Opublikowano w witrynie drama stop klatka.doc

(37 KB) Pobierz

Opublikowano w witrynie
STOP-KLATKA (http://stop-klatka.org.pl)

Strona główna > o dramie > Zawartość


Autor: Aleksandra Gocal

Napisane 03/08/2006 - 18:21

Co to jest drama?

Drama jako metoda pracy z grupą

Drama jest obecnie uważana za jedną z najbardziej efektywnych metod edukacyjno-profilaktycznych. Wykorzystuje ona naturalną umiejętność człowieka do wchodzenia w role. Popatrzmy na dzieci, już dwulatki naśladują zwierzęta, inne dzieci, by stopniowo wchodzić w role innych, mamy, cioci, koleżanki, pani w szkole...

W dramie poprzez wchodzenie w różne role mamy okazje obserwować i przeżywać nie tylko reakcje wypływające z naszych osobistych doświadczeń, lecz także te, które wynikają z roli. Mamy możliwość spojrzenia z dystansu i przeanalizowania sytuacji problemowych, nazwania emocji, które im towarzyszą, zrozumienia lepiej siebie i innych oraz trenowania nowych zachowań i umiejętności.

Drama tworzy sytuacje edukacyjne poprzez angażowanie uczestników na trzech poziomach:

·         fizycznym (zaangażowanie ruchu, ciała w trakcie improwizacji)

·         emocjonalnym (zaangażowanie emocji w trakcie wchodzenia w role)

·         intelektualnym (dyskusje i podsumowanie po improwizacjach)

Edukacyjna i profilaktyczna skuteczność dramy

Mówiąc o efektywności dramy wskazuje się, że jest ona skuteczną metodą pracy gdyż angażuje nie tylko na umysł, ale także serce, czyli uczucia. Identyfikacja i utożsamienie z odgrywanymi podczas improwizacji postaciami, to właściwie istota dramy. Jest to „bezpieczne doświadczanie”. Wykorzystywane w dramie improwizacje pozwalają przeżyć pewne doświadczenie w bezpiecznych warunkach, w tzw. płaszczu roli, bez ponoszenia realnych konsekwencji swoich działań, ale z możliwością wyciągnięcia z nich wniosków.

Drama przez swój specyficzny sposób pracy kształtuje z jednej strony umiejętności społeczne i intelektualne uczestników, takie jak: praca w grupie, współdziałanie, umiejętności efektywnej komunikacji, empatii etc., z drugiej zaś pozwala na wyrażenie siebie – własnych uczuć, myśli i doświadczeń. Dzięki temu możemy przyjrzeć się emocjom, sytuacjom problemowym i ich rozwiązaniom oraz poszerzyć możliwości rozumienia postaw i zachowań innych ludzi. Jedną z zasadniczych funkcji dramy jest ukazywanie motywów i konsekwencji określonego zachowania, analizowanie postaw i pobudzanie świadomości relacji międzyludzkich.

Nieważne, że działanie jest fikcyjne, ważne, że to działanie
-- Augusto Boal, znany na całym świecie praktyk dramy

Olbrzymią zaletą dramy jest także danie uczestnikom szansy dostrzeżenia możliwości tzw. innego, podkreślenie ich podmiotowości i sprawczości. "Tak, mogę się inaczej zachować, jeśli podejmę taką decyzję. To ode mnie zależy jak wygląda moje otoczenie, w jaki sposób ludzie się do mnie zwracają, jak mnie traktują" – to filozofia życia, która umiejętnie zaszczepiona z pewnością zwiększy szansę młodzieży na dokonywanie lepszych wyborów życiowych.

Drama, dzięki działaniom podjętym w świecie fikcji, ułatwia zmianę siebie w rzeczywistości. Pielęgnowanie tej zmiany, ciągłe testowanie i ćwiczenie nowych zachowań powoduje powstanie nowych, pozytywnych nawyków i adekwatnych mechanizmów zachowań.

Przykładowe techniki dramowe

Istnieje wiele technik dramowych i rożnych możliwości ich zastosowania (w zależności od celu zajęć). Oto krótkie opisy kilku z nich:

·         adwokat diabła - technika polegająca na zadawaniu pytań sprzecznych z intencją prowadzących; poprzez negację sądu prowadzących służy wypracowaniu konstruktywnych wniosków)

·         karty czasowe - technika polega na osadzeniu improwizacji uczestników w momentach czasowych wyszczególnionych na kartach; np. "tydzień temu"; służy odtworzeniu sekwencji zdarzeń w określonej historii

·         zza kotary - technika polega na werbalnym zainscenizowaniu danej sytuacji przez prowadzących, którzy pozostają niewidoczni dla uczestników; służy zarysowaniu akcji dramatycznej i pobudzeniu napięcia dramatycznego bez prezentacji scen zawierających akty przemocy

·         improwizacja - spontaniczna aktywność twórcza polegająca na odgrywaniu ról zarysowanych w sytuacjach dramowych

·         przynęta - technika polega na posłużeniu się przez prowadzących wybranymi przedmiotami lub nośnikami informacji w celu zwiększenia zainteresowania uczestników zajęć

·         rola z podłogi - technika polega na przedstawieniu uczestnikom kart zawierających określone role, znaczniki miejsca i czasu, które składają się na sytuację dramatyczną; wprowadza do improwizacji

·         galeria - technika polega na prezentacji stanów wewnętrznych i emocji odgrywanych postaci; służy zwiększeniu empatii

·         prowadzący w roli - technika polega na wejściu prowadzącego w rolę postaci występującej w sytuacji dramowej; służy wprowadzeniu treści edukacyjnych

·         płaszcz eksperta - polega na powierzeniu grupie zadania zgodnego z kompetencjami ekspertów, w roli, których pozostają uczestnicy; służy wprowadzeniu treści edukacyjnych.

Stowarzyszenie Praktyków Dramy STOP-KLATKA. Wszelkie prawa zastrzeżone.

adres strony: http://stop-klatka.org.pl/drama

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin