Regulowanie stosunków zewnętrznych państw:
1. określa sytuację państwa w stosunku do innych państw (tzw. prawa zasadnicze)
2. ustala ogólne zasady postępowania (np. zasada nieagresji)
3. reguluje konkretne stosunki miedzy państwami
4. ustala formy wzajemnych stosunków (min. prawo konsularne, dyplomatyczne)
5. reguluje zasięg terytorialny państw
6. ustala reguły postępowania na obszarach nie podlegających niczyjej władzy (np. przestrzeń kosmiczna)
7. realizacja odpowiedzialności może nastąpić w formie:
a. przywrócenia stanu poprzedniego (restytucji);
b. wynagrodzenia szkody (reparacji), jeśli restytucja obiektywnie nie jest możliwa (praetium succedit in locum rei); zazwyczaj w formie odszkodowania pieniężnego;
c. zadośćuczynienia (dania satysfakcji) za szkodę o charakterze niematerialnym; w praktyce stosowane jest wyrażenie ubolewania, przeproszenie, zapewnienie, że w przyszłości podobne fakty nie będą miały miejsca.
3 klasy szefów misji wg KW:
d. ambasadorów i nuncjuszów (Stolica Apostolska) akredytowanych przy głowach państw oraz innych szefów misji równorzędnego stopnia;
e. posłów, ministrów i internuncjuszów (Stolica Apostolska) akredytowanych przy głowach państw;
f. charges d'affaires, akredytowanych przy ministrach spraw zagranicznych;
gosicka