5
SZKOŁA PODSTAWOWA NR 4 W SANOKU
SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA UCZNIÓW KLAS I – III PROWADZONYCH W ŚWIETLICY SZKOLNEJ W RAMACH SPOŁECZNEJ KAMPANII
BEZPIECZNE DZIECI NA POLSKICH DROGACH
OPRACOWANY PRZEZ: KAZIMIERĘ TARNAWSKĄ–ROGOZ I EWĘ MAGDA
Temat zajęć:
Wszystko o bezpiecznym zachowaniu się w ruchu drogowym; zajęcia z udziałem rodzica - policjanta.
Cele ogólne:
Opanowanie i przestrzeganie zasad bezpiecznego zachowania się w ruchu drogowym, wyrabianie nawyku prawidłowego zachowania się na ulicy.
Aktywne włączanie się rodziców w działania szkoły związane z promocją bezpieczeństwa dzieci w ruchu drogowym.
Cele operacyjne:
Uczeń:
* wie o źródłach informacji związanych z przepisami ruchu drogowego;
* potrafi rozróżniać podstawowe znaki drogowe;
* zna pojęcia: uczestnik ruchu, pieszy, droga, jezdnia, znaki dotyczące pieszego;
* potrafi zachować się na drodze;
* rozumie znaczenie „bezpieczna droga”;
* zna zasady bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię i potrafi je przestrzegać;
* wie, dlaczego istnieje potrzeba uczenia się przepisów ruchu drogowego;
* wie, do kogo może zwrócić się o pomoc w razie potrzeby;
* wskazuje miejsca bezpieczne i niebezpieczne oraz właściwe i niewłaściwe zachowania w drodze do szkoły;
* zachowuje szczególną ostrożność na jezdni i w drodze do szkoły.
Metody:
· Aktywizujące
· Heurystyczne
· Obserwacyjne
Formy pracy:
· Indywidualna
· Zbiorowa
· Grupowa
Czas zajęć: 2 godz.
Środki dydaktyczne: plansze przedstawiające znaki drogowe, sygnalizator świetlny, zbiór książek, czasopism, ulotek o tematyce ruchu drogowego jak np. „Kodeks drogowy”, „Z Agatką na drodze”, „Wychowanie komunikacyjne”, podręcznik do nauczania zintegrowanego w klasie II „Z Ekoludkiem w szkole”, ćwiczenia „Chodźmy razem”, „Jeżdżę bezpiecznie rowerem” itp,
PRZEBIEG
1. Zabawa orientacyjno porządkowa „Kolory”;
- żółte światło sygnalizatora - dzieci klaszczą 2 razy w dłonie,
- czerwone - stoją w miejscu,
- zielone – maszerują w miejscu (zakończenie kolorem żółtym światła sygnalizatora, dobranie odpowiedniego hasła - UWAGA!).
2. Zabawa integracyjna „witamy się”. Wiersz powitalny. Dzieci zebrane na dywanie wstają. Wykonują gesty i ruchy wynikające z tekstu mówionego przez nauczycielkę :
Prawa ręka, - lewa ręka
Prawa noga - lewa noga
Cały tułów, - teraz głowa
Usta mówią takie słowa:
Dzień dobry!
w ten jesienny dzień, wszyscy nawzajem witamy się!
(dzieci podają sobie prawą dłoń witając się).
3. Przedstawienie tematu zajęć (zapalone żółte światło sygnalizatora) nauczycielka mówi:
Mamy dzisiaj naradę na temat taki: co by zrobić -
- żeby ruch w mieście był bezpieczny nareszcie,
- żeby dzieciom było w drodze do szkoły miło,
- by nic się złego nie przydarzyło,
- by przez wspólną zabawę i naukę -
żyć w zgodzie i przyjaźni z drogowymi przepisami,
a przez to sprostać celom i zadaniom społecznej kampanii,
by były BEZPIECZNE DZIECI NA POLSKICH DROGACH
bo…………
(uczeń – odpowiada słowami refrenu znanej piosenki)
- do szkoły każdy musi iść wygodnie,
- do szkoły droga być bezpieczna ma,
- do szkoły dzieci muszą iść swobodnie,
- do szkoły każdego dnia.
4. Krótka rozmowa tematyczna.
N.: Tak więc, by nauczyć się prawidłowo i bezpiecznie poruszać po drodze, Wam dzisiaj uczniom, przebywającym w szkolnej świetlicy, a na ulicy - uczestnikom ruchu drogowego – jak myślicie, - kto pomóc może ? - (odpowiedź dzieci - policjant ).
5. Powitanie brawami policjanta – tatę uczennicy klasy I.
6. Przeprowadzenie przez uczennicę klasy III wywiadu z policjantem na temat jego pracy:
* Uczennica klasy III mówi :
Serdecznie Pana witamy w naszej Świetlicowej Gromadzie. W krótkim wywiadzie chcemy, aby udzielił nam Pan odpowiedzi na nasze pytania związane z zawodem policjanta:
* Jak to się stało, że został Pan policjantem, czy to były Pana dziecięce marzenia?
* Czy jest teraz Pan zadowolony z wyboru tego zawodu ?
* Czym musi się wykazać Pan jako policjant w swojej pracy?
* My jako uczniowie w swojej pracy – nauce, mamy szkolne przybory, a policjant czego używa w swojej pracy na służbie?
* Jak Pan myśli, czy Pana córka, a nasza koleżanka Angelika, cieszy się i jest dumna , że jej tato pracuje w takim zawodzie ?
* Co ty na to Angelika? (Zapytanie o odpowiedź Angeliki)
* Zadawanie pytań przez uczestników zajęć;
* Uczennica:
Dziękujemy za tak ciekawe odpowiedzi, myślę, że od dzisiaj policjant będzie dla nas osobą, do której wszyscy będziemy mieli większą odwagę i śmiałość zwrócić się do Pana i innych policjantów w sytuacjach niebezpiecznych i trudnych na ulicy i nie tylko.
7. Zaproszenie policjanta przez ucznia do udziału w inscenizacji na podstawie opowiadania W. Chotomskiej pt.„Pies z ulicy Bałamutów”.
Scenografia: makieta miasta Pieskowice ze skrzyżowaniem ulic.
Występujące osoby: dzieci, policjant, piesi, kierowca, pies .
(na scenie „pies jamnik” siedzi i czyści swoje buty)
Dziecko I
W pewnym mieście Pieskowicach,
Przy ulicy Bałamutów,
Mieszkał sobie czarny jamnik,
Który miał dwie pary butów.
Do południa czyścił buty
Luksusową białą pastą;
A gdy tylko skończył pracę,
Chyłkiem wymknął się na miasto (jamnik opuszcza swoje mieszkanie)
Dziecko II
Zamiast chodzić po chodniku,
On po jezdni szedł piechotą;
Więc powiedział mu policjant,
Że zły przykład daje kotom.
Policjant:
- Źle jamniku, ucz się tego,
Co już małe wiedzą smyki;
JEZDNIA SŁUŻY DO JEŻDŻENIA,
DO CHODZENIA SĄ CHODNIKI (policjant przypina to i kolejne pouczenia na tablicy)
Dziecko III:
- Pies na chodnik wkroczył godnie
Z miną wielce obrażoną.
Przewracają się przechodnie:
Przechodnie:
- Któż to chodzi lewą stroną?
- Patrz jamniku, jakie z tobą są kłopoty;
- CHODŹ CHODNIKIEM PRAWĄ STRONĄ
I PAMIĘTAJ ZAWSZE O TYM !
Dziecko IV:
Na ulicy Polędwicy,
Jamnik jezdnią się przemyka.
Przebiec chciał na drugą stronę,
By kość kupić u rzeźnika.
- Piesku! - Nie myśl tylko o obiedzie!
ZANIM ZROBISZ KROK NA JEZDNIĘ,
POPATRZ, CZY NIĄ COŚ NIE JEDZIE !
Dziecko V:
Jamnik warknął urażony;
Jamnik:
- Przechodzenie nie jest sztuką !
Łypnął okiem, zszedł z chodnika
I chciał jezdnię przejść na ukos.
Pan kierowca zaham...
gosiakosiak6