Scenariusz zajęć przeprowadzonych przez Monikę Ciarkowską 07.09.2008 r. w grupie dzieci 3 – letnich.
Temat kompleksowy: Miś Ptyś lubi miodek.
Temat dnia: W moim domku.
Cele ogólne:
- Rozwijanie mowy, myślenia i pamięci
- Utrwalanie pojęć na, pod, przed, obok
- Usprawnianie narządów artykulacyjnych
Cele operacyjne: Dziecko:
- Posługuje się pojęciami na, pod, przed, obok
- Uważnie wysłucha wiersza
- Opowie o jego treści
- Opowie o swojej rodzinie
- Powtarza za nauczycielką fragmenty wiersza „W moim domu”
- Stara się powiedzieć wiersz z pamięci
- Odpowiednio reaguje na hasło nauczycielki
- Bierze udział w ćwiczeniach artykulacyjnych
Metody wg Okonia:
- Podająca (wiersze, opis czynności do wykonania podczas zabawy ruchowej i
ćwiczeń artykulacyjnych)
- Eksponująca (ekspozycja ilustracji kotów oraz ilustracji do wiersza, )
- Problemowa (dyskusja dydaktyczna, zabawa ruchowa, ćwiczenia artykulacyjne)
- Praktyczna (udział w dyskusji dydaktycznej, nauka wiersza na pamięć, udział w zabawie ruchowej i ćwiczeniach artykulacyjnych)
Formy:
- Zbiorowa
- Indywidualna
Środki dydaktyczne:
- Ilustracje kotów
- Wiersz „W moim domu”
- Ilustracje do wiersza
- Wiersz „Kocie mruczanki”
Przebieg zajęć:
a) część wstępna:
1. Nauczycielka zaprasza dzieci do kręgu.
2. Prezentuje dzieciom ilustracje przedstawiające koty: na krześle, na fotelu, pod stołem, pod łóżkiem, przed płotem, obok płotu. Określanie położenia kotów.
b) część właściwa:
1. Nauczycielka recytuje dzieciom wiersz „W moim domu”:
Źródło: Teresa Fiutowska „Po nitce do kłębka. Książka dla trzylatków”.
Rozmowa z dziećmi na temat wiersza (O czym był wiersz? Kto mieszkał w domku? Z kim Wy mieszkacie? – swobodne wypowiedzi dzieci na temat ich rodziny).
2. Powtarzanie za nauczycielką fragmentów wiersza.
3. Podejmowanie prób mówienia wiersza z pamięci.
4. Zabawa ruchowa „Wesołe i smutne kotki”. Reakcja na sygnały słowne. Dzieci – kotki czworakują po sali. Na hasło „myszka” przyspieszają kroku, aby dogonić uciekającą mysz. Na klaśnięcie dłoni znów spacerują. Na hasło „piesek” mruczą smutno i uciekają do nauczycielki.
5. Ćwiczenia artykulacyjne „Kocie mruczanki” w formie zabawy inscenizacyjnej – usprawnianie mięśni warg poprzez wymawianie głoski „m” oraz wydawanie wysokich i niskich dźwięków bez otwierania ust.
Źródło: Teresa Fiutowska „Po nitce do kłębka. Wybrane zagadnienia do pracy z dziećmi trzyletnimi”.
Po wysłuchaniu wiersza nauczycielka przydziela dzieciom role. Następuje próba mruczenia – mama mruczy cienko, dzieci średnio, a tata i miś grubo).
Rozpoczęcie zabawy – Część dzieci (koty) mruczą mruczanki siedząc z boku. Kiedy nauczycielka mówi o mamie – milkną. Słychać tylko mruczenie jednej dziewczynki, wybranej na mamę. Potem mruczy chłopiec, któremu przydzielono rolę taty. Następnie mruczą pozostałe dzieci udając, że śpią. Mruczy dziecko wybrane na misia. Na koniec mruczą dzieci – koty.
c) część końcowa:
1. Nauczycielka zaprasza dzieci do kręgu. Pyta, o czym były dzisiejsze zajęcia i czy im się podobały.
2. Powtórzenie wiersza, którego dzieci nauczyły się na pamięć.
Ilustracje do wykorzystania:
Opracowała Monika Ciarkowska
gosiak-sol