Temat 2- Rafael (Boundaries...) : podziały nurtów (radykalny itd - dokładnie, różnica, argumenty krytyczne, metody, nazwiska)
Podział nurtów, główne nazwiska teologii feministycznej
"Pierwsza Fala": Prekursorki - XIX wiek, Annie Besant, Francis Swiney
- feminizm religijny – aspekty kobiecości w chrześcijaństwie, rola macierzyństwa
"Druga Fala": lata '60, początek lat '70 XX wieku - Kate Millet
- duchowość feministyczna – Bóg-mężczyzna, a nierówność seksualno-polityczna
1. teologia feministyczna (reformist-biblical) - reprezentuje sobą egalitarną wizję społeczeństwa; dążą do przekształcenia istniejącej antropologii religijnej (Rafael)
2. teologia (radical-pagan) - bóg jest kobietą; trzeba stworzyć nową, odrębną od tradycyjnych zachodnich, religię, kult boginii, wicca itd
3 - Johnson - kontekst kulturowy, historia (Maryja, rola kobiet, życie codzienn, metody pracy z tekstami -1, hermeneutyki, 3 światy, mozaika 13 scen, podstawa wyróżnienia scen, co się składa na mozaikę, scena zwiastowania - na co wskazuje)
Trzy plany tekstu biblijnego:
Johnson wskazuje na trzy płaszczyzny interpretacji tekstu biblijnego na modłę feministyczną:
- za tekstem (behind): rzeczywista sytuacja historyczna
- w tekście (in): dosłowna treść tekstu
- przed tekstem (ahead): możliwe interpretacje tekstu, jego 'potencjał wyzwalający' (w tym przypadku dla kobiet)
4 - Starhawk - 3 cechy bogini, relacja do ciała, świata, ciało, etyka wiedźmowska, el.niepsychologiczne, podziały ja + struktury mózgu, polemika, argumenty krytyczne, krytyka religii abrahamowych
Trzy poziomy Ja w Witchcraft
Młodsze Ja - podświadomość, która bezpośrednio doświadcza świata; koncepcja podobna do 'id', z tym że historycznie sporo wcześniejsza
Mówiące Ja - świadomość; nadaje doświadczeniom strukturę, nazywa je
Ja Głębokie lub Ja Boskie - raj, bez czasu, bez przestrzeni, najgłębszy, postrzegany jako zarazem kobiecy i męski, poziom naszej wiedzy
4 aspekty symbolu bogini
Poprzez afirmację kobiecości, symbol Bogini wiąże się ze zmianą myślenia o kobiecości w obrębie czterech obszarów:
1. Przełamanie patriarchalnego stereotypu o bezużyteczności kobiet i ich niższości względem mężczyzn
2. Afirmacja kobiecego ciała i wyrażonego w nim cyklu życia. Nadanie dawniej negatywnemu spostrzeganiu kobiet jako bardziej przywiązanych do cielesności (tzw. mizogonizm - w micie o Ewie) pozytywnego wydźwięku. Również, przełamanie mitu o byciu 'nieczystą' przez kobietę w okresie menstruacji, który równie dobrze można interpretować jako błogosławieństwo, jako streszczenie cyklu życia i śmierci.
3. Uczestnictwo w rytuałach ku czci Bogini i nacisk na pozytywną ocenę swojej woli (vel. pragnień, dążeń, ...). Uczestnictwo w rytuałach ma zapewniać tym kobietom powodzenie w swoich przedsięwzięciach, jeśli tylko będą tego pragnąć. Kobieta jest więc zachęcana do poznania i realizowania swojej woli.
4. Dążenie do ponownego opisania więzi między kobietami oraz ponownego odkrycia kobiecego dziedzictwa. W kulturze Zachodu brak na przykład opisu więzi matki z córką.
Christ - znaczenia symboliki boginicznej, 4 podstawowe obszary, nastrój, motywacja,
Nastrój i Motywacja
Są to dwa produkty religii, obecne w osobach będących członkami danej kultury.
Nastrój to postawy psychologiczne wytwarzane w ludziach.
Motywacja kształtuje się pośrednio, przez nastrój, i sprawia, że ludzie realizują symboliczny porządek zawarty w religii.
(podziałkę tę podał jako pierwszy Clifford Greetz).
Dla każdego z czterech wymienionych wcześniej obszarów kultu Bogini można podać Nastrój i Motywacje, z którymi się wiążą:
1. Nastrój: Afirmacja kobiecej mocy
Motywacja: Wiara we własne siły i w moc innych kobiet w rodzinie i w społeczeństwie
2. Nastrój: Afirmacja kobiecego ciała i jego cyklów starzenia się i śmierci
Motywacja: Obalenie kulturowego tabu związanego z menstruacją
3. Nastrój: Afirmacja własnej woli u kobiet
Motywacja: Współpraca woli swojej z cudzymi
4. Nastrój: Celebrowanie więzi matka-córka
Motywacja: Docenienie dziedzictwa pozostawionego córce przez matkę i zniesienie podstawowej w patriarchacie lojalności córki i matki wobec ojca
5 - Freud (bez Appiganesi czy whatever): jak charakteryzowana jest kobiecość, jak postępuje rozwój, różnice (kompleks kastracji, edypa), zazdrość o penis, matka falliczna, wyniki rozwoju
Kobiecość wg Freuda
- charakteryzowana jest przez brak.
- faworyzuje cele pasywne (męskość- aktywne), ale: u człowieka występuje biseksualizm (androginia) – rozumiany jako kobiecość i męskość w psychice, a niekoniecznie pociąg do obu płci
- tłumi agresję, stąd masochizm jest kobiecy,
- cechy charakteru kobiety: mniej świadomości prawa, mniejsza skłonność do poddawania się „wielkim koniecznościom życiowym”, w decyzjach – większe znaczenie intuicji i emocji, ogólnie poziom tego co moralne jest dużo niższy niż u mężczyzn, duża doza narcyzmu, próżność wobec ciała (skutek zazdrości o penisa), wstyd (chęć ukrycia „defektu genitalnego”), małe zainteresowania społeczne, i słabsze zdolności sublimowania popędów,
- potrzeba bycia kochaną, a nie kochania (narcyzm)
Główną charakterystyką kobiecości jest negacja - oparcie się na braku penisa.
Dziewczynki na początku za centrum swojego seksualnego świata uważają łechtaczkę - żeński odpowiednik penisa. Z czasem jednak dziewczynki dostrzegają brak członka, który upokarza je, porzucają więc tą czynność. Wtedy wchodzą w fazę kompleksu Edypa - odchodzą od matki, obarczonej winą za brak członka.
W tym momencie pojawiają się trzy linie rozwoju dziewczynki:
1. Odwrócenie się od seksualności i matki, wytworzenie pasywnej postawy wobec świata, pragnienie członka przeniesione na pragnienie lalki-dziecka, a potem dziecka.
2. Bunt i uparte zaprzeczanie brakowi członka. Może prowadzić do kompleksu męskości i homoseksualizmu.
3. Najbardziej męskie pragnienie dziewczynki (posiadanie członka) stanowi podstawę do wytworzenia najbardziej kobiecego (posiadania dziecka jako symbolicznego członka).
W okresie dojrzewania centrum seksualności staje się pochwa, zaś mężczyzna pełni rolę 'dodatku do penisa'.
Różnice płciowe wg Freuda
W swoim rozwoju dziewczyna napotyka dwa zadania, których nie muszą wypełniać chłopcy: (1) zastąpienie stymulacji łechtaczki stymulacją pochwy oraz (2) porzucenie preedypalnego związku z matką na rzecz związku z ojcem. Ich pomyślne wykonanie umożliwia dziewczynkom przejście z fazy męskiej do fazy kobiecej.
Różnie przeżywany jest kompleks kastracji. Dziewczynki obwiniają matkę za to, że nie mają penisa i nigdy jej tego nie wybaczają (rodzi to zazdrość o penisa), a chłopcy dostrzegają ważkość tej części ciała (lęk kastracyjny).
Różnie przebiega też przez to kompleks Edypa: chłopiec pożąda matki i pragnie pozbyć się rywala, ojca. Dziewczynka pod wpływem zazdrości o członek porzuca więź z matką i tworzy więź z ojcem w nadziei na otrzymanie od niego 'prezentu' - dziecka symbolizującego penis. Kolejną wynikającą z tego różnicą jest wpływ kompleksu Edypa na rozwój dziecka: dla dziewczynek jest stymulujący (umożliwia rozwój), dla chłopców zaś hamujący (nie muszą radzić sobie z dodatkowymi zadaniami rozwojowymi).
Dla kobiet bardziej typowy niż dla mężczyzn jest narcyzm (oznacza to większą potrzebę bycia kochanym niż obdarowywania miłością) oraz występuje mniejsza zdolność do sublimacji popędów niż u M.
Matka falliczna (Klein) jest jednocześnie matką kastrującą - dziecko płci męskiej obawia się jej totalnego wpływu. To wyobrażenie odnosi się do najwcześniejszej fazy rozwoju dziecka, kiedy jest ono ściśle zintegrowane z matką - w tym czasie, jak twierdzi Klein, dziecko posiada sadystyczne fantazje względem matki, projektuje na nią odczuwaną agresję, zaczyna się jej obawiać. Klein używa kategorii złej piersi, która skojarzona jest właśnie z penisem.
6 - Horney - polemika z Freudem, co nowego, kompleks męskości, zazdrość o penisa, różnice między K a M, konstrukty fantazmatyczne, fantazje pierwotne
Kobiecość wg Karen Horney
Dziewczynka zmienia swoje początkowe całkowicie kobiece nastawienie do ojca na identyfikację z nim. Nie dzieje się to jednak jak twierdził Freud w związku z kompleksem kastracyjnym, lecz poprzedza go. Istnieje bowiem biologiczna zasada heteroseksualnego przyciągania, która rodzi pierwotną fantazję o gwałcie. Aby obronić się przed tą fantazją, dziewczynka wkracza w 'męską fazę'. W związku z tym ma poczucie niższości, ale jest ono bezpieczniejsze niż poczucie winy w sytuacji domniemanego gwałtu.
Zasadniczą, podkreślaną różnicą między koncepcją kobiecości u Freuda a koncepcją tejże u Horney jest fakt, że dla Horney zazdrość o członek nie jest w żaden sposób manifestacją męskości małej dziewczynki.
Meski punkt widzenia – koncepcja Ferencziego – pobudka do aktu płciowego i jej znaczenia dla obu plci – pragnienie powrotu do lona matki; podczas okresu rywalizacji facet uzyskal przywilej rzeczywistego ponownego przenikniecia do maciy za pomoca członka. Kobieta bedac uprzednio podporzadkowana musiala się dostosowac (psychofizjologicznie) do tej syt. – uzyskując w zamian pewna kompensate ( fantazje, a przede wszystkim noszenie w sobie dziecka i uczestnictwo w jego szczesciu) Porod – jedyne źródło przyjemności dla kobiety niedostępne facetom. W tej koncepcji kobiecie brakuje jakiekolwiek bodzca do angazowania się w akt płciowy. – brak możliwości nawet czesciowego spełnienia. Spelnienie pierwotnej tęsknoty za pośrednictwem konwersji masochistycznej a częsciowo poprzez identyfikację z dzieckiem. – Oba to jednak tylko srodki kompensacyjne! Wg Ferencziego – podczas pierwotnego okresu konfliktu faceci obarczyli kobiety brzmieniem macierzystwa i jego konsekwencjam ALE: z biologicznego pkt widzenia kobieta dzieki maciezynstwu ma fizjologiczna przewage. – w nieświadomości meskiej znajduje to odbicie jako „zazdrość o macierzystwo” – b. silna. Objawia się ono w zazdrości o: porod, macierzyństwo, piersi i akt karmienia piersią.
Roznica miedzy kompleksem Edypa u Kobiet i Mezczyzn – u chłopców: matka jest obiektem seksualnym i zostaje odrzucona z powodu leku przed kastracja, a rola meska uzyskuje wsparcie w rozwoju i jest przesadnie wyeksponowane z/w na lek przed kastracja. Dziewczynki – odrzucaja ojca jako obiekt seksualny + zaprzeczaja swojej roli kobiecej.
We wcześniejszym okresie fantazje o byciu facetem powstaly w celu zabezpiecznia kobiety przed libidynalnymi pragnieniami związanymi z ojcem. Fikcja męskości pozwolila dziewczynce uciec od roli kobiety obciążonej wina i lekiem. To prowadzi do poczucie niższości ( bo dziewczynka ocenia siebie przez pryzmat ambicji i wartości będących obcymi jej biol. Naturze)
Fantazje kastracyjne- są wtorne.
Deutsh -> kompleks męskości u kobiety gra wieksza role niż kobiecości u mężczyzn.
Horney – >Deutsh pomija fakt ze meska zazdrość jest w stanie ulec sublimacji latwiej niż dziewczeca ( i ta meska sublimacja jest sila napedowa prowadzaca do powstania wartości kulturowych)
Zazdrosc u kobiet ma znacznie mniejsza sile niż u facetow ale tez z mniejszym powodzeniem niwelowana.
Deutsch - 3 cechy kobiecości (masochizm, pasywność...), relacja ojca i matki, triada masochistyczna
Według Deutsch, momentem wejścia w dziewczynki w kobiecość a chłopca w męskość jest odkrycie istnienia pochwy. Wskazuje jednak na to, że seksualność łechtaczkowa wcale nie zanika po jej odkryciu, ale zostaje wzbogacona o seksualność pochwową,
Wskazuje na komplementarność ról płciowych przyjmowanych w seksualności: kobiety są masochistyczne, uległe, a mężczyźni dominujący i władczy. Fallus jest z kolei wg Deutsch narządem, który dostarcza przyjemności obu płciom.
Z teorii niemal całkiem usunięty jest ojciec. Jego rolę pełni 'niezdarna łechtaczka', którą dziewczynka musi pokonać, by poznać kobiecość. Rola matki jest pojmowana biseksualnie - jej pierś jest przez Deutsch utożsamiana z fallusem. Stąd też wypływa wyjaśnienie homoseksualizmu przez Deutsch: jest to regresja do fazy idealnego związku z matką, a nie jak u Freuda, 'złe' rozwiązanie kompleksu kastracyjnego.
Istotę kobiecości Deutsch określa jako oparta na 'masochistycznej triadzie': kastracji, gwałcie (seksie) oraz porodzie, który nazywa 'orgią masochistycznej przyjemności'.
7 – Kashak: linia rozwoju K i M, fazy edypalnego rozwoju, charakterystyki K i M, koligacje rodzinne (Edyp), Antygona
W największym skrócie: mężczyźni niespełnione potrzeby z dzieciństwa zmieniają w złość na dorosłych, która kumuluje się w złości na matkę, a następnie rozszerza na złość na wszystkie kobiety, która wyraża się w postaci próby ich podporządkowania i opanowiania.
Kobiety, żeby 'nie wykastrować psychicznie' syna, są uległe i bierne. Biorą nienawiść mężczyzn do nich za stwierdzenie faktu, że jest kimś kogo się nienawidzi. To przeradza się w nienawiść do samych siebie, co determinuje ich linię rozwoju.
Edypalna linia rozwoju
1. Wczesna faza edypalna (wczesne dzieciństwo)
- dorośli, w tym matka, nie zaspokajają w pełni potrzeb dziecka - nienawiść do matki
- chłopcy muszą współzawodniczyć, być twardzi - stereotyp męskości
- kobiety są zdobyczą, istnieją po to, żeby przynosić satysfakcję
2. Faza edypalna (od dzieciństwa do dorosłości)
- narcystyczne postrzeganie innych ludzi jako części siebie
- męskie ego podporządkowuje sobie innych, zwłaszcza kobiety
- mężczyzna woli K młodsze i mniejsze od siebie
- ma poczucie uprzywilejowania - on jest rodzicem, partnerka - opiekunką
3. Rozwiązanie fazy edypalnej (dorosłość)
- b. rzadkie w społeczeństwie patriarchalnym, gdzie mężczyzna nie musi wychodzić z fazy e.
- M rezygnuje z poczucia wielkości i władzy, zaczyna rozpoznawać granice siebie
Antygonalna linia rozwoju
1. Wczesna faza antygonalna (wczesne dzieciństwo)
- dorośli, w tym matka nie zaspokajają w pełni potrzeb dziecka - ograniczanie potrzeb
- często jako inicjacja - molestowanie seksualne
- zachęcanie w mediach kobiet do koncentracji na wspieraniu innych i ograniczaniu siebie
2. Faza antygonalna (od dzieciństwa do dorosłości)
- przerwanie więzi z matką, wyparcie się korzeni
- zaprzeczanie cielesności i przyjemności fizycznej: seksualności, przyjemności z jedzenia; łączenie seksualności z poczuciem winy i grzesznością
- orientacja na relację - własna tożsamość nie tak ważna
- odczuwanie cudzych potrzeb jako własnych
- zabieganie o bezpieczeństwo i opiekę, by zostać małym i podporządkowanym
3. Rozwiązanie fazy antygonalnej (dorosłość)
- powrót do relacji z matką i innymi kobietami
- pokonanie poczucia słabości, stworzenie własnej, silnej tożsamości
- uznawanie swoich praw, 'patrzenie dla samej siebie'
- rozwój kobiecego erotyzmu
Dinnerstein: dual parenting, co oznacza syrena i minotaur
Syreny i Minotaury symbolizują podział pomiędzy kobietami i mężczyznami oraz kulturowe stereotypy z nimi skojarzone: Syrena jest zdradliwa, a Minotaur okrutny. W ten sposób porozumienie między M i K w kulturze zachodu jest bardzo trudne, być może nawet niemożliwe. Na podstawie tego spostrzeżenia wytworzył się główny cel ruchu 'feminizmu wielkich opowieści' - przywrócenie tej komunikacji.
W swojej teorii Dinnerstein jako przyczynę takiego stanu rzeczy wskazuje wyłącznie kobiece rodzicielstwo. Dziecko rodzi się z matki i to ją poznaje jako pierwszego znanego jej człowieka, istotę obdarzoną szczególną władzą nad nim. Wychowanie dzieci tylko przez matkę powoduje u dzieci wyłącznie traumatyczny strach i gniew. Jako remedium na ten stan rzeczy Dinnerstein postuluje wprowadzenie podwójnego rodzicielstwa.Lacan - rozwój, faza lustra, Lacan vs Freud (realne, wyobrażeniowe), sfery (jw. + symboliczne), porządek symboliczny, diagram (elementy, co oznacza, gdzie jest ojciec pierwotny), język
Sfery:
-imaginacyjna (wyobrażeniowa) (wewnętrzna, subiektywna)
- realna
-symboliczna
Wewnątrz nich funkcjonuje człowiek
Język – pole pracy analitycznej (instrument psychoanalizy – mowa jednostkowa à nie to CO mówi ale JAK)
Nieprecyzyjność języka jest spowodowana przez nieświadomość.
Mowa jest zawsze skierowana do Innego à komunikacja jest zawsze niepełna i mistyfikująca prawdę à im więcej się mówi tym mniej się komunikuje
Lacan wpisuje „różnicę seksualną” w strukturę języka
U podstaw różnicy seksualnej leży pojęcie braku, który musi zostać zrekompensowany
Język – porządek symboliczny, przyswojenie języka – wkroczenie w porządek symboliczny
Rozwój:
Oddzielenie dziecka od ciała matki (faza preedypalna – jedność, tożsamość dziecka i matki)
Faza lustra – dziecko tworzy obraz siebie, jeszcze nie jest podmiotem, bo nie ma języka
Przyswojenie języka – wkroczenie w porządek symboliczny
Ojciec oddziela dziecko od matki – pojawia się luka
Faza lustra – niemowlę znajduje w lustrze obraz, który daje mu poczucie całościowości i utożsamia to z sobą à nie czyni to dziecka podmiotem ale poprzedza jego podmiotowość, która pojawi się w momencie, gdy zacznie się ono posługiwać mową jednostkową.
Istota faz lustra: moment fałszywego rozpoznania („my” to nie nasze odbicie ale to, co je poprzedza)
Lacan vs Freud
Lacan: Inny – miejsce – cząstka niewiedzy; miejsce pragnienia (odsłonięcie Innego – ujawnienie pragnienia)
Freud: Inny – scena snów – poza podmiotem, obcy mu, nieświadomy: ujawnienie Innego à trauma
Porządek symboliczny – łańcuch znaczących
Ma postać nieskończenie otwartą, metaforyzującą, metionimizującą siebie
-Wielki Inny
-zewnętrzny
-ontologiczny
-narzucany wobec człowieka
Porządek wyobrażeniowy – wewnętrzny, symboliczny, tu jest kompleks kastracji
Diagram (elementy, co oznacza, gdzie jest ojciec pierwotny)
Para męska:
-wszystkie x są podporządkowane funkcji fallicznej
- jest jedno x, które nie jest podporządkowane funkcji fallicznej (Ojciec Pierwotny)
Ojciec Pierwotny – postać fantazmatyczna, ma dostęp do wszystkich kobiet w hordzie pierwotnej
Para kobieca:
- nie wszystkie x są podporządkowane funkcji fallicznej
- nie ma takiego x, które nie byłoby podporządkowane funkcji fallicznej
= nie wszystko w kobiecie podlega funkcji fallicznej
Podlegają funkcji fallicznej K staje się tym, co wyobraża sobie M (obiektem małe a)
à sprzeczność pozorna, ponieważ zostają one wobec siebie w dialektycznym związku negacji
- Fallus – wyróżniony znaczący bez znaczonego
- kobieta odnosi się do Innego bezpośrednio, a mężczyzna nie
- symbol Innego (języka) jest umieszczony w polu żeńskim i tylko kobieta bezpośr...
psychologia-UJ