Pewnego razu w lesie – I. Salach
Opowiem wam dzisiaj o kilku jeżowych sprawach. Usiądźcie wygodnie i posłuchajcie....
Pewnego razu w lesie spotkałam jeża, który opowiedział mi kilka ciekawostek o sobie. Chociaż jeże żyją w wielu miejscach, to najczęściej można je spotkać właśnie w lesie. Jeże przebywają chętnie w polu, w ogrodzie, żyją też wysoko w górach. Najbardziej lubią te miejsca, w których jest sucho - nie znoszą wilgoci.
Jeże to takie nocne zwierzątka. Nie widać ich a tylko słychać w nocnej ciszy: tup, tup, tup - tak śmiesznie tupią i pofukują gdy są zdenerwowane. Bardzo łatwo dogonić jeża, bo poruszają się raczej powoli, ale ciężko go dojrzeć. Gdy wystraszy się to zaraz zamiera zwinięty w kłębek. Trzeba bardzo uważać, żeby nie pokłuć palców o taki kolczasty kłębuszek. Jeż ma naprawdę ostre kolce. W ten sposób broni się przed dużymi zwierzętami.
Jeże uwielbiają nocne wędrówki i spacerują od wiosny do zimy, a gdy nadejdzie zima zasypiają pod drzewami i krzewami, zasypując się liśćmi, które z nich opadły. Śpią i czekają chwili, gdy na świcie rozgości się wiosna.
Wiosną to przychodzą na świat małe jeżątka- może ich być nawet dziesięć. Mama jeżowa opiekuje się nimi bardzo troskliwie, a dzieci wcale jej nie odstępują. Dopiero gdy podrosną wędrują w świat bez mamusi.
Jeże są bardzo, ale to bardzo pożyteczne. Zjadają wiele szkodliwych owadów, zjadają i ślimaki, które utrudniają życie ludziom. Najbardziej jednak lubią mleko, to prawdziwy przysmak dla jeży. I nie wierzcie w bajki, ze lubią jabłka - to nie prawda. Jeże wolą jeść muszki, a nie jabłka.
Mają też swoje dziwactwa - bardzo lubią mocne zapachy. Jeżeli jeż znajdzie ziarenko kawy, to stara się nabić je na kolce - tak mu się podoba jej mocny aromat.
Gdy pewnego dnia w lesie spotkacie jeża, to nie dokuczajcie mu. Pamiętajcie o tym jak nam bardzo pomaga. Wy też pomóżcie jeżowi gdy znajdzie się w potrzebie.
hakima