16. Rodzaje i rozwiązania konstrukcyjne składowisk odpadów.
1. Rodzaje składowisk odpadów
2. Rozwiązania konstrukcyjne składowisk odpadów
a) system drenażowy
Składowisko odpadów niebezpiecznych oraz składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne wyposaża się w system drenażu wód odciekowych, zaprojektowany w sposób zapewniający jego niezawodne funkcjonowanie, w trakcie eksploatacji składowiska oraz przez co najmniej 30 lat po jego zamknięciu.
System drenażu odcieków ze składowiska odpadów umożliwiający konserwację i kontrolę jego stanu wykonuje się powyżej izolacji syntetycznej. System ten składa się z warstwy drenażowej wykonanej z materiału żwirowo-piaszczystego lub innych materiałów o podobnych właściwościach o wartości współczynnika filtracji k większej niż 1 x 10–4m/s i miąższości rzeczywistej nie mniejszej niż 0,5 m; w warstwie drenażowej umieszcza się system drenażu głównego odprowadzającego odcieki do głównego kolektora.
Zbocza składowiska odpadów wyposaża się w system drenażu umożliwiający spływ odcieków do głównego systemu drenażu.
W przypadku wydzielenia na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne części przeznaczonej do składowania odpadów niebezpiecznych, część tę wyposaża się w odrębny system drenażu.
Wokół składowiska odpadów niebezpiecznych i odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne umieszcza się zewnętrzny system rowów drenażowych uniemożliwiający dopływ wód powierzchniowych i podziemnych do składowiska odpadów, chyba że badania środowiskowe wykluczą taką konieczność.
Wg.Cichego na składowiskach zaleca się instalację drenażu przelotowego.
b) pas zieleni
Składowisko odpadów otacza się pasem zieleni złożonym z drzew i krzewów, w celu ograniczenia do minimum niedogodności i zagrożeń powstających na składowisku odpadów w wyniku emisji odorów i pyłów, roznoszenia odpadów przez wiatr, hałasu i ruchu drogowego, oddziaływania zwierząt, tworzenia się aerozoli oraz pożarów.
Minimalna szerokość pasa zieleni wynosi 10 m.
Dla składowisk odpadów, na których składowane są wyłącznie odpady inne niż komunalne, konieczność wykonania pasa zieleni, jego szerokość i usytuowanie uzależnia się od uciążliwości i lokalizacji składowiska.
c) naturalna i sztuczna bariera geologiczna
Składowisko odpadów lokalizuje się tak, aby miało naturalną barierę geologiczną, uszczelniającą podłoże i ściany boczne.
Minimalna miąższość i wartość współczynnika filtracji k naturalnej bariery geologicznej powinna wynosić:
- składowisko odpadów niebezpiecznych dla środowiska: K ≤ 1,0 x 10-9 m/s;
miąższość ≥ 5 m,
- składowisko odpadów nie stanowiących zagrożenia dla środowiska: K ≤ 1,0 x 10-9
m/s; miąższość ≥ 1 m,
- składowisko odpadów obojętnych: K ≤ 1,0 x 10-7 m/s; miąższość ≥ 1 m
Dodatkowo, bariera geologiczna powinna mieć rozciągłość poziomą przekraczającą obszar projektowanego składowiska odpadów, a przewidywany najwyższy piezometryczny poziom wód podziemnych powinien być co najmniej 1 m poniżej poziomu projektowanego wykopu dna składowiska.
W miejscach, gdzie naturalna bariera geologiczna nie spełnia powyższych wymagań, stosuje się sztucznie wykonaną barierę geologiczną o minimalnej miąższości 0,5 m, zapewniającą przepuszczalność nie większą niż jej naturalny odpowiednik.
Sztuczna bariera geologiczna powinna być wykonana tak, aby procesy osiadania na składowisku nie spowodowały jej uszkodzenia.
Uzupełnieniem naturalnej lub sztucznej bariery geologicznej jest izolacja syntetyczna, zaprojektowana w sposób uwzględniający skład chemiczny odpadów i warunki geotechniczne składowania; izolacja syntetyczna nie może stanowić elementu stabilizacji zboczy składowiska.
d) zbiorniki na odcieki
Odcieki ze składowisk odpadów niebezpiecznych oraz ze składowisk odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne gromadzi się w specjalnych zbiornikach lub bezpośrednio odprowadza do kanalizacji.
Pojemność zbiorników do gromadzenia odcieków oblicza się na podstawie bilansu hydrologicznego.
e) wielkość i wymogi dla kwater
Na składowisku odpadów wydziela się kwatery o objętości określonej w projekcie budowlanym składowiska odpadów.
Powierzchnia kwater przeznaczonych do składowania odpadów niebezpiecznych nie powinna przekraczać 2500 m2. Dla kwater na inne odpady – wytycznych brak.
Część przeznaczona do składowania odpadów niebezpiecznych na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne wykonuje się w sposób uniemożliwiający kontakt odpadów niebezpiecznych z innymi odpadami.
f) kwatery dla odpadów azbestowych
Składowiska odpadów lub wydzielone kwatery na terenie innych składowisk odpadów przeznaczone do wyłącznego składowania tych odpadów w postaci nie przekształconej, buduje się w specjalnie wykonanych zagłębieniach terenu ze ścianami bocznymi zabezpieczonymi przed osypywaniem. Każdorazowo po złożeniu odpadów ich powierzchnię zabezpiecza się przed emisją pyłów przez przykrycie izolacją syntetyczną lub warstwą gruntu. Składowanie odpadów,
należy zakończyć na poziomie 2 m poniżej poziomu terenu otoczenia; następnie składowisko odpadów wypełnia się gruntem do poziomu terenu.
g) rozwiązania związane z zamknięciem składowiska (uszczelnienia, itp.)
W procesie zamknięcia składowiska odpadów lub jego części wykonuje się prace rekultywacyjne w sposób zabezpieczający składowisko odpadów przed jego szkodliwym oddziaływaniem na wody powierzchniowe i podziemne oraz powietrze, integrujący obszar składowiska odpadów z otaczającym środowiskiem oraz umożliwiający obserwację wpływu składowiska odpadów na środowisko.
Po zakończeniu eksploatacji składowiska odpadów niebezpiecznych lub jego części zabezpiecza się je przed infiltracja wód opadowych poprzez uszczelnienie
jego powierzchni.
Uszczelnienie to wykonuje się z następujących warstw, poczynając od najniższej:
1) warstwa ekranująca złożona z warstwy mineralnej o wartości współczynnika filtracji k nie większej niż 1 x 10–9 m/s oraz izolacji syntetycznej; miąższość
warstwy ekranującej wynosi co najmniej 0,5 m;
2) warstwa drenażowa, żwirowo-piaszczysta o wartości współczynnika filtracji k większej niż 1 x 10–4 m/s, z systemem drenów, o miąższości nie mniejszej niż 0,5 m;
3) wierzchnia warstwa ziemna o miąższości nie mniejszej niż 1,0 m, z żyzną warstwą gleby pozwalającą na wegetację roślin rekultywacyjnych.
Po zakończeniu eksploatacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne lub składowiska odpadów obojętnych lub ich części, skarpy oraz powierzchni korony składowiska porządkuje się i zabezpiecza przed erozja wodna i wietrzna przez wykonanie odpowiedniej okrywy rekultywacyjnej, której konstrukcja
uzależniona jest od właściwości odpadów.
Minimalna miąższość okrywy rekultywacyjnej dla składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne powinna umożliwić powstanie i utrzymanie trwałej pokrywy roślinnej.
Na koronie składowisk odpadów niebezpiecznych oraz składowisk odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne nie mogą być wykonywane przez okres 50 lat od dnia zamknięcia składowiska budynki, wykopy, instalacje naziemne i podziemne, z wyłączeniem instalacji związanych z funkcjonowaniem składowiska.
Okres 50 lat od dnia zamknięcia składowiska odpadów może być skrócony, jeżeli z ekspertyzy geotechnicznej oraz z ekspertyzy sanitarnej, dołączonej do wniosku o zmianę decyzji o zgodzie na zamknięcie składowiska, wynika, że prowadzenie na składowisku odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne prac nie spowoduje zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska.
h) urządzenia i ...
misiak10-1985