Szersza rzeczywistość.pdf

Szersza rzeczywistość

Wywiad z Donaldem M. Ware

Donald M. Ware jest emerytowanym pułkownikiem Sił Powiet-

rznych Stanów Zjednoczonych. W czasie swojej dwudziestosześ-

cioletniej służby w siłach powietrznych USA latał jako pilot

samolotów odrzutowych, a ponadto uzyskał tytuł magistra z zakresu

inżynierii nuklearnej. Zjawiskiem NOL-i interesuje się od 1952 roku,

kiedy to był świadkiem obserwacji przelotu NOL-a nad

Waszyngtonem. Obecnie pełni funkcję dyrektora terenowego

oddziału Mutual UFO Network obejmującego swoim zasięgiem 18

stanów. Wcześniej przez 6 lat pełnił funkcję dyrektora oddziału

stanowego w swoim rodzinnym stanie Florydzie. Odegrał kluczową

rolę w prowadzonym przez MUFON dochodzeniu dotyczącym

słynnych obserwacji w Gulf Breeze, w wyniku którego stwierdził, że

zdjęcia wykonane przez Eda Waltersa i innych mieszkańców tej

miejscowości w latach 1987-1988 są autentyczne.

Po raz pierwszy poznałem Dona 12 sierpnia 1990 roku w jego

domu w Fort Walton Beach, gdzie zostałem zaproszony przezeń na rozmowę, Jadąc tam

zamierzałem przeprowadzić z nim wywiad na temat obserwacji w Gulf Breeze, jednakże w trakcie

rozmowy zorientowałem się, że nie chce się on ograniczać wyłącznie do tej sprawy i ma mi coś

jeszcze do powiedzenia. Przyznam, że byłem dość zdumiony tym, co usłyszałem. Podczas rozmowy

Don wyznał mi, że uważa, iż obce istoty prowadzą działania zmierzające do całkowitej

transformacji ludzkości i przygotowują się do zapoczątkowania na Ziemi całkiem nowej epoki.

Wszystko to, jak twierdzi Don, jest tylko małą cząstką „szerszej rzeczywistości”, która jest nam

obecnie objawiana.

Wywiad pochodzi z książki Michaela Lindemanna UFOs And the Alien Presence: Six

Viewpoints .

DON WARE: Pozwoli pan, że opowiem panu o pewnym zdarzeniu. Będąc niespełna

szesnastoletnim chłopcem wracałem pewnego wieczoru do domu w Arlington w stanie Virginia.

Około godziny 23.30 spojrzałem do góry i zobaczyłem siedem niezidentyfikowanych przypo-

minających wyglądem gwiazdy obiektów lecących w bezładnym szyku nad Waszyngtonem.

Zatrzymałem się i przez około dziesięć minut obserwowałem je bardzo uważnie, ponieważ

przypomniałem sobie nagłówek niedzielnego wydania jednej z gazet. Było to 26 lipca 1952 roku.

Nazajutrz rano po tym zdarzeniu ogromne nagłówki w gazetach – na całym świecie, jak mi

mówiono – informowały o obserwacji grupy NOL-i dokonanej przez setki ludzi, pilotów

pasażerskich linii lotniczych oraz operatorów radarów, a także o tym że były one bezskutecznie

ścigane przez myśliwce przechwytujące. Była to druga z kolei sobotnia noc, podczas której miały

miejsce tego typu zdarzenia. Faceci z Projektu Blue Book dowiedzieli się o tym dopiero z gazet,

co pokazuje, jaką pozycję posiadała wówczas ta komórka. Obecnie uważam, że celem tego

zdarzenia były owe nagłówki w gazetach, że ci faceci z NOL-i chcieli, aby było o tym głośno.

MICHAEL LINDEMANN: Czy mógłby pan powiedzieć coś więcej o ich motywach? Jeśli oni

chcą, jak pan uważa, żeby wiedziano o ich obecności, to jak pan sądzi, jakie są ich intencje?

DW: Spójrzmy wstecz. Jeśli uzna pan zdarzenie w Roswell za autentyczne, za jakie je uważam, i

jeśli uzna pan również za prawdziwą historię mówiącą o spotkaniu Eisenhowera z obcymi

istotami, które miało miejsce w bazie sił powietrznych Edwards wkrótce po tym, jak objął urząd,

co dzisiaj wydaje mi się całkiem prawdopodobne – w tej sprawie jest znacznie mniej dowodów,

niemniej jest sześciu świadków tego zdarzenia i niektórzy z nich zaczęli mówić – to okaże się, że

już od dłuższego czasu istnieje współpraca między wyższymi inteligencjami i pewną grupą ludzi.

Wydaje mi się, że jest to współpraca na szczeblu rządowym.

Uważam, że do takiego kontaktu doszło w pobliżu położonej na terenie Anglii bazy naszych

sił powietrznych Bentwaters w roku 1980 i prawdopodobnie na terenie bazy Holloman w 1968

roku. Jeśli widział pan program telewizyjny UFOs: It Has Begun ("NOL-e – to się zaczęło"), to

przyzna pan, że już przed laty pewni ludzie w rządzie próbowali przedstawić opinii publicznej

pełniejszy obraz rzeczywistości, której częścią są NOL-e. Jak nam wiadomo, w roku 1938 opinia

publiczna zareagowała nerwowo na myśl o istotach pozaziemskich. Jeśli prawdą jest, że nasz

rząd wie od końca lat 40-tych lub początku 50-tych, albo jeszcze późniejszych, że istnieje tutaj

inna rasa, która próbuje skrzyżować się z nami i że ta krzyżówka ma być dominującą rasą na

naszej planecie, to ta informacja może być dla wielu ludzi przerażająca. Bez głębszego

zrozumienia owego szerszego obrazu rzeczywistości trudno pojąć, jak bardzo przerażająca jest to

myśl.

Potrzeba dużo czasu, aby zmienić sposób myślenia wielu ludzi. Jako przykład weźmy list od

„przyjaznej duszy” do [znanego autora i badacza zjawiska NOL-i] Wendelle Stevensa z końca

lutego 1989 roku. Owa „przyjazna dusza” napisała w nim, że rząd wielokrotnie prowadził

badania w celu zorientowania się, jaka będzie reakcja opinii publicznej na wieść o tym, co się

naprawdę dzieje. Twierdzi, że pod koniec lat 40-tych przeprowadzono kilka sondaży, w których

pytano, czy prezydent powinien poinformować o tym społeczeństwo przez radio. Okazało się, że

odpowiedź była zdecydowanie negatywna. Dziewięćdziesiąt siedem procent respondentów zajęło

jedno z dwóch możliwych do przyjęcia stanowisk. Pierwsza grupa stała na stanowisku, że

najpierw należy strzelać, a potem zadawać pytania, druga zaś reprezentowała pogląd, że NOL-e

są przejawem manifestacji mocy piekielnych i mogą mieć one negatywny wpływ na religie.

Prawdopodobnie już w roku 1949, w którym stworzono plan awaryjny wymieniony w

„Załączniku G” Raportu Wprowadzającego dotyczącego Operacji MJ-12, rząd postanowił

informować nas powoli o tych sprawach i być może miał nawet przygotowany do tego celu

odpowiedni harmonogram działań.

Jaime Shandera powiedział mi, że ekipie kręcącej w 1950 roku film The Day the Earth Stood

Still („Dzień, w którym stanęła Ziemia”) asystował oficer wywiadu, zaś podczas kręcenia Close

Encounters of the Third Kind („Bliskie spotkania trzeciego stopnia”) było ich dwóch. Ich

zadaniem było zadbanie o to, aby te filmy były jak najbliższe rzeczywistości. Wydaje mi się, że

nasz rząd postanowił wtajemniczać nas w te sprawy poprzez literaturę i film, aby nas zbytnio nie

wystraszyć. Uważam, że te działania są kontynuowane. Kiedy oglądamy w telewizji Star Trek:

The Next Generation („Gwiezdna wędrówka – następne pokolenie”) lub Alien Nation („Naród

obcych”), stykamy się z pewnymi poglądami, które musimy zrozumieć, aby móc zaakceptować

szerszą rzeczywistość.

ML: Z tego, co pan mówi, wynika, że uważa pan działania rządu za pożyteczne, za którymi

kryją się dobre intencje i których celem jest opanowanie ewentualnego zagrożenia, a

jednocześnie przygotowanie psychiczne społeczeństwa na poznanie prawdy Czy dobrze to

wyraziłem?

DW: Tak, uważam że działania rządu mają na celu opanowanie strachu i potencjalnego

zagrożenia. Oczywiście, musi pan wiedzieć, że w naszym rządzie są całe grupy ludzi, które nie

wiedzą, co robią inne grupy. Rezultatem tego jest nieco nie zamierzonego zamieszania. W

którymś momencie ci, którzy wiedzieli, co się naprawdę dzieje, przejęli sprawy w swoje ręce,

aby pokierować nimi, osobiście. Myślę, że rozumieli potrzebę istnienia programu mającego za

zadanie uświadomienie ludziom tych spraw. Uważam, że to, co obecnie oglądamy w telewizji, to

znaczy programy mówiące o istnieniu obcych inteligencji i innych wymiarów, jest inspirowane

przez kogoś z rządu. Wiedząc, w jaki sposób funkcjonuje Hollywood, nietrudno podsunąć takie

pomysły. Jeśli pomysł jest dobry, przejmują go i nie pytają, skąd się wziął. Wiem, że to zabrzmi

śmiesznie, ale obecnie nasze pięciolatki otrzymują niemal codziennie odpowiednią dawkę

opowieści o dobrych i złych facetach przybywających i znikających w innych wymiarach lub

różnych mutantach, jak na przykład Żółwie Ninja.

Celem tego typu filmów jest doprowadzenie do zmiany myślenia większości ludzi,

przekazanie pewnych idei, które należy zrozumieć, aby móc zaakceptować szerszą rzeczywis-

tość, która moim zdaniem już tu jest i zaczyna oddziaływać na nas. Mamy obecnie do czynienia

zarówno z dobrymi, jak i złymi istotami pochodzącymi z innych wymiarów, a także z różnymi

mutantami. Jaime Shandera wyjaśnił mi, dlaczego służby wywiadowcze współpracują z nim od

czasu do czasu od końca 1982 roku. Uważa, że wywiad chce mu pomóc w zjednaniu sobie wielu

ludzi ze środowiska dziennikarskiego, którzy opisywaliby w odpowiedzialny sposób działania

rządu w sprawie NOL-i.

Jest w tym jednak coś, co wzbudza we mnie pewne podejrzenia. W roku 1983 Ted Koppel

przyłączył się do pewnej grupy ludzi, we współpracy z którą zrealizował 26 grudnia 1988 roku

program State of the World („Stan świata”). Został on pomyślany jako coś w rodzaju posłania do

obcych istot. Ted Koppel zebrał kilku znanych inteligentnych i dobrze poinformowanych

dziennikarzy, aby wypowiedzieli się na temat stanu spraw na świecie. Tak więc mieliśmy okazję

wysłuchać opinii na ten temat z ust najbardziej znanych i poważanych ludzi w tym kraju. To jest

właśnie jedna tych rzeczy, za którą kryje się moim zdaniem rząd – jestem o tym przekonany,

choć nie mam na to bezpośrednich dowodów. Jak sądzą niektórzy, na podobnej zasadzie mógł

zostać wykorzystany – nawet tego nie podejrzewając – Bob Lazar. Innymi słowy, ktoś z rządu

chciał, aby to, o czym on opowiada, ujrzało światło dzienne. Jestem całkowicie przekonany, że

nasz rząd chce, aby niektóre informacje ujrzały światło dzienne.

My badacze zjawiska NOL-i przez wiele lat nękaliśmy rząd, aby powiedział nam, co wie na

ten temat. Wiemy doskonale, że rząd wie dużo. Rząd próbuje powiedzieć nam, co wie, ale nie

zamierza tego robić otwarcie. Stara się, aby te informacje wydostawały się tylnymi drzwiami,

ponieważ nikt z rządu nie chce stanąć twarzą w twarz z dziennikarzami i rozmawiać na ten

temat. Gdyby rząd otwarcie ujawnił wszystko, co wie, nie mógłby normalnie funkcjonować,

ponieważ byłby zewsząd nękany o dalsze informacje. A poza tym są jeszcze inne powody, z

których nie mogą o tym otwarcie mówić. Muszą mieć pełną kontrolę na biegiem zdarzeń. W

przeciwnym wypadku mogłoby to mieć odwrotny skutek od zamierzonego.

ML: Używa pan pojęcia szersza rzeczywistość. Chciałbym się dowiedzieć, co pan rozumie pod

tym pojęciem?

DW: Pojęcie szersza rzeczywistość odnosi się do podstawy wszystkich najważniejszych religii

świata oraz tajnych stowarzyszeń. To wiedza, którą posiedli tylko nieliczni i to nie w pełni.

Obecnie dociera ona do nas różnymi drogami, głównie poprzez telepatię. Najbardziej przejrzysty

obraz tego, czym ona jest, dały mi cztery książki, które zostały wydane pod wspólnym tytułem

The Law of One („Prawo Jedynego”). Zawierają one transkrypcje rozmów ze stu czterech

spotkań Dona Elkinsa z istotą imieniem Ra mających miejsce w latach 1981-1983. Uważam, że

Don Elkins to bardzo interesująca postać. Posiadał solidne wykształcenie naukowe, po raz

pierwszy NOL-a ujrzał w roku 1948 podczas lotu treningowego. Potem latał jako pilot

samolotów pasażerskich. Do roku 1955 poświęcał sporo czasu na badanie zjawiska NOL-i.

W roku 1962 wiedział już, że świat nauki jest niezdolny udzielić odpowiedzi na pytania, które

wyłoniły się przed nim podczas badania zjawiska NOL-i. Na przykład, w jaki sposób te istoty

przenikają przez ściany? Wiemy, że to robią i nie mieści się to w głowach zwykłych

naukowców. Dlatego też Don postanowił że jeśli ma znaleźć odpowiedź na te wszystkie pytania,

musi zacząć stosować alternatywne sposoby prowadzenia badań. Po wielu poszukiwaniach i

eksperymentach stwierdził, że telepatia jest najbardziej naukowo akceptowalnym sposobem

uzyskiwania informacji i nazwał ten sposób „przekazem medialnym” („trance channeling”).

Uważam, że uznał go za właściwy, ponieważ mógł wybrać danego człowieka, czas miejsce i

pytania, a także nagrać dane zdarzenie na magnetofonie lub kamerą video. Poza tym mógł

powtórzyć dany eksperyment w różnych miejscach na świecie i porównać wyniki. To jest

rzeczywiście bardzo bliskie metodzie naukowej.

W roku 1981 Don i jego grupa z Louisville w stanie Kentucky nawiązała kontakt z istotą

nazywającą siebie Ra. Doszło do tego za pośrednictwem jednego z członków grupy, Carli

Rueckert, która pełniła rolę medium. Oprócz Dona, który zadawał pytania, obecny był przy tym

także Jim McCarty, który pełnił rolę asystenta. Ra powiedział, że jest tą samą istotą, która przez

tysiące lat wpływała na rozwój cywilizacji egipskiej. Określił siebie jako „istotę szóstej

gęstości”. Oznajmił, że jest niemożliwe opisanie szerszej rzeczywistości z powodu ograniczeń

językowych, niemniej zrobi, co tylko będzie możliwe, aby odpowiedzieć na każde pytanie Dona

na temat szerszej rzeczywistości lub historii ludzkości, pod warunkiem że odpowiedź na dane

pytanie nie będzie miała wpływu na kogokolwiek z obecnie żyjących ludzi. Uważam, że Don

zadał wiele właściwych pytań i że uzyskane odpowiedzi znajdują potwierdzenie w informacjach

przekazywanych zupełnie niezależnie przez różnych ludzi na całym świecie. Według Ra ludzie

są „bytem trzeciej gęstości”.

Posiadamy duszę, która nie umiera w chwili naszej fizycznej śmierci i po jakimś czasie

inkarnuje w innym ludzkim ciele. Twierdzi, że każdy z nas przeżywa wiele inkarnacji, których

celem jest nauka i zdobywanie różnych doświadczeń. Głównym jednak celem ludzkiego życia

jest określenie poprzez naszą wolną wolę, czy będziemy orientowali się na służenie sobie czy

innym, co oznacza negatywną lub pozytywną polaryzację. Krótko mówiąc, ludzkie życie

sprowadza się do określenia polaryzacji pozytywnej – odpowiadającej służeniu innym i

negatywnej odpowiadającej służeniu sobie. Ra powiedział, że nie istnieje coś takiego jak dobro i

zło – musimy mieć w sobie pozytyw i negatyw, gdyż inaczej nic się nie będzie działo. Dusza nie

będzie się mogła rozwijać, jeśli nie będzie wśród nas egoistycznych, samolubnych ludzi. Są oni

katalizatorami które zmuszają nas do dokonywania wyboru, setek wyborów w ciągu dnia, które

odnoszą się do naszej orientacji i prowadzą do naszego duchowego rozwoju na drodze

niezliczonej ilości inkarnacji.

Stwierdził, że w pewnym momencie dojdzie na naszej planecie do transformacji, w wyniku

której miejsce obecnego ludzkiego bytu zajmie „pozytywny byt czwartej gęstości”. Głównym

celem powstania bytu czwartej gęstości jest rozwinięcie bezwarunkowej miłości. Aby móc to

rozwinąć, potrzebne nam będą znacznie doskonalsze zdolności telepatyczne, niż posiadane

obecnie, co – nie mówi on o tym, ale wyraźnie sugeruje – będzie bardzo trudne do osiągnięcia,

dopóki nie odseparuje się negatywnie zorientowanych osobników od pozytywnie zoriento-

wanych, a następnie umożliwi się im ewolucyjne przejście do czwartej gęstości na innej

planecie. Twierdzi, że Ziemia ma stać się w przyszłości pozytywną planetą czwartej gęstości, ale

dopiero po tej transformacji. Zapytany, kim jest „żniwo” – on pierwszy użył tego słowa – Ra

odrzekł, że jest to każdy, kto jest wystarczająco zorientowany na pomaganie innym w wejście w

nowe społeczeństwo na tej planecie. Powiedział, że pięćdziesięcioprocentowa orientacja na

pomaganie innym jest niezłym wynikiem jak na nas.

Gdyby każdy z nas był w 95 procentach zorientowany na służenie sobie, bylibyśmy

negatywnym „żniwem” i w jednej z przyszłych inkarnacji skończylibyśmy na którejś z planet z

grupy Oriona. Stwierdził, że jedynie około jednej piątej mieszkańców naszej planety, to jest

około miliarda ludzi, będzie „żniwem”. Najwidoczniej większość ludzi na tej planecie nie

przeszła jeszcze wystarczającej ilości inkarnacji, aby zorientować się w sposób wyraźny w

jednym lub drugim kierunku, i kiedy umrą, ich dusze odrodzą się w innych ludzkich formach na

jakiejś innej planecie. Ra powiedział, że Ziemia porusza się razem z całym systemem

słonecznym w kierunku części galaktyki, gdzie występują zupełnie inne pola magnetyczne, które

będą oddziaływać na jądro naszej planety, powodując nieznaczne podniesienie temperatury jej

wnętrza, co z kolei doprowadzi do wzrostu aktywności wulkanicznej oraz ruchów tektonicznych

związanych ze zmianą położenia płyt skorupy ziemskiej. Będzie to okres, w którym ludzie będą

mieli większą okazję na dokonanie wyboru. Innymi słowy, na Ziemi dojdzie do dużego wzrostu

aktywności i jak sądzę, jesteśmy obecnie świadkami początku tego procesu.

Przeczucie mówi mi, że ten okres będzie trwał około stu lat i że w chwili obecnej jesteśmy

mniej więcej w jego połowie. Wróćmy teraz jednak do tego, co powiedział Ra na temat ewolucji

naszej duszy. Osiągnąwszy stan bezwarunkowej miłości, przejdziemy w byt piątej gęstości,

gdzie będziemy rozwijać prawdziwą mądrość. Minąwszy ten etap, staniemy się bytem szóstej

gęstości, który jest, jak to określił Ra, „kompleksem zbiorowej pamięci”, czyli konglomeratem

bardzo wielu dusz. Obecnie jesteśmy według niego kompleksem umysłowo-cielesno-duchowym,

co oznacza, że składamy się z umysłu, ciała i nieśmiertelnej duszy. Powiedział, że swój

ludziopodobny byt przeszedł na naszej Wenus dwa miliardy sześćset milionów lat temu.

Twierdzi że w związku z przemieszczaniem się naszej planety w miejsce, gdzie są inne pola

magnetyczne, zmieni się jej podstawowy poziom wibracji. Mówił, zdaje mi się, coś o 7,8 hertza

[tzw. Rezonans Shumana.] co jest, jak twierdzą niektórzy ludzie, naturalnym poziomem wibracji

tej planety.

Kiedy dojdzie do tej zmiany, będzie ona bardziej dogodna dla bytu czwartej gęstości niż

obecnego ludzkiego trzeciej gęstości. Powiedział, że ponad jego bytem szóstej gęstości jest

jeszcze jeden poziom bytu, siódmej gęstości, gdzie pozytywnie i negatywnie zorientowane dusze

łączą się w jedno – na chwałę Boga, jak sądzę. W czwartej, piątej i szóstej gęstości istnieją

zarówno pozytywne, jak i negatywne wpływy, zaś poszczególne rodzaje bytów istnieją na

oddzielnych planetach. I tylko w bycie trzeciej gęstości istoty pozytywne i negatywne żyją

razem na jednej planecie.

ML: Z tego, co pan mówi, można odnieść wrażenie, że pomiędzy pojęciem szerszej rzeczywis-

tości aktywnością NOL-i na Ziemi istnieje bezpośredni związek. Czy mógłby pan to bliżej

wyjaśnić?

DW: Wydaje mi się, że to, co powiedziałem, stało się w ciągu ostatnich trzydziestu lat w dużym

stopniu wiadome wysoko postawionym członkom naszego rządu. Sądzę, że ktoś z tych ludzi

współpracuje od co najmniej trzydziestu lat z wyższymi inteligencjami.

ML: Czy to oznacza, że istoty, które nazywamy potocznie szarakami, są tutaj z jakąś duchową

misją?

DW: Zostaliśmy poinformowani, że pewna rasa z innej planety otrzymała od jakiejś

międzygalaktycznej agencji pozwolenie na stworzenie istot które będą nadawały się do

inkarnacji zarówno naszych, jak i ich dusz, które będą dostosowane do życia w naszej biosferze

oraz będą wykorzystywane w przyszłości do przeżywania na naszej planecie pozytywnych

doświadczeń jako byt czwartej gęstości. To może być właśnie to, o czym mówił Jezus

wspominając o stworzeniu nieba na Ziemi, o oddzieleniu negatywnie zorientowanych,

samolubnych ludzi, ponieważ życie z nimi pozytywnie zorientowanych ludzi byłoby bardzo

trudne w sytuacji, kiedy można by było odbierać myśli swoich małżonków i dzieci. Rasa, która

jest obecnie tworzona, ma, jak to wynika z relacji różnych wziętych, mózg większy o około 35

procent, większe zdolności telepatyczne i jest średnio o około 30 centymetrów niższa. To są trzy

cechy, które odróżniają te istoty od nas na pierwszy rzut oka.

ML: Czy mówi pan to w tej chwili jako Don Ware, duchowy poszukiwacz? Jaki jest związek

między tym co pan teraz mówi, a pańską pozycją w MUFON-ie?

DW: Teraz mówię jako Don Ware, poszukiwacz prawdy. Jestem obecnie dyrektorem tereno-

wego oddziału MUFON-u obejmującego swoim zasięgiem wschodnie wybrzeże naszego kraju.

MUFON natomiast zajmuje się naukowym badaniem zjawiska NOL-i. Uważam, że nasze

naukowe badanie może być owocniejsze, jeśli nastawimy się najpierw na zrozumienie szerszej

rzeczywistości, z której one pochodzą.

ML: Z tego, co wiem, MUFON ma raczej dość konserwatywne podejście do badania tego

zjawiska.

DW: Tak, to prawda, że MUFON ma raczej konserwatywny stosunek do tych spraw, o których

mówię. Jednak duża ilość jego członków to ludzie o otwartych umysłach, którzy starają się

wyjść poza utarte schematy i poznać szerszą rzeczywistość.

ML: Czy przejście do czwartej gęstości, o którym pan mówi, ma jakiś związek z międzywy-

miarowym aspektem zjawiska NOL-i, o którym tak często wspomina Jacques Vallee?

DW: Tak. W rzeczywistości jestem nawet tym zdziwiony. Kiedy czytałem Fellowship Brada

Steigera i Dimensions Jacques'a Vallee, stwierdziłem, że mimo iż wychodzą oni z różnych

punktów widzenia – Vallee naukowego, zaś Steiger duchowego – obaj zmierzają w tym samym

kierunku. I uważam, że zmierzają w kierunku prawdy.

ML: Widzę tu na pańskiej półce z książkami egzemplarz The Cosmic Pulse of Life („Kosmiczny

puls życia”) Trevora Constable'a. Jak dotąd nie spotkałem zbyt wielu ludzi, którzy byliby

świadomi wagi tej książki. Trevor Constable już dość dawno temu wysunął przypuszczenie, że

istoty, które uznajemy za pozaziemskie, mogą pochodzić z naszej planety i być manifestacją

bytu z poziomu astralnego. Twierdzi nawet, że fotografował wiele z nich używając filmów

czułych na podczerwień. Co więcej, kilku włoskich badaczy twierdzi, że powtórzyli jego

eksperymenty z pozytywnym skutkiem. Constable zgadza się z Jacques'em Vallee, że hipoteza

mówiąca o pozaziemskim pochodzeniu NOL-i jest niewłaściwa. Co pan o tym sądzi?

DW: Uważam, że większość hipotez, do jakich dochodzą ludzie, są częściowo prawidłowe.

Prawdopodobnie niektóre z nich nie są zbyt precyzyjne z braku pełniejszego obrazu rzeczy.

Uczestniczyłem w tym roku już w czterech sympozjach ufologicznych z udziałem wielu ludzi

związanych z ruchem New Age. Widziałem tam albumy pełne wspaniałych zdjęć, na których

ludzie otoczeni są przez własne aury. To są właśnie jedne z tych rzeczy, o których mówi

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: