etyka w biurze.doc

Temat: Etyka w biurze

1.      Wizerunek firmy

Pierwszy kontakt jest bardzo istotny, zgodnie bowiem z „prawem pierwszego kontaktu" wtedy właśnie pe­tent wyrabia sobie obraz, wizerunek firmy. Wizerunek firmy kształtowany jest przez wiele czynników, które można sprowadzić do ogólnej zasady polegającej na eksponowaniu cech pozytywnych firmy i na ukrywaniu cech negatywnych.

Elementy składające się na wizerunek firmy:

Ø        wystrój firmy, np. jednolita aranżacja pomieszczeń biurowych, meble biurowe,

Ø        zewnętrzny wygląd firmy, np. budynek, tereny zielone,

Ø        wygląd pracowników, np. wprowadzanie jednolitych akcentów stroju po­ wiązanych z rodzajem prowadzonej działalności,

Ø        logo firmy, kolorystyka, znak firmowy,

Ø        forma i sposób komunikowania się z otoczeniem,

Ø        sposób odnoszenia się do petentów,

Ø        respektowanie wspólnych wartości, np. dyscyplina pracy, etyka zawodowa,

Ø        przestrzeganie zasad kultury współżycia.

2.      Wizerunek pracownika

W biurze czy na oficjalnych spotkaniach należy zawsze być zadbanym, schludnym, eleganckim, pamiętając, że swym wyglądem zewnętrznym budujemy nie tylko autorytet osobisty, lecz także instytucji, którą reprezentujemy. Ubiór stał się więc siłą rzeczy istotnym elementem savoir vivre’u. To oni stanowią o sile firmy i to nie tylko tej merytorycznej.
Reguły te mogą mieć różnorodne odstępstwa w zależności od branży,  wielkości firmy, poziomu stanowiska w strukturze firmy, ilości kontaktów z otoczeniem zewnętrznym firmy i wiele innych.

Strój. Strój do pracy biurowej powi­nien być dobrej jakości, nie powinien się gnieść, wypychać, mecha­cić i odbarwiać, musi zapewniać swobodę ruchów. Unikajmy również wszelkiej krzykliwości w naszym ubiorze. Stonowane kolory, odpowiednio do siebie dobrane, podkreślone eleganckimi dodatkami dodadzą powagi naszej osobie, a tym samym miejscu, w którym przyszło nam pracować. Pamiętajmy także, że stój biznesowy cechuje bardzo niewielka elastyczność w stosunku do pór roku. Niedopuszczalne są więc przezroczyste bluzeczki, aczkolwiek bardzo przewiewne, głębokie dekolty, rozpięte koszule, odkryte ramiona czy różnokolorowe klapeczki. Poruszając się po miejscu pracy należy po prostu założyć letni sweterek i pantofle.
Nie znaczy to jednak ze strój biznesowy to tylko i wyłącznie garnitur czy garsonka. Dobre wrażenie można osiągnąć łącząc różnorodne części garderoby, jak koszula i sztruksowa marynarka czy spódnica i elegancka bluzka całość wykończona dobrze skrojoną żakietem. Są to jednak nieliczne wyjątki, tym bardziej podkreślające regułę.

Bielizna. Z biurowego punktu widzenia powinna być estetyczna, dostosowana do figury i tak dobrana, by nie zwracać niczyjej uwagi. W pracy statycznej, za jaką uważa się pracę biurową, nieodpowiednia bielizna może być przyczyną wielu kłopotów. Nieodzowną częścią biurowej garderoby są rajstopy. Powinny być noszone o każdej porze roku, na­wet latem. Bez względu na trendy mody powinny być gładkie, w naturalnym kolorze, w odcieniach tzw. palonych, w szarościach, granacie lub czerni, sto­nowane z kolorem butów albo spódnicy.

Obuwie. Obuwie, które nosimy w pracy, powinno być wygodne, powinno mieć odpowiednią prezencję i prawidłowy kształt (but nie może być zdeformowany); obcas nie powinien być za wysoki, palce zakryte. But „biurowy" powinien być odpowiedniego ko­loru, zharmonizowany ze strojem i rajstopami.

Fryzura, makijaż. Uczesanie, poza jakością włosów i ich kolorem, musi uwzględniać typ, wiek i kształt twarzy oraz proporcje figury. Włosy powinny być zdrowe, błyszczące i dobrze ostrzy­żone. Ważne jest, aby fryzura była łatwa do ułożenia i nie naszpikowana bły­szczącymi spinkami lub grzebykami. Do codziennego makijażu należy uży­wać kosmetyków najnowszej generacji, które ukryją niedostatki urody. Nie należy stosować zbyt krzykliwych kolorów, nawet jeżeli są aktualnie w mo­dzie. Makijaż biurowy powinien być dyskretny, w pastelowym odcieniu, zro­biony na zadbanej i oczyszczonej twarzy.

Dodatki. Do dodatków zaliczamy: zegarek, pasek, torebkę, tecz­kę, okulary, długopis oraz biżuterię.

Ø        pasek - powinien być ze skóry, skromny, z niewielką klamerką, kolory­ stycznie dopasowany np. do apaszki lub butów,

Ø        zegarek - dopasowany do charakteru i stylu stroju torebka lub teczka - torebka nie powinna być nadmiernie wy­pchana lub zdeformowana, dopasowana kolory­stycznie do butów lub odzieży.

Ø        okulary - oprawki powinny być dostosowane do kształtu twarzy i koloru włosów, szkła okularów powinny być z antyreflesem i mieć powłokę utwardzoną, aby się nie rysowały.

Ø        biżuteria - nie należy przesadzać w noszeniu biżuterii, nadmiar ozdób wskazuje na zły smak oraz przeszkadza w pracy;

Zasady doboru dodatków przez mężczyzn:

Ø      Spinki (wyłącznie do mankietów);

Ø      Szelki (nie prezentowane ostentacyjnie, lecz ukryte pod marynarką lub kamizelką);

Ø      Skarpetki (mogą być jednobarwne lub wzorzyste, lecz muszą być dobrane kolorystycznie do spodni lub butów. Nigdy nie mogą być na tyle krótkie by nie zasłaniać łydek).

Krawat. Nazywany jest on często klejnotem męskiego ubioru stąd warto zwrócić uwagę na najważniejsze związane z nim reguły.

·         Powinno się wybierać krawaty z tkanin naturalnych, gł. jedwabiu (ale nie nazbyt cienkiego, gdyż taki krawat szybko się deformuje);

·         Odradza się noszenie krawata o niewyrazistym kolorze lub zdobionego dużym wzorem w formie kolorystycznej plamy czy jednej figury pośrodku. Zawsze stosowniejszy jest ornament mały i dyskretny – zarówno roślinny, figuralny jak i geometryczny;

·         Kolor krawata musi być ciemniejszy od koszuli i bardziej intensywny od marynarki;

·         Spodnie czyli węższa część krawata musi być zawsze wyraźnie krótsza od górnej. Natomiast górna, która wyznacza jednocześnie długość całego zawiązanego krawata musi kategorycznie przekraczać linię paska;

·         Absolutnie niewłaściwe jest używanie do krawata dekoracyjnych szpil lub szpilek.

Wyznacznikami elegancji w ubiorze są:

Ø      Umiar i prostota

Wyróżnianie się swym ubiorem jest niemile widziane, a więc nie może on być ekstrawagancki ani szokujący otoczenie. Strój powinien być odpowiednio dobrany kolorystycznie i raczej stonowany. Należy też wyraźnie odróżnić elegancję od ostentacyjnej zamożności w ubiorze. Brak umiarkowania może dać efekt odwrotny do zamierzonego i narazić na śmieszność.

Ø      Staranność w ubiorze

Bezwzględnie powinniśmy dbać o estetyczny wygląd, co w przypadku stroju przekłada się na szczególne zwracanie uwagi na jego stan. Kostium czy garnitur powinien być zawsze odprasowany i wyglądający świeżo. Buty obowiązkowo wypastowane. Staranność w ubiorze nie sprowadza się jednak wyłącznie do dbania o stan w jakim znajdują się nasze ubrania. Strój powinien też harmonizować z dodatkami takimi jak: krawat, obuwie, rękawiczki, torebka, parasolka czy nakrycie głowy.

Ø      Szykowność

Nabywa się ją dbałością o wyprostowaną sylwetkę, sposobem chodzenia i wypracowaniem gestów, które pozwalają ubraniu dobrze leżeć na ciele, a noszącemu je czuć się naturalnie.

Ø      Dostosowanie ubrania do okoliczności

Strój zawsze powinien być dopasowany do sylwetki osoby, która go nosi, jej walorów zewnętrznych, wieku i okoliczności. Inaczej bowiem będziemy ubrani w czasie weekendu, na wycieczce, a inaczej w biurze, na spotkaniu towarzyskim czy oficjalnym przyjęciu. Także pora dnia i roku decyduje o naszym wyglądzie.

3.      Savoir vivre w biurze

Savoir vivre to zwrot, który zaczerpnięty został z języka francuskiego. Nie tłumaczy się go dokładnie na język polski, ale funkcjonuje on w naszym języku jako zwrot „dobre maniery”. Jest to zespół reguł grzeczności czy też umiejętności z zakresu postępowania w życiu oraz radzenia sobie w różnorodnych złożonych sytuacjach, z jakimi mamy do czynienia będąc wśród ludzi. Savoir vivre powinien obowiązywać nas w każdym momencie naszego życia.

Czynniki odzwierciedlające wysoką kulturę pracy to:

Ø        poszanowanie uznawanych autorytetów (np. pozytywne opinie o sposo­bie zarządzania przez dyrektora firmy),

Ø        poczucie odpowiedzialności za kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy,

Ø        uznawanie i stosowanie w praktyce przyjętych zasad etyki zawodowej

Ø        szacunek do pracy (bez względu na poziom wynagrodzenia i nasze am­bicje),

Ø        odpowiedzialność za podejmowane działania,

Ø        rozumienie i akceptowanie celów nadrzędnych firmy,

Ø        pełna akceptacja zmian w firmie i działań nowych

Elementy kultury osobistej zatrudnionych pracowników:

Ø   zalety intelektualne,

Ø   szacunek dla klientów firmy,

Ø   wrażliwość emocjonalną,

Ø   gotowość niesienia pomocy w trudnych sytuacjach,

Ø   panowanie nad emocjami,

Ø   umiejętność współdziałania,

Ø   otwartość na nowe wyzwania,

Ø   skuteczność działania,

Ø   przestrzeganie norm moralnych, obyczajowych i prawnych,

Ø   tworzenie jednolitego wizerunku firmy,

4.      Precedencja (zasady pierwszeństwa)

Precedencja odgrywa ważną rolę w życiu publicznym. Pozwala ustalić prawidłową kolejność powitania i prezentacji zaproszonych gości, porządkuje wzajemne stosunki w ramach oficjalnych spotkań  i przyjęć, określając m.in. kto i gdzie zajmuje miejsce przy stole, kto komu powinien być pierwszy przedstawiony i jak wygląda hierarchia miejsc w samochodzie.
 

POWITANIE, „dzień dobry" jako pierwsza mówi:

Ø   ...