Dz.U.64.16.93
1971.11.04
zm.
Dz.U.71.27.252
1976.07.01
Dz.U.76.19.122
1982.04.06
Dz.U.82.11.81
1983.01.01
Dz.U.82.19.147
Dz.U.82.30.210
1985.01.01
Dz.U.84.45.242
1985.08.01
Dz.U.85.22.99
1989.02.01
Dz.U.89.3.11
1989.10.01
zm.wyn.z
Dz.U.89.33.175
1990.05.27
Dz.U.90.34.198
1990.10.01
Dz.U.90.55.321
1990.12.05
Dz.U.90.79.464
1992.01.01
Dz.U.91.107.464
1992.03.15
Dz.U.91.115.496
1993.03.16
Dz.U.93.17.78
1994.09.02
Dz.U.94.27.96
1994.11.12
Dz.U.94.105.509
1995.01.01
Dz.U.94.85.388
1995.10.20
Dz.U.95.83.417
1996.01.01
Dz.U.95.141.692
1996.12.28
Dz.U.96.114.542
1997.01.04
Dz.U.96.139.646
1997.05.15
Dz.U.97.43.272
1997.12.23
1998.01.01
Dz.U.96.149.703
Dz.U.97.115.741
1998.01.03
Dz.U.97.117.751
1998.09.24
Dz.U.98.117.758
1999.01.01
Dz.U.98.106.668
1999.12.16
Dz.U.99.52.532
2000.07.01
Dz.U.00.22.271
2000.11.21
Dz.U.00.88.983
2000.12.09
Dz.U.00.74.855
Dz.U.00.74.857
2001.01.04
Dz.U.00.114.1191
2001.02.14
Dz.U.01.11.91
2001.07.10
Dz.U.01.71.733
2001.12.18
Dz.U.01.145.1638
2002.08.16
Dz.U.01.130.1450
2002.10.27
Dz.U.02.113.984
2003.01.01
Dz.U.02.141.1176
2003.04.24
Dz.U.03.49.408
Dz.U.03.60.535
2003.07.16
Dz.U.03.64.592
2003.09.25
2003.10.01
2004.01.01
Dz.U.03.124.1151
2004.05.01
Dz.U.04.91.870
Dz.U.04.96.959
2004.08.19
Dz.U.04.172.1804
2004.09.01
Dz.U.04.162.1692
2005.01.01
Dz.U.04.281.2783
2005.12.10
Dz.U.05.172.1438
2006.02.20
Dz.U.05.157.1316
2006.07.15
Dz.U.05.48.462
2006.08.05
Dz.U.06.133.935
2007.08.10
Dz.U.07.80.538
Dz.U.07.82.557
USTAWA z dnia 23 kwietnia 1964 r.
KODEKS CYWILNY 1)
(Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r.)
KSIĘGA PIERWSZA
Tytuł I. PRZEPISY WSTĘPNE
Art. 1. Kodeks niniejszy reguluje stosunki cywilnoprawne między osobami fizycznymi i osobami prawnymi.
Art. 2. (skreślony).
Art. 3. Ustawa nie ma mocy wstecznej, chyba że to wynika z jej brzmienia lub celu.
Art. 4. (skreślony).
Art. 5. Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony.
Art. 6. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Art. 7. Jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się istnienie dobrej wiary.
Tytuł II. OSOBY
Rozdział I
Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych
Art. 8. § 1. Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.
§ 2. (skreślony).
Art. 9. W razie urodzenia się dziecka domniemywa się, że przyszło ono na świat żywe.
Art. 10. § 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście.
§ 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa.
Art. 11. Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.
Art. 12. Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.
Art. 13. § 1. Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.
§ 2. Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.
Art. 14. § 1. Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna.
§ 2. Jednakże gdy osoba niezdolna do czynności prawnych zawarła umowę należącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych.
Art. 15. Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo.
Art. 16. § 1. Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.
§ 2. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.
Art. 17. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego.
Art. 18. § 1. Ważność umowy, która została zawarta przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego, zależy od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela.
§ 2. Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może sama potwierdzić umowę po uzyskaniu pełnej zdolności do czynności prawnych.
§ 3. Strona, która zawarła umowę z osobą ograniczoną w zdolności do czynności prawnych, nie może powoływać się na brak zgody jej przedstawiciela ustawowego. Może jednak wyznaczyć temu przedstawicielowi odpowiedni termin do potwierdzenia umowy; staje się wolna po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu.
Art. 19. Jeżeli osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych dokonała sama jednostronnej czynności prawnej, do której ustawa wymaga z...
ania_walter