Służna cywilna.rtf

Dz.U.06.170.1218

2007.10.10               zm.              Dz.U.07.176.1242              art. 7

USTAWA

z dnia 24 sierpnia 2006 r.

o służbie cywilnej1)

(Dz. U. z dnia 26 września 2006 r.)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa ustanawia się służbę cywilną oraz określa zasady dostępu do tej służby, zasady jej organizacji, funkcjonowania i rozwoju.

Art. 2. 1. Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych: średniego szczebla zarządzania, koordynujących, samodzielnych, specjalistycznych i wspomagających w:

              1)              Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,

              2)              urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej,

              3)              urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej,

              4)              komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej,

              5)              Głównym Inspektoracie Inspekcji Handlowej,

              6)              Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,

              7)              Biurze Nasiennictwa Leśnego

-              zwanych dalej "urzędami".

2. Korpus służby cywilnej tworzą także powiatowi i graniczni lekarze weterynarii oraz ich zastępcy.

3. Stanowiska urzędnicze w urzędach mogą zajmować także osoby oddelegowane lub przeniesione na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania zadań poza jednostką organizacyjną, w której są zatrudnione.

4. Stanowiska urzędnicze mogą zajmować pracownicy w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.2)), z wyłączeniem stanowisk, o których mowa w art. 471 ust. 1, ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz. 937, z późn. zm.3)) oraz ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593, z późn. zm.4)), na zasadach określonych w rozdziale 4.

5. Prawa i obowiązki członków korpusu służby zagranicznej oraz zasady organizacji i funkcjonowania tej służby określają przepisy o służbie zagranicznej.

Art. 3. W rozumieniu ustawy:

              1)              pracownik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie;

              2)              urzędnik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie mianowania zgodnie z zasadami określonymi w ustawie;

              3)              członek korpusu służby cywilnej oznacza osobę, o której mowa w pkt 1 i 2.

Art. 4. W służbie cywilnej może być zatrudniona osoba, która:

              1)              jest obywatelem polskim;

              2)              korzysta z pełni praw publicznych;

              3)              nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

              4)              posiada kwalifikacje wymagane w służbie cywilnej;

              5)              cieszy się nieposzlakowaną opinią.

Art. 5. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej, a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny.

Art. 6. 1. Limit mianowań urzędników w służbie cywilnej na dany rok budżetowy oraz limity i środki finansowe na wynagrodzenia, w tym wynagrodzenie zasadnicze, dodatki specjalne, dodatki służby cywilnej i dodatki zadaniowe oraz szkolenia członków korpusu służby cywilnej określa ustawa budżetowa.

2. Rada Ministrów ustala corocznie trzyletni plan limitu mianowań urzędników w służbie cywilnej i przedkłada go do wiadomości Sejmowi równocześnie z projektem ustawy budżetowej.

Art. 7. 1. W sprawach wynikających ze stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej, nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy.

2. Spory o roszczenia ze stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej rozpatrywane są przez sądy pracy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Rozdział 2

Organizacja służby cywilnej

Art. 8. 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad służbą cywilną w zakresie zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa.

2. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, może wydawać wytyczne i polecenia w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej.

3. Zadania z zakresu służby cywilnej realizuje, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w tym w szczególności:

              1)              nadzoruje przestrzeganie zasad służby cywilnej;

              2)              upowszechnia informacje na temat służby cywilnej, w tym o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej;

              3)              kieruje procesem zarządzania kadrami w służbie cywilnej;

              4)              gromadzi informacje o korpusie służby cywilnej;

              5)              planuje i nadzoruje wykorzystanie środków, o których mowa w art. 6 ust. 1;

              6)              planuje, organizuje i nadzoruje szkolenia centralne w służbie cywilnej.

4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację, zasady i tryb wykonywania zadań określonych w ust. 3, uwzględniając konieczność zapewnienia kadrowej i organizacyjnej obsługi Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w tym delegowania uprawnień.

Art. 8a. (1) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, zleca wykonanie audytu wewnętrznego w zakresie zadań wynikających z ustawy.

Rozdział 3

Nawiązanie stosunku pracy w służbie cywilnej

Art. 9. 1. Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej.

2. Nabór, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.

3. (2) Nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej na stanowiska związane z obronnością kraju odbywa się z uwzględnieniem pierwszeństwa w zatrudnieniu przysługującego osobom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej, o których mowa w art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.).

Art. 10. 1. Główny Lekarz Weterynarii organizuje nabór na stanowiska granicznego lekarza weterynarii i jego zastępcy.

2. Wojewódzki lekarz weterynarii organizuje nabór na stanowiska powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy.

3. Przepisy art. 9 i 11-17 stosuje się odpowiednio.

Art. 11. 1. Dyrektor generalny urzędu, z zastrzeżeniem art. 18, ma obowiązek upowszechniać informacje o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej przez zapewnienie umieszczenia ogłoszenia o naborze w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, zwanym dalej "Biuletynem".

2. Ogłoszenie o naborze powinno zawierać:

              1)              nazwę i adres urzędu;

              2)              określenie stanowiska pracy;

              3)              wymagania związane ze stanowiskiem pracy zgodnie z opisem danego stanowiska, ze wskazaniem, które z nich są niezbędne, a które dodatkowe;

              4)              zakres zadań wykonywanych na stanowisku pracy;

              5)              wskazanie wymaganych dokumentów;

              6)              termin i miejsce składania dokumentów.

3. Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu o naborze, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie.

4. Umieszczenie ogłoszenia o naborze w Biuletynie jest bezpłatne.

Art. 12. Informacje o wyniku naboru stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu o naborze.

Art. 13. 1. Po upływie terminu do składania dokumentów określonego w ogłoszeniu o naborze dyrektor generalny urzędu niezwłocznie upowszechnia listę kandydatów, którzy spełniają wymagania formalne określone w ogłoszeniu o naborze, przez zapewnienie umieszczenia jej w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu i opublikowanie jej w Biuletynie.

2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko kandydata oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

3. Umieszczenie listy kandydatów w Biuletynie jest bezpłatne.

Art. 14. 1. Sporządza się protokół z przeprowadzonego naboru.

2. Protokół zawiera w szczególności:

              1)              określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór, liczbę kandydatów oraz imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;

              2)              informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;

              3)              uzasadnienie dokonanego wyboru.

Art. 15. Jeżeli stosunek pracy osoby wyłonionej w drodze naboru ustał w ciągu trzech miesięcy od dnia nawiązania stosunku pracy, dyrektor generalny urzędu może zatrudnić na tym samym stanowisku kolejną osobę spośród najlepszych kandydatów wymienionych w protokole tego naboru.

Art. 15a. (3) 1. Osoba zwolniona z zawodowej służby wojskowej, pełnionej na stanowisku służbowym w Ministerstwie Obrony Narodowej lub terenowym organie administracji rządowej podległym Ministrowi Obrony Narodowej, wskutek wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, może zostać zatrudniona w tej jednostce organizacyjnej na stanowisku utworzonym w miejsce zlikwidowanego stanowiska służbowego lub stanowisku równorzędnym.

2. Zatrudnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub czas określony nie dłuższy niż trzy lata, zawieranej w dniu następnym po dniu upływu okresu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.

3. Do członka korpusu służby cywilnej, zatrudnionego na zasadach, o których mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się art. 17.

Art. 16. 1. Stosunek pracy pracownika służby cywilnej nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub na czas określony, nie dłuższy niż trzy lata.

2. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej umowę o pracę zawiera się na czas określony, nie dłuższy niż wskazany w ust. 1.

3. Na umotywowany wniosek bezpośredniego przełożonego dyrektor generalny urzędu może zawrzeć z pracownikiem umowę o pracę na czas nieokreślony przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, jednak nie wcześniej niż po upływie roku.

Art. 17. 1. Dyrektor generalny urzędu może skierować pracownika podejmującego po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej do odbycia służby przygotowawczej, jeżeli jego wiedza i doświadczenie zawodowe uzasadniają konieczność przeszkolenia.

2. Służba przygotowawcza ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie pracownika służby cywilnej do należytego wykonywania obowiązków służbowych.

3. Służbę przygotowawczą organizuje dyrektor generalny urzędu, mając na względzie konieczność zapoznania pracownika z podstawowymi aktami prawnymi normującymi funkcjonowanie urzędu oraz jego strukturą i zadaniami.

4. Służba przygotowawcza trwa nie dłużej niż trzy miesiące.

Art. 18. Prezes Rady Ministrów, zgodnie z odrębnymi przepisami, wskazuje absolwentom kolejnych roczników Krajowej Szkoły Administracji Publicznej pierwsze stanowiska pracy w służbie cywilnej przedstawione przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Art. 19. O uzyskanie mianowania w służbie cywilnej może ubiegać się osoba, która:

              1)              jest pracownikiem służby cywilnej;

              2)              posiada co najmniej trzyletni staż pracy w służbie cywilnej lub uzyskała zgodę dyrektora generalnego urzędu na przystąpienie do postępowania kwalifikacyjnego przed upływem tego terminu, jednak nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od nawiązania stosunku pracy w służbie cywilnej;

              3)              posiada tytuł magistra lub równorzędny;

              4)              zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej;

              5)              jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony.

Art. 20. 1. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów określa i publikuje w Biuletynie wzór zgłoszenia do postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie oraz wzór wniosku o mianowanie dla absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.

2. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w terminie 14 dni od opublikowania ustawy budżetowej, podaje do publicznej wiadomości poprzez ogłoszenie w Biuletynie maksymalną liczbę nowych mianowań w danym roku.

Art. 21. 1. Pracownik służby cywilnej kieruje do Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego. Zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego w danym roku kalendarzowym składa się w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja.

2. Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, którzy spełniają warunki określone w art. 19 pkt 1 i 4, składają do Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wniosek o mianowanie w służbie cywilnej. Wnioski o mianowanie składa się w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja.

3. Dyrektor generalny właściwego urzędu potwierdza spełnianie przez pracownika służby cywilnej składającego zgłoszenie lub wniosek, o których mowa w art. 20 ust. 1, warunków określonych w art. 4 pkt 1-3 i art. 19.

Art. 22. 1. Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 2, prowadzi postępowanie kwalifikacyjne dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie.

2. W celu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego powoływany jest zespół sprawdzający.

3. W toku postępowania kwalifikacyjnego sprawdza się wiedzę, umiejętności i predyspozycje kierownicze niezbędne do wypełniania zadań służby cywilnej.

4. Wyniki postępowania kwalifikacyjnego wyraża się w punktach.

5. Punkty przyznaje się osobno za wiedzę, umiejętności i predyspozycje kierownicze.

6. Ostatecznym wynikiem postępowania kwalifikacyjnego są punkty, o których mowa w ust. 4 i 5.

7. Ostateczne wyniki postępowania kwalifikacyjnego stanowiące sumy punktów wyższe od minimalnych liczb punktów za wiedzę, umiejętności i predyspozycje kierownicze określone w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów, podlegają uszeregowaniu w porządku malejącym.

8. Ostateczne wyniki postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w ust. 7, publikowane są w Biuletynie.

Art. 23. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, sprawuje nadzór nad postępowaniem kwalifikacyjnym.

Art. ...