Literatura :
1. KPA zaktualizowane na dzień 31.12.1998 Dariusz Kijowski
wydawnictwo białostockie ;
2. Ordynacja podatkowa , Postępowanie egzekucyjne
w administracji
3. Prawo administracyjne – E. Ochendowski
4. Komentarz do Ordynacji podatkowej – Muszalski
ZAGADNIENIA EGZAMINACYJNE :
1. Formy działania administracji :
a ) akty administracyjne – decyzja , postanowienie ,
porozumienia administracyjne , ugody,
b ) czynności cywilnoprawne – umowy,
c ) czynności faktyczne .
2. Postępowanie administracyjne ogólne :
a ) pojęcie postępowania administracyjnego ,
geneza i rozwój ,
b ) zakres obowiązywania KPA ,
c ) zasady postępowania administracyjnego ,
d ) postępowanie przed organami I instancji ,
e ) postęp. w sprawach ubezpieczeń społecznych ,
f ) udział prokuratora w postęp. administracyjnym ,
g ) postęp. w sprawach wydawania zaświadczeń ,
h ) koszty i opłaty postęp. administracyjnego ,
i ) rozstrzyganie sporów o właściwość między organami
administracji oraz między tymi organami a sądami .
3. Postępowanie skargowe :
a ) instytucja skarg i wniosków ,
b ) rozpatrywane i załatwianie skarg i wniosków ,
c ) nadzór nad załatwianiem skarg i wniosków .
4. Postęp. w sprawach podatkowych – wybrane zagadnienia :
a) zakres stosowania Ordynacji podatkowej ,
b) definicje ustawowe ,
c) organy podatkowe i ich właściwość ,
d) zobowiązania podatkowe ,
e) postępowanie podatkowe ,
5. Wyłączenie organu i pracownika .
6. Strona
7. Załatwianie spraw
8. Wszczęcie postępowania
9. Dowody
10. Decyzje i postanowienia
11. Odwołania i zażalenia ,
12. Wzruszanie decyzji podatkowych :
a ) wznowienie postępowania ,
b ) zmiana decyzji ,
c ) stwierdzenie nieważności
13. Wygaśnięcie decyzji .
14. Odpowiedzialność odszkodowawcza .
15. Kary porządkowe .
16. Czynności sprawdzające i kontrola podatkowa .
17. Tajemnica skarbowa .
18. Przepisy karne
19. Postępowanie egzekucyjne w administracji :
a ) stan prawny i przedmiot postęp. administracyjnego
w administracji ,
b ) podmioty postęp. egzekucyjnego ,
c ) zasady postęp. egzekucyjnego ,
d ) tok postęp. egzekucyjnego ,
d ) środki przymusu ,
e ) środki zabezpieczające .
20. Postęp. przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA)
a ) geneza sądu administracyjnego ,
b ) właściwości NSA
c ) ogólne zasady postęp. przed NSA
d ) szczególne uprawnienia NSA .
Normy prawa dzielimy na materialne i prawa formalnego . Każdemu prawu materialnemu odpowiada procedura . Stosowanie norm zawartych w ustawach wymaga wydawania aktów , indywidualnych decyzji . Najpierw ustala się stan faktyczny , następnie stosuje się odpowiednią normę prawna dla określenia stanu faktycznego i prawnego sprawy indywidualnej dotyczącej indywidualnie oznaczonego podmiotu .
Początki procedury administracyjnej można upatrywać w państwie absolutnym . Miała ona postać instrukcji , regulującej postępowanie urzędników i ewentualnie współudziału poddanych . Nie przewidywano w nich żadnych praw procesowych dla poddanych , stąd mogli oni jedynie składać prośby , skargi , żale , lamenty . Jednakże nie nakładały one żadnych obowiązków na urzędników wobec poddanych . Dopiero państwo prawne skrępowało samowolę administracji , nadało prawa obywatelom wobec administracji i ustanowiło pewne gwarancje procesowe dla obywateli . Na staży praw obywatelskich zaczęto stawiać sądy i tu nie ograniczano kontroli aktów administracyjnych do sadów powszechnych , ale zaczęto tworzyć specjalne trybunały administracyjne . I tak np. w krajach , w których rozwój nauk administracyjnych był największy ( Austria , Niemcy ) tworzono takie sądy . W Austrii utworzono w 1876 roku Trybunał Administracyjny , który w niezmiennej prawie postaci funkcjonuje po dzień dzisiejszy . To jego orzecznictwo , wespół z dorobkiem nauki administracji pozwoliło w 50 – tą rocznice jego istnienia dopracować się kodeksu postępowania administracyjnego .
I tak w 1925 roku uchwalono w Austrii 4 ustawy :
1. o ogólnym postępowaniu administracyjnym ,
2. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ,
3. o ogólnych postanowieniach prawa karno – administracyjnego i postępowania karno - administracyjnego ,
4. przepisy wprowadzające ustawę o postępowaniu administracyjnym .
W ślad za Austrią w 1928 r. kodeksy takie pojawiły się w Czechosłowacji , Polsce , Jugosławii , a po II wojnie światowej w USA , Bułgarii , Niemczech , Hiszpanii , do dnia dzisiejszego nie ma takiego kodeksu postępowania administracyjnego. Przy ograniczonym dorobku nauk administracyjnych ogólne zasady postępowania administracyjnego tak zostały wdrożone do praktyki , że funkcjonują jak naturalne prawo zwyczajowe .
W Polsce po odzyskaniu niepodległości rozpoczęto tworzenie jednolitego systemu prawnego , spośród trzech zaborczych . Z uwagi na szczególny dorobek austriacki a także na rzesze urzędników. posłów , studentów uniwersytetu w Lizt–u kadry naukowe uniwersytetów , możliwe było przyswojenie na polskim gruncie instytucji austriackich . Stąd też Prezydent RP korzystać a konstytucyjnej delegacji do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy 22 marca 1928 r. wydał 3 rozporządzenia odwzorowane na austriackich ustawach :
1. o postępowaniu administracyjnym (Dz. U. Nr 36 , poz. 341)
2. o postępowaniu przymusowym w administracji ( Dz. U. Nr 36 , poz. 342 )
3. o postępowaniu karno – administracyjnym ( Dz. U. Nr 38 , poz. 365 ) .
Jakość prawnej regulacji rozporządzeń Prezydenta RP świadczy o długowieczności tych aktów , bowiem wypracowane do 1925 r. w Austrii , przeniesione do Polski a następnie inkorporowane ( przeniesione do KPA ) w dniu 14 czerwca 1960 r. , funkcjonują po dzień dzisiejszy , bowiem KPA przygotowywane było od roku 1958 przez specjalnie powołany przez Radę Ministrów zespół , który w swoich pięciu projektach zamieszczał podstawowe instytucje wcześniej ustanowione i funkcjonujące . Vacatio legis ( okres od ogłoszenia ustawy do jej wejścia w życie ) od 14 czerwca do 31 grudnia 1960 r. wykorzystano na odpowiednie przygotowanie administracji do stosowania tego aktu . Zespół powołany przez RM wydał pod red. Dr Bogumirskiego wzory pism procesowych do KPA .
Do dnia dzisiejszego aktualizowane wzory te zamieszczane są w komentarzach do KPA , ułatwiając pracownikom redagowanie aktów administracyjnych i innych pism procesowych , chroniąc jednocześnie przed popełnieniem błędu .
Po 1960 r. istotne nowelizacje KPA związane były ze zmianami ustrojowymi administracji . Dotychczas posługujemy się tekstem znowelizowanym jednolitym z 1980 r. , bowiem w dniu 31 stycznia 1980 Sejm uchwalił ustawę o NSA oraz o zmianie ustawy Kodeksu Postępowania Administracyjnego . Premier obwieścił tekst jednolity 17 marca 1980 r. ( Dz. U. Nr 9 , poz. 26 ) .
Kolejna istotna zmiana wprowadzona została do KPA po 10 – latach , w 1990 r. w związku z odtworzeniem samorządu terytorialnego . W 1995 r. uchwalona została nowa ustawa o NSA , co spowodowało kolejną zmianę w postaci skreślenia przepisów o zaskarżaniu decyzji ostatecznych do NSA , Kolejną zmianę wprowadzono następną ustawą z 1997 r. – Ordynacja podatkowa ( skreślone zostały przepisy o postępowaniu podatkowym ) . Obecnie przygotowywane zmiany związane są z tworzeniem dwuinstancyjnym sądownictwa administracyjnego . Winno to nastąpić do dnia 17 października 2002 r. , wynika to z Konstytucji . Zmiany mogą być istotne w przypadku rezygnacji z dwuinstancyjnego postępowania administracyjnego , jeżeli wykładnia przepisów Konstytucji wyraźnie nie będzie się temu sprzeciwiała . W przypadku zachowania dwuinstancyjności postępowania administracyjnego zmiany mogą być nieistotne lub nieznaczne .
Podobnie jak ogólne postępowanie administracyjne trwałym okazało się rozporządzenie o postępowaniu przymusowym , z którego dekretem z 28 stycznia 1928 r. o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych wyłączono ten rodzaj postępowania a pozostałe części obowiązywały aż do roku 1966 , bowiem w tym to roku uchwalona została ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji . Jest to ustawa z dnia 17 czerwca 1996 r. , która po pół roku vacatio legis weszła w życie 1 stycznia 1967 roku . Ustawa ta obowiązuje do dzisiaj , mimo sygnalizacji potrzeb jej zmiany . W sprawach karno – administracyjnych zmiany zostały wprowadzone ustawą z 15 grudnia 1951 roku o orzecznictwie karno – administracyjnym . Przepisy te wprowadziły w życie postanowienia o kolegiach ds. wykroczeń , funkcjonujące od kwietnia 1952 najpierw przy organach administracji a obecnie przy sądach .
Nadzór nad tymi kolegiami sprawuje Minister Sprawiedliwości .
Po nowelizacjach z lat ’80 , ’90 , ’95 , ’97 KPA uregulował postępowanie :
- jurysdykcyjne – orzecznicze w sprawach indywidualnych , rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej , mówi o tym art. 1 § 1 ,
- rozstrzygania sporów o właściwość między organami administracji publicznej oraz między tymi organami a sądami
- w sprawach wydawania zaświadczeń ( nie ma w nich strony ) są to czynności materialne nie przejawiające woli , zaświadczenie o niczym nie rozstrzyga ,
- w sprawach skarg i wniosków .
Postępowanie jurysdykcyjne a także w sprawach wydawania zaświadczeń może toczyć się przed organem administracji publicznej i to wszystkich stopni a także organami niepaństwowymi i niesamorządowymi , jeżeli owe wykonują zadania administracji i są upoważnione do wydawania decyzji ( np. organy samorządów zawodowych wydają decyzję o wpisaniu na listę adwokatów , radców prawnych itp. ).
Akt administracyjny z reguły wydaje organ . Może on być ujmowany w znaczeniu ustrojowym jak i funkcjonalnym . W pierwszym przypadku przepisy ustrojowe określają kompetencje i wskazują właściwy organ upoważniony do wydawania aktów prawnych . W drugim zaś przypadku mamy do czynienia ze zjawiskiem zleceniem zadań administracji i w związku z nim przenoszeniem kompetencji np. organizacja społeczna powołana w celu ochrony przyrody może zostać upoważniona do nakładania kar administracyjnych .
Celem postępowania jurysdykcyjnego jest załatwianie spraw administracyjnych i to w określonej formie , aby uchronić obywateli przed unikaniem przez organy administracji stosowania właściwych form , z którymi związane są prawa procesowe stron .
Ustawodawca w art. 104 KPA postanowił , że sprawy administracyjne załatwia się w formie decyzji . NSA w swoim orzecznictwie przyjmuje , że uchybienie obowiązku formy decyzji nie pozbawia strony prawa do złożenia odwołania od stanowiska organu , mimo nienadania mu właściwej formy .
gosicka