Opublikowane: 25.08.2009
Choroba za granicą a prawo do urlopu i świadczeń w Polsce
Co zrobić, jeśli rozchorujesz się podczas urlopu za granicą? Czy przysługuje przesunięcie terminu urlopu? Przeczytaj poniższy artykuł, który szczegółowo omawia te kwestie.
Zgodnie z art. 166 Kodeksu pracy: „Część urlopu nie wykorzystaną z powodu:
1. czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby,
2. odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
3. odbywania ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 miesięcy,
4. urlopu macierzyńskiego
– pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym”.
Co istotne, przesunięcie na inny termin części urlopu niewykorzystanej z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby następuje zawsze, bez względu na czas trwania choroby w okresie urlopu. Nawet jednodniowa choroba pracownika lub odosobnienie w związku z chorobą zakaźną powodują odliczenie tego czasu od urlopu wypoczynkowego
i nakładają na pracodawcę obowiązek udzielenia tej części urlopu w terminie późniejszym.
Równocześnie pracownik za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby zachowuje prawo do odpowiedniej części wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego z ZUS.
Przepisy te zasadniczo nie różnicują sytuacji pracowników odpoczywających w kraju i za granicą. Pracownik winien jednak zawsze udokumentować chorobę. I tu sytuacja osób wypoczywających za granicą jest oczywiście trudniejsza niż pozostających w kraju.
Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy (analogicznie: przesunięcie terminu urlopu) jest bowiem przede wszystkim zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy (§ 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy), którego uzyskanie wymaga osobistej wizyty w zagranicznym gabinecie lekarskim.
W okolicznościach uzasadniających przesunięcie urlopu na inny termin niż określony w planie urlopów lub ustalony po porozumieniu z pracownikiem (np. wskutek choroby) pracodawca udziela pracownikowi niewykorzystanego urlopu w terminie z nim uzgodnionym (§ 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop).
Analogicznie – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa – dowodem do przyznania i wypłaty ubezpieczonemu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zasiłku chorobowego jest zaświadczenie płatnika składek, a dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy orzeczonej za granicą jest przetłumaczone na język polski zaświadczenie zagranicznego zakładu leczniczego lub zagranicznego lekarza:
1. wystawione na blankiecie z nadrukiem określającym nazwę zagranicznego zakładu leczniczego lub imię i nazwisko zagranicznego lekarza, opatrzone datą wystawienia i podpisem,
2. określające początkową i końcową datę tej niezdolności.
Obowiązku przetłumaczenia na język polski nie stosuje się tylko do zaświadczeń wystawionych na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, w językach urzędowych tych państw.
Warto w tym miejscu zastrzec, że zaświadczenie lekarskie ubezpieczony musi dostarczyć płatnikowi zasiłków nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania. Niedopełnienie tego obowiązku powoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku przysługującego za okres od 8. dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, chyba że niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego.
Karol Jokiel
Krzysztofbhp