146,01 Alleluja. Chwal, duszo moja, Pana, 146,02 chce chwalic Pana, jak dlugo zyc bede; chce spiewac Bogu mojemu, póki bede istnial. 146,03 Nie pokladajcie ufnosci w ksiazetach ani w czlowieku, u którego nie ma wybawienia. 146,04 Gdy tchnienie go opusci, wraca do swej ziemi, wówczas przepadaja jego zamiary. 146,05 Szczesliwy, komu pomoca jest Bóg Jakuba, kto ma nadzieje w Panu, Bogu swoim, 146,06 który stworzyl niebo i ziemie, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki, 146,07 daje prawo ucisnionym i daje chleb glodnym. Pan uwalnia jenców, 146,08 Pan przywraca wzrok niewidomym, Pan podnosi pochylonych, Pan miluje sprawiedliwych. 146,09 Pan strzeze przychodniów, chroni sierote i wdowe, lecz na bezdroza kieruje wystepnych. 146,10 Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie - przez pokolenia. Alleluja.
malgorzataweronika