Wyklad II.doc

(89 KB) Pobierz
Wykład II / 9 X 2006 r

Wykład II / 9 X 2006 r.

 

 

 

Kierunki badań mikrobiologicznych

 



Bakteriologia

Wirusologia                  Mikrobiologia

Protozoologia

Mikologia

 

 

Mikrobiologia:

ü      morfologia i ultrastruktura

ü      fizjologia

ü      genetyka

ü      diagnostyka

ü      taksonomia i ewolucja

ü      chorobotwórczość

 

Mikrobiologia ogólna:

Ø      lekarska

Ø      weterynaryjna

Ø      żywności

Ø      przemysłowa

Ø      środowisk naturalnych

 

Antropozoonozachoroba zakaźna wspólna dla człowieka i zwierzęcia z obustronną możliwością zarażenia się, np. nosacizna, wścieklizna, różyca, dżuma.

 

Ważne osoby

Antoni van Leeuwenhoek (1632 – 1723)

·         ojciec mikrobiologii

 

      Edward Jenner (1749 – 1823)

·         odkrywca szczepień ochronnych

 

      Ludwik Pasteur (1822 – 1895)

·         ojciec nowożytnej mikrobiologii

·         opracował szczepionkę przeciwko wściekliźnie

     

Robert Koch (1845 – 1910)

·      wykrył przyczyny wielu chorób

 

Paul Ehrlich (1854 – 1915)

·    zajmował się badaniami immunologicznymi, w tym funkcją krwinek

 

Aleksander Fleming

·      badał interakcje między bakteriami a grzybami

 

Robert Gallo i Luc Montanie

·      badali wirus HIV

 

Carl Woese

·      stworzył nową systematykę

 

 

 

Morfologia bakterii

 

Bakteria – organizm prokariotyczny posiadający mureinową ścianę komórkową.

Archeon – organizm prokariotyczny nieposiadający moreinowej ściany komórkowej.

 

Skład chemiczny komórki bakteryjnej:

§         woda,

§         białko,

§         RNA, DNA,

§         cukry,

§         lipidy.

 

Mureina występuje w postaci jednego polimeru.

 

Wielkość bakterii jest bardzo zróżnicowana, np.

Escherichia coli              0, 8 x 2, 8 μm

Pasteurella tularensis              0, 2 x 0, 7 μm

Thiomargarita namibiensis              do 750 μm

Namobacterium sanguineum              0, 08 x 0, 2 μm

 

Kształt bakterii

1.      kulisty – ziarniaki – bakterie, których długość nie przekracza 1,5 szerokości; wyróżniamy następujące formy organizacji ziarniaków:

¨      mikrokoki – pojedyncze organizmy

¨      gronkowce – nie rodzielają się po podziale, przez co tworzą formy pseudokolonijne (stafilokoki)

¨      paciorkowce – nie rozdzielają się po podziale, posiadają jedna płaszczyznę podziału

¨      dwoinki – organizmy połączone w pary

¨      pakietowce – posiadają 3 płaszczyzny podziałowe

Ziarniaki Gram (-), np. Moraxella eatharalis, nie barwią się trwale fioletem krystalicznym, natomiast barwią się czerwienią.

 

2.      cylindryczny:

¨      pałeczki – bakterie, których długość to kilka szerokości; barwią się na czerwono

¨      laseczki – ich długość to kilkanaście szerokości; barwią się na granatowo; są to bakterie Gram (+)

¨      maczugowce – bakterie Gram (+), posiadające jeden z końców wyraźnie rozdęty

¨      przecinkowce

¨      śrubowce

¨      krętki – posiadają liczne skręcenia, które pozwalają aktywnie przemieszczać się

¨      mykoplazmy – bakterie zmiennokształtne (pleomorficzne)

¨      promieniowce – komórka bakterii może się rozgałęzia

 

Ultrastruktura

 

Osłony bakterii Gram (+)

·         gruba warstwa mureiny

 

Mureina – muropeptyd (disacharopeptyd)



N acetyloglukozamina,



kwas muraminowy                                     cukry

L – alanina

kwas D – glutaminowy

kwas mezo – diaminopimelinowy             peptydy

Ew. lizyna

2 x D – alanina

 

·         pod warstwa mureiny znajduje się peryplazma, gdzie działają mechanizmy oporności na antybiotyki i rozkład penicyliny

·         polimery fosforanu glicerolu lub rybitolu: kwas lipotejchojowy (zakotwicza się w błonie plazmatycznej), kwas tejchojowy

 

Osłony bakterii Gram (-)

·           cienka warstwa mureiny

·           lipopolisacharydy (LPS) – endotoksyny, czyli element czyniący z bakterii patogen; zbudowane są z antygenu O, łańcucha zewnętrznego, łańcucha wewnętrznego, lipidu A

·           błona zewnętrzna – błona białkowo-lipidowa, zawierająca akwaporyny

·           przestrzeń peryplazmatyczna, zawierająca cienką warstwę mureiny oraz białka enzymatyczne (ektoenzymy), które uczestniczą w rozkładzie substancji odżywczych, antybiotyków i innych

·           immobilizacja enzymów polega na tym, że enzymy są przyczepione do błony zewnętrznej od strony przestrzeni peryplazmatycznej

·           błona cytoplazmatyczna

 

Warstwa S

o       jest to dodatkowa błona białkowa

o       białko krystaliczna, które tworzy na powierzchni strukturę przypominającą siatkę (sito molekularne)

o       chroni bakterię przed działaniem czynników zewnętrznych (m. in. bakteriofagów)

 

Śluzy

o       chronią przed działaniem substancji toksycznych

 

Otoczki

o       formy bardziej zwarte od śluzów

o       chronią przed działaniem niekorzystnych czynników środowiska

o       czynią z bakterii patogen

o       skład chemiczny cechą pod gatunkową (charakter antygenu)

 

Błona cytoplazmatyczna

o       jest znacznie wysycona białkami, ponieważ odbywa się w niej większość procesów katabolicznych

 

Rzęski

o       struktury pozwalające na przemieszczanie się w tempie nawet 360 km/h

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

- 7 -

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin