Woda aktywowana.doc

Woda aktywowana

I. Wprowadzenie

      Wszystko zaczęło się w Azji, w mie¶cie Taszkiencie. W roku 1972 zespół uczonych, pod kierownictwem prof. dr hab. S. Aliochina,  otrzymał polecenie wynalezienia substancji, która zast±piłaby  drog± emulsję stosowan± w pracach wiertniczych przy poszukiwaniach ropy naftowej i gazu.

      Podczas prowadzenia badań w laboratorium kierowanym w tym czasie przez inż. V. Bachira (obecnie Członka Akademii Nauk) podjęto ideę przeprowadzenia elektrolizy wody w naczyniu, które podzielono przy pomocy ¶cianki (membrany)  ze specjalnego materiału, na dwie czę¶ci.

Membrana miała zapobiegać mieszaniu się wody. Woda poddawana elektrolizie w takich naczyniach uzyskiwała nowe własno¶ci: na stronie elektrody dodatniej (anodzie) woda naładowana była dodatnio i uzyskiwała odczyn kwa¶ny, po stronie elektrody ujemnej (katodzie) była naładowana ujemnie i miała odczyn zasadowy (alkaliczny). Zauważono, że woda ta zachowuje do¶ć długo swoje nowe własno¶ci. Do¶wiadczenia prowadzono dalej. Kiedy wrzucono do wody zasadowej kawałek gliny, okazało się, że nie opada ona na dno, tylko rozpuszcza się tworz±c emulsję. Po wykonaniu szeregu badań okazało się, że otrzymana ciecz odpowiada wszystkim wymaganiom stawianym poszukiwanej emulsji. Przy okazji zauważono, że  robotnikom, którzy mieli pokaleczone ręce, rany szybko się goiły, szybciej znikały oznaki poparzeń słonecznych, zadawnione egzemy. W ten przypadkowy sposób poznano wła¶ciwo¶ci lecznicze wody zasadowej. Nieco póĽniej zauważono także wła¶ciwo¶ci bakteriobójcze wody kwa¶nej. 

      Niezwykłymi wła¶ciwo¶ciami wody poddanej elektrolizie zainteresował się znany chirurg Radziecki M. Kasymow i zacz±ł stosować wodę kwa¶n± do sterylizacji narzędzi chirurgicznych a wodę zasadow± do leczenia ran pooperacyjnych. Zaczęto również podlewać wod± aktywowan± hodowlę bawełny i zauważono, że woda alkaliczna przyspiesza wzrost bawełny a woda kwa¶na doskonale dezynfekuje ziemię.

      Przyspieszenie gojenia się ran, eksperymenty z bawełn± itp. przypominały motywy z bajki o żywej i martwej wodzie, wkrótce wodę alkaliczn± nazwano  wod± „żyw±”, a wodę kwa¶n± wod± „martw±”.

      Władze byłego ZSSR, widz±c duże możliwo¶ci wykorzystania wody aktywowanej, w roku 1973 cał± sprawę utajniły. Dopiero w 1981 roku pojawił się pierwszy artykuł na ten temat w popularnym czasopi¶mie „Wynalazca i racjonalizator” („Izobrietatiel i racjonalizator”). Artykuł ten wzbudził ogromne zainteresowanie czytelników, tak więc w kolejnym 15 numerze naukowcy podali ponad 100 zastosowań jednej i drugiej wody.

      Międzyczasie informacje o wodzie aktywowanej dotarły do Japonii, gdzie na badania przeznaczono duże ¶rodki finansowe. Po potwierdzeniu przez naukowców jej skuteczno¶ci, firma Jonica Co Ltd rozpoczęła w roku 1985 masow± produkcję domowych aktywatorów do wody, która trwa do dzisiaj.

      Podaje się, że do Polski pierwsze wie¶ci na temat wody żywej i martwej dotarły w 1983 roku, ja jednak dowiedziałam się o niej już w 1978 roku. W tym czasie pracowałam w byłej Stoczni Szczecińskiej im „Adolfa Warskiego” i mój kolega dostał schemat aktywatora i opis stosowania wody od kogo¶ z załogi na jednym ze zdawanych statków dla byłego Zwi±zku Radzieckiego. Pamiętam, że w krótkim czasie pozbył się wrzodów żoł±dka i innych dolegliwo¶ci. Niestety, w tamtych czasach aktywatory produkowano domowym sposobem i używane materiały nie zawsze były wła¶ciwe, dlatego i uzyskiwana woda nie zawsze spełniała swoje zadanie. W Niemczech poznałam mnóstwo ludzi, którzy prędzej mieszkali w Polsce i w latach 80 zetknęli się z t± wod± i stosowali j± sami lub kto¶ z ich rodziny czy znajomych. 

       Obecnie wła¶ciwo¶ci wody aktywowanej wykorzystuje się w wielu krajach, takich jak: Japonia, Indie, Izrael, Austria, Polska, Bułgaria, Rosja, Uzbekistan, Białoru¶, Ukraina, Litwa, Łotwa, i wielu innych. 

      Stwierdzono, że woda jest zupełnie nietoksyczna i bezpieczna zarówno w zastosowaniu wewnętrznym jak i zewnętrznym.

      W wielu regionach prowadzi się badania nad zastosowaniem aktywowanej wody w obszarach hodowli zwierz±t, ptaków i ro¶lin. Wyniki badań s± wszędzie pozytywne.

      Litewska firma "Burbuliukas" z Panevezys na Litwie produkuje domowe aktywatory do wody. Model PTV-A  jest estetyczny, ekonomiczny, łatwy do zastosowania i utrzymania w czysto¶ci. Aktywator ten produkuje w przeci±gu 5 - 25 minut 1,4 litra wody aktywowanej.

      W roku1977 firma rozpoczęła produkcję aktywatorów A-1, które przeznaczone s± dla producentów ro¶lin, farmerów i posiadaczy hodowli ro¶lin szklarniowych. W przeci±gu 1-1,5 godziny produkuj± one 15 litrów aktywowanej wody, która ma zastosowanie do podlewania warzyw, pojenia ptactwa hodowlanego i zwierz±t domowych. Wszystkie aktywatory tej firmy posiadaj± 2 letni± gwarancję.

      Historia aktywowanej wody jeszcze nie została zakończona, będzie się dalej rozwijać. Dla ludzi ciekawych i ż±dnych wiedzy otwieraj± się perspektywy do dalszych badań i do¶wiadczeń. Potwierdzeniem  tego było pierwsze Międzynarodowe Sympozjum w Moskwie, które odbyło się w listopadzie 2000 roku, i które było po¶więcone  elektrochemicznej aktywacji.

II. Wła¶ciwo¶ci

      Zanim przejdziemy do własno¶ci trzeba powiedzieć, że koncentracja (a dokładniej koncentracja jonów wodoru w aktywowanej wodzie) mierzona jest warto¶ci± pH . Skala warto¶ci pH zmienia się w tej wodzie tylko od 0 do 14. Woda z  instalacji wodoci±gowej jest neutralna i posiada warto¶ć 7 pH. Je¶li warto¶ć ta jest wyższa to woda jest alkaliczna (zasadowa). Praktycznie stosujemy wodę zasadow± o warto¶ci 8,0 -10,5 pH. Je¶li warto¶ć pH jest mniejsza od 7,0 to woda ma odczyn kwa¶ny. W praktyce stosujemy wodę z odczynem kwa¶nym o warto¶ci pH 2,5 do 5,5. Różnica koncentracji większa niż 0,5 nie odgrywa żadnej roli.

1.  Woda „martwa”

      Woda z odczynem kwa¶nym (anolit) jest nazywana  wod± „martw±” i jest  bezbarwna, przeĽroczysta o kwa¶nym zapachu i smaku. Woda ta jest doskonałym ¶rodkiem bakteriobójczym i dezynfekuj±cym.  Spowalnia bioprocesy organizmu, obniża ci¶nienie krwi, działa uspakajaj±co, poprawia sen, zmniejsza bóle stawów, ponieważ ma działanie rozpuszczaj±ce sole. Przy regularnym płukaniu jamy ustnej ustępuj± krwawienia dzi±seł, jama ustna jest dobrze dezynfekowana, kamień nazębny zostaje powoli rozpuszczany. Dezynfekuje doskonale materiały opatrunkowe, bieliznę, buty, owoce, jarzyny, pomieszczenia a nawet ziemię na grz±dkach i w doniczkach.

Leczy bardzo efektywnie katar, zatrzymuje u człowieka, ptactwa i u zwierz±t biegunkę. Panie mog± łatwo same wyprodukować sobie tak reklamowan± i drog± wodę o odczynie kwa¶nym 5,5 pH i używać jej do mycia. Anolit wnika szybko do skóry dobrze j± nawilżaj±c.

Oprócz odczynu kwa¶nego woda ta naładowana jest dodatnio około 0,9-1,0 V co wzmacnia jej oddziaływanie. Je¶li będzie się j± magazynować w hermetycznie zamkniętych naczyniach to zachowuje swoje własno¶ci do 2 tygodni.

2.  Woda „żywa”

      Woda zasadowa (katolit) nazywana jest wod± „żyw±” i zaraz po aktywacji jest ciecz± mętn±, Dopiero po kilkunastu minutach wytr±cone sole i wapno opadaj± na dno i woda staje się klarowna. Im więcej różnych zwi±zków w wodzie, tym więcej osadu. Tym sposobem otrzymujemy też efekt oczyszczenia wody. Woda żywa jest bardzo miękka i w smaku przypomina deszczówkę Jest doskonałym stymulatorem i ¶rodkiem wzmacniaj±cym. Wspiera bioprocesy organizmu, podnosi łagodnie ci¶nienie krwi, wspiera przemianę materii, poprawia apetyt, przyspiesza trawienie, dodaje energii i rze¶ko¶ci. Goi szybko i efektywnie różnego rodzaju rany ł±cznie z wrzodami żoł±dka, rany odleżynowe, rany tropikalne. W wodzie alkalicznej ożywaj± zwiędnięte kwiaty, warzywa, które utrzymuj± póĽniej długo swoj± ¶wieżo¶ć wygl±daj±c jakby były ¶wieżo zebrane. Nasiona, które zamoczymy w tej wodzie przed wysianiem kiełkuj± szybciej. Regularne podlewanie t± wod± polepsza i przyspiesza zbiory. Woda ta jest również dobrym ¶rodkiem do płukania i prania.

Żywa woda jest naładowana ujemnie napięciem ok. 0,7-0,9 V. Swoje własno¶ci traci szybciej niż woda o odczynie kwa¶nym, ale przy przechowywaniu w naczyniach hermetycznych (bez kontaktu z powietrzem) zachowuje swoje własno¶ci jeden tydzień.

      Anolit i katolit maj± różne własno¶ci, które z powodzeniem wykorzystywać można w codziennym życiu. Po zmieszaniu obu wód otrzymamy z powrotem wodę neutraln±.

Woda alkaliczna (żywa) jak i woda o odczynie kwa¶nym (martwa) podłóg swoich własno¶ci elektrochemicznych  jest bardzo podobna do płynów znajduj±cych się w organizmie (krew, limfa) dlatego szybko wł±cza się do życiowych procesów organizmu. Jest szczególnie ważne, że jest to produkt natury, który aktywuje uzdrawiaj±ce siły organizmu.

III Zastosowanie przy problemach zdrowotnych