EKSPERYMENTALNE BADANIA CIĄGŁYCH ŚWIATŁOWODOWYCH CZUJNIKÓW ODKSZTAŁCEŃ WYKORZYSTUJĄCYCH ROZPRASZANIE BRILLOUINA.pdf

(698 KB) Pobierz
209290401 UNPDF
Mgr inŜ. Michał ZASADA, Miczasa@pg.gda.pl
Dr hab. inŜ. Krzysztof WILDE, prof. PG, Wild@pg.gda.pl
Katedra Mechaniki Budowli i Mostów Politechniki Gdańskiej
mgr inŜ. Andrzej BANACH, Andrzej.Banach@telekomunikacja.pl
Centrum Badań Rozwojowych, Telekomunikacja Polska S.A.
EKSPERYMENTALNE BADANIA CI Ą GŁYCH
Ś WIATŁOWODOWYCH CZUJNIKÓW ODKSZTAŁCE Ń
WYKORZYSTUJ Ą CYCH ROZPRASZANIE BRILLOUIN’A
EXPERIMENTAL EXAMINATION OF CONTINUOUS BRILLOUIN SCATTERING FIBER OPTIC
STRAIN SENSORS
Streszczenie W niniejszym referacie przedstawiono wstępne badania eksperymentalne czujników
światłowodowych do ciągłego pomiaru odkształceń. Badane sensory wykorzystują zjawisko rozpraszania
Brillouin’a. Badania obejmowały testy systemu pomiarowego (BOTDR) dla włókien światłowodowych
rozciąganych siłami skupionymi w trzech konfiguracjach obciąŜenia. Wyniki badań wskazują, Ŝe BOTDR
poprawnie wskazuje poziomy odkształceń w badanych włóknach i określa miejsca przyłoŜenia obciąŜenia.
Badany system moŜe być uŜyty do ciągłego pomiaru odkształceń bardzo duŜych obiektów inŜynierii lądowej.
Abstract In this paper the experimental study on continuous Brillouin scattering fiber optic strain sensors is
presented. The optical fiber were tested by imposing tension through three configurations of the experimental
setup. The results of the measurements obtained from the BOTDR showed that the method can provide the
information about the strain with sufficient precision and the locations of the load application can be estimated.
The BOTDR might be used for strain measurements for very large civil engineering objects.
1. Wst ę p
Podnoszenie poziomu bezpieczeństwa uŜytkowania konstrukcji inŜynierskich o
specjalnym znaczeniu oraz pojawienie się nowych technologii umoŜliwiających budowę
bardzo dokładnych systemów diagnostycznych spowodowały szybki rozwój metod
monitorowania stanu obiektów. Rozwój technologii optoelektronicznych oraz coraz lepsze
rozpoznanie zjawisk towarzyszących propagacji światła we włóknie światłowodowym
umoŜliwiły powstanie nowoczesnych czujników do pomiaru odkształceń takich jak: czujniki
Fabry-Perot (F-P), czujniki Bragg’a (FBG), czujniki ciągłe oparte na wymuszonym
rozpraszaniu Brillouin’a [1].
Najbardziej powszechne w uŜyciu, są obecnie czujniki FBG, które mierzą odkształcenia w
punkcie i mogą być traktowane jako zamiennik powszechnie stosowanych tensometrów.
Zaletę czujników FBG jest moŜliwość pomiaru odkształceń, przy zastosowaniu odpowiedniej
konfiguracji urządzeń pomiarowych (interrogator i switch’e), nawet w 1200 punktach, przy
uŜyciu jednego włókna światłowodowego i jednego zestawu pomiarowego zachowując
349
209290401.003.png
Czujniki FBG wraz z urządzeniami
pomiarowymi są oferowane w sprzedaŜy komercyjnej i są stosowane w konstrukcjach
inŜynierskich, przemyśle lotniczym, okrętowym i jachtowym. Nowym optoelektronicznym
rozwiązaniem jest zastosowanie ciągłych czujników światłowodowych bazujących na
wymuszonym rozpraszaniu Brillouin’a [2]. Tego typu rozwiązanie umoŜliwia pomiar
odkształcenia na zwykłym pojedynczym światłowodzie w jego dowolnym punkcie na
długości nawet 120 km.
W niniejszym referacie przedstawiono wstępne badania nad zastosowaniem ciągłych
czujników wykorzystujących rozpraszanie Brillouin’a z intencja ich zastosowania do
obiektów inŜynierii lądowej. W pracy przedstawione są badania eksperymentalne wykonane
na Politechnice Gdańskiej w grudniu 2006 przy współpracy z Telekomunikacją Polską S.A.
De = 10
-6
.
2. Zasada działania ci ą głych czujników ś wiatłowodowych
Podstawą działania ciągłych czujników światłowodowych jest pomiar rozpraszania
Brillouin’a, którego rozkład ulega zmianie pod wpływem odkształcenia włókna
światłowodowego. Urządzenie o nazwie Brillouin Optical Time Domain Reflectometer
(BOTDR) słuŜy do wymuszenia w rozpraszania Brillouin’a i pomiaru jego intensywności w
załoŜonym przedziale częstotliwości. Przy pewnej mocy wiązki świetlnej wysyłanej przez
BOTDR w światłowodzie następuje wzbudzenie drgań siatki krystalicznej światłowodu, która
powoduje rozproszenie się energii fali świetlnej. Rozproszona fala porusza się w kierunku
przeciwnym do kierunku propagacji światła w światłowodzie. Analiza przesunięcia
częstotliwości fali rozproszonej o największej częstotliwości umoŜliwia określenie
odkształceń w danym punkcie światłowodu. Skanowanie całego światłowodu pozwala na
pomiar odkształceń na całej długości włókna, czyli nawet do 120 km. Dokładność pomiarów
odkształceń przez BOTDR jest podawana przez producenta jako
e =5
×
3. Cel i zakres bada ń
Badania rozpoznawcze związane z uŜyciem BOTDR wykonano w lipcu i wrześniu 2006 w
Centrum Badawczo Rozwojowym Telekomunikacji Polskiej w Lublinie. Badania
eksperymentalne ukierunkowane na pomiar odkształceń na małych bazach pomiarowych,
czyli z myślą o zastosowaniach w konstrukcjach budowlanych, wykonano w grudniu 2006 na
Wydziale InŜynierii Lądowej i Środowiska PG. Celem eksperymentów było:
350
dokładności pomiarową na poziomie
10 -6 [3].
Głównym zastosowaniem BOTDR jest poszukiwanie uszkodzeń światłowodów, gdzie
niezbędne jest sprawdzenie bardzo długich odcinków kabli światłowodowych z określeniem
przybliŜonego miejsca uszkodzenia. Potencjalne zastosowanie BOTDR do pomiarów w
obiektach budowlanych wymaga bardzo duŜych dokładności pomiarowych w ściśle
określonym punkcie konstrukcji, nie jest niezbędne skanowanie na kilometrowych odcinkach
obiektu. Systemy pomiarowe z zastosowaniem technologii wykorzystującej rozpraszanie
Brillouin’a mogą mieć zastosowanie w konstrukcjach o bardzo duŜych rozmiarach, na
przykład: do pomiarów odkształceń torów bezstykowych, pomiarów pełzania kabli w
konstrukcjach spręŜonych, kontrolowania stanu zestawu zbiorników na paliwa płynne,
monitorowania stanu obiektów uŜyteczności publicznej, wykrywania niebezpiecznych
pęknięć konstrukcji Ŝelbetowych czy do kontrolowania stanu wałów przeciwpowodziowych
[4,5].
o Wyznaczenie parametrów włókna światłowodowego niezbędnych do konfiguracji
urządzenia BOTDR: współczynnika odkształceniowego C e oraz zerowej
częstotliwość Brillouin’a dla uŜytego włókna.
o Wstepna werfikacja czułości systemu pomiarowego oraz wstępna ocena
algorytmu wyznaczania odkształceń stosowanego przez BOTDR.
o Zbadanie zachowania się układu pomiarowego przy róŜnych schematach
obciąŜenia włókna światłowodowego i przy róŜnych poziomach obciąŜenia.
Zakres badań obejmował testy trzech schematów obciąŜenia:
o Włókno światłowodowe obciąŜone jedną siłą na odcinku o długości 7m,
o Włókno światłowodowe obciąŜone trzema siłami na odcinku 7m,
o Włókno światłowodowe obciąŜone jedną siłą na odcinku 4cm,
4. Badania eksperymentalne
m. Wytrzymałość gwarantowana szkła we włóknie wynosiła 700 MPa, zaś
osłony 16 MPa [2]. Ze względu na parametry mechaniczne poszczególnych elementów
włókna światłowodowego konieczne było zaprojektowanie odpowiedniego sposobu
mocowania obciąŜenia, w taki sposób aby było ono przekazywane bezpośrednio na płaszcz
szklany. Osłona poliuretanowa uplastycznia się przy bardzo małym obciąŜeniu i z tego
powodu siły przyłoŜone do płaszcza po przekroczeniu pewnej wartości nie są przekazywane
na szklany rdzeń i płaszcz, co jest warunkiem właściwego działania czujnika. Zjawisko
zsuwania się obciąŜenia wraz z poliuretanową osłoną zaobserwowano podczas badań
przygotowawczych.
Rys. 1. Budowa włókna światłowodowego, Double Cladding firmy Lucent
Poliuretanową osłonę usunięto z włóka uŜywając stripper’a typu Miller. Następnie do
czystego szkła przyklejano krótką, naciętą tulejkę o małej średnicy wykonaną z PCV. Do
klejenia wykorzystano dwuskładnikowy klej epoksydowy. Po związaniu kleju do pierwszej
tulejki przyklejono naciętą dłuŜszą tulejkę o większej średnicy, na którą po połączeniu z
mniejszą tuleją nakładano przygotowane do tego celu pierścieniowe cięŜarki. Taki sposób
przykładania obciąŜania gwarantował punktowe, osiowe obciąŜanie włókna siłami o zadanej
wielkości i nie było konieczne rozwijanie włókna ze szpulki. Zaproponowany system
obciąŜania włókna został zastosowany do wszystkich badanych schematów obciąŜenia.
4.1 Badanie nr 1. Wyznaczenie charakterystyk włókna pomiarowego.
Celem pierwszego badania było wyznaczenie charakterystyk włókna pomiarowego, czyli:
współczynnika odkształceniowego C e
oraz zerowej częstotliwości Brillouin’a
n B0 . Te
351
Do pomiarów zastosowano włókno światłowodowe Double Cladding firmy Lucent o
długości około 5300 m. Jest to typowe włókno światłowodowe, które składa się z trzech
części: szklanego rdzenia i płaszcza oraz poliuretanowej osłony (Rys. 1). Średnica płaszcza
wynosi 125
m
209290401.004.png
parametry są róŜne dla kaŜdego rodzaju włókien. ZaleŜność pomiędzy częstotliwością
odpowiadającą maksymalnej intensywności rozpraszania Brillouin’a a odkształceniem
włókna światłowodowego (z pominięciem wpływu temperatury) określona jest wzorem (1):
n B = n B0
x (1 + C e
x
e)
(1)
n B oznacza częstotliwość odpowiadającą maksymalnej intensywności rozpraszania
Brillouin’a,
n B0 to zerowa częstotliwość Brillouina odpowiadająca maksymalnej
intensywności rozpraszania Brillouin’a dla włókna nieobciąŜonego, C oznacza współczynnik
odkształceniowy zaś
e
przedstawia odkształcenie włókna światłowodowego.
Rys. 2. Schematy obciąŜeń dla badania nr 1, 2 i 3.
Tablica 1. Badanie nr 1. Zestawienie danych
pomiar
warto ść
obci ąŜ enia
[kg]
warto ść
napr ęŜ enia we
włóknie
[MPa]
przyj ę ty
współczynnik
odkształceniowy
C e
obliczona
analitycznie warto ść
odkształcenia [%]
1
0
0,00
1
0
2
0
0,00
1
0
3
0
0,00
1
0
4
0,04
32,00
1
0,045
5
0,04
32,00
3,53
0,045
6
0,04
32,00
3,53
0,045
7
0,08
64,00
3,23
0,091
8
0,08
64,00
3,23
0,091
9
0,16
128,00
3,23
0,182
352
gdzie:
209290401.005.png 209290401.006.png 209290401.001.png
10
0,16
128,00
3,23
0,182
11
0,16
128,00
3,23
0,182
12
0,16
128,00
3,23
0,182
Rys. 3. Badanie nr 1.Wykresy odkształceń z pomiarów.
Dla przedstawionego schematu obciąŜenia wykonano 14 pomiarów przy 6 poziomach
obciąŜeń. Dwa pierwsze poziomy obciąŜenia słuŜyły wyznaczeniu współczynnika
odkształceniowego C e z przyjęciem jego wstępnej wartości równej 1. Wyniki obliczeniowych
napręŜeń i odkształceń spręŜystych, przedstawione są w Tabl. 1. ObciąŜenie włókna przez 1
kg było szacowane jako cięŜar zrywający światłowód. Odkształcenia pomierzone przy
pomocy BOTDR przedstawione są na Rysunku 3. Wyniki pokazana są dla wycinka włókna
od jego 4455,5 m do 4475,5 m. Wyniki eksperymentalne wskazują miejsce przyłoŜenia siły
rozciągającej znajdującej się na odcinku od 4462 do 4469 m szczególnie dla duŜych
obciąŜeń. Analitycznie wyznaczone odkształcenie dla włókna obciąŜonego pierścieniami o
wadze 0,16 kg wynosi 0,182%, wyznaczone zaś eksperymentalnie 0,188%.
Odczytanie z wykresu rozpraszania Brillouin’a i wykresu odkształceń z BOTDR’a (w
miejscu, gdzie włókno nie jest obciąŜone) pozwoliło wyznaczyć zerową częstotliwość
Brillouin’a
4.2 Badanie nr 2. Pomiar rozkładu odkształce ń przy zmiennym rozkładzie
napr ęŜ e ń we włóknie.
Badanie nr 2 miało na celu poznanie rozkładu odkształceń pomierzonego przez BOTDR,
w przypadku zmiennego rozkładu napręŜeń we włóknie. Aby uzyskać załoŜony stan
obciąŜono odcinek, włókna światłowodowego o długości 7m w trzech punktach (rys. 2). W
353
n B0 = 10,844 GHz. Korzystając z obliczeń analitycznych dotyczących wartości
odkształceń dla danego poziomu obciąŜenia oraz odczytanej zerowej częstotliwości
Brillouin’a obliczono wartość współczynnika odkształceniowego C = 3,23 . Długość impulsu
skanującego wykonanych pomiarów, wynosiła 2ns, co odpowiada uśrednianiu z odcinka 2m.
Oznacza to, Ŝe urządzenie uśrednia wyniki odkształcenia z odcinków 2 m. Ta baza
pomiarowa przesuwana jest co 5 cm stwarzając moŜliwość odtworzenie rzeczywistego stanu
odkształcenia, z określeniem dokładnego punktu przyłoŜenia obciąŜenia.
209290401.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin