ustawa o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych 28.11.2002.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/1

USTAWA

z dnia 28 października 2002 r.

o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych 1)

Opracowano na pod-

stawie: Dz.U. z 2002

r. Nr 199, poz. 1671,

z 2004 r. Nr 96, poz.

959, Nr 97, poz. 962,

Nr 173, poz. 1808, z

2005 r. Nr 90, poz.

757, Nr 141, poz.

1184, z 2006 r. Nr

249, poz. 1834, z 2007

r. Nr 176, poz. 1238,

Nr 192, poz. 1381.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa określa zasady przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, wymagania

w stosunku do kierowców i innych osób wykonujących czynności związane z tym

przewozem, zasady dokonywania oceny zgodności ciśnieniowych urządzeń transpor-

towych oraz organy właściwe do sprawowania nadzoru i kontroli w tych sprawach.

1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól-

not Europejskich:

1) dyrektywy 94/55/WE z dnia 21 listopada 1994 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw

członkowskich w odniesieniu do transportu drogowego towarów niebezpiecznych (Dz.Urz. WE

L 319 z 12.12.1994),

2) dyrektywy 95/50/WE z dnia 6 października 1995 r. w sprawie ujednoliconych procedur kontroli

drogowego transportu towarów niebezpiecznych (Dz.Urz. WE L 249 z 17.10.1995),

3) dyrektywy 96/35/WE z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie wyznaczania i kwalifikacji zawodo-

wych doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie drogowym, kolejowym i żegludze

śródlądowej towarów niebezpiecznych (Dz.Urz. WE L 145 z 19.06.1996),

4) dyrektywy 2000/18/WE z dnia 17 kwietnia 2000 r. w sprawie minimalnych wymogów egzami-

nacyjnych dla doradców do spraw bezpieczeństwa w drogowym, kolejowym i śródlądowym

transporcie towarów niebezpiecznych (Dz.Urz. WE L 118 z 19.05.2000).

Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z

dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłosze-

nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

Niniejsza ustawa dokonuje transpozycji:

- dyrektywy 1999/36/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie ciśnieniowych urządzeń transporto-

wych zmienionej dyrektywą 2001/2/WE z dnia 4 stycznia 2001 r. dostosowującą do postępu tech-

nicznego dyrektywę 1999/36/WE w sprawie ciśnieniowych urządzeń transportowych, dyrektywę

2002/50/WE z dnia 6 czerwca 2002 r. dostosowującą do postępu technicznego dyrektywę

1999/36/WE w sprawie ciśnieniowych urządzeń transportowych, decyzję z 25 stycznia 2001 r.

2001/107/WE zmieniającą datę implementacji dyrektywy 1999/36/WE dla niektórych ciśnienio-

wych urządzeń transportowych, decyzję z 18 lipca 2003 r. 2003/525/WE zmieniającą datę imple-

mentacji dyrektywy 1999/36/WE dla niektórych ciśnieniowych urządzeń transportowych.

2007-11-06

©Kancelaria Sejmu

s. 2/2

Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) „umowa ADR” – Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego prze-

wozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzoną w Gene-

wie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 35, poz. 189 i 190, z 1977

r. Nr 36, poz. 157, z 1978 r. Nr 31, poz. 134, z 1981 r. Nr 32, poz. 180, z

1982 r. Nr 38, poz. 249, z 1986 r. Nr 14, poz. 81, z 1990 r. Nr 84, poz. 490,

z 1993 r. Nr 61, poz. 293, z 1995 r. Nr 50, poz. 270, z 1997 r. Nr 59,

poz. 367 i z 1999 r. Nr 30, poz. 287), wraz ze zmianami obowiązującymi od

daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podany-

mi do publicznej wiadomości we właściwy sposób;

2) „towar niebezpieczny” – materiał lub przedmiot (rzecz), który zgodnie z

umową ADR jest niedopuszczony do międzynarodowego przewozu drogo-

wego lub jest dopuszczony do takiego przewozu na warunkach określonych

w tej umowie;

3) „przewóz drogowy” – każde przemieszczenie towaru niebezpiecznego przy

użyciu pojazdu po drodze publicznej i po innych drogach ogólnodostęp-

nych;

4) „zaświadczenie ADR” – zaświadczenie o ukończeniu przez kierowcę, z wy-

nikiem pozytywnym, kursu dokształcającego początkowego lub kursu do-

kształcającego doskonalącego dla kierowców przewożących towary niebez-

pieczne, zwanych dalej „kursami dokształcającymi”;

5) ciśnieniowe urządzenia transportowe:

a) naczynia takie jak: butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowe, naczynia

kriogeniczne, wiązki butli,

b) cysterny, łącznie z cysternami odejmowalnymi, kontenerami-

cysternami, pojazdami-bateriami, pojazdami cysternami

- stosowane w transporcie gazów klasy 2 oraz w transporcie określonych

towarów niebezpiecznych innych klas, łącznie z ich zaworami i innym wy-

posażeniem zgodnie z umową ADR;

6) ocena zgodności - sprawdzanie, przed wprowadzeniem do obrotu, ciśnie-

niowego urządzenia transportowego, projektu lub procesu jego wytwarza-

nia, w zakresie zgodności z wymaganiami określonymi w umowie ADR;

7) ponowna ocena zgodności - sprawdzanie znajdującego się w obrocie ciśnie-

niowego urządzenia transportowego, w zakresie zgodności z wymaganiami

określonymi w umowie ADR, na żądanie właściciela, jego upoważnionego

przedstawiciela albo użytkownika, w celu potwierdzenia zgodności z tymi

wymaganiami;

8) okresowe badanie - badanie kontrolne znajdujących się w obrocie ciśnie-

niowych urządzeń transportowych stwierdzające ich zgodność podczas eks-

ploatacji z wymaganiami określonymi w umowie ADR;

9) oznakowanie ∏ - oznakowanie potwierdzające zgodność ciśnieniowego

urządzenia transportowego z wymaganiami określonymi w umowie ADR.

2007-11-06

©Kancelaria Sejmu

s. 3/3

Art. 3.

1. W sprawach nie uregulowanych ustawą do przewozu drogowego towarów nie-

bezpiecznych stosuje się umowę ADR.

2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do nadawcy, odbiorcy oraz innych osób

wykonujących czynności związane z przewozem drogowym towarów niebez-

piecznych.

Art. 4.

1. Zabrania się przewozu drogowego towarów niebezpiecznych określonych

w przepisach umowy ADR jako towary niedopuszczone do międzynarodowego

przewozu drogowego.

2. Zezwala się na przewóz drogowy towarów niebezpiecznych określonych w

umowie ADR jako towary dopuszczone do międzynarodowego przewozu dro-

gowego, wyłącznie na warunkach określonych w tej umowie.

Art. 5.

1. Dopuszcza się odstępstwa od przepisów ustawy w przypadku przewozu towarów

niebezpiecznych:

1) (uchylony);

2) pojazdami będącymi w dyspozycji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej

- na warunkach i w trybie określonych odrębnymi przepisami, w przypad-

kach uzasadnionych względami obronności państwa lub koniecznością za-

pewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego;

3) wykonywanego lub nadzorowanego przez służby ratownicze, w celu:

a) ratowania życia lub zdrowia,

b) usuwania skutków katastrof lub klęsk żywiołowych;

4) w innych przypadkach wskazanych w umowie ADR.

2. Przy krajowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych nie obowiązują

wymagania umowy ADR dotyczące używania języków innych niż język polski.

Art. 6.

Jeżeli przepisy umowy ADR zobowiązują właściwą władzę krajową lub upoważnio-

ną przez nią organizację do wykonania odpowiednich czynności administracyjnych,

w przypadku gdy nie zostało to określone inaczej w innych przepisach ustawy, czyn-

ności tych dokonują:

1) Prezes Państwowej Agencji Atomistyki lub jednostka upoważniona przez

niego w drodze zarządzenia – w sprawach warunków przewozu drogowego

materiałów promieniotwórczych;

2) Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego – w sprawach:

a) warunków technicznych cystern przeznaczonych do przewozu drogo-

wego towarów niebezpiecznych,

2007-11-06

©Kancelaria Sejmu

s. 4/4

b) wydawania świadectw dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych

towarów niebezpiecznych,

c) warunków technicznych opakowań przeznaczonych do przewozu dro-

gowego gazów,

d) badań okresowych dużych pojemników do przewozu luzem;

3) Prezes Urzędu Dozoru Technicznego - w sprawach nadzoru nad wytwarza-

niem i wykonywaniem badań okresowych butli;

4) właściwy miejscowo komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej –

w sprawach:

a) sprawozdawczości wypadkowej,

b) nadzoru nad czynnościami ładunkowymi i postojem pojazdów z towa-

rami niebezpiecznymi.

5) jednostka upoważniona, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego

do spraw gospodarki – w sprawach badań, klasyfikacji oraz warunków do-

puszczania do przewozu towarów niebezpiecznych, nie zastrzeżonych do

kompetencji innych jednostek lub organów;

6) jednostka upoważniona, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego

do spraw gospodarki – w sprawach warunków technicznych opakowań to-

warów niebezpiecznych nie zastrzeżonych do kompetencji innych jednostek

lub organów;

7) jednostka upoważniona, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego

do spraw zdrowia – w sprawach warunków przewozu materiałów zakaź-

nych;

8) minister właściwy do spraw transportu lub jednostka upoważniona przez

niego, w drodze zarządzenia – w pozostałych sprawach.

Rozdział 2

Pojazdy i opakowania

Art. 7.

1. Przewóz drogowy towarów niebezpiecznych może odbywać się, z zastrzeżeniem

ust. 2, pojazdem samochodowym lub zespołem pojazdów, z wyłączeniem moto-

cykla oraz zespołu pojazdów składającego się z motocykla i przyczepy.

2. Dopuszcza się przewóz paliwa do silników Diesla, materiałów utleniających sto-

sowanych jako nawozy sztuczne lub materiałów trujących stosowanych jako

środki ochrony roślin zespołem pojazdów składających się z ciągnika rolniczego

i przyczepy, jeżeli towary te są przewożone w opakowaniach i w ilościach, dla

których umowa ADR nie przewiduje obowiązku oznakowania pojazdu.

Art. 8.

1. Pojazd przewożący towary niebezpieczne powinien być odpowiednio przysto-

sowany, wyposażony i oznakowany zgodnie z umową ADR.

2007-11-06

s. 5/5

2. Opakowania, kontenery i cysterny służące do przewozu towarów niebezpiecz-

nych powinny odpowiadać postanowieniom umowy ADR.

Art. 9.

1. Pojazdy, dla których umowa ADR wymaga wystawienia świadectwa dopuszcze-

nia pojazdów do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych, zwanego dalej

„świadectwem dopuszczenia pojazdu”, podlegają sprawdzeniu w zakresie speł-

niania dodatkowych wymagań technicznych, określonych w umowie ADR, do-

tyczących wyposażenia lub przystosowania tych pojazdów.

2. Sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje, w drodze badania techniczne-

go pojazdu, określona przepisami ruchu drogowego okręgowa stacja kontroli po-

jazdów, która następnie wystawia zaświadczenie o wyniku przeprowadzonego

badania.

3. Transportowy Dozór Techniczny dokonuje na zasadach określonych w ustawie

sprawdzenia czy cysterny spełniają postanowienia umowy ADR oraz wystawia

zaświadczenie o wyniku przeprowadzonego badania.

4. Na podstawie pozytywnych wyników badań, stwierdzonych w zaświadczeniach,

o których mowa w ust. 2 i 3, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego

odpowiednio wystawia świadectwo dopuszczenia pojazdu lub przedłuża jego

ważność.

5. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze konieczność określenia

czynności wykonywanych w ramach badań technicznych pojazdów, określi, w

drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wystawiania i przedłużania

świadectwa dopuszczenia pojazdów, a także jego wzór i sposób wypełniania.

Rozdział 3

Wymagania w stosunku do kierowców i innych osób wykonujących czynności

związane z przewozem towarów niebezpiecznych

Art. 10.

1. Do kierowania pojazdem przewożącym towary niebezpieczne, w stosunku do

którego umowa ADR wymaga ukończenia przez jego kierowcę kursu lub kur-

sów dokształcających, jest uprawniona osoba, która:

1) ukończyła 21 lat;

2) spełnia wymogi określone w odrębnych przepisach w stosunku do kierow-

ców przewożących towary niebezpieczne;

3) posiada zaświadczenie ADR.

2. Zaświadczenie ADR otrzymuje po raz pierwszy osoba, która spełnia wymagania

określone w ust. 1 pkt 1-2 i która ukończyła z wynikiem pozytywnym kurs do-

kształcający początkowy.

3. Zaświadczenie ADR, o którym mowa w ust. 2, jest wydawane przez jednostkę

prowadzącą kurs na okres 5 lat, licząc od dnia złożenia z wynikiem pozytywnym

egzaminu, o którym mowa w ust. 5.

2007-11-06

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: