Studium przypadku - podstawowa metoda w ps. klinicznej. Często stosowana w sposób dowolny gdyż wymyka się rygorom metodologicznym. Autorka postuluje aby diagnoza, budowana na podstawie st. przyp. spełniała rygory metodologicznej poprawności. Wówczas dane ze studiów przyp. można by uogólniać i tworzyć ogólne hipotezy badawcze.
1. STUDIUM PRZYPADKU - definicja (Nowak)
- Metoda badania, w której dążymy do możliwie wszechstronnego opisu jednostki/zbiorowości
- uwzględnienie wielu zmiennych (interesują nas wartości zmiennych i zależności między nimi).
- Przedmiot badania ma charakter jednostkowy.
- Brak wstępnych hipotez, tylko zamiar dokładnego zbadania zjawiska w jego kontekście.
2. DIAGNOZA - definicja (Ziemski)
Rozpoznanie stanu rzeczy + jego tendencji rozwojowych
- na podstawie jego objawów
- w oparciu o znajomość ogólnych prawidłowości
Etapy bad. diagnostycznych:
1. eksploracyjny - odkrycie zjawiska + genezy + prawidłowości
2. weryfikacyjny - sprawdzenie trafności postawionej diagnozy
Specyfika diagnozy w ps. klinicznej - związana z praktyką (wybór oddziaływań terapeutycznych, badanie zmian wskutek terapii)
3. Krytyka wyjaśnień w psychoanalizie
- wybiórcze zbieranie informacji o pacjencie (etap 1. diagnozy)
- dyrektywna terapia - sugerowanie treści
- błędna metoda zbierania danych - introspekcja (raczej retrospekcja)
- Podstawowy błąd: zakładany jest określony związek między zjawiskiem i przesłankami jego zajścia (na podst. koncepcji psychoanal.) a potem dopiero poszukuje się możliwych zasad, na których ten związek się opiera
- trudno rozgraniczyć w psychoanalizie etap 1. i 2. diagnozy (materiał empiryczny od razu podporządkowany przyjętej interpretacji)
4. Podejścia do st. przyp.:
1) na gruncie bad. jakościowych (diagnostyka kliniczna)
2) na gruncie metodologii bad. eksperymentalnych
ad 1) Studium przypadku jako jakościowa metoda badań - wytyczne:
etap 1:
- otwartość na dane
- różnorodność danych i ich źródeł
- dane ilościowe i jakościowe
etap 2:
- integracja danych surowych wokół najistotniejszych tematów (sfer działania pacjenta, pytań klinicznych), tematy te można zmieniać w toku diagnozy
- konstruowanie alternatywnych wyjaśnień dotychczas ustalonych faktów oraz , na ich podstawie, alternatywnych modeli wyjaśniających
- poszczególne tezy diagnozy wyjaśniającej powinny tworzyć całość, wyjaśniającą specyfikę danego przyp.
- proces dopasowywania wzorców - wyjaśnienie musi dobrze pasować do faktów, które wyjaśnia, oraz do różnorodnych wniosków, które można z niego wywieść
- weryfikacja tych możliwych do wyciągnięcia wniosków
- wybór jako wyjaśniającej tej teorii, która wyjaśnia najwięcej zachowań pacjenta
- wyraźne oddzielenie etapu 1. i 2.
- elastyczność, modyfikacje dotychczasowych ustaleń
ad. 2) Studium przypadku jako eksperymentalna metoda badań (eksperymentalne studium przypadku) - wytyczne:
- stosowanie wystandaryzowanych, rzetelnych narzędzi pomiaru
- wnioskowanie statystyczne jako jedyny prawomocny sposób dochodzenia do wniosków
- dane z różnych źródeł
etap 2 - można podjąć 2 kategorie problemów badawczych:
a) nienormalność, odchylenie od normy
- procedura badawcza: 1)obserwacja; 2) jej sprawdzalne wyjaśnienie; 3) sprawdzenie rygorystycznie wywnioskowanych z wyjaśnienia stwierdzeń
- dane muszą być kontrolowane, tzn. możliwe do porównania z danymi w populacji: - dane z testu standaryzowanego, - porównanie danych pacjenta z danymi zebranymi przez badacza w próbie populacji, - zgodne oceny klinicystów, stwierdzających odchyl. od normy)
- wybór wyjaśnienia - musi odpowiadać celom klinicznym oraz pasować do przesłanek empirycznych, musi się z niego dać wyprowadzić hipotezy łatwe do weryfikacji
- sprawdzenie hipotez przez eksperyment lub odpowiednią organizację danych z obserwacji
b) zmiany badanego zjawiska w czasie
- intensywne badanie statystyczne - wielokrotne obserwacje w różnych okolicznościach, przy różnych wartościach zmiennej niezależnej
- wyjaśnienie a potem weryfikacja jednostkowej obserwacji (bez odwoływania się do populacji)
- sprawdzanie przy użyciu metodologii badań eksperymentalnych zmian w zachow. pacj. pod wpływem zastosowanych działań terapeutycznych
Kinnniaa