Stiefvater Maggie - Niepokój.pdf - Drżenie - ShadowKiss

Maggie Stiefvater - The Wolves of Mercy Falls 02

Niepokój

PROLOG GRACE To jest opowied o chłopaku który kiedy był wilkiem, i o dziewczynie,

która niespodziewanie dla chłopakaiiebieacłapremieniadiwwilka Zaledwie kilka

mieicy temu to Sam był mitycznym stworzeniem, na którego odmiennod nie moglimy

naled lekarstwa. To jego ciało tanowiło tajemnic – zbyt diwną a zarazem cudowną i

prerażającą żeby można ją było roumied Pożegnanie z nim okaało i dla mnie

najtrudniejszym preżyciemjakiegodowiadcyłam Nadchodzi wiosna. Wkrótce ciepło

sprawi, że pootałe wilki acną rucad futra i powrócą do ludkiejormyambdie

amemaColebdieCole’emTylkojajednaniecujipewniewewłanej kóre

JeceełegorokupragnłambydwilkiemMiałammnótwopowodówżebytknida

byciem cciąoryżyjącejwleieamoimdomemleteratoniejaoberwujte

wiertacekającażjedno z nich przyjdzie do mnie. Teraz to one oberwująmnie

Cekająażjadołącdonich Ich oczy – ludzkie oczy w wilczych czaszkach – prypominają

wodOdbijaiwnichwioenneniebo brąowe strugi potoku płynącego wraz z deszczem;

ieleo letniego jeziora zabarwionego kwitnącymi glonami; sarod dławionej niegiem rzeki.

Kiedy tylko żółtołote oczy Sama lediły mnie pomidy preiąknitychdecembró

TeracujnaobieciżarpojreocałejoryCiżartegocowiemjai cowiedąwilkiale

cegoniktnieważyiwypowiedied Gdywkoocuponałamekretorywilkołakiwlaach

tałymiiobcePikneurekające– ale jednakobceakażdąparąocukryjeinienana

ludkaprełodamjetjedynymktóregoudałomi inaprawdponadateramamgo

u swego boku. Itegowłaniepragnmojejdłoniwdłoniamajego policzka przytulonego

do mojej szyi. TylkożemojeciałomniedradaNagletojatanowiniewiadomą To jest

opowied o miłoci Nie wiediałam że istnieje tyle różnych jej rodajów ani że może ona

prawidiżludiebdąrobidtaknieocekiwanerecy Niedawałamobieprawyżejet

tyleodmiennychpoobównatożebypowiedied„żegnaj”

ROZDZIŁPIERWSZY SAM Teragdywiediałemżebdcłowiekiemdokoocażycia

miasteczko Mercy Falls w Minnesocie wyglądałoupełnieinacejWceniejitniałodlamnie

tylko latem. Kojaryłomiiupałembetonem chodników lidmi skierowanymi ku łoocu

oraz ze wszechobecnym zapachem rozgrzanego asfaltu i samochodowych spalin. Kiedy

wiosenne gałie pokryły i koronkami delikatnego różu które wceniej rzadko miałem

okajewidywadroumiałemżenależdotegomiejca Odkąd definitywnie traciłem

swoja wilcą kór ucyłem i na nowo, jak byd cłowiekiem Odykałemtarąpracw

„Krywej Półce” ponownie acąłem chłonąd łowa i elet prewracanych stron.

Wymieniłem odiediconego po Becku UV-a – preiąknitego jego apachem i

prywołującego wpomnieniamojegożyciawilkami– navolkwagenagolawytarcająco

dużegodlamnieGrace i mojej gitarytarałemiwdrygadakażdymraemgdycułem

imnowdierająceidorodkaprenagle otworonedrwiPróbowałempamitadżejuż

niejetemamotnyWiecoramiGraceijaakradalimyi do jej pokoju, a ja wijałem i w

kłbek przy jej ciele, dopaowywałem rytm swojego serca do jej i wdychałemapach

wojegonowegożycia Caemcodławiłomniewgardlegdyłyałemennewycie

wilkównieioneprewiatrWtakich chwilachtoprotewycajneżycieprynoiłomi

ukojenieMogłemcieydinanadchodącewakacjei kolejnewitaBożegoNarodenia

tądiewcynawmoichramionachNaprywilejetareniaiwtej nieznanej mi nagle

kóreWiediałemżemamwytko Prezent czasu we mnie tkwi, Pryłodujawniając

mi. acąłemabieradgitardokigarniInterekrciłiłaboniekiedycałymigodinami

iediałem amWówcagrałemnagitareamoichpioenekłuchałytylkokiążkiMały

notatnik od Grace powoli apełniałiłowamiKażdanowadata apiananagóretrony

onacaławycitwonadutpującą imą Dzisiejszy poranek niewiele i różnił od innych:

na pachnących wilgocią ulicach nie widad było żadnychprechodniówNicdiwnegoże

akocyłmnieodgłouchylanychdrwiktóryroległitużpo otwarciuklepuOparłem

gitarocianipodniołemwrok TobyłaIabel - Cedam– powiediała Pocułem i

dziwnie – bo rzadko potykałem ją sam na sam, bez Grace. A jeszcze bardziej dumiewająca

byłajejobecnodwtejkigarniwłagodnejrecywitocimojejjakiniwyłożonejtomami

wmikkichokładkach mierd brata Isabel mieniła ją – jej gło tał i twardszy, a spojrzenie

ostrzejsze. Dziewczyna acyciłamniewrokiemtakpewnymiebieiobojtnymże

pocułemijakszczeniak. - Cołychad?– apytałaiadającnatołkuobokmnieDługie

nogiwyciągnłaprediebiei kryżowała PomylałemżeGracewetknłabytopypod

tołek Iabelwiłamójkubekherbatąpociągnłałykpocymwetchnłagłboko

Spojrałemnabececonynapój - Niewiele. Nowa fryzura? Jej perfekcyjne blond loki

niknłyatąpionebrutalnieprekrótkącuprynmimotodiewcyna wciążwyglądała

piknieJednakryyjejidealnejdotądtwaryiwyotryłyjakbyborykałaicymco

żerałojąodrodka Iabeluniołabrew - Nigdynieuważałamciagociaktóryniemanic

ciekawego do powiedzenia, Sam – ruciła - Iłunie– odparłempopychającwjejtron

wójpapierowykubekNiechciałempidpo niej. Picie z jednegonacyniaonacawi– Taki

godpowiediałby„Hejcyniepowinna bydwkole?” - Touché– odrekłaIabelbiorąc

mojąherbatjakbyodpocątkunależaładoniej wdikiempochyliłaiiedącna

woimtołkuJakuliłeminawoimjakjakipegarna cianieodlicałekundya

oknemciżkieimowechmurywiiałynikoOberwowałemjakamarające krople deszczu

padająnaiemiiodbijająiodchodnikaMojemylibłądiływokółgitaryitomikupoeji

Mandeltamaktórycekałnamnienakontuare Danomiciało– cóżjanimucyni

Takim jedynym – i moim jedynie? Wkoocuwłącyłemminiwieżukrytąpodladą

głonikówawieonychpoduitempopłynła łagodnamuykaiwypełniłapretreo -

auważyłamwilkiwpobliżuwojegodomu– prerwałamilcenieIabelamieałapłynem

w kubeczku. – To smakuje jak skoszona trawa. - Dobrze ci zrobi – uciąłemNaprawd

pożałowałemżemijąabrałagorącaherbatawtaka pogod była dla mnie jak siatka

asekuracyjna dla akrobaty. Wiediałem że już jej nie potrebujamimotonadalcułemi

decydowaniebepiecniejtrymającciepłynapójw dłoni– Jak blisko domu? Wruyła

ramionami. - WidiałamjepoddaaNajwyraniejniemająintynktuamoachowawcego

albo potraią umiejtnie unikad mojego ojca, który jak wiadomo, za bardzo ich nie kocha. –

Przy tych łowachIabelerknłanapoarpanąBlinenamojejyi - Pamitam–

mruknąłemPrecieżonateżniemiałapowodużebydarydwilkicególną ympatią –

Jeli który z nich abłądi w twoje strony już jako cłowiek dasz mi nad prawda? To

nacyanimpowoliżebytwójojciecwypchałwojąkolejnądobyciutawił w foyer? –

Żebyłagodidciżarwypowiediwymówiłemrancukaoi-yay. Iabelpojrałanamnie

wrokiemktórymógłbyamienidwykłegomiertelnikawkamieo - Mówiącooi-yay –

mieniłatemat– cymiekawtamtymwielkimdomucałkiemam? Nie miekałem Z

jednej strony dawałem sobie praw że powinienem atąpid Becka, witad cłonkówory

wracającychpoimiedowojejludkiejormyukadcterechnowychwilkówktóre

muiaływłanieprygotowywadidopremianydrugiejjednaktronyniemogłemnied

myli żemiałbymkrciditampobawionynadieiżejecekiedyobacBecka A

retątoniebyłmójdomToGracebyładomem - Tak – odparłem - Kłamcuch–

kwitowałakrywymumiechem– leGracekłamienacnielepiejniżty Powiedz mi,

gdienajdkiążkimedycneIniebądtakiakoconypryłamtuniebe powodu. - Nie

wątpiłemwtoaniprechwil– mruknąłemiwkaałemjejkątkigarni– Włanie

cekamżebyponadprycynwiyty Iabelunłaietołkairuyłamidyregały

godniemojąintrukcją - Jestem tutaj, bo czasami Wikipedia nie wystarcza. - Można by

napiad całą kiążk o rzeczach, których nie da i naled w Internecie – auważyłem Kiedy

wrecie i oddaliła nowu mogłem pokojnie oddychad acąłem robid żurawia

duplikatu akturyleżącegona ladzie. - Co o tym wiesz – ruciła Isabel. – W koocu to ty do

niedawna byłe stworzeniem wymylonym krywiłem i i dalej kładałem papier. Kod

kreskowy faktury pociął jedno ze krydeł ptaka czarnymi paskami, przez co to drugie

wydawałoiwike ignąłempolamaterżebydoryowadtakie same wzorki, ale w

otatniejchwilimieniłemdanie - takwogóletocegouka?– niemamyadużo

literaturymedycnejGłównieporadnikii conatematmedycynynaturalnej - Nie wiem.

Bdwiediałakiedytoobac!– awołałaIabelkucająckołopółki– jaki nazywa

takakiążkaNotakacegławktórejnajdieopiwytkiegocomożebydnie tak z

cłowiekiem? - „Kandyd”– ruciłemlewklepieniebyłonikogoktoałapałbymójdowcip

wic po chwili milcenia augerowałem – „The Merck manual” łynny podrcnik

diagnostyki i terapii? - Owłanie - Niemamytegonakładiealemogamówid–

aproponowałemNiemuiałemprawdad wmagaynieżebywiediedżemamracj–

Nowyegemplarniebdietanialemog naleddlaciebieużywanyocywicieaktualny–

wkoocuwiedaochorobachciągleidie napród– Prewlokłemnurekpregrbiet

papierowegożurawiaiwpiąłeminalad żebyawieidgopoduitem– Ale ty chyba nie

planujeotadlekarem? - Mylałamotym– burknłaIabel Dopiero gdy drzwi otworyły

i z cichym „dyo” obwiecającym przybycie kolejnego klienta, dotarłodomnieżełowa

Iabelbyływłaciwiewiereniem - Pro i rozejred! – awołałem tojąc na palcach,

żeby prerucid sznurek przez pałąk lampy. – achwilkooc! W ułamku sekundy dałem

sobie praw z tego, że Isabel ucichła w poób który i mnie kaał amilknądPowoli

opuciłemrce - Nie ma sprawy – odewałiklientproejonalnymtonem– Poczekam.

Cowjegogłoieprawiłożetraciłemochotnawygłupypojrałemwdółiobacyłem

policjanta, który tał pry kontuare i uważnie mnie oberwował tej perpektywy

dokładniewidiałemjegopa kaburą Miałdoniegoprycepionakrótkoalówkpojemnik

gaempieprowymkajdankiikomórk Kiedy ma i tajemnice, nawet jeli nie wiążą i

one z niczym nielegalnym, to widok policjanta awe robina cłowieku piorunujące

wrażenie Powoliedłemladyibeprekonaniawkaałemwojediełoorigami - To

chybaniebyłdobrypomyłCyukapankonkretnejkiążki?– awahałemiadając to

pytanieboprecieżwiediałemżeniepryedłtutajżebygawdidoliteratureCułem

pulowaniettnanayimocneiybkieIabelniknłaapółkamiikigarniawyglądała

na całkiemoputoałą - Właciwiejeliniejeteajtychciałbymchwiletobą

poromawiad– powiediałgrecnie policjant. – NaywaiamuelRothgadai?

Pokiwałemgłową - Funkcjonariusz Koenig – predtawiłi– PracujnadprawąOlivii

Marx. OliviatrachcinąłmiżołądekOliviajednanajbliżychpryjaciółekGrace

otałaugryionaw ełymrokuwbrewwojejwoliiodkilkumieicyżyłajako wilk w lesie

BoundaryJejrodinamylałaże diewcynauciekładomu Gracepowinnabydtutaj

Gdybykłamanietanowiłodycyplinolimpijkątowłanieonaotałaby mitryniąwiata

Jaknakogoktonienawidiłajdkreatywnegopianiabyładumiewającodobraw

mylaniuhitoryjek - Och – powiediałem– Olivia. Byłemdenerwowanytymżepolicjant

pryedłdokigarniiadajemipytaniaalejecebardiej wytrącał mnie z równowagi

fakt, że Isabel, która nała prawd pryłuchiwała i naszej rozmowie. Wyobrażałemobie

jakkucaajednymregałówipogardliwieunoibrewpodcagdyjanieudolnie próbuje

kłamad - nałe ja, zgadza i? – Funkcjonariusz miał przyjazny wyraz twarzy, ale na ile

twoim pryjacielemmożebydktoktokoocypytaniewrotem„gadai?”? - Troch–

prynałem– potkałemjąkilkarayleniechodniądokoły - doktórejkoły

chodzisz? – GłoKoeniganadalabolutniemiłyiwobodny Prekonywałemamiebieże

jego pytanie wydająmiipodejranetylkodlategożemamcodo ukrycia. - Edukacja w

domu. - To tak jak moja siostra – wetchnąłKoenig– Doprowadałanaąmatkdoału

leale naGraceBribanegadai? Inowuto„gadai?”Premoment

zastanawiałemicypolicjantacąłodpytaonaktórei takjużnałodpowiediByłem

dojmującowiadomyobecnociIabelktóranadalpryłuchiwałainam ukrycia. - Tak –

potwierdiłem– To moja dziewczyna. Tobyłainormacjaktórejpolicjaprawdopodobnie nie

poiadałainiemuiałapoiadadalejakiego powoduchciałemżebyIabeltoułyała Z

akoceniemauważyłemżeKoenigiumiecha - Aha – odparłJegoumiechwydawał

iceryaleetywniałembopryłominamyl żemoże apdamniewjaką

pułapk– GraceiOliviabyłypryjaciółkami– kontynuował gliniarz. – Czy może mi

powiedied kiedy ostatni raz widiałe Olivi? Nie potrebuj konkretnejdatyalegdyby

prypomniałobiecokolwieknaprawdbardobynampomógł Otworyłmałyniebieki

noteiamarłdługopiemnadkartką - Hm - atanawiałemiWidiałemOlivi

trąającąniegewojegoutraaledwiekilka tygodniwceniejalenieądiłemżebyto

byłainormacjadlaKoeniga– Widiałemjąw centrumTutajpredkigarniąGraceija

właniewychodilimyeklepuaOliviapryła tu ze swoim bratem. Ale to muiało byd

dobrych kilka mieicy temu. W listopadzie? Padierniku?Jakopredjejnikniciem - Czy

myliżeGracepotkałajapóniej? - JetempewienżeonateżwidiaławtedyOlivipo

raz ostatni. – tarałemiwytrymadjego spojrzenie. - Ktoktouciekłdomumożeobie

nieporadidam- acąłunkcjonariuajapocułem jakbywiediałomniewytko

jakby jegołowabyływypełnionepodtektamikierowanymi tylko do mnie, pozbawionego

opieki Becka. – cególniediewcyniemożebydnaprawd ciżko Jest wiele powodów dla

których dzieciaki uciekają z domu, a ądąc po tym, co ułyałem od nauczycieli Olivii i jej

rodziny, tutaj prycyną mogła byd depresja. Cto natolatkirobiątotylkodlategożecują

ioaconeprerodinipoprotuchcąi wydotadlenieumiejąobieradidame

WicuciekajądodomuobokCaami Prerwałemmuanimdążyłdodadcojece -

PropołuchadWiemcopróbujepanpowiediedaleOlivianieukrywaiuGraceGrace

niekamijejaniniepomagawżadeninnypoóbChciałbymewgldunaOliviżeby

ukryła iwdomuBribane’ówChciałbymmócpanu prekaadżeOliviawłanietamjet

Ale my, takamojakpanatanawiamyikiedyonawróci Pomylałem sobie, czy włanie

w ten poób Grace wypowiadała swoje najbardziej przydatne kłamtwa– mieniającjew

cowcoamamogławieryd - Rozumieżemuiałemapytad?– ruciłpolicjant - Tak. -

CóżdikujżepowiciłemitylecauIprodajminadjelicegoidowie–

Koenigjużkierowałidowyjciaaleatrymałiwotatniejchwili– comylio

lasach? amarłem Byłem jak wilk ukryty midy drewami atygły w pól kroku

wycekującyjedynietego żebynieotaddotreżonym - łucham?– apytałemcicho -

RodinaOliviiwpomniałażediewcynarobiłamnótwodjdwilkomiżeGraceteżi

nimi interesowałaCytyrównieżpodielaichacynacj? Byłemwtanietylkokinąd

głową - CyądiżejetjakaanażeOliviaukryłaiwleieamiatuciekaddo

Stiefvater Maggie - Niepokój.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: