julian-tuwim-smok.pdf

Julian Tuwim „Smok”

Na Wawelu, prozę pana

Miezkał mok, co zawsze z rana

Zjadał proię lub barana.

Przy obiedzie mok połykał cztery kury lub indyka

nadto krowę albo byka.

Nagle raz, przy Wielkim Piątku

Krzyknął Co tu nie w porządku !

Poczuł wielki ból w żołądku

Potem puchła mu wątroba, dwa migdały, płuca oba

Jak choroba, to choroba !

Smok pomylał, prozę, prozę.

Nie mam zdrowia za dwa grosze

Cza już zotad mi jarozem

i smok biedny od tej pory

By oczycid krew i pory, jadał marchew,

jadał pory, groch, elery i kaputę

Wzytko z wody i nietłute,

żeby kizki były pute.

Tak za roczkiem mijał roczek

Smok naz tał ię jak wymoczek

Wprot nie mok, lecz zwykły moczek.

Odtąd każda mądra niania

Dziecku daje go do ssania.