Arnika górska
4a] Arnika górska- Arnica montana Roślina trująca!
Skład chemiczny: badania nie są skończone, zwłaszcza, jeśli chodzi o gorycze [m.in. drażniącą skórę arnicynę], flawonoidy, olejek eteryczny, trójterpeny, barwniki, kwasy organiczne [m.in. cynaryna].
Działanie: środek zwiększający napięcie naczyń krwionośnych, przeciw skurczom.
Zewnętrznie: przeciw zapaleniom, wpływający na przekrwienie skóry.
Zastosowanie: Podwyższone ciśnienie krwi, powoduje lepsze ukrwienie kończyn i
mózgu; Wywołuje skurcze macicy; Działa lekko żółcio i moczopędnie.
Zewnętrznie: najczęściej używa się nalewki rozcieńczonej wodą w stosunku 1/3 lub
naparem rumianku z dodatkiem octanu glinowego - do okładów [przy reumatyzmie, podskórnych wylewach, zapaleniach skóry, wrzodach, egzemach, oparzeniach.
Uwaga: Przygotowane leki chronić przed dziećmi! Współcześni zielarze utrzymują, że arnika jest bardzo sinym lekiem i nie powinna być zażywana bez nadzoru lekarza homeopaty.
4b] Arnika górska
Działanie: Leczy rany i podrażnienia skóry. Przynosi ulgę w bólu wywołanym skurczami mięśni lub zapaleniu stawów. Zażywana ustnie łagodzi kaszel.
Kwiat i korzeń używany jest jako środek uśmierzający ból, działa wykrztuśnie i pobudzająco.
Wcierany w skórę leczy rany, siniaki i inne podrażnienia skóry.
Gotowe mazidła można również stosować przy bólach mięśniowych i zapalenia stawów.
Uwaga: Przedawkowanie może zakończyć się śmiercią. Nigdy nie stosować doustnie bez
wskazań lekarza!
4c] Arnika górska
Wpływa korzystnie na układ krążenia, podnosi ciśnienie krwi. Wzmacnia ściany naczyń włosowatych. Zmniejsza obrzęki. Zapobiega powstawaniu zakrzepów żylnych.
W warunkach domowych stosuje się wyłącznie zewnętrznie na krwotoki i stłuczenia.
Uwaga: nie stosować na otwarte rany, stany zapalne skóry wywołane uczuleniem, zapaleniem żył.
4d] Arnika górska
Roślina ta podlega ochronie gatunkowej, zbiór jej jest zabroniony. Inna nazwa to kupalnik.
W celach leczniczych zbiera się głównie koszyczki kwiatowe, a także łodygi i korzenie.
Substancje czynne: Kwiaty, łodygi i korzenie zawierają olejek eteryczny, flawonoidy, fenolokwasy, alkohole trójterpenowe, goryczki, karotenoidy i garbniki.
Działanie: przeciwzapalne, przeciwobrzękowe, przeciwzakrzepowe, ściągające, wzmacniające serce i naczynia.
Substancje czynne zawarte w arnice są dobrym lekiem w przypadku obrzęków i krwiaków po urazach i stłuczeniach. Przyspieszają wchłanianie, zmniejszają ból i wzmacniają ściany naczyń.
Zapobiegają wykrzepianiu krwi w naczyniach żylnych.
Arnika może być polecana w przypadkach oparzeń i odmrożeń I i II stopnia, a także w innych chorobach skóry, takich jak stany zapalne, owrzodzenia, czyraki.
Arnika znosi bóle korzonkowe, bóle kostne, nerwobóle.
Uwaga: Przetwory z arniki należy stosować ostrożnie, bowiem stosunkowo łatwo można je
przedawkować, co z kolei może objawiać się podrażnieniem skóry aż do zropienia włącznie.
Nie wolno stosować arniki na otwarte rany i oparzenia III stopnia.
Doustne przyjmowanie preparatów arniki poprawia pracę przewodu pokarmowego powodując wydzielanie soku żołądkowego i żółci.
Arnika przyspiesza przemianę materii. Znosi stany skurczowe w przewodzie pokarmowym.
Poprawia krążenie krwi w mózgu i w naczyniach wieńcowych oraz w naczyniach kończyn.
Homeopatia zaleca stosowanie arniki w przypadkach miażdżycy przebiegającej z nadciśnieniem tętniczym, w zapobieganiu zapaleniach żył po porodach i operacjach.
Uwaga: Arnikę również doustnie należy stosować ostrożnie, bowiem w dużych dawkach wywołuje
silne przekrwienie błony śluzowej żołądka, wymioty, biegunkę, a także osłabienie serca i zwężenie źrenic oraz bóle głowy.
Uwaga: Doustne przyjmowanie arniki [jej preparatów] przeciwwskazane jest w ostrych lub
podostrych stanach zapalnych żołądka i jelit i podczas leczenia naparstnicą oraz strofadyną.
4e] Arnika górska
Do celów leczniczych wykorzystuje się kwiaty, liście i korzeń.
Właściwości lecznicze: wewnętrznie - pobudza układ nerwowy [kwiaty], pobudza mózg po urazach
[skrajne wyczerpanie], ma właściwości wymiotne.
Zewnętrznie – krwawe wybroczyny.
Wskazania lecznicze: wewnętrznie - stwardnienia tętnic, kurcze tętnicze, kontuzje, siniaki, niektóre porażenia, stłuczenia.
Zewnętrznie - urazy, kontuzje, krwiaki, zwichnięcia, rozerwanie mięśni, zawroty głowy, drgawki nerwowe.
Napar: 5g liści lub kwiatów na 1 litr wody. Rannym daje się małe ilości do picia, aż do wystąpienia
kolorów twarzy.
Odwar: 10-20g korzeni lub liści na 1 litr wody. Gotować 15min. Popijać 2 szklanki dziennie przy kokluszu u dorosłych i w niektórych paraliżach.
Nalewka: stosować po 5 kropli 1 raz dziennie w kieliszku wody po jedzeniu w spadku ciśnienia krwi,
obniża czynności serca i duszności. Korzystnie jest łączyć arnikę z nalewką z głogu.
Napar mieszanki: zmieszać po 30g kwiatów rumianku i arniki. zalać 2 łyżki mieszanki 2 szkl wrzątku. Zostawić pod przykryciem 15 min.
Zioła z arniką: zmieszać po 50g kwiatów kasztanowca, jarzębiny i głogu oraz 20g kwiatów arniki.
Łyżkę mieszanki zalać w termosie 2 szkl wrzątku, po 1 godz przecedzić. Pić małymi porcjami w ciągu dnia w stanach zapalnych i zakrzepowych naczyń krwionośnych w kończynach dolnych.
Przetwory z arniki działają korzystnie na układ krążenia, zwiększają liczbę skurczów serca i jego objętość wyrzutową, poprawiają krążenie w kończynach dolnych i mózgu, pobudzają oddech.
Do okładów i kompresów można stosować mieszankę z 20g nalewki arnikowej z dodatkiem 50g gliceryny, 60g wody i 0,5 łyżeczki octu.
Jako środek łagodzący bóle stosuje się arnikę w zakrzepowym lub zarostowym zapaleniu żył w bólach pooperacyjnych.
Odwar: 2 łyżeczki kwiatów arniki gotować 5min. Stosować jako kompresy ciepłe na kontuzje bez ran.
Uwaga: Przeciwwskazania - zbyt duże dawki arniki stosowane doustnie mogą
spowodować bóle głowy i brzucha, wymioty, biegunkę, osłabienie pracy serca, oddechu, zwężenie źrenic.
Nie można przyjmować arniki doustnie w stanach zapalnych żołądka i jelit, krwawieniach w przewodzie pokarmowym i stanach przedzawałowych.
Arnika zmniejsza obrzęki i bóle, lecz należy unikać jej stosowania na otwarte rany, oparzenia III stopnia, rozległe otarcia naskórka i ostre stany zapalne skóry, gdyż może to wywołać silne
podrażnienie tkanek.
4f] Arnika górska
Wysuszone kwiatostany mają zapach aromatyczny, lecz słaby, a smak lekko korzenny, nieco gorzki
i piekący.
Arnika wewnętrznie działa przeciwskurczowo oraz pobudzająco. Zewnętrznie - przeciwzapalnie,
ściągająco i drażniąco na skórę i śluzówkę.
Jest stosowana przy niektórych chorobach serca oraz przy wrzodach żołądka i dwunastnicy, a nawet przy przewlekłym gośćcu.
Zewnętrznie jest zalecana jako lek do okładów na rany, skaleczenia, oparzenia, stłuczenia, wysięki, opuchlizny. Stosuje się również w dolegliwościach reumatycznych, nerwobólach.
Uwaga: Przedawkowanie w stosowaniu wewnętrznym może doprowadzić nawet do śmierci; w
zewnętrznym - do podrażnienia skóry.
4g] Arnika górska
Działanie: przeciwzapalne, gojące rany.
Uwaga: Ziele jest toksyczne i nie powinno być przyjmowane wewnętrznie [preparaty homeopatyczne są jednak całkowicie bezpieczne].
Jest to jeden z najlepszych środków do zewnętrznego gojenia ran.
Łagodzi bóle reumatyczne, bóle wywołane zapaleniem żył oraz stany zapalne.
Zapaleniu żył często towarzyszą skrzepliny w zaatakowanej żyle; Choroba nosi nazwę zakrzepowego zapalenia żył.
Skrzepliny powstają po urazie, zabiegu chirurgicznym, porodzie, przedłużonym okresie leżenia w łóżku, po infekcji.
Główne zagrożenie związane jest z możliwością oderwania się skrzepliny i jej dotarcia do organów życiowo ważnych, co powoduje w nich poważne uszkodzenia.
4h] Arnika górska
Arnika górska jest często pierwszym środkiem leczniczym wybieranym przez homeopatów w wielu przypadkach obrażeń sportowych, takich jak groźne zwichnięcia, brzydkie siniaki, nie ładnie wyglądające rany, lub nawet szok.
Aby sporządzić nalewkę z arniki górskiej należy połączyć trzy łyżki stołowe zgniecionych kwiatów
arniki górskiej w dwóch (niepełnych) szklankach alkoholu. Następnie miksturę taką zostawiamy na dwa tygodnie, potrząsając dwa razy dziennie. Po dwóch tygodniach miksturę odcedzamy i płynem wypełniamy butelki przeznaczone do dłuższego przechowywania. Używać nalewkę rozcieńczoną w ciepłej wodzie w proporcji 1 łyżeczka nalewki na 1 szklankę wody. Namoczyć bawełnianą ściereczkę w roztworze, wycisnąć jego nadmiar, złożyć na mały kwadrat i przykładać na siniaki.
Zostawić na około 15 minut. Proces powtarzać kilka razy.
Z arniki górskiej można sporządzać bardzo skuteczne maści. Wystarczy sproszkować dwie łyżki stołowe suszonych kwiatów arniki górskiej, następnie wymieszać z ośmioma łyżkami stołowymi oleju lub wazeliny. W celu zapobiegnięcie jełczenia takiej maści, należy dodać kilka kropel żywicy benzoesowej lub nalewki benzoesowej. Następnie smarować na stare rany, owrzodzenia nóg lub opryszczki, które są trudne do wygojenia.
Arnika górska to wspaniałe, naturalne lekarstwo. Zioło to zwiększa odporność organizmu na infekcje (listerie, salmonella), przyspiesza gojenie się ran po operacjach, wyrywaniu zębów.
Jest skuteczna na wszelakie obrażenia.
Arnika górska może być używana, ogólnie w dawkach homeopatycznych, na zaburzenia psychiczne i fizyczne, siniaki, urazy stawu z naderwaniem wiązadeł, ból i opuchnięcia, złamania.
Arnika górska znana jest również jako zioło obniżające gorączkę, pobudzające krążenie oraz wchłaniające (zwrotne) wewnętrzne krwawienia.
Arnika górska może być używana zewnętrznie jako rozcieńczona nalewka lub w formie kremu na przyspieszenie gojenia się ran, siniaków, zwichnięć, opuchnięć.
Arnika górska to świetne zioło dla dzieci, które doznały obrażeń w czasie upadków, stłuczeń głowy itp. Przyłożyć maść z arniki górskiej na obite miejsce. Pomaga to w łagodzeniu bólu. Maść taka również
pomaga w bólach reumatycznych stawów czy w bolesnych opuchnięciach stóp.
Arnika górska rozcieńczona w proporcji 1 do 10 z nagietkiem może być używana na wszelkie wysypki skórne jak również na inne zapalne problemy skóry.
Surowce lecznicze: Kwiaty, kłącza.
Zastosowanie: Skuteczna maść i kompres na siniaki, stłuczenia, urazy stawów, bóle mięśni, arnika
górska poprawia miejscowe dostarczanie krwi oraz przyspiesza proces gojenia się. Zioło to posiada właściwości przeciwzapalne.
Ogólnie arnika górska jest stosowana wewnętrznie tylko w homeopatycznych rozcieńczeniach, głównie na szok, obrażenie ciała, ból.
Arnika górska jeśli jest stosowana jako wywar lub nalewka poprawia krążenie i jest wartościowym środkiem w leczeniu dusznicy bolesnej i słabego serca.
Uwaga: Arnika górska może być toksyczna nawet przy niewielkich dawkach i dlatego jest rzadko używana w tych postaciach.
Inne zastosowania medyczne - Napięciowe bóle głowy, ropienie, wrzody, bolesność i
obrzęk mięśni piszczelowych w zespole przeciążenia.
Homeopaci używają kwiatów, liści, łodyg i korzeni arniki górskiej, które są następnie miażdżone i
moczone w alkoholu zanim przejdą homeopatyczny proces rozcieńczania, który powoduje, że substancja staje się nie toksyczna.
Arnika górska jest wspaniałym środkiem pierwszej pomocy i jest używana na fizyczne i emocjonalne szoki i obrażenia, np. związane z wypadkiem, operacją, zabiegiem dentystycznym czy porodem. Zioło stosowane wewnętrznie przyspiesza gojenie się zniszczonych tkanek i pomaga kontrolować krwawienia.
Arnika górska jest skutecznym środkiem, zarówno stosowana wewnętrznie, jak i zewnętrznie, na problemy ze stawami i mięśniami, takimi jak zapalenie kości i stawów, bóle mięśni związane z nieprzyzwyczajeniem ciała do ćwiczeń, skurcze, siniaki i urazy stawów.
Arnikę górską używa się wewnętrznie na problemy skórne, takie jak: egzema, czyraki, ropienie, czy na wstrząsy, podbite oczy, przemęczenie oczu.
U dzieci, arnikę górską stosuje się na koklusz oraz nocne moczenie się spowodowane koszmarami sennymi.
Składniki: Arnika górska zawiera: flawonoidy, olejki lotne (tymol, klej roślinny, polisacharydy)
4i] Arnika górska (kupalnik górski)
Surowiec leczniczy: Cała roślina, głównie kwiat i korzeń; aromatyczna.
Arnika górska, jakkolwiek jest pewnego rodzaju "panaceum ziołowym" o wielorakim zastosowaniu leczniczym zewnętrznym i wewnętrznym, jest u nas pod ścisłą ochroną.
Przedawkowana - powoduje podrażnienie żołądka, wymioty, przyspiesza tętno, a nawet zapaść i
dlatego nie wolno jej zrywać w środowisku naturalnym ani dowolnie przyjmować jej przetworów
pod żadną postacią.
Niemniej jej wyciąg, prawie wyłącznie w postaci tynktury, i jako domieszka w różnych innych nalewkach i lekarstwach jest dostępny w aptekach, a także w Herbapolu.
Arnika wykazuje przede wszystkim silne działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze.
Stosuje się je do uśmierzenia bólu i leczenia trudno gojących się ran, jak owrzodzenia, czyraki żylakowate,
a także krwawe wybroczyny, zarówno do ich przepłukiwania, jak i do okładów w postaci tamponów nasyconych wodnym roztworem tynktury arniki (2 łyżki tynktury na 1/l litra wody), zmienianych w przybliżeniu co 3-4 godziny.
Wielu fitoterapeutów zwraca uwagę na moczopędne, żółciotwórcze i przeciwskurczowe działanie arniki.
Przy bólach gośćcowych i reumatycznych różnych części ciała, a także w okolicy kręgosłupa, wyciąg
arniki, rozrzedzony i wzmocniony spirytusem kamforowym lub terpentynowym, stosuje się do nacierania.
Poradnik Heilpflanzen - Taschenbuch poleca zażywanie naparu z kwiatu arniki.
Przyspiesza on bowiem nie tylko obieg krwi, wydalając z organizmu wraz z moczem i potem zużyte i
trujące pospalinowe substancje, ale pobudza także do działania wewnątrzkomórkowy system nerwowy przy obezwładnieniach części ciała, paraliżu, epilepsji, padaczce i wstrząsach mózgu.
Dla wzmocnienia całego osłabionego systemu nerwowego, zwłaszcza układu centralnego mózgu, móżdżku i rdzenia pacierzowego, zalecają brać codziennie 1 łyżkę stołową wina z arniki, które otrzymujem...
sudij