R V.pdf

(116 KB) Pobierz
R V
ROZDZIAŁ V
POST Ħ POWANIE ADMINISTRACYJNE OGÓLNE
PRZED ORGANAMI DRUGIEJ INSTANCJI
1. Poj ħ cie i klasyfikacja Ļ rodków prawnych
Obywatelskie prawo zaskar Ň ania aktów i czynno Ļ ci organów pa ı stwowych
i organów odr ħ bnych od pa ı stwa podmiotów władzy publicznej w sprawach
z zakresu administracji publicznej stanowi standard demokratycznego pa ı stwa
prawa, ugruntowany w aktach prawa mi ħ dzynarodowego i ustawodawstwie
krajowym. Z jednej strony samoistn Ģ podstaw ħ stanowi system Europejskiej
Konwencji Praw Człowieka 1 wraz z protokołami dodatkowymi 2 , który za po-
Ļ rednictwem autonomicznych poj ħę traktatowych, doskonalonych po-
przez europejskie soft-law , istotnie oddziałuje na kreacj ħ prawa do post ħ po-
wania (drogi administracyjnej) i jest jakby w ħ złowym spełnieniem postano-
wie ı Statutu Rady Europy. W drugiej płaszczy Ņ nie za Ļ polska ustawa zasad-
nicza w art. 78 przewiduje publiczne prawo podmiotowe o tre Ļ ci formalnej
do dwuinstancyjnego procesu administracyjnego poprzez usytuowanie zasady
konstytucyjnego uprawnienia do zaskar Ň ania orzecze ı i decyzji wydanych
w pierwszej instancji, z wyj Ģ tkami przewidzianymi w ustawach zwykłych.
Na tle Kodeksu post ħ powania administracyjnego system Ļ rodków praw-
nych, rozumianych jako zespół instytucji prawnych bezpo Ļ rednio słu ŇĢ cych
weryfikacji rozstrzygni ħę organów administracji publicznej, nie kształtuje si ħ
jednolicie. Nie wdaj Ģ c si ħ w dysputy naukowe, na potrzeby opracowania przy-
j ħ to podział tych Ļ rodków zaproponowany przez znanych specjalistów z za-
kresu procedury administracyjnej. Zdaniem B. Adamiak i J. Borkowskiego
na system Ļ rodków prawnych składaj Ģ si ħ :
1) Ļ rodki zaskar Ň enia – oparte na zasadzie skargowo Ļ ci instytucje proce-
sowe słu ŇĢ ce weryfikacji rozstrzygni ħę administracyjnych, których bezpo-
Ļ rednim celem jest ich uchylenie (kasacja) lub zmiana (reformacja).
Dokonuj Ģ c ich dalszej delimitacji wyró Ň ni ę mo Ň na:
a) z uwagi na kryterium przesuni ħ cia kompetencji do weryfikacji zaskar-
1 Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolno Ļ ci (Dz. U. z 1993 r. Nr
61, poz. 284 ze zm.).
2
Polska ratyfikowała 11 protokołów.
116
Jarosław Dobkowski
Ň onego rozstrzygni ħ cia na organ wy Ň szego stopnia:
Ļ rodki bezwzgl ħ dnie dewolutywne – przenosz Ģ ce spraw ħ do wy Ň szej
instancji w ka Ň dym przypadku,
Ļ rodki wzgl ħ dnie dewolutywne – przenosz Ģ ce spraw ħ do wy Ň szej in-
stancji tylko w razie nieuwzgl ħ dnienia ich przez organ pierwszej instancji,
Ļ rodki niedewolutywne – które rozpatrywane s Ģ przez organ wydaj Ģ -
cy zaskar Ň one rozstrzygni ħ cie;
b) z uwagi na kryterium rodzaju zaskar Ň onego rozstrzygni ħ cia:
Ļ rodki zwyczajne – słu ŇĢ ce weryfikacji rozstrzygni ħę nieostatecz-
nych,
Ļ rodki nadzwyczajne – słu ŇĢ ce weryfikacji rozstrzygni ħę ostatecz-
nych;
c) z uwagi na kryterium mocy prawnej:
Ļ rodki bezwzgl ħ dnie suspensywne – z mocy prawa wstrzymuj Ģ ce
wykonanie zaskar Ň onego rozstrzygni ħ cia,
Ļ rodki wzgl ħ dnie suspensywne – wstrzymanie wykonania zaskar Ň o-
nego rozstrzygni ħ cia pozostawiaj Ģ ocenie organu rozpatruj Ģ cego Ļ rodek za-
skar Ň enia;
d) z uwagi na kryterium mo Ň liwo Ļ ci wnoszenia danego Ļ rodka zaskar Ň enia
samodzielnie:
Ļ rodki samoistne – wnoszone samodzielnie ,
Ļ rodki niesamoistne – wnoszone wraz z innymi Ļ rodkami prawnymi;
e) z uwagi na kryterium organu odwoławczego:
Ļ rodki rozpatrywane przez organy administracji publicznej ,
Ļ rodki rozpatrywane przez s Ģ dy powszechne ;
2) Ļ rodki nadzoru – oparte na zasadzie oficjalno Ļ ci (działania z urz ħ du)
instytucje procesowe, słu ŇĢ ce wyeliminowaniu z obrotu prawnego decyzji
przez ich kasacj ħ lub reformacj ħ przez organ sprawuj Ģ cy nadzór w post ħ po-
waniu;
3) odwołalno Ļę decyzji – jest to prawna mo Ň liwo Ļę kasacji lub reformacji
decyzji z urz ħ du przez organ, który decyzj ħ wydał.
W Kodeksie post ħ powania administracyjnego w miar ħ jednolit Ģ konstruk-
cj ħ posiadaj Ģ jedynie Ļ rodki prawne zwi Ģ zane z post ħ powaniem zwykłym,
pozostałe bowiem maj Ģ charakter mieszany.
Zagadnieniem porz Ģ dkuj Ģ cym system Ļ rodków prawnych w post ħ powaniu
administracyjnym ogólnym jest zakaz dopuszczalno Ļ ci konkurencyjnych in-
stytucji procesowych, słu ŇĢ cych weryfikacji rozstrzygni ħę administracyjnych
w trybie odwoławczym i trybie pozainstancyjnym. Ka Ň dy ze Ļ rodków praw-
nych ma zastosowanie do ró Ň nego rodzaju decyzji i stanowi instrument kory-
gowania wad rozstrzygni ħę a Ň do uzyskania przez nie cechy prawidłowo Ļ ci.
Wspomnie ę tak Ň e nale Ň y o skargach kierowanych na decyzje administra-
Procedury w administracji
117
cyjne. Actio popularis zło Ň one przez stron ħ w sprawie, w której toczy si ħ po-
st ħ powanie administracyjne, podlega rozpatrzeniu w toku post ħ powania,
zgodnie z przepisami Kodeksu, jako Ļ rodek zwyczajny. Skarg ħ za Ļ w spra-
wie, w której w toku post ħ powania administracyjnego została wydana decyzja
ostateczna, uwa Ň a si ħ zale Ň nie od jej tre Ļ ci za ŇĢ danie wznowienia post ħ powa-
nia lub za ŇĢ danie stwierdzenia niewa Ň no Ļ ci decyzji albo jej uchylenia lub
zmiany z urz ħ du.
W tym sensie najbardziej po Ň yteczne dla praktyki b ħ dzie omówienie Ļ rod-
ków prawnych w konwencji dychotomicznego ich podziału ze wzgl ħ du
na przypisanie cechy ostateczno Ļ ci rozstrzygni ħ cia administracyjnego – Ļ rodki
zwyczajne i Ļ rodków „nadzwyczajne”. Do pierwszej grupy zaliczymy: odwo-
łanie od decyzji, za Ň alenie na postanowienie oraz maj Ģ cy jednak pod tym k Ģ -
tem kontrowersyjny charakter wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Do
drugiej za Ļ : wznowienie post ħ powania, stwierdzenie niewa Ň no Ļ ci decyzji lub
postanowienia, uchylenie lub zmiana decyzji w trybie art. 154, 155, 161, 163,
stwierdzenie wyga Ļ ni ħ cia decyzji i uchylenie decyzji w trybie art. 162 § 2
z uwzgl ħ dnieniem konstrukcji sprzeciwu.
Powy Ň sza typologia rzutuje tak Ň e na struktur ħ dalszych cz ħĻ ci opracowania
dotycz Ģ cych post ħ powania administracyjnego ogólnego.
2. Odwołanie
Pod k Ģ tem merytorycznym odwołanie jest uprawnieniem okre Ļ lonego
podmiotu do uruchomienia toku post ħ powania odwoławczego, którego korela-
tem jest obowi Ģ zek organu odno Ļ nie do ponownego rozpoznania i rozstrzy-
gni ħ cia sprawy administracyjnej. Jego konstrukcja prawna opiera si ħ na zasa-
dzie dwuinstancyjno Ļ ci post ħ powania – dwukrotnej mo Ň liwo Ļ ci bezstronne-
go rozpatrzenia sprawy w administracyjnym toku instancji, z zasygnalizowa-
nymi ju Ň wyj Ģ tkami przewidzianymi przez Kodeks post ħ powania administra-
cyjnego i przepisy szczególne.
Odwołanie jako Ļ rodek zaskar Ň ania decyzji administracyjnych, oparty
na zasadzie skargowo Ļ ci i wszczynaj Ģ cy post ħ powanie przed organami admi-
nistracji publicznej lub przed s Ģ dami powszechnymi, jest generalnym Ļ rod-
kiem zaskar Ň enia (w tym sensie, Ň e nie trzeba mie ę szczególnego umocowania
w normie prawnej).
Pod k Ģ tem formy odwołanie jest pewnego rodzaju podaniem i z tego
wzgl ħ du b ħ d Ģ miały zastosowanie unormowania dotycz Ģ ce wymogów formal-
nych i zasad ich wnoszenia do organów administracji publicznej. Pod k Ģ tem
tre Ļ ciowym za Ļ w odwołaniu kwestionowa ę mo Ň na zarówno zgodno Ļę z pra-
wem rozstrzygni ħ cia, jak i jego słuszno Ļę (celowo Ļę ). Mo Ň na tak Ň e uczyni ę
118
Jarosław Dobkowski
przedmiotem odwołania uzasadnienie decyzji (o Ļ wiadczenie wiedzy organu),
nawet je Ļ li uwzgl ħ dnia ona ŇĢ danie strony sformułowane we wniosku o
wszcz ħ cie post ħ powania przed organem pierwszej instancji lub nie kwestionu-
je zasadno Ļ ci nało Ň enia obowi Ģ zku albo ograniczenia uprawnie ı , albowiem
decyzja administracyjna b ħ dzie stanowi ę dokument urz ħ dowy, który mo Ň e by ę
wykorzystany (np. jako dowód) w innych post ħ powaniach przed organami
pa ı stwa.
Kodeks wypowiada si ħ w tym zakresie nast ħ puj Ģ co: „Odwołanie nie wy-
maga szczegółowego uzasadnienia. Wystarczy, je Ň eli z odwołania wynika, Ň e
strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji ”. Oznacza to, Ň e w odwołaniu
nie jest konieczne formułowanie zarzutów (merytorycznych lub formalnych
albo co do celowo Ļ ci), artykułowanie istoty i zakresu ŇĢ dania (w sensie ram
wniosku i proponowanych rozstrzygni ħę ), przytaczanie okre Ļ lonych faktów i
wskazywanie dowodów na poparcie ŇĢ dania, wystarczy bowiem wyra Ň enie
woli ponownego rozpatrzenia i rozstrzygni ħ cia sprawy bez potrzeby doł Ģ cza-
nia stosownego o Ļ wiadczenia wiedzy w tym zakresie.
Pewnym ograniczeniem b ħ dzie tu sytuacja, gdy odwołaniem ŇĢ da si ħ uzu-
pełnienia rozstrzygni ħ cia. Inaczej mówi Ģ c, podstaw Ģ odwoławcz Ģ b ħ dzie nie-
rozstrzygni ħ cie przez organ pierwszej instancji w cało Ļ ci o ŇĢ daniu strony.
Odwołanie od takiej decyzji powinno zosta ę potraktowane jako ŇĢ danie uzu-
pełnienia rozstrzygni ħ cia decyzji, co nie odbiera jednak stronie prawa do drogi
odwoławczej po procesie rektyfikacji.
Prawo wniesienia odwołania przysługuje stronie , która posiada jakby natu-
raln Ģ legitymacj Ģ do wniesienia odwołania – niezale Ň nie od tego, czy brała
udział w post ħ powaniu przed organem pierwszej instancji, czy te Ň nie – oraz
uczestnikom post ħ powania na prawach strony . Odwołanie mo Ň e zło Ň y ę tak-
Ň e podmiot nieb ħ d Ģ cy stron Ģ , je Ļ li organ pierwszej instancji uznał, Ň e jest on
adresatem rozstrzygni ħ cia i tak Ģ decyzj ħ mu zakomunikował, bowiem posiada
on interes prawny, który sprowadza si ħ do potrzeby eliminacji z obrotu praw-
nego tej decyzji. Wydawa ę si ħ mo Ň e, Ň e przy literalnej interpretacji art. 156 §
1 taka decyzja jest z mocy prawa niewa Ň na, albowiem została skierowana do
osoby nieb ħ d Ģ cej stron Ģ w sprawie. Jednak Ň e zgodnie z omawian Ģ ju Ň zasad Ģ
niekonkurencyjno Ļ ci Ļ rodków prawnych, funkcj Ģ organu odwoławczego nie
jest stwierdzanie niewa Ň no Ļ ci decyzji, ale jej weryfikacja poprzez rozstrzy-
gni ħ cie kasacyjne w cz ħĻ ci dotycz Ģ cej tej osoby. Zada ę mo Ň na jednak pytanie,
jak dochodzi ę ewentualnych roszcze ı z tytułu wywołania rzeczywistej szkody
i utraconych korzy Ļ ci tak Ģ decyzj Ģ ? Wydaje si ħ , Ň e roszcze ı takich
przed 1 wrze Ļ nia 2004 r. nie mo Ň na było dochodzi ę w trybie Kodeksu post ħ -
powania administracyjnego, lecz na zasadach ogólnych Kodeksu cywilnego.
W chwili obecnej za Ļ wył Ģ czn Ģ podstaw Ģ prawn Ģ b ħ dzie znowelizowany art.
417 i nast ħ pne Kodeksu cywilnego.
Procedury w administracji
119
Odwołanie wnosi si ħ w terminie czternastu dni od dnia dor ħ czenia decyzji
stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie – od dnia jej ogłoszenia stronie
lub po upływie czternastu dni od zawiadomienia strony o decyzji przez ob-
wieszczenie lub w inny zwyczajowo przyj ħ ty w danej miejscowo Ļ ci sposób
publicznego ogłaszania. Przepisy szczególne mog Ģ przewidywa ę inne terminy
do wniesienia odwołania. Je Ň eli w decyzji w ramach pouczenia o Ļ rodku za-
skar Ň enia bł ħ dnie wskazano dłu Ň szy termin do wniesienia odwołania i strona
zastosowała si ħ do tego terminu, organ odwoławczy nie powinien orzec nie-
dopuszczalno Ļ ci odwołania z tego tytułu, Ň e wniesiono je po terminie, lecz
termin ten z urz ħ du zobowi Ģ zany jest przywróci ę . Ponadto, gdy odwołanie
wnosi strona, która bez własnej winy nie brała udziału w post ħ powaniu i „nie
zmie Ļ ciła si ħ ” w przewidzianym powy Ň ej terminie, to składa wniosek o przy-
wrócenie terminu, wnosz Ģ c jednocze Ļ nie odwołanie, chyba Ň e inna strona lub
podmiot uprawniony do wniesienia odwołania dokonał tej czynno Ļ ci w prze-
pisanym terminie, co oznacza, Ň e mo Ň e ona jedynie stara ę si ħ o weryfikacj ħ
decyzji w drodze zastosowania Ļ rodka nadzwyczajnego w postaci wznowienia
post ħ powania.
Organami wła Ļ ciwymi do rozpatrzenia odwołania s Ģ omawiane ju Ň organy
wy Ň szego stopnia , chyba Ň e Kodeks przewiduje inny organ odwoławczy albo
nast Ģ pi przeniesienie wła Ļ ciwo Ļ ci organu odwoławczego z racji kodeksowych
lub przepisów szczególnych.
Odwołanie wnosi si ħ do wła Ļ ciwego organu odwoławczego za po Ļ rednic-
twem organu, który wydał decyzj ħ . Organ ten zawiadamia strony o wniesieniu
odwołania. Obowi Ģ zek ten dotyczy nie tylko tych osób, które brały udział
w post ħ powaniu przed nim, lecz tak Ň e innych jednostek, których interesu
prawnego lub obowi Ģ zku dotyczy post ħ powanie i o których dowiedział si ħ po
wydaniu decyzji.
Wniesienie odwołania w przepisanym terminie i trybie uruchamia post ħ -
powanie odwoławcze .
Bezwzgl ħ dnymi pozytywnymi przesłankami prowadzenia post ħ powania
odwoławczego b ħ dzie dopuszczalno Ļę odwołania i zachowanie terminu do
jego zło Ň enia.
Skuteczne wniesienie odwołania powoduje wstrzymanie wykonania decy-
zji, z wyj Ģ tkami, o których była mowa powy Ň ej. Dlatego te Ň odwołanie mo Ň na
uzna ę za Ļ rodek zaskar Ň enia wzgl ħ dnie suspensywny.
Odwołanie charakteryzuje si ħ te Ň wzgl ħ dn Ģ dewolutywno Ļ ci Ģ i w tym sen-
sie post ħ powanie odwoławcze obejmuje dwa stadia:
1) post ħ powanie odwoławcze przed organem pierwszej instancji (autowe-
ryfikacja czy samokontrola organu pierwszej instancji – art. 132),
2) post ħ powanie odwoławcze przed organem odwoławczym (organem
drugiej instancji).
Zgłoś jeśli naruszono regulamin