projekt.pdf

(403 KB) Pobierz
Program edukacyjny propagujący zdrowe odżywianie wśród
dzieci uczęszczających do szkół podstawowoych przygotowany dla
Ministerstwa Zdrowia
Program przygotowany przez grupę w składzie:
Magdalena Starzyńska, Marta Drabek, Paulina Goniszewska, JoannaWarzybok
Praca pod kierunkiem mgr Alicji Góreckiej
W ramach ćwiczeń: Psychologia Społeczna
W roku akademickim 2010/2011
Instytut Psychologii
Wydział Filozoficzny
Uniwersytet Jagielloński
1
Kraków, 2011
I. Wprowadzenie
Mówiąc o zdrowym odżywianiu, a właściwie o jego zaburzeniach, zarówno wśród
dorosłych, jak i dzieci, wskazuje się szczególnie na kwestie związane z otyłością. Jednak
patologiczne nawyki żywieniowe nie ograniczają się jedynie do otyłości, czyli nadmiernego
nagromadzenia tkanki tłuszczowej w organizmie, przekraczającego jego fizjologiczne
potrzeby i możliwości adaptacyjne, mogącego prowadzić do niekorzystnych skutków dla
zdrowia (World Health Organization). Drugim, obok nadwagi, negatywnym zjawiskiem są,
bowiem wszelkiego typu schorzenia natury psychicznej powiązane z zaburzeniami
odżywiania, jak np. anerekcja, bulimia, czy wiele innych. Z tego też powodu, autorzy
niniejszej pracy, chcąc podejść kompleksowo do kwestii zdrowego odżywiania, pragną
omówić w części teoretycznej oba te wymiary, a także zaprezentować najważniejsze ich
zdaniem bariery natury psychologicznej, społecznej, a także biologicznej utrudniające
wykształcenie prawidłowych nawyków żywieniowych.
Jak wiadomo, kształtowanie się pozytywnych nawyków żywieniowych odbywa się w
młodym wieku – w okresie dzieciństwa i wczesnej adolescencji. Pamiętając o tym, wydaje
się, że to właśnie dzieci i młodzież są najwłaściwszym adresatem programów edukacji
zdrowotnej. Dlatego też, autorzy koncentrują się właśnie na dzieciach w wieku szkolnym
(szkoła podstawowa) i to do nich kierują przygotowany w oparciu o zagadnienia teoretyczne
program edukacyjny, mający przełamać istniejące bariery utrudniające wykształcenie dobrych
nawyków żywieniowych, propagować zdrowe odżywianie, a przede wszystkim uświadamiać,
jak kolosalny wpływ na ich zdrowie i życie ma właściwa dieta.
2
II. Część teoretyczna
W rozdziale teoretycznym zostaną w pierwszej kolejności omówione po krótce kwestie
związane z dwoma płaszczyznami zaburzeń zdrowego odżywiania: z jednej strony kwestia
otyłości, z drugiej schorzeń natury psychicznej uniemożliwiających zdrowe odżywianie.
Następnie autorzy zaprezentują wspomniane wcześniej bariery, przyjmując za punkt wyjścia
jednostkę i poruszając się w swoich rozważaniach w kierunku coraz odleglejszego jej
otoczenia, co najlepiej zaprezentuje poniższy schemat, omawiając przy tym najważniejsze
bariery występujące na każdym poziomie przyjętej hierarchii. Typologia ta została
przygotowana i wprowadzona jedynie na rzecz usystematyzowania wiedzy i
ustrukturalizowania niniejszej pracy.
Rysunek nr 1 – Schemat obrazujący przyjętą przez autorów systematykę omawianych barier psychologicznych,
społecznych i biologicznych występujących na kolejnych poziomach hierarchii.
1. Otyłość – epidemia XXI wieku
Zmiany ustrojowe w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. zapoczątkowały
szereg przemian ekonomicznych - przede wszystkim: erę gospodarki wolnorynkowej i
3
845948713.001.png
napływ zagranicznych inwestycji. To z kolei doprowadziło do dynamicznego rozwoju
polskiej gospodarki, a w efekcie do wzbogacenia się Polaków. Czynniki ekonomiczno -
społeczne doprowadziły z kolei do powstania ważnego, z punktu widzenia niniejszej pracy,
zjawiska społecznego, jakim jest konsumpcjonizm. Ważnym wydaje się fakt, że Polacy
przejęli od swoich europejskich sąsiadów nie tylko nawyki zakupowe, ale także nawyki
żywieniowe. Te i szereg innych, nieopisanych ze względu na charakter pracy, czynników
doprowadziły do dynamicznego rozwoju kolejnego zjawiska społecznego, stanowiącego
pośrednio temat niemniejszej pracy, a mianowicie zjawiska nadwagi i otyłości, które, jak
pokazują liczne badania, dotyczy coraz częściej już nie tylko osób dorosłych, ale i dzieci.
Badania przeprowadzonego w ramach Programu „Wczesna profilaktyka nadciśnienia
tętniczego oraz nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży w Łodzi”, które odbyły się w roku
szkolnym 2005/2006 dowiodły, że nadwaga i otyłość dotyczy około 15,7% dzieci i młodzieży
w wieku szkolnym (grupa badana: 27 tysięcy dzieci i młodzieży). Porównanie tych danych z
wcześniejszymi (badanie Instytutu Żywności i Żywienia przeprowadzane wśród dzieci i
młodzieży szkolnej, odpowiednio w 1994/1995 i w 2000 roku), wskazuje, że odsetek
młodych ludzi z nadwagą i otyłością gwałtownie rośnie (Według danych pochodzących z
Wieloośrodkowego Ogólnopolskiego Badania Stanu Zdrowia Ludności WOBASZ).
Nadwaga jest dziś najpowszechniejszym problemem zdrowotnym wieku dziecięcego
Wraz z nasilaniem się tej patologii, rośnie ryzyko pojawienia się u dzieci rozmaitych
schorzeń: cukrzycy, nadciśnienia, problemów ze snem, czy problemów psychospołecznych.
To wskazuje na ogromną potrzebę tworzenia i wprowadzania w szkołach i innych
placówkach oświatowych specjalistycznych programów edukacyjnych dla dzieci, mających
na celu, propagowanie zdrowych nawyków żywieniowych.
Przyczyny epidemii otyłości są niewątpliwie złożone i wielowymiarowe. Począwszy od
wpływu takich czynników, jak: polityka gospodarcza, struktura współczesnego
społeczeństwa, rozwój ekonomiczny, poprzez liczne bariery natury psychologicznej,
społecznej, aż po bariery natury biologicznej. Pomimo tego, dwa czynniki wydają się
odgrywać najistotniejszą rolę: nawyki żywieniowe, które uległy w ostatnich dziesięcioleciach
drastycznym zmianom oraz brak wystarczającej aktywności fizycznej. W związku z tym
wszystkie programy ograniczenia epidemii otyłości i poprawy zdrowia publicznego powinny
odwoływać się do następujących zaleceń: racjonalizacja sposobu żywienia oraz odpowiednia
aktywność ruchowa. Obie te kwestie, a w szczególności pierwsza z nich, zostaną szerzej
4
omówione w części praktycznej niniejszej pracy, a więc w części, w której autorzy
zaproponują swój autorski program edukacyjny mający na celu propagowanie zdrowego
odżywiania.
2. Zaburzenia odżywiania o podłożu psychicznym – anoreksja, bulimia i inne
schorzenia
Anoreksja została rozpoznana, jako osobne zaburzenie odżywiania już ponad sto lat temu,
a po raz pierwszy opisana została przez E. Lasčgue’a i W. Gulla. Podstawowe cechy tego
syndromu opisane w DSM – IV, to intensywny lęk przed przybraniem na wadze połączony z
odmową regularnego, właściwego odżywiania, zazwyczaj współwystępujący z
bezpodstawnym narzekaniem na nadwagę, spadek ciężaru ciała poniżej 85% należnej wagi
(albo u osób, które jeszcze rosną, o 15% mniejszy przyrost wagi w stosunku do wzrostu),
zaburzenia lub też niewłaściwy wpływ obrazu własnego ciała na samoocenę, a u kobiet, które
miesiączkują, nieobecność przynajmniej trzech kolejnych miesiączek (Butcher, J.N. I in.
2006). Osoby dotknięte anoreksją nie chcą jeść tyle, ile powinny, co prowadzi do znacznego
spadku masy ciała, a czasami nawet do śmierci. Około 90% przypadku jadłowstrętu dotyczy
kobiet.
Kolejnym, wartym, ze względu za swą powszechność, omówienia, zaburzeniem
odżywiania jest bulimia psychiczna. Oficjalne jej rozpoznanie, jako zespołu psychiatrycznego
nastąpiło niedawno; nie wspomina się o niej w DSM – II z roku 1968. (Butcher, J. N., 2006).
Bulimia psychiczna polega na naprzemiennym występowaniu epizodów głodzenia się i
napadów obżarstwa. Częstym jej objawem, choć niewystępującym u wszystkich chorych, jest
wywoływanie wymiotów po zjedzeniu dużej ilości z pożywienia. (Kalat, J. W., 2006). Tak jak
w przypadku anoreksji, ofiarami tego schorzenia są głównie kobiety.
Następnym zaburzeniem odżywiania jest niekontrolowane spożywanie pokarmów. Tu
należy wspomnieć, że wśród osób z nadwagą trzeba odróżnić osoby jedzące normalnie od
osób, u których występują ewidentne zaburzenia sposobu odżywiania się. Ludzie otyli na
skutek niekontrolowanego objadania są znacznie częściej dręczeni myślami o jedzeniu, które
stale usiłują ograniczać. Ponadto są wyraźniej znękani swoją wagą i niezadowoleni ze
swojego wyglądu zewnętrznego. U osób tych obserwuje się depresje, napady paniki i fobie, a
także zaburzenia osobowości, która przybiera postać cyklotymiczną bądź schizoidalną
(Butcher, J. N., 2006).
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin