej klasie lokalizacji równolegle do istniejĢcego gazociĢgu,

odległoĻę pomiħdzy powierzchniami zewnħtrznymi gazociĢgów o Ļrednicy nominalnej oznaczonej

symbolem "DN":

1) do DN 150 włĢcznie - nie powinna byę mniejsza niŇ 1,00 m,

2) powyŇej DN 150 do DN 400 włĢcznie - nie powinna byę mniejsza niŇ 1,50 m,

3) powyŇej DN 400 do DN 600 włĢcznie - nie powinna byę mniejsza niŇ 2,00 m,

4) powyŇej DN 600 do DN 900 włĢcznie - nie powinna byę mniejsza niŇ 3,00 m,

5) powyŇej DN 900 - nie powinna byę mniejsza niŇ 3,50 m.

4. JeŇeli sĢ układane równolegle gazociĢgi o róŇnych Ļrednicach, odstħp miħdzy nimi ustala siħ,

biorĢc pod uwagħ wiħkszĢ ze Ļrednic.

5. OdległoĻci i wymagania dla gazociĢgów budowanych w obrħbie dróg, linii kolejowych oraz

napowietrznych linii wysokiego napiħcia i kabli energetycznych oraz innych obiektów budowlanych

okreĻlajĢ odrħbne przepisy.

§ 11. 1. GazociĢg stalowy powinien byę wykonany z rur przewodowych stalowych dla mediów

palnych, zgodnie z wymaganiami okreĻlonymi w Polskich Normach.

2. Rury stalowe stosowane do budowy gazociĢgu powinny charakteryzowaę siħ wymaganymi

wartoĻciami udarnoĻci, okreĻlonymi w odrħbnych przepisach, i potwierdzonymi badaniami w

przewidywanych temperaturach roboczych.

3. Wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadaę rury z tworzyw sztucznych, okreĻlajĢ odrħbne

przepisy.

§ 12. 1. GazociĢg powinien byę wyposaŇony w armaturħ zaporowĢ i upustowĢ.

2. Armatura zaporowa i upustowa powinna mieę wytrzymałoĻę mechanicznĢ oraz konstrukcjħ

umoŇliwiajĢcĢ przenoszenie maksymalnych ciĻnieı i naprħŇeı mogĢcych wystĢpię w gazociĢgu w

skrajnych temperaturach jego pracy.

3. Korpusy armatury zaporowej i upustowej powinny byę wykonane ze stali lub staliwa.

4. W gazociĢgu o maksymalnym ciĻnieniu roboczym nieprzekraczajĢcym 1,6 MPa dopuszcza siħ

stosowanie armatury zaporowej i upustowej z korpusami z Ňeliwa sferoidalnego i ciĢgliwego.

5. W gazociĢgu z tworzyw sztucznych dopuszcza siħ stosowanie armatury zaporowej i upustowej

wykonanej z tych tworzyw.

6. CzħĻci armatury zaporowej i upustowej majĢce kontakt z paliwem gazowym powinny byę odporne

na jego działanie.

7. Armatura zaporowa i upustowa zabudowana w gazociĢgu układanym pod powierzchniĢ jezdni

powinna byę zabezpieczona przed uszkodzeniem od obciĢŇeı powodowanych naciskami

mechanicznymi.

8. Warunki techniczne, jakim powinna odpowiadaę armatura zaporowa i upustowa stosowana do

budowy gazociĢgów, okreĻlajĢ przepisy o dozorze technicznym i Polskie Normy.

SYSTEM INFORMACJI PRAWNEJ LEX ("OMEGA") 38/2004

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: