LK22.TXT

22,01 Nadchodzila uroczystosc Przasnikow, tak zwana Pascha.
22,02 Arcykaplani i uczeni w Pismie szukali sposobu, jak by Go zabic, gdyz bali sie ludu.
22,03 Wtedy szatan wszedl w Judasza, zwanego Iskariota, ktory byl jednym z Dwunastu.
22,04 Poszedl wiec i umowil sie z arcykaplanami i dowodcami strazy, jak ma im Go wydac.
22,05 Ucieszyli sie i ulozyli sie z nim, ze dadza mu pieniadze.
22,06 On zgodzil sie i szukal sposobnosci, zeby im Go wydac bez wiedzy tlumu.
22,07 Tak nadszedl dzien Przasnikow, w ktorym nalezalo ofiarowac Pasche.
22,08 Jezus poslal Piotra i Jana z poleceniem: Idzcie i przygotujcie nam Pasche, bysmy mogli ja spozyc.
22,09 Oni Go zapytali: Gdzie chcesz, abysmy ja przygotowali?
22,10 Odpowiedzial im: Oto gdy wejdziecie do miasta, spotka sie z wami czlowiek niosacy dzban wody. Idzcie za nim do domu, do ktorego wejdzie,
22,11 i powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta cie: Gdzie jest izba, w ktorej moglbym spozyc Pasche z moimi uczniami?
22,12 On wskaze wam sale duza, uslana; tam przygotujecie.
22,13 Oni poszli, znalezli tak, jak im powiedzial, i przygotowali Pasche.
22,14 A gdy nadeszla pora, zajal miejsce u stolu i Apostolowie z Nim.
22,15 Wtedy rzekl do nich: Goraco pragnalem spozyc Pasche z wami, zanim bede cierpial.
22,16 Albowiem powiadam wam: Juz jej spozywac nie bede, az sie spelni w krolestwie Bozym.
22,17 Potem wzial kielich i odmowiwszy dziekczynienie rzekl: Wezcie go i podzielcie miedzy siebie;
22,18 albowiem powiadam wam: odtad nie bede juz pil z owocu winnego krzewu, az przyjdzie krolestwo Boze.
22,19 Nastepnie wzial chleb, odmowiwszy dziekczynienie polamal go i podal mowiac: To jest Cialo moje, ktore za was bedzie wydane: to czyncie na moja pamiatke!
22,20 Tak samo i kielich po wieczerzy, mowiac: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, ktora za was bedzie wylana.
22,21 Lecz oto reka mojego zdrajcy jest ze Mna na stole.
22,22 Wprawdzie Syn Czlowieczy odchodzi wedlug tego, jak jest postanowione, lecz biada temu czlowiekowi, przez ktorego bedzie wydany.
22,23 A oni zaczeli wypytywac jeden drugiego, kto by mogl sposrod nich to uczynic.
22,24 Powstal rowniez spor miedzy nimi o to, ktory z nich zdaje sie byc najwiekszy.
22,25 Lecz On rzekl do nich: Krolowie narodow panuja nad nimi, a ich wladcy przyjmuja nazwe dobroczyncow.
22,26 Wy zas nie tak [macie postepowac]. Lecz najwiekszy miedzy wami niech bedzie jak najmlodszy, a przelozony jak sluga!
22,27 Ktoz bowiem jest wiekszy? Czy ten, kto siedzi za stolem, czy ten, kto sluzy? Czyz nie ten, kto siedzi za stolem? Otoz Ja jestem posrod was jak ten, kto sluzy.
22,28 Wyscie wytrwali przy Mnie w moich przeciwnosciach.
22,29 Dlatego i Ja przekazuje wam krolestwo, jak Mnie przekazal je moj Ojciec:
22,30 abyscie w krolestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz zebyscie zasiadali na tronach, sadzac dwanascie pokolen Izraela.
22,31 Szymonie, Szymonie, oto szatan domagal sie, zeby was przesiac jak pszenice;
22,32 ale Ja prosilem za toba, zeby nie ustala twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci.
22,33 On zas rzekl: Panie, z Toba gotow jestem isc nawet do wiezienia i na smierc.
22,34 Lecz Jezus odrzekl: Powiadam ci, Piotrze, nie zapieje dzis kogut, a ty trzy razy wyprzesz sie tego, ze Mnie znasz.
22,35 I rzekl do nich: Czy brak wam bylo czego, kiedy was posylalem bez trzosa, bez torby i bez sandalow? Oni odpowiedzieli: Niczego.
22,36 Lecz teraz - mowil dalej - kto ma trzos, niech go wezmie; tak samo torbe; a kto nie ma, niech sprzeda swoj plaszcz i kupi miecz!
22,37 Albowiem powiadam wam: to, co jest napisane, musi sie spelnic na Mnie: Zaliczony zostal do zloczyncow. To bowiem, co sie do Mnie odnosi, dochodzi kresu.
22,38 Oni rzekli: Panie, tu sa dwa miecze. Odpowiedzial im: Wystarczy.
22,39 Potem wyszedl i udal sie, wedlug zwyczaju, na Gore Oliwna: towarzyszyli Mu takze uczniowie.
22,40 Gdy przyszedl na miejsce, rzekl do nich: Modlcie sie, abyscie nie ulegli pokusie.
22,41 A sam oddalil sie od nich na odleglosc jakby rzutu kamieniem, upadl na kolana i modlil sie
22,42 tymi slowami: Ojcze, jesli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech sie stanie!
22,43 Wtedy ukazal Mu sie aniol z nieba i umacnial Go.
22,44 Pograzony w udrece jeszcze usilniej sie modlil, a Jego pot byl jak geste krople krwi, saczace sie na ziemie.
22,45 Gdy wstal od modlitwy i przyszedl do uczniow, zastal ich spiacych ze smutku.
22,46 Rzekl do nich: Czemu spicie? Wstancie i modlcie sie, abyscie nie ulegli pokusie.
22,47 Gdy On jeszcze mowil, oto zjawil sie tlum. A jeden z Dwunastu, imieniem Judasz, szedl na ich czele i zblizyl sie do Jezusa, aby Go pocalowac.
22,48 Jezus mu rzekl: Judaszu, pocalunkiem wydajesz Syna Czlowieczego?
22,49 Towarzysze Jezusa widzac, na co sie zanosi, zapytali: Panie, czy mamy uderzyc mieczem?
22,50 I ktorys z nich uderzyl sluge najwyzszego kaplana i odcial mu prawe ucho.
22,51 Lecz Jezus odpowiedzial: Przestancie, dosyc! I dotknawszy ucha, uzdrowil go.
22,52 Do arcykaplanow zas, dowodcy strazy swiatynnej i starszych, ktorzy wyszli przeciw Niemu, Jezus rzekl: Wyszliscie z mieczami i kijami jak na zbojce?
22,53 Gdy codziennie bywalem u was w swiatyni, nie podniesliscie rak na Mnie, lecz to jest wasza godzina i panowanie ciemnosci.
22,54 Schwycili Go wiec, poprowadzili i zawiedli do domu najwyzszego kaplana. A Piotr szedl z daleka.
22,55 Gdy rozniecili ogien na srodku dziedzinca i zasiedli wkolo, Piotr usiadl takze miedzy nimi.
22,56 A jakas sluzaca, zobaczywszy go siedzacego przy ogniu, przyjrzala mu sie uwaznie i rzekla: I ten byl razem z Nim.
22,57 Lecz on zaprzeczyl temu, mowiac: Nie znam Go, kobieto.
22,58 Po chwili zobaczyl go ktos inny i rzekl: I ty jestes jednym z nich. Piotr odrzekl: Czlowieku, nie jestem.
22,59 Po uplywie prawie godziny jeszcze ktos inny poczal zawziecie twierdzic: Na pewno i ten byl razem z Nim; jest przeciez Galilejczykiem.
22,60 Piotr zas rzekl: Czlowieku, nie wiem, co mowisz. I w tej chwili, gdy on jeszcze mowil, kogut zapial.
22,61 A Pan obrocil sie i spojrzal na Piotra. Wspomnial Piotr na slowo Pana, jak mu powiedzial: Dzis, zanim kogut zapieje, trzy razy sie Mnie wyprzesz.
22,62 Wyszedl na zewnatrz i gorzko zaplakal.
22,63 Tymczasem ludzie, ktorzy pilnowali Jezusa, naigrawali sie z Niego i bili Go.
22,64 Zaslaniali Mu oczy i pytali: Prorokuj, kto Cie uderzyl.
22,65 Wiele tez innych obelg miotali przeciw Niemu.
22,66 Skoro dzien nastal, zebrala sie starszyzna ludu, arcykaplani i uczeni w Pismie i kazali przyprowadzic Go przed swoja Rade.
22,67 Rzekli: Jesli Ty jestes Mesjasz, powiedz nam! On im odrzekl: Jesli wam powiem, nie uwierzycie Mi,
22,68 i jesli was zapytam, nie dacie Mi odpowiedzi.
22,69 Lecz odtad Syn Czlowieczy siedziec bedzie po prawej stronie Wszechmocy Bozej.
22,70 Zawolali wszyscy: Wiec Ty jestes Synem Bozym? Odpowiedzial im: Tak. Jestem Nim.
22,71 A oni zawolali: Na co nam jeszcze potrzeba swiadectwa? Sami przeciez slyszelismy z ust Jego.