Charakterystyka operacji antyterrorystycznych
Czarna taktyka to zakres wiedzy dotyczący walki z przeciwnikiem znajdującym się w budynkach, miastach, pojazdach, pociągach samolotach i innych zamkniętych obiektach.
Można wyróżnić następujące rodzaje taktyki czarnej:
MOUT - Military Operations in Urban Terrain - operacje wojskowe w terenie zurbanizowanym. Jest to zbiór technik stosowanych podczas prowadzenia walki w mieście. Klasycznym przykładem operacji typu MOUT są walki prowadzone podczas WWII na terenie Stalingradu, Warszawy lub Berlina. Bezpośrednią fazę eliminacji przeciwnika podczas operacji MOUT nazywamy CQB - Close Quarters Battle - bitwa w starciu bezpośrednim.
Counter Terrorist Operations - Operacje Antyterrorystyczne - prowadzone przez wyspecjalizowane oddziały policyjne na terenie własnego państwa lub przez oddziały wojskowe poza jego granicami. Cechą operacji antyterrorystycznych jest udział zakładników których życie należy uratować oraz obecność terrorystów którzy w niektórych sytuacjach mają być z założenia aresztowani a nie wyeliminowani.
Podział ten oczywiście jest tylko orientacyjny. Podczas operacji typu "Magdalenka" mamy do czynienia z przestępcami uzbrojonymi podobnie do niejednego żołnierza lub terrorysty a zakładnicy nie występują. Niemniej w RP, policja nie może pozwolić sobie na "zrównanie obiektu z ziemią" co było by skuteczne w eliminacji zagrożenia ale niestety niewykonalne w panującym klimacie politycznym.
Operacje MOUT oraz CT nie mogą być porównywany bezpośrednio, aczkolwiek posiadają kilka cech wspólnych. W obydwu przypadkach wyposażenie, logistyka oraz umiejętności indywidualne operatorów i żołnierzy odgrywają ogromne znaczenie. Planowanie decyduje o sukcesie lub porażce całej operacji bardziej niż podczas innych działań wojennych. Działania bojowe odbywają się w terenie "trójwymiarowym" co oznacza że podczas planowania należy uwzględnić teren pod względem podejść podziemnych, naziemnych oraz możliwości infiltracji obiektu "od góry" za pomocą desantu śmigłowcowego lub inna metodą.
Charakterystyka operacji MOUT:
Ø Duży obszar działania - np.: całe miasto lub aglomeracja miast
Ø Linia frontu - może być rozmyta ale występuje
Ø Możliwość wykonania manewru - zarówno obrońca jak i atakujący ma możliwość manewru taktycznego
Ø Typowy przeciwnik - jeżeli przeciwnikiem jest regularna armia, można się spodziewać pewnych charakterystycznych zachowań
Ø Utrudnienie w wykonaniu pełnego rozpoznania - jest prawie niemożliwe przygotowanie rozpoznania w postaci planów budynków całego miasta
Ø Współczynnik czasu nie jest dramatycznie ograniczony - podczas szturmowania miasta opóźnienie kilku godzin lub dni w większości przypadków nie jest istotne. Strona atakująca może powoli i systematycznie oczyszczać teren zabudowany.
Ø Możliwość użycia nieograniczonych środków ogniowych - lotnictwo, śmigłowce szturmowe i czołgi są regularnie wykorzystywane podczas operacji MOUT. Na poziomie oddziału piechoty można zastosować środki ogniowe takie jak karabiny maszynowe, miotacze płomieni i granatniki.
Ø Negocjacje - w wojsku z reguły nie negocjuje się z przeciwnikiem.
Typowa sceneria walki MOUT. Linia fronty przebiegająca między wysokimi budynkami które oferują setki możliwych kryjówek dla przeciwnika
Charakterystyka operacji CT:
Ø Nieprzewidywalny przeciwnik - zdeterminowany i fanatyczny terrorysta lub przestępca różni się zasadniczo od regularnego żołnierza. Poziom wyszkolenia jest trudny do przewidzenia. Terrorysta samobójca z góry zakłada że zginie, nie ma możliwości odwrotu. Przestępca zabarykadowany np.: w banku, ma świadomość odsiadki długoletniego wyroku.
Ø Stosunkowo niewielki obszar działania - przeciwnik z reguły jest zlokalizowany w konkretnym obiekcie lub grupie obiektów
Ø Zakładnicy - obecność zakładników i konieczność ich ratowanie ogranicza w pewnym stopniu warianty możliwego szturmu. Również z powodu obecności zakładników środki ogniowe nie mogą być używane bez ograniczeń.
Ø Czas - zakładnicy, ładunki wybuchowe i inne czynniki ograniczają możliwość działania. Podczas operacji wojskowych jest z reguły więcej czasu na przygotowanie operacji. Również obrońca nie może wymusić ataku w przeciwieństwie do terrorysty który poprzez bezpośrednie zagrożenie przetrzymywanych zakładników poniekąd wymusza natychmiastowy szturm.
Ø Negocjacje - Podczas operacji CT negocjacje są jednym z podstawowych narzędzi. Negocjacje pozwalają na: przeprowadzenie rozpoznania, kupienie czasu potrzebnego do zaplanowania szturmu, rozpoznanie stanu psychicznego terrorystów, zmniejszenia liczby zakładników (np.: wynegocjowanie zwolnienia kobiet i dzieci) pozycjonowanie zakładników i terrorystów w celu przeprowadzenia korzystnego szturmu. Jednak głównym celem negocjacji jest bezkrwawe rozwiązanie konfliktu jeżeli jest to możliwe.
Ø Rozpoznanie - jeżeli jest wystarczający czas, siły CT są w stanie zdobyć dokładne plany obiektu zajmowanego przez terrorystów. Obiekt jest zawsze otoczony przez operatorów CT i odizolowany od środowiska.
Typowy scenariusz AT. Odbicie zakładników z pokładu samolotu porwanego przez terrorystów
joujo