138,01 Dawidowy. Bede Cie slawil, < Panie >, z calego mego serca, < bo uslyszales slowa ust moich > : bede spiewal Ci wobec aniolów. 138,02 Oddam Ci poklon ku Twemu swietemu przybytkowi. I bede dziekowal Twemu imieniu za laske Twoja i wiernosc, bo wywyzszyles ponad wszystko Twoje imie i obietnice. 138,03 Kiedym Cie wzywal, wysluchales mnie, pomnozyles sile mej duszy. 138,04 Wszyscy królowie ziemi beda Ci dziekowac, Panie, gdy poslysza slowa ust Twoich; 138,05 i beda opiewac drogi Panskie: Prawdziwie, chwala Panska jest wielka. 138,06 Prawdziwie, Pan jest wzniosly i patrzy laskawie na pokornego, pyszalka zas dostrzega z daleka. 138,07 Gdy chodze wsród utrapienia, Ty zapewniasz mi zycie, wbrew gniewowi mych wrogów; wyciagasz swa reke, Twoja prawica mnie wybawia. 138,08 Pan za mnie [wszystkiego] dokona. Panie, na wieki trwa Twoja laska, nie porzucaj dziela rak Twoich!
malgorzataweronika