fakty_i_mity_2002_136_41.pdf

W DOMACH MATKI TERESY, PRZYSZŁEJ ŚWIĘTEJ,

dziewczynki były bite i zmuszane do prostytucji

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 41 (136) 11 –17 października 2002 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

Str. 13

Szczecin przez

jakieś 600 lat był

albo niemiecki, albo

szwedzki, a nawet

francuski. I tylko

w przerwach między

historycznymi

zawieruchami

– polski. Ponad pół

wieku temu wrócił

do Macierzy. Wrócił

jedynie po to,

aby przejęli go

obywatele

Watykanu. Fakty,

które przytaczamy,

wskazują na to

jednoznacznie...

Str. 10, 11

Śmierć chorych kas

Rocznica

odkrycia

Ameryki

w zamian za sześćdziesiąt ki-

logramów złota (tyle ważył).

Następnie zabrali okup i... za-

bili przybyłych z nim posłań-

ców, a na koniec odrąbali kró-

lowi głowę. Inkowie nie mogli

tego pojąć: – Jakże to, prze-

cież wypełniliśmy umowę?!

Tak wyglądał jeden z pierw-

szych „kontaktów” głupich,

dzikich barbarzyńców ze świa-

tłą, europejską cywilizacją

chrześcijaństwa.

Buzkowa reforma zdrowia kosztowała 630 milionów

złotych i okazała się całkowitym niewypałem. Zadowo-

leni z niej byli chyba tylko zarabiający krocie członko-

wie zarządów kas chorych. Miało być tak pięknie, tym-

czasem często dochodziło do paranoi. Na przykład ta-

kiej: Pacjent z Rzeszowa pojechał do krakowskiej klini-

ki na specjalistyczną operację. Został po niej przez szpi-

tal... aresztowany. „Nie opuści pan naszego budynku, do-

póki Podkarpacka Kasa Chorych nie zapłaci za pań-

skie leczenie” – usłyszał i... rzeczywiście siedział w tym

swoistym „więzieniu” jeszcze przez tydzień.

Pół tysiąca lat temu Hisz-

panie pojmali jednego z in-

diańskich królów. Zgodzili się

jednak zwrócić mu wolność

Str. 9

Str. 4

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 41 (136) 11 – 17 X 2002 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Na ołtarzu pychy

POLSKA 13.10. – obchody Dnia Papieskiego. Polacy podzięku-

ją Bogu za jego widzialną postać, czyli Wojtyłę. 100 tys. wolon-

tariuszy przygotowało tysiące koncertów, odczytów, pokazów, wy-

staw i festiwali promujących mało znaną w Polsce osobę Jana

Pawła II. Pod hasłem „Dzielmy się miłością!” (czyt. „dzielcie”)

ma być także zbierana kasa na stypendia dla katolickiej mło-

dzieży. W większości miast na papieskie imprezy będą wydane

publiczne pieniądze. W Gdyni obchody potrwają aż 10 dni! Epi-

skopat zaapelował o modlitwy za zdrowie świętego.

Teraz wiemy, skąd ta obniżka cen wódki przed Dniem Papieskim...

Według najnowszego sondażu CBOS, aż 64 proc. Polaków albo nie

pamięta żadnej myśli papieża z jego sierpniowej wizyty w Krakowie,

albo nie jest w stanie którejkolwiek z nich sprecyzować. A przecież

latem 85 proc. rodaków deklarowało zainteresowanie wizytą Papy.

Wniosek: czas pomyśleć o następnej „przełomowej pielgrzymce”.

POLSKA/CZECHY Kowbojska akcja posła i detektywa Krzysz-

tofa Rutkowskiego w Czeskim Cieszynie wywołała burzę u na-

szych południowych sąsiadów, którzy zażądali oficjalnych wyja-

śnień rządu polskiego. MSZ przekazało czeskiemu ambasado-

rowi wyrazy ubolewania – Rutkowski naruszył procedury eks-

tradycyjne i nadużył paszportu dyplomatycznego.

Jak się znalazł jeden skutecznie działający poseł, to mu prawo,

cholera, przeszkodziło.

WARSZAWA W mieszkaniu gangstera Leszka D., pseud. Wań-

ka, znaleziono jego... legitymację duchownego. Ksiądz „Wań-

ka” był założycielem Wspólnoty Chrześcijańskiej Ducha Świę-

tego, organizacji promującej „życie oparte na Piśmie Świętym”.

Chłopaki z Pruszkowa wiedzą, jak się robi najlepsze interesy!

Minister Cimoszewicz ostrzegł, że rehabilitacja przez władze

Ukrainy żołnierzy UPA „będzie odebrana w Polsce jako głębo-

ka niesprawiedliwość”. To samo we Lwowie stanowczo powtó-

rzył za nim premier Miller.

No proszę, aż serce człowiekowi rośnie, że premier też ma jaja.

BIELSKO-BIAŁA Radni (na wniosek prawicy) większością gło-

sów odrzucili proponowaną zmianę miejscowego planu zago-

spodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przed bielską

katedrą miał powstać pomnik papieża. Zamiast niego stanie tam

patron świątyni – św. Mikołaj. Przeważył argument, że figury

Mikołaja jeszcze w Polsce nie ma.

Wszystkie inne miasta już zaczęły studiować Litanię do Wszyst-

kich Świętych...

UNIA EUROPEJSKA Komisja Europejska zarekomendowała

10 krajów (w tym Polskę) do przyjęcia w poczet członków

w 2004 r. Bułgaria i Rumunia będą musiały poczekać przynaj-

mniej do 2007 r., a Turcja być może jeszcze dłużej.

Watykan nie ma szans. Dyktatur nie przyjmują.

WATYKAN 300 tys. wiernych zgromadziła kanonizacja założy-

ciela Opus Dei Escrivy de Balaguera. Obecna była śmietanka

polskiej prawicy z Wałęsą i Płażyńskim na czele, liderzy PiS oraz

hierarchowie: Macharski, Gocłowski, Życiński i Kamiński. Me-

dia podkreślają doskonałą organizację imprezy oraz nietypowy

dla Włoch porządek. Oprócz pozbierania śmieci nie zapomnia-

no o zbieraniu przy wejściu na plac Świętego Piotra „dobro-

wolnej” ofiary (po 5 euro), podobno na cele charytatywne.

Kasa i porządek (ordnung) to wyróżniki wszystkich totalitaryzmów.

NIEMCY Liberalny dziennik „Sueddeutsche Zeitung” ostro

skrytykował kanonizację Escrivy i sprzyjanie Opus Dei przez

JPII. Zarzucił papieżowi kontrowersyjne, dwuznaczne działa-

nia i zadał publicznie pytanie, czy Kościół ma zamiar dalej kro-

czyć drogą Dzieła Bożego, czy II Soboru Watykańskiego.

Niemcy bywają naiwni. Wszakże Kościół zawsze kroczy jedną

drogą – troski o własne interesy.

USA Departament Stanu wydał coroczny raport o przestrze-

ganiu wolności religijnej na świecie. Mentorzy zza oceanu po-

chwalili... klerykalną Polskę, a zganili Francję, Belgię i Niemcy

za rzekomą dyskryminację niektórych ugrupowań religijnych.

Jankesom umknęło, że sami przymuszają niewierzących do skła-

dania religijnych deklaracji.

FRANCJA Chory psychicznie napastnik zranił w brzuch mera

Paryża Bertranda Delanoe – popularnego nad Sekwaną socja-

listę i geja. Zamachowcem okazał się znany już policji 39-letni

głęboko religijny muzułmanin. Mer Delanoe znany jest z pro-

stego trybu życia (w odróżnieniu od poprzedników) i z tego,

że często pokazuje się publicznie bez ochrony.

Po śmierci holenderskiego geja i polityka Fortuyna oraz zama-

chu na Delanoe – ochronę wzmacnia zapewne gejowski bur-

mistrz Berlina, Klaus Wowereit.

SZWECJA Medyczny Nobel przypadł Brytyjczykom i Amery-

kaninowi. Naukowcy odkryli proces rządzący śmiercią komórek.

Odkrycie może być bardzo pomocne m.in. w walce z Altz-

heimerem i nowotworami.

Świat inwestuje w naukę i zdrowie, my w pielgrzymki papieża.

IZRAEL USA jako trzecie państwo na świecie (po dwóch ba-

nanowych republikach) uznało Jerozolimę za stolicę państwa

żydowskiego. W odpowiedzi na to Jaser Arafat podpisał prze-

głosowaną dwa lata temu przez parlament palestyński ustawę

o ogłoszeniu tego miasta stolicą niezależnego państwa Palesty-

ny. Watykan natomiast chciałby dla „Świętego Miasta” statusu

wolnej strefy – centrum pielgrzymkowego.

Tymczasem izraelskie wojska „pielgrzymują” na terytoria Pale-

styńczyków, a ci robią z siebie męczenników.

WIELKA BRYTANIA/IRAK Dwaj znani brytyjscy prawnicy ostrze-

gli premiera Blaira, że prawo międzynarodowe wyklucza wojnę

w celu zmiany rządu. Dopuszczalna jest jedynie ograniczona in-

terwencja wojskowa w celu wykonania rezolucji ONZ. Planowa-

na amerykańsko-brytyjska interwencja byłaby nielegalna.

Mamy dla Busha nowego sojusznika... Krzysztofa Rutkowskiego.

modny „Big Bro-

ther” ma swoje źródło w powieści „Rok 1984”, pióra Geo-

rge’a Orwella. Ukazuje ona obraz funkcjonowania systemu

totalitarnego w wersji stalinowskiej. W państwie, gdzie

wszyscy muszą myśleć, a nawet ubierać się tak samo,

władzę i pełny nadzór nad społeczeństwem sprawują

cztery ministerstwa: Prawdy, Pokoju, Obfitości i Miłości.

Kamery śledzą każdy ruch obywatela. O wszystkim decy-

duje tajemnicza „góra”, na którą nikt nie ma żadnego wpły-

wu. Tajna policja na usługach rządzących może zrobić do-

słownie wszystko z każdym, jeśli odstaje on od przyjętych

norm. Wizja przerażająca.

Otóż właśnie przeraziła, i to nie byle kogo, bo wydaw-

ców i redaktorów katolickiego tygodnika „Niedziela”. Lubię

to pismo za jego wyrazistość. Oddaje bowiem jak na dłoni

obraz polskiego katolicyzmu, a dokładnie jego ludyczny

prymitywizm intelektualny. Posiadanie takiego pisma jak

„Niedziela” jest marzeniem każdego wydawcy. Niespełnio-

nym marzeniem. Rzecz dotyczy kolportażu, który jest prze-

prowadzany na zasadzie deputatów. Oprócz sprzedaży ga-

zety w przeznaczonych do tego punktach – „Niedziela” roz-

syłana jest do większości parafii w Polsce w ilościach uza-

leżnionych od liczby wiernych w parafii. Jeśli proboszcz kiep-

sko się stara i nie sprzeda np. 200 z 1000 przydzie-

lonych egzemplarzy w tygodniu, to musi za nie za-

płacić wydawcy, czyli... Kurii Metropolitalnej

w Częstochowie. Powiało malutkim totali-

taryzmikiem, ale to szcze-

gół. Oczywiście nie

jest to szczegół dla

kurii w świętym

mieście, która na

zmuszaniu plebanów do

zmuszania wiernych

zarabia grube miliony.

„Niedziela” pi-

sze o „FiM” i o

mojej skromnej

osobie nader

często. Dwa ty-

godnie temu też napi-

sała – artykuł pt.

„Przed nami totalitar-

ne zagrożenie”. Dopiero

z przedostatniego zdania długiego tekstu dowiaduje-

my się, kogo ukrywa słowo „nami”; otóż chodzi o „kato-

licką większość społeczeństwa polskiego”. Czym, a wła-

ściwie kim jest owo „totalitarne”, czyli – jak wykazaliśmy

we wstępie – niemal śmiertelne zagrożenie dla demokra-

tycznego państwa i społeczeństwa? Jest nią Antyklery-

kalna Partia Postępu RACJA, tygodnik „Fakty i Mity” oraz

piszący te słowa. Dlaczego?

Ponieważ cała nasza banda zgodnym głosem domaga

się m.in.: wypowiedzenia konkordatu, likwidacji nauczania

religii w szkołach publicznych, wstrzymania dotacji pań-

stwowych na remonty obiektów sakralnych (z wyjątkiem

najbardziej starych i cennych), rozliczenia aferzystów i tym

podobnych bezeceństw. O tak, z katolickim tygodnikiem

różnimy się poglądami i to bardzo! Ksiądz doktor redaktor

Kulbat ripostuje m.in. argumentem: „Kościoły i inne obiek-

ty sakralne stanowią najcenniejszy skarb i dziedzictwo ca-

łego narodu!”. To widać, psze księdza, to widać! Tylko dla

takich czerwonych chudopachołków jak ja i moi przyjacie-

le – narodowymi skarbami mogą być dzieci, ich edukacja

czy choćby polskie rodziny. Zdaniem Kulbata, nasze po-

stulaty, a zwłaszcza chęć „odebrania zagrabionych i wy-

łudzonych przez Kościół majątków”, są wykwitem „naj-

skrajniejszej totalitarnej retoryki” i zamachem na „świętą

własność Kościoła”. Natomiast moje „kłamliwe” twierdze-

nie, iż Kościół rzymskokatolicki ma w Polsce uprzywilejo-

waną pozycję – „ma wiele wspólnego z duchem diabel-

skim ze względu na perfidię i ogromny ładunek nienawi-

ści”. Przecież nie tylko Kulbat, ale nawet upośledzone dziec-

ko w Polsce wie, że Kościół rzymski jest w naszym bez-

bożnym kraju prześladowany, a na księży organizuje się

uliczne łapanki. Ale szatan – ojciec kłamstwa – mąci

i zwodzi, mając w osobie byłego księdza wprost idealne

medium! Tyle mity Kościoła i kościelna wizja totalitaryzmu

spreparowana na potrzeby zawsze wiernych.

Komitet Wyborczy Wyborców Antyklerykalna Polska wy-

stawił kandydatów do sejmików wojewódzkich we wszyst-

kich 16 województwach, co teoretycznie dawało mu gwa-

rancję otrzymania czasu antenowego w ogólnopolskiej te-

lewizji publicznej, razem z 7 innymi komitetami. To było na-

szym głównym celem i osiągnęliśmy go! Zgłosiliśmy łącz-

nie 2000 kandydatów. Dla porównania, Unia Wolności, któ-

ra poszła do wyborów pod hasłami odzyskania dawnej po-

zycji i wpływów, wystawiła zaledwie 600 osób. Szefowie

KWW AP na poszczególne województwa wiedzieli o moż-

liwości tendencyjnego potraktowania naszych list. Dlatego

zostały one wypełnione niezwykle skrupulatnie. Do odstrze-

lenia antyklerykałów wytypowano więc tylko Kraków

i Opole, gdzie były drobne usterki. Na ziemi świętej kra-

kowskiej zwycięstwo wroga byłoby nazbyt oczywiste,

a przez to podpadające. Na dodatek, całym „uchybieniem”

był brak na liście numeru porządkowego. Tymczasem, wo-

bec zgłoszenia wymaganej liczby kandydatów, Państwowa

Komisja Wyborcza zarejestrowała nasz Komitet pod nume-

rem 8. Informację tę podała m.in. „Wyborcza” i „Trybuna”

oraz Panorama w II programie telewizji. W gabinetach za-

wrzało, rozdzwoniły się czerwone telefony. Glempowi i je-

go wspólnikom z tzw. lewicy pozostał ostatni szaniec

– Opole. W mo-

im gabinecie

wzniosłem

wtedy

upior-

ny toast – za

błędy na górze – i powie-

działem: przegraliśmy. Tak napraw-

dę chodziło o kuriozum. Na opolskiej liście bra-

kowało nazwy miasta – Opole – przy ośmiu (na 300!) ad-

resach osób popierających naszych kandydatów. Oczywi-

ście osoby te mieszkały w Opolu, co nasi ludzie gotowi by-

li natychmiast udowodnić. Z każdym innym komitetem spra-

wa wygląda tak, że nikt nie żąda dowodów. Sędzia każe

dosłownie na kolanie uzupełnić takie duperelne wady zgło-

szenia i komitet jest zarejestrowany. Ale sędzia opolski nie

słuchał tłumaczeń. Nie dał nikomu nawet dojść do głosu!

Spełniając powierzone mu zadanie, oddalił wniosek o reje-

strację. Kiedy padło Opole, to i w Krakowie stwierdzili, że

jednak u nich też nie ma miejsca dla antyklerykałów. Jesz-

cze raz zwyciężyła pycha rządzących i totalitaryzm, ten praw-

dziwy, tym razem w wersji katolickiej.

Z postulatów Solidarności roku 80. i zrywu wolności

w roku 1989 nie pozostało już nic. Skompromitowani, wy-

rachowani złodzieje i nieudacznicy karmią kolejne pokolenie

Polaków szczytnymi hasłami sprzed lat, przerobionymi dziś

na populistyczne, przedwyborcze agitki. Nie ma ani dobro-

bytu, ani nawet demokracji.

Nie poddamy się, nie załamiemy. Wręcz przeciwnie. Wie-

my teraz, że wróg jest zdeterminowany, bezczelny i boi się

nas. Naszym celem są wybory parlamentarne. Mamy ogól-

nopolski tygodnik i partię. Jeśli Wy – nasi Przyjaciele – bę-

dziecie Apostołami Postępu, jeśli będziecie głosić rodakom

dobrą nowinę o naszym istnieniu i programie – zwycięży-

my i odmienimy oblicze tej ziemi.

Tym zaś, którzy podcięli nam skrzydła, dedykuję aneg-

dotę.

Przyjechała baba ze wsi do zoo. Po raz pierwszy zoba-

czyła żyrafę, pokręciła głową i powiedziała zdecydowanie:

Nie, coś takiego nie może istnieć, to jest niemożliwe!

A wiecie, jak żyrafa potrafi kopnąć w dupę... JONASZ

T ak u nas ostatnio

Nr 41 (136) 11 – 17 X 2002 r.

KIM JESTEŚMY? DOKĄD ZDĄŻAMY?

Debata nad tak zwanym narodowym

charakterem, została już przeprowadzona

przez większość cywilizowanych krajów

europejskich. Była gorzko-ironiczna – jak

w Niemczech; masochistyczno-groteskowa,

jak w Rosji, albo też melancholijna i kpiąca,

czyli czeska. Ale była.

jaki stawia sobie w bursztynie

ksiądz-antysemita z Gdańska, al-

bo bizantyńska skala nowych ko-

ściołów-molochów. Pycha każe Ko-

ściołowi katolickiemu w latach kry-

zysu i powszechnej biedy narodu

budować w naszym kraju najwięk-

sze świątynie na świecie, pycha ka-

że wydawać wielkie sumy, z pu-

stej podobno państwowej kasy, na

wizyty i wypoczynki Karola Wojty-

ły, pycha wreszcie każe twierdzić,

że wszystko to dzieje się z potrze-

by serca narodu.

Andrzej Wajda pozostał głu-

chy na prośby, by zrobił film o Je-

dwabnem. Nie będzie zatem dys-

kusji o narodowym charakterze,

ale ciąg dalszy polewania mlekiem

i miodem narodowego bałwana,

czyli jakże miłych sercu Polaka

„rozliczeń z bohaterską przeszło-

ścią”, które w praktyce polegają na

gloryfikacji warcholstwa, ciemno-

ty i zabobonu. Taki był „Pan Ta-

deusz”, taka jest też „Zemsta”.

Podam przykład najbardziej

dotkliwy. Wyobraźmy sobie źle za-

i otrzymać najwyższy wymiar ka-

ry wraz z potępieniem przez hi-

storię, a data samego przedsię-

wzięcia winna zostać uznana za

dzień żałoby narodowej. W Polsce

ludzie ci są bohaterami, a Powsta-

nie Warszawskie wielkim powo-

dem do narodowej chluby.

Właściwy rozwój każdego na-

rodu zakłada coś w rodzaju „ciem-

nej nocy zmysłów” św. Jana od

Krzyża, przeżycie straszne i ponu-

re, ale oczyszczające. Jak trudno

zdobyć się na nie Polakom, świad-

czy stosunek Kościoła do afery po-

znańskiego arcybiskupa. Skrzęt-

nie wyciszane są wszelkie afery fi-

nansowe i zaborczość Kościoła, co

jasno wskazuje, gdzie znajduje się

obecnie punkt ciężkości Krk.

Wszędzie na świecie skandale oby-

czajowe osób duchownych są tro-

pione i piętnowane nader zacie-

kle, podobnie jak wszelkie inne

przejawy krzyczącej hipokryzji

w życiu publicznym. W Polsce

przeciwnie: pomimo szumnych de-

klaracji – Kościołowi trudno po-

tożsamości, wisząc za kołnierz na

haku z napisem „świętość” i wzno-

sząc wokół siebie napowietrzne

konstrukcje luksusu, politykier-

stwa i osobliwych zainteresowań

seksualnych.

Naród nie posiada tożsamo-

ści, nie posiada też wzorców, jak

takową budować. Nie zapewnią mu

jej ani duchowe elity w rodzaju co-

raz bardziej zabłąkanego Kościo-

ła papieskiego, ani tym bardziej

narodowy etos, który nie wykracza

poza wciąż od nowa kanonizowa-

ną Trylogię, głoszącą w istocie apo-

teozę nieodpowiedzialności. Pycha

uświęcająca, podstawowy kłopot

Polaków, musi zostać zastąpiona

narodową pokorą. Ogromne, nie-

rozliczone afery, sprawy Jedwab-

nego, Paetza , Jankowskiego , mo-

gą dać asumpt do narodowej dys-

kusji: sytuacja bowiem – trzeba to

sobie uświadomić wyraźnie – jest

tak zła, a kryzys narodowej tożsa-

mości tak głęboki, że proces ele-

mentarnej odnowy społecznej mu-

si się zacząć natychmiast. W innym

wypadku Polska, jak wszystkie two-

ry zastygłe w stagnacji, w ciągu kil-

kudziesięciu najbliższych lat prze-

stanie istnieć jako odrębny orga-

nizm kulturowo-społeczny. Współ-

czesną definicją państwa nie jest

już od dobrych trzydziestu lat de-

finicja polska, czyli „obszar, teren,

w którym uwięziona jest bezwol-

na masa ludzi, których dzieli (miast

łączyć) jedna wiara, nienawidzą-

cych się wzajemnie i wszystkich do-

koła, wyznających nieistniejące war-

tości, których i tak nie traktują po-

ważnie”, ale definicja angielska:

„miejsce, gdzie współistnieje gru-

pa bardzo różnych ludzi, połączo-

nych przez służące im instytucje,

takie jak parlament, policja czy

związki wyznaniowe”.

Nasze „elity” tymczasem nie

przestają kompromitować nas

w oczach świata. Najpierw z wiel-

kim taktem i delikatnością targo-

wano się, ilu właściwie Żydów na-

si rodacy zabili w Jedwabnem, jak-

by rzeczywiście była jakaś różni-

ca, czy zamęczono 1600, czy 350

osób. Słynny mord w Kownie

w roku 1941, kiedy to Litwini, zwy-

czajni przechodnie, zatłukli łoma-

mi „tylko” 24 Żydów, a potem tań-

czyli na trupach przy dźwiękach

akordeonu, do dziś odbija się na

Litwie czkawką.

Dlaczego zachowujemy się jak

dzieci, które wbrew faktom upar-

cie powtarzają najpierw „to nie ja”,

a potem „on mi kazał”? Bardziej

wstydzę się obecnego, trwałego za-

ślepienia sporej części narodu, niż

tego sprzed 60 lat, któremu uległo

osób kilkadziesiąt.

Problemem nie są Polacy. Wy-

zwoleni z rozumianej jak wyżej „oj-

czyzny” są w stanie dokonać na

świecie wielkich czynów i żyć jak

ludzie cywilizowani. Problemem

jest to, że Polakom coraz bardziej

potrzeba zupełnie nowej „ojczy-

zny” i nowego „narodu”. Rozma-

wiać o Nowej Polsce powinniśmy

wszyscy, bo jeśli nie stworzymy No-

wej Polski, naszym udziałem sta-

nie się Polska żadna.

WALDEMAR BRZEZIŃSKI

Fot. Przemek Zimowski

trwa. Jest to mniej

lub bardziej burzli-

wa dyskusja, w któ-

rej naród dociera

do samoświadomości, godzi się

z klęskami, poznaje swe wady, któ-

re do klęsk tych doprowadziły,

a poprzez pryzmat wad uświada-

mia sobie własne zalety i sukcesy.

W Polsce dyskusja taka jeszcze

się nie rozpoczęła. Gombrowicz

i jemu podobni zostali zlekcewa-

żeni, a gdy nie dało się ich igno-

rować z uwagi na międzynarodo-

wą rangę artystyczną, włączono ich

oraz utrzymywaniem klasy rządzą-

cej, by mieć czas na wyrabianie wła-

snej świadomości: jest to zadanie

elit, jednakże polskim „elitom” (cu-

dzysłów jest tu niestety konieczny)

utrzymywanie niskiego poziomu na-

rodowej samoświadomości jest na

rękę. W Polsce panuje więc de fac-

to mistyczno-feudalny model rzą-

dzenia, w którym żadne ugrupowa-

nie nie dysponuje tak naprawdę

sprawnym modelem administracyj-

no-gospodarczym.

Teorie głoszone od lat z am-

bon kościelnych, a od pewnego cza-

su również z odbiorników radio-

Pycha uświęcająca

do kanonu lektur szkolnych, wy-

korzystując zestaw dzieł najsłab-

szych, najmniej znaczących i przez

to nieszkodliwych. Kryzys, który

obecnie przejawia się poprzez brak

zaufania do elit i polityki, jest

w istocie owocem niedojrzałości

społecznej narodu. Nie jest on

w stanie pojąć podstawowej regu-

ły współczesnej demokracji, która

polega na tym, że naród sam go-

spodaruje w państwie i sam pań-

stwem tym rządzi. W Polsce go-

spodarują i rządzą „ONI” : tajem-

nicza i niezmienna (choć zmien-

na) klika, na którą naród nie ma

żadnego wpływu i która swobod-

nie żongluje jego losami, pije je-

go krwawicę i jest wobec jego po-

trzeb najzupełniej obojętna.

Oczywiście, bardzo to przypo-

mina tradycyjny wschodni model

władzy; władzy dalekiej, oczywistej

i niezależnej od człowieka jak po-

goda, jak cykl wegetacji. Władza

taka nie jest osobowa, a raczej abs-

trakcyjna: nie wiadomo, kto decy-

duje, kto jest odpowiedzialny za

bałagan i biedę, kto kradnie i kto

marnotrawi. Tak naprawdę moż-

na to ustalić, gdyż na konkretne

stanowiska wybierani są konkret-

ni ludzie, ale przejawiającą się tu

„wschodnią” mentalność cechuje

bierność, apatia i przekonanie

o nieracjonalności świata. Dlatego

mentalności tej łatwo wmówić, że

na przykład kilkadziesiąt miliar-

dów złotych, które powinny być

w budżecie, gdzieś „zniknęło”: nie

ma ich i nikt nie jest za to odpowie-

dzialny, bo znikanie pieniędzy nale-

ży właściwie do natury rzeczy. Na-

ród polski wciąż nie wie, że dyspo-

nuje realną władzą. Oczywiście nie

jest to, wbrew opiniom wielu polity-

ków, jego wina. Naród jest wystar-

czająco zajęty walką o przetrwanie

wych i telewizyjnych, podkreślają-

ce „wybitną” i „wyjątkową” pozy-

cję Polaków na arenie międzyna-

rodowej, a nawet w całym świato-

wym... katolicyzmie, przekraczają

czasami granice nacjonalizmu

i brzmią stanowczo szowinistycz-

nie. Wiąże się to, jak każdy prze-

jaw manii wielkości, z bardzo głę-

bokimi kompleksami. Polski cha-

rakter narodowy jest w swych naj-

głębszych warstwach świadom za-

cofania, biedy i chaosu, jakie z krót-

kimi przerwami panują w Polsce

niemal od zarania jej dziejów. Kse-

nofobia i teorie o „Chrystusie na-

rodów” pozostają usprawiedliwie-

niem własnej apatii.

Podtrzymując do dziś tezy o wy-

jątkowości Polski, Kościół kato-

licki skutecznie blokuje debatę nad

świadomością narodową, karmi bo-

wiem iluzje w wątpliwość podają-

ce jej niezbędność. Dobrym przy-

kładem jest tu kolejny temat nie

do dyskusji: absolutna i dogmatycz-

na prawda o wielkości obecnego

papieża. Sentymentalny fenomen

bałwochwalczego uwielbienia dla

papieża Wojtyły to zresztą jedna

z postaci zwyczajowej – wynikają-

cej z polskiego kompleksu niższo-

ści – apoteozy „rodaków, którym

się udało za granicą”.

Pycha wciąż jest dominującą

cechą polskiego charakteru naro-

dowego: pycha uświęcająca wszel-

ką obłudę i zbrodnie, z głupoty czy-

niąca wyjątkowość, a z chaosu na-

rodową cnotę. Co ciekawe, przy-

kład znów idzie od Kościoła, w któ-

rym zadomowiła się ostatnio py-

cha iście barokowa. Kościół zresz-

tą zawsze reagował na wszelkie kry-

zysy ideologiczne rozrzutnością

i zbytkiem: o jakże wielkim kryzy-

sie musi zatem świadczyć poziom

życia duchownych czy pomnik,

planowane, chaotycznie i bezsen-

sownie przeprowadzone przedsię-

wzięcie wojskowe, nieuzgodnione

z potencjalnym sojusznikiem, roz-

poczęte bez należytego wyposaże-

nia, uzbrojenia i danych wywia-

du, w rezultacie którego zginęło

trzysta tysięcy młodzieży i cywil-

nych mieszkańców pewnego kra-

ju, a stolica tego kraju, z jej skar-

bami i zabytkami, została zrówna-

na z ziemią. Zdrowy rozsądek na-

kazuje mniemać, że w cywilizowa-

nym kraju osoby odpowiedzialne

za rozpętanie tego przedsięwzię-

cia powinny stanąć przed sądem

godzić się ze swym statusem

wspólnoty ludzi grzesznych: także

w przypadku poznańskiego hierar-

chy polski kler uparcie odmawia

uznania faktów, które są widocz-

ne nawet z Watykanu.

Wnioski, jakie mogą się nasu-

nąć, nie są zbyt wesołe. Podobnie

jak Polacy nie bardzo wciąż wiedzą

kim są, coraz bardziej przypomina-

jąc koczujących na obrzeżach aglo-

meracji dzikusów z buszu, uczest-

niczących w cywilizacji poprzez

zbieranie jej śmieci i oglądanie wy-

staw, tak i polskie duchowieństwo

daje przykład zamętu oraz braku

D ebata ta zresztą

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 41 (136) 11 – 17 X 2002 r.

GŁASKANIE JEŻA

Plemię kainowe

Wyborcza” i TVN – miłu-

jące Świętego Ojca w Rzy-

mie – zorganizowały nagonkę

na Samoobronę. Bicz na Leppe-

ra ukręcono tym razem z wy-

znawców religii słowiańskiej.

– Lepper dostanie, a i Kościół ka-

tolicki ucieszy się z uszczerbku, ja-

kiego dozna konkurencja. W Pol-

sce zaś wdzięczność Kościoła jest

ciągle nie do przecenienia!

Śmieszy nas wiązanie wyznawców

Rodzimej Wiary ze skinami. To praw-

da, że wśród tych ostatnich nie brak

miłośników dawnej religii. Próbują

oni przeniknąć do rozmaitych sło-

wiańskich organizacji – na ogół bez

wielkiego sukcesu. „Wyborcza” zapo-

mina jednak, że większość skinów to

pobożni katolicy. Agresywne osob-

niki skinopodobne (łyse głowy, gla-

ny) bardzo skutecznie działają w roz-

maitych organizacjach okołokościel-

nych, takich chociażby jak Młodzież

Do tego dnia – 12 X 1492 r.

(dokładnie 510 lat temu) – wszyst-

ko było jasne i proste. Płaską Zie-

mię podpierały cztery słonie sto-

jące na żółwiach. Te z kolei pły-

wały po odwiecznym, pradawnym

oceanie. I czy tak pięknie nie mo-

gło zostać po wsze czasy?

Widać nie mogło, a wszystko za

sprawą aroganckiego i butnego cwa-

niaka, który nazywał się Krzysztof

Kolumb i dzień po odkryciu Ame-

ryki (o czym nigdy sam się nie do-

wiedział) oszukał własnego maryna-

rza, nie wypłacając mu obiecanej na-

grody za dostrzeżenie ziemi. Jak na

ironię, słowo Krzysztof oznacza „nio-

sący Chrystusa”. Rzeczywiście przy-

niósł nowego Boga milionom miesz-

kańców Nowego Świata, a Bóg ten

stał się ich przekleństwem i patronem

morderców.

Historia działa się szybko. Już

4 maja następnego roku papież

Aleksander VI w bulli Inter coetera

nadał nowo odkryte ziemie Hiszpa-

nom i Portugalczykom. Przy okazji

kategorycznie nakazał, aby „tubylców,

mieszkańców nowych lądów doprowa-

dzić do okazywania czci Zbawicielo-

wi i do wyznania wiary katolickiej” .

No i zaczęło się „doprowadzanie

i wyznawanie”, w wyniku którego

w obu Amerykach wymordowano

z zimną krwią około 20 milionów lu-

dzi. Już samo słowo „około” poda-

wane w różnych źródłach jest strasz-

ne. Co tam milion w tę czy tamtą

stronę – prawda? Nawet dziś, po

setkach lat od tego największego

holokaustu w dziejach ludzkości, pew-

nego człowieka nadal stać na ironię

posadowioną na górze trupów. Jak-

że przecież inaczej można nazwać sło-

wa Jana Pawła II , który o koloni-

zacji obu Ameryk powiedział: „Ko-

ściół katolicki, którego ewangelizacja

jako jedyna posiada moc zbawiania

ludzi, bo stanowi objawienie miłości,

w tym właśnie miejscu rozpoczął tyle

pięknych rzeczy... miejscu, w którym

sam Bóg rozpoczął dobroczynne dzie-

ło” . Straszność i potworność...

Owo „objawienie miłości” spo-

tkało na swojej drodze np. króla In-

ków Atahualpę , a on powiedział:

„Nie chcę zmieniać wiary. Wasz Bóg

został zabity przez ludzi, których stwo-

rzył. Mój zaś (tu wskazał na słońce)

żyje i spogląda na swoje dzieci”. Nie-

zwłocznie po tych „bluźnierczych” sło-

wach, dowódca konkwisty biskup

Vincente de Valverde nakazał: „Ata-

kujcie natychmiast. Udzielam wam roz-

grzeszenia” . Na hasło duszpasterza

Hiszpanie rzucili się ochoczo do gło-

szenia „dobrej nowiny” i wymordo-

wali około (znów „około” według róż-

nych źródeł) 10 tysięcy bezbronnych,

niczego nie spodziewających się In-

dian. Kronikarze opisują, że krew

i piasek zamieniły się w „czerwone

błoto do kolan” .

To tylko jeden z tysięcy przykła-

dów zbrodni, za które Kościół nigdy

nie poniósł odpowiedzialności i na-

wet na dobrą sprawę nie przeprosił.

Międzynarodowe prawo cywilizowa-

nych narodów mówi, że zbrodnie

przeciwko ludzkości nigdy się nie

przedawniają. Wobec takiej doktryny

prawnej nadal (i słusznie) ściga się

hitlerowskich łajdaków. Nie stawia się

jednak przed żadnym trybunałem

spadkobierców morderców obu Ame-

ryk, spadkobierców, którzy nadal nie

wstydzą się tamtego „opus Dei” i ma-

ją nawet czelność nazywać je „dobro-

czynnym dziełem”.

Czy takie jest chrześcijańskie mi-

łosierdzie? Nie mnie o tym wyroko-

wać, chociaż... Nie tak dawno temu

rozmawiałem z pewną ortodoksyjną

chrześcijanką. Dla tej wszechstronnie

wykształconej pani Biblia stanowi wy-

rocznię wyroczni i prawo praw. Za-

pytana o wytłumaczenie „bożego mi-

łosierdzia” w kontekście wymordo-

wania w imię wiary milionów nie-

winnych ludzi odpowiedziała bez mru-

gnięcia okiem: – Ci ludzie to było

PLEMIĘ KAINOWE.

Trzeba mi było przeżyć 45 lat,

mieszkać w wielkim mieście w cen-

trum Europy, żyć na początku XXI

wieku, aby dowiedzieć się w koń-

cu, że dziewięcioletnia indiańska

dziewczynka o imieniu Inaoka,

zgwałcona kolejno przez dwudzie-

stu dwóch hiszpańskich czcicieli

Chrystusa, a później nago położo-

na na mrowisku i konająca przez

cztery dni w męczarniach – była ka-

inowym pomiotem. Jeśli tak, jeże-

li jej oprawcy – te zwierzęta w ludz-

kich skórach – byli plemieniem

Abla, to Kain wydaje mi się uoso-

bieniem człowieczeństwa i ja je-

stem z jego plemienia.

MAREK SZENBORN

Na początku października „ Ga-

zeta Wyborcza” piórem Adama

Zadwornego zmajstrowała pełen

przekłamań tekst krytykujący powią-

zania zachodniopomorskiej Samo-

obrony z działaczami Stowarzysze-

nia Niklot i wyznawcami związku

wyznaniowego Rodzima Wiara. Ar-

tykuł opatrzono kpiącymi rysunka-

mi przedstawiającymi postacie fru-

wające na mieczach i toporach.

Bij poganina!

Organizacje propagujące kultu-

rę i obyczaje wczesnosłowiańskie

oskarżono o powiązania z bojówka-

rzami skinowskimi, a samego Lep-

pera o to, że wpuścił na swoje listy

nacjonalistów wyznających jakąś tam

śmieszną dla katolików z „Wybor-

czej” religię. Powołano się nawet na

bezstronny autorytet... bpa Błażeja

Kruszyłowicza ze Szczecina (nota-

bene: tamtejsza hierarchia jest zna-

na z napastliwych wystąpień antysło-

wiańskich). Purpurowa wyrocznia

„Wyborczej” stwierdził, że „neopo-

gaństwo jest buntem przeciwko Chry-

stusowi” i „cofa nas w stosunku do

wszystkich wartości humanistycznych

wniesionych do cywilizacji przez chrze-

ścijaństwo i judaizm” . Dodał też, że

„kiedy neopogaństwo miesza się z po-

lityką, mamy do czynienia ze społecz-

nym złem” . Kuriozalnej i po prostu

głupiej wypowiedzi hierarchy redak-

cja nie raczyła opatrzyć nawet sło-

wem komentarza, popierając ją – jak

rozumiemy – w całej rozciągłości.

Temat natychmiast został podję-

ty przez TVN, która dokończyła zboż-

nego dzieła kamienowania niewier-

nych ustami Lisa i Sekielskiego . Po-

nownie powiązano wyznawców reli-

gii słowiańskiej ze skinami, na dowód

czego pokazano kandydata na radne-

go, Igora Górewicza (noszącego dłu-

gie włosy związane w kitę), który re-

welacjom liberalno-katolickich me-

diów szczerze zaprzeczył.

Nie jesteśmy miłośnikami An-

drzeja Leppera. Nie jesteśmy człon-

kami Niklota i wyznawcami Rodzi-

mej Wiary. Bulwersuje nas jednak

arogancja wpływowych mediów, któ-

re depczą niewielką grupę wyzna-

niową (antyklerykalną!), aby po raz

kolejny przypodobać się katolickiej

większości. Mniejszość można za-

wsze bezkarnie zaatakować, pomó-

wić, ośmieszyć. Korzyść podwójna

Wszechpolska. Honorowy prezes tej

ostatniej, Roman Giertych , jest czę-

stym gościem „Kropki nad i”, jedne-

go z flagowych programów TVN.

Tam już nikt nie traktuje go z ironią

i złośliwością, jak wyznawców słowiań-

skiej wiary...

„Wyborcza” zauważa dwukrotnie,

że Rodzima Wiara jest antychrześci-

jańska. Cokolwiek to znaczy, trudno

oczekiwać, żeby „poganie” kochali

katolicyzm, religię, która brutalnie,

krwawo i bez pardonu zniszczyła sta-

rą wiarę, kulturę i ośrodki kultu.

Zresztą na podobnej zasadzie moż-

na powiedzieć, że JPII jest np. anty-

ateistyczny – czyż nie atakuje on bez

przerwy niewiary i relatywizmu mo-

ralnego, czyż współczesnych zdoby-

czy humanizmu nie obrzuca wyzwi-

skiem „cywilizacji śmierci”?

Zabawnie brzmią słowa biskupa

szczecińskiego, że „neopogaństwo jest

buntem przeciwko Chrystusowi” . To

tylko próba powrotu do etnicznych

korzeni, od których odciął polskich

Słowian ogniem i mieczem wojują-

cy Kościół. A czymże jest teologia

i praktyka katolicka? Czyż nie jest

nieustanną rebelią przeciwko bi-

blijnemu Chrystusowi?

Ekscelencja Kruszyłowicz kłamie,

twierdząc, że jego Kościół ma cokol-

wiek wspólnego z „wartościami hu-

manistycznymi”. Jest akurat dokład-

nie odwrotnie. A nazwanie zaanga-

żowania politycznego wyznawców re-

ligii słowiańskiej „społecznym złem”

– to już absolutny absurd w ustach

reprezentanta agresywnie politycz-

nych polskich biskupów.

Mamy nadzieję, że sprawa me-

dialnych pomówień trafi przed sąd

i że będzie w tym kraju sprawiedli-

wość także dla tych, którzy nie wy-

znają religii obecnie najmodniejszej

w tym kraju. Ale nam się marzy...

ADAM CIOCH

B iskupi katoliccy są bezsilni wobec wybryków księ-

jakiś system wyrównujący dochody kleru. Pieronek wy-

śmiewa ten pomysł, twierdząc, że byłaby to prawdziwie

komunistyczna urawniłowka. Tak więc pensje dla księży

to pomysł obcy, głupi i absolutnie nie do przyjęcia. Czyż-

by? Nie trzeba przenosić się do Chin epoki Mao. Wystar-

czy pojechać do współczesnych... Niemiec albo Francji.

Tam duchowni otrzymują pensję od swoich diecezji z po-

datków wiernych, co pozwala ujednolicić ich dochody.

Dlaczego proeuropejski Pieronek o tym nie mówi?

Ano dlatego, że obecny system jest niezwykle korzystny

dla kasty biskupów, bo pozwala zarówno im, jak i pro-

mowanym przez nich księżom ulubieńcom, na osiąganie

dochodów, o których mogliby tylko pomarzyć unijni ko-

ledzy. Otóż polski system przypomina odrobinę korpora-

cję, w której właściciele (biskupi) oddziałów (diecezji),

oddają poszczególne placówki (parafie) niezależnym za-

rządcom (proboszczom). Ci odpalają comiesięczny ryczałt

swoim szefom. Ponadto proboszczowie odpalają swoim

dobrodziejom „prezenty”, czyli łapówki przy okazji wizy-

tacji. Im większe łapówki, tym większe względy, parafie

i dochody. Plebani, którzy nie chcą się dzielić z szefami,

i ci, którzy popadli z różnych powodów w niełaskę – otrzy-

mują biedniejsze lenna, gdzie „klepią biedę”, przynaj-

mniej w porównaniu z żywotami „świętych” biskupów.

Okazuje się także, że księża robią co chcą, a purpu-

raci ze zgorszeniem patrzą na wożącego się mercedesem

Jankowskiego. Prawda jest taka, że po wielekroć bisku-

pi jeżeli tylko chcieli, to regulowali te sprawy. Już oni ma-

ją odpowiednie instrumenty nacisku! Problem w tym, że

sami uczestniczą w nowobogackim wyścigu.

Czy ktoś słyszał o jakimś referendum przeprowadza-

nym przez Kościół w sprawie samowolnych stawek usta-

lanych przez księży za tzw. posługi? Otóż Pieronek twier-

dzi, że większość wiernych akceptuje to rozwiązanie. Gdy-

byście o takim głosowaniu słyszeli, to dajcie nam znać,

chętnie poznamy jego wyniki.

Purpurowy cynik

Takie to nowe prawdy do wierzenia podał sam biskup

Tadeusz Pieronek w „Trybunie Śląskiej” z 02.10.2002 r.

Dzięki pogromcy feministek i gejów wiemy już, dlaczego

księża nie chcą rozmawiać o pieniądzach: „każdy chętniej

rozmawia na tematy przyjemne niż nieprzyjemne” .

Dowiadujemy się dalej, że „wierni i dziennikarze” to

rodzaj intruzów ingerujących w kościelną kasę. Pieronek

nie wpadł na to, że pieniądze kościelne ktoś może trak-

tować jak własność wspólnoty wiernych, a więc do pew-

nego stopnia własność publiczną, a przynajmniej podle-

gającą publicznej kontroli i dyskusji.

Rektorowi krakowskiej, czyli Papieskiej Akademii Teo-

logicznej nie podoba się pomysł niemiecki, który polega

na finansowaniu Kościoła z płaconego przez wiernych po-

datku kościelnego. Dlaczego? Bo to „dobrowolny przy-

mus” . Jak wiadomo, Kościół w Polsce brzydzi się przy-

musem i jest strażnikiem swobody i wolności. Na dowód

tego biskup raczy czytelników niewybrednym dowcipem

o... pfe... kocie liżącym się po tyłku. Teraz już – niejako

we własnym mniemaniu – „swój chłop” opowiada ba-

jeczkę o tym, jak to ogromna część pieniędzy z tacy idzie

na potrzeby diecezji, a przede wszystkim na potrzeby pa-

rafii. W rezultacie „aż 30 proc. księży żyje w bardzo kiep-

skich warunkach” !

Zaniepokojony niedolą części kleru – dziennikarz „Try-

buny” pyta, czy nie byłoby lepiej, gdyby wprowadzono

MAREK KRAK

P od takim hasłem „Gazeta

ży, wierni są bardzo zadowoleni ze sposobu finan-

sowania kleru w Polsce, a jakiekolwiek próby

uporządkowania tych spraw to czystej wody... maoizm

Nr 41 (136) 11 – 17 X 2002 r.

NA KLĘCZKACH

KOLEDZY KAROLA W.

iż Biblię, sprzedawaną w cenie 50

zł, wydano dzięki jego wsparciu!

Gdyby coś takiego zrobiło świeckie

wydawnictwo, to byłby skandal, jed-

nak w tym przypadku cel uświęca

środki. Kościół katolicki słynie ze

skąpstwa, ale żeby żałować kasy wy-

ciągniętej od wiernych na sfinanso-

wanie wydania księgi, którą (przy-

najmniej oficjalnie) uważa za słowo

Boże, to już wyjątkowa pazerność!

A.K.

Watykańskiego, a Wawak to absol-

went KUL i katolicki działacz. Jak

podaje prasa, obaj należeli do

„PPS” – „Polskiej Partii Solorza”

– nieformalnej koterii parlamentar-

nej, grupującej posłów z różnych

klubów i pilnujących interesów te-

lewizji Polsat. Bromski nazwał ich

„dywersantami”, działającymi na

szkodę twórców.

Pod koniec września, zachowu-

jąc ścisłą tajemnicę, udali się do Wa-

tykanu prezydent Szczecina Edmund

Runowicz (bezpartyjny popierany

przez SLD) i przewodniczący Ra-

dy Miasta Dominik Górski (Unia

Wolności). Towarzyszył im abp me-

tropolita Zygmunt Kamiński . Pa-

nowie pojechali wręczyć JPII nada-

ny w lipcu, dziesiąty tytuł Honoro-

wego Obywatela Szczecina. Spotka-

nie odbyło się po audiencji general-

nej, papież dostał papier, plakietkę,

jakiś obrazek i legitymację upraw-

niającą do darmowych przejazdów

środkami miejskiej lokomocji...

W panteonie zasłużonych dla mia-

sta Wojtyła został kolegą takich

Honorowych Obywateli jak np.:

Bierut, Rokossowski, Gomułka

czy wreszcie Chruszczow . Prawico-

wi radni dostali apopleksji, gdy in-

formacja o wizycie została ujawnio-

na. Dopatrywali się w niej, i słusz-

nie, zagrywki wyborczej. – Nikt nas

o tym nie poinformował! Na pew-

no byłoby wielu chętnych do uczest-

nictwa w tak niepowtarzalnej uro-

czystości – żalił się dziennikarzom

J. Seredyński (Prawica Samorzą-

dowa). I wspólnych zdjęć dających

przepustkę do kolejnej kadencji

– dodajmy.

opublikowany w sześciu językach

przez chrześcijańskich naukowców

stanowi odpowiedź na podobne

oświadczenie grupy żydowskich uczo-

nych sprzed dwóch lat, wzywające

Żydów do zrewidowania swojego my-

ślenia o chrześcijaństwie.

W NAGRODĘ

ZAMROŻĄ

Zamrożenie swego ciała po

śmierci można wygrać w konkursie

renomowanego brytyjskiego tygodni-

ka popularnonaukowego „New

Scientist”. Parę kuponów z gazety,

trochę azotu, a potem zmartwych-

wstanie. Pismo liczy oczywiście, że

kiedyś zwycięzcę uda się przywrócić

do życia. Zabieg na wolnym rynku

nie jest tani, bo kosztuje 27 tysięcy

dolarów. Gdyby nagroda nie przy-

padła jednak zwycięzcy do gustu, ma

wybór: wycieczkę na Hawaje. My

proponujemy nagrodę łączną – za-

mrożenie na plaży w Hawajach. Cóż

to będzie za przebudzenie!

Szkoda, że nie można zahiber-

nować się już za życia, w celu spo-

kojnego przeczekania władzy Wa-

tykanu.

A.C.

PaS

GORZEJ NIŻ WOJNA

PECUNIA NON OLET

VOX POPULI

Według raportu WHO, co ro-

ku więcej osób ginie z własnej ręki

i rąk morderców niż w wyniku dzia-

łań wojennych. Aż 800 tys. osób

rocznie odbiera sobie życie, 500 tys.

jest mordowanych na skutek napa-

ści lub rozmaitych porachunków,

a 300 tys. ginie w konfliktach zbroj-

nych. Aż co czwarta kobieta na świe-

cie pada ofiarą agresji seksualnej,

najczęściej wykorzystana przez wła-

snego męża. I jak normalnie żyć

na takim świecie?

Szwajcaria słynie z konserwaty-

zmu oraz z demokracji bezpośred-

niej. W często przeprowadzanych re-

ferendach mieszkańcy osobiście po-

dejmują rozmaite kwestie dotyczą-

ce życia publicznego. Warto zatem

odnotować, że w kantonie Zurich aż

62,7 proc. mieszkańców poparło le-

galizację związków jednopłciowych.

Tak więc po raz pierwszy w Euro-

pie decyzję w tej sprawie podjęło

bezpośrednio społeczeństwo. Wyda-

rzenie to obala twierdzenia prawi-

cowych homofobów, którzy ostatnie

sukcesy prawne gejów i lesbijek przy-

pisują naciskom tajemniczego „lob-

by homoseksualnego”, albo machi-

nacjom „opanowanej przez maso-

nów i liberałów” Unii Europejskiej.

A.C.

PaS

TALIB POTRAFI

ZAKAZAĆ „FIM”!

Czterej islamscy duchowni zo-

stali aresztowani na północy Afga-

nistanu za podpalenie szkoły dla

dziewcząt. Zatrzymani mułłowie,

sympatycy obalonego rządu talibów,

dodatkowo szantażowali kobiety,

które porzuciły tradycyjną burkę,

zakrywającą całe ciało, na rzecz bar-

dziej liberalnego odziewku. Mimo

upadku talibów, poza Kabulem i in-

nymi dużymi miastami trudno mó-

wić o wyzwoleniu Afganek, które

pozostają niewolnicami tradycji

i mężczyzn.

S.J.

Barbarze Siejce , częstochow-

skiej radnej z klubu „Wspólnota”,

marzy się zakaz sprzedaży „FiM”.

Prawicowa działaczka jest oburzo-

na tym, że pismo krytykujące pa-

pieża i Kościół można kupić nawet

w Urzędzie Miasta! „Przecież papież

jest honorowym obywatelem Często-

chowy i miasto szczyci się tym” – ar-

gumentuje radna, dodając, że nie ro-

zumie, dlaczego miasto nie kupuje

„Niedzieli”. Co prawda pani Siejka

„FiM”, brrr..., nie czyta, ale ich treść

zna. Podkreśliła, że doskonale wie,

co znaczy demokracja i... zwróciła

się do zarządu miasta o wstrzyma-

nie sprzedaży „FiM” w magistracie.

Jej zdaniem, „demokracja” to rządy

demonów.

DIABELSKI

MICROSOFT

SPRAWIEDLIWOŚĆ

SIĘ WALI

W komputerach diabeł siedzi

– ta stara prawda jest podtrzymy-

wana przez Internet. Jeśli wrzuci-

my do wyszukiwarki Google hasło

„Idź do diabła” („Go to hell”) zo-

staniemy odesłani do Microsoftu!

Czyżby z piekła rodem?

Jak doniósł „Super Expres” są-

dowi warszawskiemu grozi zawale-

nie z powodu przeciążenia stropów

nieuporządkowanymi aktami spraw.

Okazuje się, że stołeczny wymiar

sprawiedliwości jest tak biedny, iż

nie stać go na regały, a nawet... sznu-

rek, by związać opasłe tomiska. Czyż-

by słynne zaginięcia akt w warszaw-

skich sądach podyktowane były tro-

ską o bezpieczeństwo budynku i pra-

cujących w nich prawników? A.C.

A.C.

PaS

Moraliści niejednokrotnie kry-

tykują nas za publikacje obrażają-

ce rzekomo czyjeś uczucia. Tymcza-

sem na rynku pojawia się coraz wię-

cej artykułów wykorzystujących

świętości jedynie do robienia kasy

i nikogo to jakoś nie gorszy. Puz-

zle z Matką Bożą Fatimską, św. Oj-

cem Pio czy arką Noego to tylko

kilka przykładów. W przypadku

kupczenia świętościami mamy jesz-

cze do czynienia z prymitywną in-

doktrynacją dzieci i młodzieży. Tyl-

ko patrzeć, jak pojawią się w skle-

pach puzzle z Jezusem czy papier

toaletowy z dziesięciorgiem przy-

kazań i nikt nie będzie robił z te-

go powodu awantury. Im większa

kasa, tym mniej śmierdzi. R.P.

CUDA OGŁASZAJĄ!

GRUNT TO ZACHĘTA

„Otrzymałeś dar? Nie zatrzymuj

go dla siebie!”. Pod takim hasłem re-

klamuje w „Niedzieli” swoje usługi

Kwartalnik Katolicki eSPe. Usługi

polegają na zbieraniu od wiernych,

tj. wierzących, czytelników „świadectw

nawróceń, otrzymanych łask i Bożych

darów” . Krótko mówiąc – cudów

– jako przejawów „Bożego Miłosier-

dzia”. Wybrane cuda będą opubli-

kowane. Zdjęcie bazyliki w Łagiew-

nikach wyraźnie sugeruje, iż mile wi-

dziane są przeżycia z nowej łask kry-

nicy. Spiesząc naprzeciw potrzebom

naszych, też wiernych Czytelników

„FiM”, podajemy cenny adres: Re-

dakcja eSPe, ul. Meissnera 20,

31-457 Kraków, e-mail: espe@pija-

rzy.pl. Tylko żadnych tam historyjek

z palca wyssanych nie wypisywać! Sa-

me najprawdziwsze cuda!

Francuski Krk rozpaczliwie wal-

czy o wiernych. Najpierw wyszedł na

bazary z promocją katechezy dla dzie-

ci i młodzieży, teraz zachęca nieprak-

tykujących katolików do powrotu na

łono „matki” via Internet. Specjal-

ną stronę założył ksiądz Raymond

d’Izarny , by przekonać ludzi do

chrztu czy ślubu kościelnego. Tym

sposobem nakłania też rodziców,

by posyłali swe pociechy na lekcje

religii. Informacje zawarte na stro-

nie mają „pomóc w kontaktach

z parafią” . Jest o co walczyć. Owi

niepraktykujący to grubo ponad trzy

czwarte Francuzów.

PaS

DAWCY NASIENIA

LEDWO PULSUJE

Przed największym duńskim

bankiem spermy ustawiają się ko-

lejki studentów. Stanowią oni 80

proc. dawców nasienia i – jak pod-

kreśla szef placówki, Ole Schou

– „każdy przyzwoity bank znajduje

się w pobliżu jakiegoś uniwersytetu” .

W ten sposób większość studen-

tów „korzysta z okazji zarobienia nie-

złych pieniędzy stosunkowo niewiel-

kim nakładem pracy” . Za 1,7 mili-

litra nasienia student otrzymuje pra-

wie 34 euro. W czasie wakacji,

z uwagi na brak dawców, banki ro-

bią sobie wolne. Teraz rozpoczyna

się dla nich pracowity okres. Dla

studentów też, choć to przecież „nie-

wielki nakład pracy”.

Telewizja katolicka Puls jest

w tak złej sytuacji finansowej, że nie

jest w stanie płacić Telekomunikacji

Polskiej za korzystanie z jej nadaj-

nika. TP SA w odwecie dwukrotnie

wyłączyła pampersowej telewizji

nadajnik w Warszawie. Puls jest win-

ny pieniądze za pięć miesięcy emi-

sji. Prezes, ksiądz Suchak, obiecu-

je uregulowanie długu, choć nie bar-

dzo wiadomo, skąd bankrutująca fir-

ma znajdzie na to środki. Ojciec pre-

zes przejdzie się z tacą?

PaS

GŁUPIE RADY

O ŻYDACH INACZEJ

Gdzie ma szukać pomocy mło-

dy zrozpaczony człowiek, jeśli jego

rodzice piją alkohol, a w domu bez-

ustannie brakuje jedzenia, ubrania

i warunków do nauki? Zdaniem psy-

chologa redakcji pisma młodzieżo-

wego „Bravo”, do którego z takim

zapytaniem zwróciła się jedna z czy-

telniczek, najskuteczniejszej pomo-

cy udzielić może ksiądz proboszcz.

To zatrważające – taka luka w edu-

kacji, nie mówiąc już o elementar-

nym poczuciu przyzwoitości i tak-

tu. Każdy w Polsce przecież wie,

że ksiądz ma powołanie do brania

a nie dawania. Ale „Bravo” jest nie-

mieckie...

A.C.

R.K.

Grupa amerykańskich uczonych

– biblistów, historyków i teologów

– wezwała do rewizji chrześcijańskie-

go nauczania o Żydach i judaizmie.

W specjalnym oświadczeniu, pod

którym podpisało się 21 wybitnych

osobistości, nazwano to świętym obo-

wiązkiem współczesnej teologii. Cho-

dzi o wypracowanie dobrych relacji

i oczyszczenie religii z grzechu an-

tyjudaizmu. „Chrześcijaństwa nie da

się głosić bez odniesienia do juda-

izmu, który wzbogaca i umacnia tę

wiarę” – napisano w oświadczeniu.

Dziesięciopunktowy dokument

PaS

KATOLICY

Z PPS-u

BIBLIA

SPONSOROWANA

Jacek Bromski ze Stowarzy-

szenia Filmowców Polskich publicz-

nie oskarżył byłych posłów AWS

– Tomasza Wełnickiego (dostał

się do Sejmu z listy krajowej ma-

jąc 355 głosów...) i Zbigniewa

Wawaka – o działanie na rzecz Pol-

satu oraz blokowanie w poprzednim

parlamencie prac nad reformą pra-

wa autorskiego. Obaj panowie są

mocno związani z Kościołem – Weł-

nicki to były korespondent Radia

R.P.

Nakładem Pallottinum – Wydaw-

nictwa Stowarzyszenia Apostolstwa

Katolickiego w Poznaniu – ukazało

się opracowane na nowo i popra-

wione piąte wydanie Biblii Tysiąc-

lecia. O, dziwo, wewnątrz znajduje-

my logo PKO Bank Polski (firma

państwowa!) oraz dowiadujemy się,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: