Dieta według pięciu przemian.pdf

Dieta według pięciu

przemian

Współczesne nawyki żywieniowe przyczyniają się

do otyłości oraz wzrostu chorób

przewlekłych, takich jak cukrzyca i

choroby serca, nazwane przez to

cywilizacyjnymi. Dlatego wielu z nas

wraca do natury i sprawdzonych od

pokoleń metod profilaktyki zdrowotnej.

Wzrasta świadomość odżywiania i

zainteresowanie jakością produktów

spożywczych i dietami, które pozwolą

zachowa zdrowie i smukłą sylwetkę.

Odżywianie wg Pięciu Przemian nie jest zwykłą dietą. Nauka odżywiania wg

Pięciu Przemian opiera się na tysiącletnim bogactwie doświadczeń Tradycyjnej

Medycyny Chińskiej (TCM) i do dziś według nich gotują Chińczycy. Jej zasady

powszechnie stosuje się w tamtejszych restauracjach oraz klinikach.

Sztuka odżywiania się według Pięciu Przemian znacząco różni się od tradycyjnej

kuchni polskiej. Zasadnicza różnica to podkreślanie wagi energetycznego

działania produktów spożywczych. Dzięki temu możemy stymulować naszą

aktywność fizyczną i umysłową, uczucia, a nawet zdolność do nawiązywania

kontaktów.

Tradycyjna Medycyna Chińska (TCM)

Medycyna chińska jest przepojona logiką, jest też kopalnią wiedzy o

przyczynach chorób i metodach przywracania zdrowia. Nacechowana jest

głębokim zrozumieniem człowieka jako istoty czującej i myślącej. Język jakim

posługuje się jest symboliczny, ale każdy symbol - przez swoją prostotę - jest

przez każdego człowieka zrozumiały. A przecież zrozumieć, to znaczy wyleczyć.

Jednak główną zasadą Tradycyjnej Medycyny Chińskiej jest profilaktyka, która

wymaga dużej zręczności we wczesnym wykrywaniu procesów chorobowych.

Chińska diagnostyka do dziś pozwala na rozpoznanie choroby, czyli zaburzenia

w organizmie, zanim jeszcze pojawią się poważne objawy.

Zarys historyczny

Medycyna chińska liczy sobie ponad 5000 lat i sięga wieków starożytnych. Już w

czasach dynastii SHANG (ok. 1000 lat p.n.e.) stała na dość wysokim poziomie.

Rozwój wczesnej medycyny chińskiej przypisywano według legendy dwóm

wspaniałym Władcom Niebiańskim: Szen-Nongowi (Czerwonemu Władcy,

który wynalazł ziołolecznictwo) i Huang-Ti (Żółtemu Cesarzowi, który wynalazł

sztukę medyczną).

Źródłem rozkwitu medycyny chińskiej łącznie z dietetyką było dążenie do

nieśmiertelności lub przynajmniej długowieczności. Ten kierunek rozwoju

zawdzięczają Chiny taoizmowi, który czerpie wiedzę z obserwacji przyrody i

zgłębiania związków kosmicznych.

W zapiskach znalezionych na kościach i pancerzach żółwi z ponad 3000 lat temu

odnaleziono informacje dotyczące medycyny chińskiej i kilkunastu chorób.

Podczas panowania dynastii Zhou rozpoczęto używać czterech technik

diagnozowania chorób, a mianowicie: patrzeć i oglądać, słuchać i wąchać, pytać

oraz badać puls. Już w tym czasie stosowano lekarstwa medycyny chińskiej,

akupunkturę, operacje i inne metody pomagające w leczeniu chorób. Podczas

panowania dynastii Qin i Han powstało dzieło na temat usystematyzowania teorii

medycyny chińskiej “Huang Di Nei Jing” (Tradycyjna Medycyna Cesarza Huang

Ti, tzw. Żółtego Cesarza). Jest to pierwsze dzieło zawierające teorię medycyny

chińskiej. “Teoria o durze i innych chorobach”, której autorem jest Zhang

Zhongjing, specjalnie uogólniła zasady leczenia różnych chorób. Książka ta

założyła podstawę dla rozwoju tradycyjnej medycyny chińskiej. Podczas

panowania dynastii Han chirurgia była już na wysokim poziomie.

W okresie między panowaniem dynastii Wei i Jin ( 220-589 roku naszej ery) a

panowaniem dynastii Sui i Tang (581 - 960 roku naszej ery), osiągnięto ogromny

postęp w badaniu pulsu. W książce “Mai Jing” ( Teoria o Pulsie) jej autor,

sławny doktor w dynastii Jin, Wang Shuhe, uogólnił 24 rodzaje objawów pulsu.

Książka ta nie tylko miała wielki wpływ na tradycyjną medycynę chińską, ale

również była popularna za granicą. W owym czasie napisano wiele dzieł

medycznych, jak np. “Teoria o Akupunkturze”, “Bao Pu Zi” i “Zhou Hou Fang”.

“Lei Gong Pao Jiu Lun”, było dziełem na temat o produkowania lekarstw, a

dzieło “Liu Juan Zi Gui Yi Fang” dotyczyło chirurgii.

Podczas panowania dynastii Song ( 960 - 1279 roku naszej ery) w edukacji

medycznej, w nauczaniu akupunktury przeprowadzono reformę. Aby pomóc

studentom w praktykowaniu akupunktury Wang Weiyi zaprojektował mapę i

model punktów ciała człowieka.

Podczas panowania dynastii Ming ( 1368 - 1644 roku naszej ery ) do Chin

przybyła medycyna zachodnia. Wielu doktorów opowiadało się za współpracą

między medycyną zachodnią i tradycyjną medycyną chińską.

Energia życiowa

Według tradycyjnej medycyny chińskiej ciało ludzkie posiada wyznaczone szlaki

- meridiany, którymi krąży chi (czytaj: czi) - energia życiowa. Spokojny

przepływ chi oznacza zdrowie zarówno ciała, jak i ducha. Symptomy choroby

pojawiają się, gdy przepływ energii ustaje lub jest zaburzony. Celem tradycyjnej

medycyny chińskiej jest przywrócenie harmonijnego przepływu energii poprzez

stymulację odpowiednich punktów ciała.

Chińczycy dostrzegali głęboki związek człowieka z naturą. Człowiek był cząstką

wszechświata i żył w rytmie jego drgań, dźwięków i barw. Był jednak - według

ich wierzeń - bezbronną, słabą istotą, która pozostawała pod przemożnym

wpływem sił przyrody: Nieba i Ziemi. Obserwowali więc i skrupulatnie notowali

wpływ, jaki na niego wywierała.

Diagnoza

Chińczycy doprowadzili do perfekcji diagnozowanie, interpretację chorób i

naturalne sposoby leczenia, poczynając od DIETY!, poprzez leczenie ziołami,

masaż, akupresurę, akupunkturę, ćwiczenia energetyczne Qi gong, a na poradach

dotyczących harmonijnej aranżacji otoczenia Feng shui i studiowaniu Wyroczni I

Cing kończąc.

Tradycyjna Medycyna Chińska inaczej niż medycyna zachodnia, postrzega

całego człowieka jako jedną całość i w ten sposób na niego patrzy zarówno w

profilaktyce jak i w leczeniu stanów chorobowych. Według niej człowiek

pozostaje w ścisłym związku ze wszystkimi elementami natury, w związku z tym

bada cały organizm pacjenta nie ograniczając swoich obserwacji jedynie do

narządów lub części ciała dotkniętych chorobą. Przed postawieniem diagnozy

lekarze chińscy biorą pod uwagę umysłowe, duchowe i fizyczne aspekty życia

człowieka, co umożliwia im leczenie przyczyn choroby, a nie jej objawów, i tak:

obserwują zwyczaje i zajęcia chorego, tryb życia, jego sposób mówienia i

zachowanie się, badają myśli, sny i marzenia. Bardzo ważne w postawieniu

diagnozy jest również uwzględnienie pory roku, wiatru, jakości wody i

wszystkich innych zjawisk naturalnych jako części środowiska, w którym

żyjemy. Diagnozowanie odbywało się i odbywa nadal poprzez skrupulatny

wywiad, badanie palpacyjne, badanie tętna, oglądanie języka, wąchanie.

Ostateczną diagnozę opracowywało się i opracowuje do dziś po uwzględnieniu

rodzaju energii chi, jej biegunów Yin i Yang, dopasowaniu choroby do Ośmiu

Kryteriów Przewodnich oraz teorii Pięciu Elementów. Postawienie diagnozy

umożliwia lekarzowi wdrożenie odpowiedniego leczenia, również z

zastosowaniem podanych wyżej kanonów.

Yin i Yang

Życie opiera się na dwóch składnikach: energii i substancji. Jeśli jednego z nich

jest zbyt dużo lub za mało, człowiek popada w chorobę. Jeśli jednego składnika

nie ma wcale, nie ma życia. Śmierć oznacza, że energia i substancja oddzielają

się od siebie. Pogląd ten wprowadza nas w sam środek chińskiej filozofii: model

Yin-Yang.

Koncepcja Yin i Yang pochodzi z filozofii taoistycznej. Opisuje ona dwie

pierwotne i przeciwne, lecz uzupełniające się siły, które odnaleźć można w

całym wszechświecie.

Yin (dosłownie rozumiane jako "zacienione miejsce, północne zbocze (wzgórza),

południowy brzeg (rzeki), zachmurzenie, zaciemnienie") reprezentowana przez

czerń i Księżyc oznacza bierność, uległość, smutek, chłód i zimę, symbolizuje

żeński aspekt natury, introwersję oraz liczby parzyste; odpowiada jej noc. Yin

symbolizuje woda lub ziemia.

Yang (dosłownie rozumiane jako "nasłonecznione miejsce, południowe zbocze

(wzgórza), północny brzeg (rzeki), światło słoneczne") reprezentowana przez

biel i Słońce oznacza siłę, aktywność, radość, ciepło i lato, symbolizuje męski

aspekt natury, ekstrawersję oraz liczby nieparzyste; odpowiada jej dzień, niebo.

Yang symbolizuje ogień lub wiatr.

Wzajemne oddziaływanie Yin i Yang jest przyczyną powstawania i zmiany

wszystkich rzeczy. Z nich powstaje Pięć Elementów: woda, drzewo, ogień,

ziemia, metal, a z nich wszystkie inne rzeczy. Najważniejszym wykładem nauki

o Yin i Yang jest Księga Przemian, I Ching.

Wszystko może być opisane jako obie siły Yin i Yang

1. Yin i Yang nie wykluczają się wzajemnie.

Wszystko ma swoje przeciwieństwo, jednak nigdy całkowite, a jedynie

względne. Żadna rzecz nie jest nigdy w pełni Yin ani całkowicie Yang. Każde z

nich zawiera w sobie pierwiastek swojego przeciwieństwa. Dla przykładu: zima

zmienia się w lato, a "co się wzniosło - opaść musi".

2. Yin i Yang są współzależne.

Jedno nie może istnieć bez drugiego, tak jak dzień nie może istnieć bez nocy,

światło bez ciemności, czy śmierć bez życia.

3. Tak Yin jak i Yang jest podzielne.

Każdy aspekt Yin lub Yang można dalej podzielić na mniejsze składowe Yin i

Yang. Dla przykładu, temperaturę można określić jako gorącą lub zimną. Jednak

gorąco można podzielić jeszcze na ciepło i upał, a zimno na chłód i mróz. W

każdym spektrum istnieje mniejsze spektrum; każdy początek jest chwilą w

czasie, więc posiada początek i koniec, tak samo jak godzina ma początek i

koniec.

4. Yin i Yang wchłaniają i jednocześnie podtrzymują się wzajemnie.

Yin i Yang znajdują się zwykle w stanie równowagi - kiedy jedno wzrasta,

drugie maleje. Mogą się też jednak znierównoważyć. Wyróżniamy cztery stany

braku równowagi: nadmiar Yin, nadmiar Yang, niedostatek Yin i niedostatek

Yang. Jednakże cały czas wzajemnie się uzupełniają: w przypadku nadmiaru Yin

występuje niedostatek Yang i vice versa. Brak równowagi jest czynnikiem

względnym: nadmiar Yang "wymusza" zmniejszenie się Yin.

5. Yin i Yang mogą przekształcić się w siebie nawzajem.

W pewnej konkretnej sytuacji Yin może przekształcić się w Yang i odwrotnie.

Noc zmienia się w dzień, ciepło stygnie, a życie zmienia się w śmierć. Niemniej

jednak i ta przemiana jest względna, jako że noc i dzień mogą ze sobą

współistnieć w tym samym czasie na Ziemi widzianej z kosmosu.

6. Część Yin znajduje się w Yang, a część Yang znajduje się w Yin.

Mniejsze koła w każdym z nich służą jako: 1. przypomnienie, że zawsze

pierwiastek jednego znajduje się w drugim. Tak samo jak zawsze znajdziemy

odrobinę światła w ciemności (np. gwiazdy na nocnym niebie); żadna z tych cech

nie jest nigdy skończona. 2. przypomnienie, że ekstremalne skrajności zmieniają

się natychmiast w swoje przeciwieństwo, jak również to, iż cechy Yin i Yang

zależą od punktu widzenia obserwatora. Dla przykładu: najtwardszy kamień

najłatwiej skruszyć. To pokazuje, że bezwzględne rozgraniczenie miedzy jednym

a drugim nie jest możliwe.

Pięć Przemian (Elementów, Żywiołów)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: