POMIARY WYSOKOŚCIOWE
Pomiary wysokościowe opierają się na sieci znaków wysokościowych zwanych reperami. Wysokości tych znaków wyznacza się metodą niwelacji geometrycznej (precyzyjnej lub technicznej). Stanowią one układ odniesienia przy wszelkich pomiarach wysokościowych (sporządzanie map, budowa tras komunikacyjnych, kanałów, itp.). Znaki wysokościowe mogą być stałe lub tymczasowe (repery robocze).
Znak stały
Znaki stałe osadza się w punktach państwowej sieci wysokościowej, w sieciach miejskich oraz wzdłuż szlaków komunikacyjnych. Mogą być osadzane poziomo lub pionowo.
poziomy pionowy
Znaki tymczasowe osadza się w miejscach, w których prowadzone są prace budowlane, roboty ziemne. Są to przeważnie: pale drewniane, słupy betonowe z bolcem stalowym lub haki osadzone w ścianach budowli. Są to tzw. repery robocze.
REPERY ROBOCZE:
łata
łata łata
słup drewniany
reper reper
reper
słup betonowy ściana
W zależności od sposobu utrwalenia znaki wysokościowe mogą być skalne, ścienne lub naziemne.
- skalne: osadza się w skałach trwałych (bazalty, granity)
- ścienne: osadza się na budowlach trwałych, których proces osiadania został już zakończony.
ZNAKI NAZIEMNE – osadza się przeważnie na słupach betonowych opartych na odpowiednim fundamencie zagłębionym poniżej granicy przemarzania. Osadza się w jest na gruntach piaszczystych, żwirach i glinach zwałowych o niskim i ustabilizowanym poziomie wody gruntowej. Znaki wysokościowe osadzane są średnio w odległości 2 – 3km. W miastach odległości te nie przekraczają przeważnie 500m. Dla łatwego ich odszukania stosuje się opisy topograficzne, które zawierają:
- nr znaku
- rodzaj utrwalenia (np. bolec w ścianie)
- dokładne położenie (opis położenia i dojazdu)
- szkic sytuacyjny
- wysokość znaku
Znak wysokościowy nie zawiera współrzędnych!!!
Najważniejsze rzeczy z poniższego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji:
- doręczenie właścicielowi lub innej osobie władającej nieruchomością oraz gminie o umieszczeniu znaku nas nieruchomości
- wykonywanie przeglądów i konserwacji znaku
- ustawienie urządzeń zabezpieczających w tym sygnalizujących położenie znaku
- kopię zawiadomienia wykonawca prac włącza do dokumentacji przekazywanej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
- nie podlegają ochronie znaki umieszczone na okres przejściowy w szczególności w związku z realizowaną inwestycją.
Dz.U.99.45.454
2001-03-01 zm. Dz.U.01.11.89
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 15 kwietnia 1999 r.
w sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych.
(Dz. U. z dnia 20 maja 1999 r.)
Na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa sposób i tryb ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz rodzaje znaków nie podlegających ochronie.
§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o znakach, rozumie się przez to znaki z trwałego materiału, określające położenie punktów osnów: geodezyjnej poziomej i wysokościowej, grawimetrycznej i magnetycznej.
§ 3. Przepisy rozporządzenia stosuje się także do ochrony urządzeń zabezpieczających, w tym sygnalizujących znaki, oraz do budowli triangulacyjnych.
§ 4. Ochrona znaków polega na:
1) (1) doręczeniu właścicielowi lub innej osobie władającej nieruchomością oraz staroście zawiadomienia o umieszczeniu znaku na nieruchomości, zwanego dalej "zawiadomieniem",
2) wykonywaniu przeglądu i konserwacji znaków,
3) ustawianiu urządzeń zabezpieczających, w tym sygnalizujących położenie znaków.
§ 5. 1. Zawiadomienie doręcza się w przypadku:
1) umieszczenia nowych znaków,
2) stwierdzenia podczas wykonywania prac, o których mowa w § 4 pkt 2, zmiany właściciela lub innej osoby władającej nieruchomością,
3) wymiany zniszczonych lub uszkodzonych znaków,
4) dokonania zmiany znaku na inny rodzaj - typ,
5) umieszczenia nad znakiem budowli triangulacyjnej,
6) wykonywania czynności, o których mowa w § 4 pkt 3.
2. Zawiadomienie doręcza się również wówczas, gdy jako znaki przyjęto trwałe elementy obiektów budowlanych, a w szczególności gałki, maszty na wieżach lub dachach, specjalnie zainstalowane tarcze, obeliski, cylindry, bolce i pręty.
3. Jednym zawiadomieniem można objąć grupę znaków umieszczonych na gruntach oraz obiektach budowlanych należących do tego samego właściciela lub innej osoby władającej nieruchomością.
4. Wzór zawiadomienia stanowi załącznik do rozporządzenia.
§ 6. W przypadku gdy znak został umieszczony na granicy dwóch lub więcej nieruchomości, zawiadomienie doręcza się właścicielom lub innym osobom władającym tymi nieruchomościami.
§ 7. 1. Zawiadomienie sporządza się w odpowiedniej liczbie egzemplarzy z przeznaczeniem dla:
1) właściciela lub innej osoby władającej nieruchomością,
2) (2) starosty.
2. Kopię zawiadomienia wykonawca prac włącza do dokumentacji przekazywanej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
3. Obowiązek doręczenia zawiadomienia spoczywa na wykonawcy prac geodezyjnych, który przed tym doręczeniem powinien wyjaśnić właścicielowi lub innej osobie władającej nieruchomością warunki umieszczenia znaków lub wykonania ich przeglądu i konserwacji oraz, w miarę możliwości, uzgodnić termin przystąpienia do tych prac.
§ 8. Wykonawca prac, o których mowa w § 4 pkt 2, w razie stwierdzenia zniszczenia, uszkodzenia, przemieszczenia znaku lub zagrażania przez niego bezpieczeństwu życia lub mienia, jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym starostę.
§ 9. (3) Starosta po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w § 8 rozporządzenia i art. 15 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, zwanej dalej ustawą, lub po uzyskaniu w inny sposób informacji o zniszczeniu, uszkodzeniu, przemieszczeniu znaku lub zagrożeniu przez niego bezpieczeństwu życia lub mienia:
1) przeprowadza niezwłocznie sprawdzenie stanu znaku oraz usuwa pozostałości po zniszczonych lub uszkodzonych znakach, urządzeniach zabezpieczających znaki albo budowlach triangulacyjnych,
2) przekazuje protokół czynności, o których mowa w pkt 1, marszałkowi województwa, a w przypadku gdy zawiadomienie dotyczy znaku podstawowej osnowy geodezyjnej (I i II klasy) oraz osnowy grawimetrycznej lub magnetycznej - również Głównemu Geodecie Kraju,
3) wnioskuje o przeprowadzenie postępowania w celu ustalenia i ukarania sprawcy w razie podejrzenia popełnienia wykroczenia, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 3 ustawy.
§ 10. Przegląd i konserwację znaków przeprowadza się:
1) podczas wykonywania prac geodezyjnych związanych z zakładaniem i modernizacją osnów: geodezyjnej, grawimetrycznej i magnetycznej,
2) okresowo lub doraźnie - w razie wystąpienia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa życia lub mienia, a także w związku z uszkodzeniem znaku.
§ 11. (4) Wykonanie prac, o których mowa w § 10, zapewniają:
1) Główny Geodeta Kraju - w zakresie osnowy geodezyjnej I i II klasy oraz osnów grawimetrycznej i magnetycznej,
2) Minister Obrony Narodowej - w zakresie osnów, o których mowa w pkt 1, znajdujących się na gruntach i budynkach pozostających w trwałym zarządzie komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej i jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim,
3) starosta - w zakresie osnowy geodezyjnej klas niższych niż wymienione w pkt 1.
§ 12. Nie podlegają ochronie znaki:
1) umieszczone na okres przejściowy, w szczególności w związku z realizowaną inwestycją,
2) stosowane przy zakładaniu osnów pomiarowych.
§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
tjorivenn