07 - uklad pokarmowy.doc

(100 KB) Pobierz
UKŁAD POKARMOWY

UKŁAD POKARMOWY

 

STRUKTURA I WŁAŚCIWOŚCI MIĘŚNI GŁADKICH PRZEWODU POKARMOWEGO.

 

mm. poprzecznie prążkowane à

·         Gardło

·         1/3 przełyku

·         Zwieracz zewn. Odbytu

 

mm. gładkie

 

3 warstwy

* podłużna

* okrężna

* podłużna

 

à W żołądku także warstwa skośna

 

RODZAJE SKURCZÓW MIĘŚNI GŁADKICH PRZEWODU POKARMOWEGO

 

Dwa rodzaje

1)  Toniczne

Polegają na długotrwale utrzymującym się wzroście napięcia i trwałym przykurczu charakterystyczne dla zwieraczy

2)  Rytmiczne à fazowe

Zachodzą w obwodowej części przełyku, żołądku i jelicie cienkim

– Polegają na skurczach i rozkurczach (szybkich) co ma znaczenie w mieszaniu treści pokarmowej oraz przesuwaniu jej do dalszych części ukł.Pok.]

 

 

a)     Skurcze odcinkowe

Najczęstsze w jelicie

à      Cel à dokładne mieszanie miazgi z sokami trawiennymi

à      Częstotliwość à 12/min dwunastnica à 8/min jelito kręte

à      Czas trwania 5-6s

 

b)     Skurcze perystaltyczne

W przełyku

Perystaltyka pierwotne à wynik połykania

Perystaltyka wtórna à wynik obecności pokarmu

W żołądku

b.ważne à skurcze na granicy Dna i Trzonu tworzą falę perystaltyczną

w jelicie

występują choć są mało ważne

c)      MMC – międzytrawienny komplet bioelektryczny

W okresie międzytrawiennym

à      cel à przesuwanie z jelita resztek miazgi pokarmowej w okresach między trawiennych

à      częstotliwość à co 60-90 minut

à      czas trwania à ok. 10 minut

 

Regulacja motoryki à przez fale wolne

à      częstość skurczów – od częstotliwości fal wolnych

à      siła skurczów – od amplitudy fal wolnych

 

 

 

DEFINICJA I ZNACZENIE BER

 

BER à PODSTAWOWY RYTM ELEKTRYCZNY à TZW. Fale wolne

 

Źródłem BER są komórki mięśniowe o niestałym potencjale błonowym à komórki rozrusznikowe

 

Fale wolne przesuwają się od komórki do komórki dzięki koneksonom

Rozpoczynają się w warstwie mięśniowej podłużnej i dopiero potem indukują fale wolne w warstwie okrężnej

 

Skurcz pojawia się gdy pojawiają się potencjały na szczycie fali wolnej.

Siła skurczu zależy od amplitudy i liczby tych potencjałów czynnościowych

 

BER sam nie wywołuje skurczów à nadaje tylko rytm –częstość potencjałów czynnościowych. Skurcze pojawią się wtedy, gdy pojawią się potencjały czynnościowe na szczycie depolaryzacji fali wolnej.

 

Do czynników wywołujących potencjały należą:

·         mechaniczne rozciąganie

·         transmitery autonomicznego UN

·         hormony żołądkowo-jelitowe

·         lokalne czynniki humoralne à histamina, serotonina

 

 

CZĘSTOŚĆ BER

Żołądek                                           à 3/min

Dwunastnica                            à12/min

Jelito kręte                            à8/min

 

BER W ŻOŁADKU

-okolicą rozrusznikową jest trzon

-organizuje i integruje skurcze muskulatury żołądka

Ale źródłem skurczów są potencjały czynnościowe

- mmc – też od połowy żoładka

FAZY POŁYKANIA

 

1)       FAZA USTNA à 0,3s

à faza dowolna

Pod kontrolą okolic ruchowych kory mózgowej

2)       FAZA GARDŁOWA à 1,5s

à faza odruchowa

à BY ośrodek połykania w rdzeniu przedłużonym i moście

Skurcze perystaltyczne gardła à 5cm/s

Otwarcie zwieracza przełyku (gardłowo-przełykowego)

3)       FAZA PRZELYKOWA

à faza odruchowa

à BY perystaltyka

à wywołana podrażnieniem receptorów w bł.śluz jamy ustnej, gardła i przełyku à dzięki impulsom aferentnym przewodzonym przez nerwy czaszkowe 5 9 10 do ośrodka połykania w tworze siatkowatym pnia mózgu.

Impulsy eferentne zdążają z ośrodka połykania do mm.gardla i przełyku poprzez nerwy 5,7,9,10,12

Górny i dolny zwieracz przełyku otwarte

 

Kęs pokarmowy dostaje się do żołądka w czasie 5s

 

KONTROLA NERWOWA CZYNNOŚCI MOTORYCZNEJ PRZELYKU

 

1)       górny zwieracz przełyku à

skurcz                             à vagus – Ach, ATP

rozkurcz                            à NO, VIP

2)       1/3 górna przełyku

VAGUS ruchowo (somatycznie) – z jądra dwuznacznego

3)       2/3 dolne przełyku

VAGUS przywspółczulnie (autonomicznie) z jądra grzbietowego ruchowego

Skurcz- gastryna/motylina/substancjaP

Rozkurcz – sekretyna/VIP/NO

4)       Dolny zwieracz przełyku

-> tu najwyższe ciśnienie

Kurczy się, gdy reszta przełyku jest rozluźniona – mimo ze skurcz praktycznie samoistny – nerwy współczulne jeszcze go pogłębiają

przez vagusa rozluźniany

 

Unerwienie współczulne pochodzi ze splotu aortalnego i górnego zwoju szyjnego.

 

Ale dzięki niecholinergicznych i nie adrenergicznych neuronów pozazwojowych uwalniających neuropeptydy à VIP SubstP NO ATP

 

Perystaltyka pierwotna

àwynik połykania

à rozpoczyna się poniżej górnego zwieracza przełyku

Perystaltyka wtórna

à wynik obecności pokarmu

– może rozpoczynać się w dowolnej części przełyku

-- nie jest poprzedzona skurczami w gardle

 

Najczęstszym objawem dysfunkcji ruchowej przełyku jest zgaga spowodowana refluksem kwaśnej treści żołądkowej przez „nieszczelny” dolny zwieracz przełyku.

 

MECHANIZM ZAMYKANIA ZWIERACZA WPUSTU

 

1)      toniczny skurcz dolnego zwieracza przełyku à NAJWAŻNIEJSZY]

- rozwiera się tylko w czasie połykania

- pochodzenia biogennego

- nie zależy ani od hormonów ani od nerwów

Hormony mogą wzmagać skurcz à gastryna motylina – peptyd jelitowy(PP)

Moją także hamować à sekretyna CCK glukagon, progesteron

 

Zwiększenie napięcia zwieracza po posiłku białkowym (gastryna) i zmniejszenie po posiłku tłustym (CCK, sekretyna) można tłumaczyć właśnie działaniem hormonów.

Działanie rozluźniające progesteronu – i zarzucanie treści pokarmowej à charakterystyczne dla ciąży

 

ACHALAZJA à nadmierny skurcz zwieracza

 

2)      Mechanizm zastawkowy pomiędzy przełykiem a żołądkiem à kąt Hissa

3)      Ucisk przełyku przez odnogi przepony

4)      Bierny ucisk ciśnienia śródbrzusznego na dolny podprzeponowy odcinek przełyku

 

 

MOTORYKA ŻOŁĄDKA – WPŁYW HORMONÓW ŻOŁĄDKOWO-JELITOWYCH

 

Żoładek jest unerwiony

à współczulnie

Piersiowe nerwy rdzeniowe à Th6-Th10 ( zwój trzewny)

 

 

à przywspółczulnie

Nerwy błędne unerwiające splot Meissnera i Auerbacha

 

-hamowanie motoryki żołądka drogą włókien peptydergicznych,purynergicznych i nitroergicznych – na początkowe części żołądka – wyższy próg pobudliwości

 

- aktywacja motoryki żołądka drogą włókien cholinergicznych –na dalsze części żoładka

 

 

Motoryka

Obecność pokarmu zwiększa aktywność ruchową żołądka

-à Ruchy perystaltyczne

à Retropulsja –

Ruchy miazgi pokarmowej w przód i tył w wyniku napierania na zamknięty odźwiernik.

 

REGULACJA MOTORYKI ŻOŁĄDKA

CZYNNIKI REGULUJĄCE AKTYWNOŚĆ SKURCZOWĄ

 

1)       AUTONOMICZNE NERWY  ZEWNĘTRZNE I NEURONY SPLOTU  WARSTWY MIĘŚNIOWEJ ŻOŁADKA

 

-VAGUS

Podwójna rola w adaptacji żołądka do zmiennej objętości pokarmowej

a)       hamujący odruch wago-wagalny VIP i NO. – rozkurcz części początkowej à dzięki receptorom wrażliwym na rozciąganie

b)       pobudzający odruch  - zwiększenie napięcia części początkowej dzięki acetylocholinie i rec M

 

2)       WEWNĄTRZPOCHODNE AKTYWNOŚĆ SKURCZOWA MIĘŚNI ŻOŁĄDKA

 

 

3)       RÓŻNE CZYNNIKI HORMONALNE I HUMORALNE

GASTRYNA, MOTYLINA à wzmagają częstość i siłę skurczów

SEKRETYNA, GLUKAGON , GIP à hamują częstość i siłę skurczów

CCK à hamuje opróżnianie żołądkowe

 

MMC – KONTROLOWANE PRZEZ MOTYLINĘ

 

MECHANIZM OPRÓZNIANIA ŻOŁADKA

ROLA ODRUCHÓW, JONÓW WODOROWYCH, TŁUSZCZU, SUBSTANCJI OSMOTYCZNYCH I CCK.

 

à kawałki o obj poniżej 1mm3 mogą przechodzić przez odźwiernik

 

à 2-7 ml przechodzi każdorazowo do duod gdy miazga napiera na odźwiernik

 

à prędkość opróżniania żołądka zależy od szybkości rozdrabniania miazgi pokarmowej

 

REGULACJA OPRÓŻNIANIA ŻOŁĄDKA

 

Bezpośrednim czynnikiem kontrolującym opróżnianie żołądka jest zwieracz odźwiernika

 

1)    ODRUCHY MIEJSCOWE

à POBUDZAJĄCE

Zapoczątkowane przez rozciągnięcie cz. Odźwiernikowej

Vagus –mało ważny

 

à...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin